1 Летапісу 18 глава

Першая кніга Летапісу
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская Библия

І сталася па гэтым, што Давід разьбіў Пілішчан, і ўслышыў іх, і ўзяў Ґаф а местачкі яго з рукі Пілішчан.

И҆ бы́сть по си́хъ, и҆ поразѝ даві́дъ и҆ноплеме́нники, и҆ прогна̀ и҆̀хъ: и҆ взѧ̀ ге́ѳъ и҆ вє́си є҆гѡ̀ ѿ рѹкѝ и҆ноплеме́нничи.

Ён перамог таксама Моаўлян, і сталі Моаўляне слугамі Давідавымі, даючы яму дары.

И҆ поразѝ даві́дъ мѡа́ва, и҆ бѧ́хѹ мѡаві́ти рабѝ даві́дѹ приносѧ́ще є҆мѹ̀ да́нь.

І разьбіў Давід Гададэзэра, караля Соўскага, у Гамафе, як тый ішоў умацаваць уладу сваю ля ракі Еўфрату.

И҆ поразѝ даві́дъ а҆драаза́ра царѧ̀ сѹ́вска во є҆ма́ѳѣ, и҆дѹ́щѹ є҆мѹ̀ поста́вити рѹ́кѹ свою̀ над̾ рѣко́ю є҆ѵфра́томъ:

І ўзяў Давід у яго тысяча цялежак, сем тысячаў коньнікаў і дваццаць тысячаў пяхотных; і падрэзаў Давід падкаленныя жылы ўсім цялежкавым коням, а пакінуў зь іх на сто цялежак.

и҆ взѧ̀ ѿ негѡ̀ даві́дъ ты́сѧщѹ колесни́цъ и҆ се́дмь ты́сѧщъ кѡ́нникъ и҆ два́десѧть ты́сѧщъ мѹже́й пѣшцє́въ, и҆ разбѝ даві́дъ всѧ҄ колєсни́цы, и҆ ѡ҆ста́ви ѿ ни́хъ сто̀ колесни́цъ, (и҆̀хже ѹ҆держа̀ себѣ̀).

І прышоў Арам із Дамашку памагаць Гададэзэру, каралю Соўскаму; і разьбіў Давід ув Араме дваццаць дзьве тысячы чалавекаў.

И҆ прїи́де сѵ́ръ ѿ дама́ска, да по́мощь да́стъ а҆драаза́рѹ царю̀ сѹ́вскѹ, и҆ поразѝ даві́дъ ѿ сѵ́ровыхъ два́десѧть двѣ̀ ты́сѧщы мѹже́й:

І прызначыў Давід намесьнікаў ув Араме Дамаскім; і Арамляне сталі слугамі Давідавымі, дары даючымі. Гэтак СПАДАР ратаваў Давіда ўсюдых, куды ён хадзіў.

и҆ поста́ви даві́дъ стра́жѹ въ сѷрі́и, ѩ҆́же бли́з̾ дама́ска, и҆ бѧ́хѹ даві́дѹ въ рабы҄ приносѧ́ще да҄ни: и҆ сп҃сѐ гд҇ь даві́да во всѣ́хъ, въ ни́хже хожда́ше.

І ўзяў Давід залатыя шчыты, што былі ў слугаў Гададэзэравых, і прынёс іх да Ерузаліму.

И҆ взѧ̀ даві́дъ гри҄вны златы҄ѧ, и҆̀хже и҆мѣ́ша рабѝ а҆драаза́рѡвы, и҆ принесѐ ѧ҆̀ во ї҆ер҇ли́мъ.

А з Тыўгафы а Куна, местаў Гададэзэравых, узяў Давід вельма шмат медзі. Зь яе Салямон зрабіў мядзянае мора а стаўпы а мядзянае судзьдзе.

И҆ и҆з̾ метаве́ѳа и҆ ѿ и҆збра́нныхъ градѡ́въ а҆драаза́ровыхъ взѧ̀ даві́дъ мѣ́ди мно́гѡ ѕѣлѡ̀, и҆з̾ неѧ́же сотворѝ соломѡ́нъ мо́ре мѣ́дѧно, и҆ столпы̀, и҆ сосѹ́ды мѣ҄дѧныѧ.

І пачуў Фоў, кароль Гамафу, што Давід разьбіў усе войска Гададэзэрава, караля Соўскага,

И҆ ѹ҆слы́ша ѳо́а ца́рь є҆ма́ѳскїй, ѩ҆́кѡ поразѝ даві́дъ всю̀ си́лѹ а҆драаза́ра царѧ̀ сѹ́вска,

І паслаў Гадорама, сына свайго, ды з усялякім судзьдзём залатым а срэбным а мядзяным, да караля Давіда, прывеціць а дабраславіць яго за тое, што ён ваяваў із Гададэзэрам і разьбіў яго, бо Фоў вёў войны з Гададэзэрам.

и҆ посла̀ а҆дѹра́ма сы́на своего̀ къ царю̀ даві́дѹ, да вопро́ситъ є҆го̀, ѩ҆̀же ѡ҆ ми́рѣ, и҆ благослови́ти є҆го̀ ѡ҆ се́мъ, ѩ҆́кѡ побѣдѝ а҆драаза́ра и҆ поразѝ є҆го̀, поне́же мѹ́жъ проти́венъ бѧ́ше ѳо́а а҆драаза́рѹ.

Таксама й гэтае судзьдзе пасьвяціў кароль Давід СПАДАРУ разам із срэбрам а золатам, каторае ён спаганяў з усіх народаў — з Едома а Моава а із сыноў Амонавых а зь Пілішчан а Амаліка.

И҆ всѧ҄ сосѹ́ды златы҄ѧ и҆ срє́брѧныѧ и҆ мѣ҄дѧныѧ, и҆ сїѧ҄ ѡ҆свѧтѝ ца́рь даві́дъ гд҇ѹ со сребро́мъ и҆ зла́томъ, ѩ҆̀же взѧ̀ ѿ всѣ́хъ ѩ҆зы҄къ, ѿ ї҆дѹме́и и҆ мѡа́ва, и҆ ѿ сынѡ́въ а҆ммѡ́нихъ и҆ ѿ и҆ноплемє́нникъ и҆ ѿ а҆мали́ка.

І Авішай Цэруёнак разьбіў Едома на даліне Салонай, асьмінанцаць тысячаў;

А҆ве́сса же сы́нъ сарѹ́їевъ поразѝ ї҆дѹме́ю во ю҆до́ли сла́нѣй, ѻ҆смьна́десѧть ты́сѧщъ:

І прызначыў ён намесьнікаў у Едоме, і стаў увесь Едом слугамі Давідавымі. Гэтак СПАДАР ратаваў Давіда ўсюдых, куды ён хадзіў.

и҆ поста́ви во ю҆до́ли стра́жѹ, и҆ бѣ́ша всѝ ї҆дѹме́ане рабѝ даві́дѹ. И҆ сп҃са́ше гд҇ь даві́да во всѣ́хъ, въ ни́хже хожда́ше.

І гаспадарстваваў Давід у вусім Ізраелю, і чыніў суд а справядлівасьць усяму люду свайму.

И҆ воцари́сѧ даві́дъ над̾ всѣ́мъ ї҆и҃лемъ, и҆ бѣ̀ творѧ̀ сѹ́дъ и҆ пра́вдѹ всѣ҄мъ лю́демъ свои҄мъ.

Ёаў Цэруёнак — над войскам, а Ясапат Агілудзёнак — летапісьменьнік,

Ї҆ѡа́въ же сы́нъ сарѹ́їевъ (бы́сть) над̾ во́инствомъ, и҆ ї҆ѡсафа́тъ сы́нъ а҆хїлѹ́довъ памѧтопи́сецъ,

Садок Агітувенак а Агімелех Авафаронак — сьвятары, а Шаўша — пісар,

и҆ садѡ́къ сы́нъ а҆хі́товъ и҆ а҆вїмеле́хъ сы́нъ а҆вїаѳа́ровъ свѧще́нницы, и҆ сѹса̀ книго́чїй,

Веная Егодаёнак — над Херэфеямі а Пелефеямі; а сынове Давідавы — першыя пры каралю.

и҆ ване́а сы́нъ ї҆ѡда́евъ над̾ хереѳі́емъ и҆ над̾ фелеѳі́емъ: сы́нове же даві́дѡвы пе́рвїи преє́мницы царє́вы.

« 17 глава 19 глава »