Дзеі 5 глава

Дзеі сьвятых апосталаў
Пераклад Яна Станкевіча → Синодальный перевод (МП)

Але якісь муж, імям Ананя, із жонкаю сваёй Сапфіраю, прадаўшы двор,

Некоторый же муж, именем Анания, с женою своею Сапфирою, продав имение,

Прысабечыў з цаны зь ведзі й жонкі свае, а некатрую часьць прынёс і паклаў ля ног апостальскіх.

утаил из цены, с ведома и жены своей, а некоторую часть принес и положил к ногам Апостолов.

Пётра ж сказаў: «Ананя, чаму шайтан напоўніў сэрца твае, каб ты зманіў Духу Сьвятому й прысабечыў з цаны зямлі?

Но Петр сказал: Анания! Для чего [ты допустил] сатане вложить в сердце твое [мысль] солгать Духу Святому и утаить из цены земли?

Ціж тое, што ты меў, не твае было, і праданае ці не заставалася ў тваёй уладзе? Чаму ты паклаў гэту справу ў сэрцу сваім? Ты зманіў ня людзём, але Богу».

Чем ты владел, не твое ли было, и приобретенное продажею не в твоей ли власти находилось? Для чего ты положил это в сердце твоем? Ты солгал не человекам, а Богу.

Пачуўшы гэтыя словы, Ананя паў і сканаў; і жах працяў усіх, што чулі гэта.

Услышав сии слова, Анания пал бездыханен; и великий страх объял всех, слышавших это.

І, устаўшы, маладзёны завярцелі яго да пахову і, вынесшы, пахавалі.

И встав, юноши приготовили его к погребению и, вынеся, похоронили.

І сталася ў прамежку трох гадзінаў, што ўвыйшла жонка ягоная, ня ведаючы, што прыгадзілася.

Часа через три после сего пришла и жена его, не зная о случившемся.

Пётра ж папытаўся ў яе: «Скажы імне, ці за толькі прадалі вы зямлю?» Яна сказала: «Але, за толькі».

Петр же спросил ее: скажи мне, за столько ли продали вы землю? Она сказала: да, за столько.

Пётра ж сказаў ёй: «Што гэта згадзіліся вы спакусіць Духа Спадаровага? вось, ногі тых, што пахавалі мужа твайго, ля дзьвярэй; і цябе вынясуць».

Но Петр сказал ей: что это согласились вы искусить Духа Господня? вот, входят в двери погребавшие мужа твоего; и тебя вынесут.

І якга яна пала й сканала. І маладзёны, увыйшоўшы, знайшлі яе мертвую, і, вынесшы, пахавалі ля мужа ейнага.

Вдруг она упала у ног его и испустила дух. И юноши, войдя, нашли ее мертвою и, вынеся, похоронили подле мужа ее.

І вялікі страх працяў усю царкву і ўсіх, што чулі гэта.

И великий страх объял всю церковь и всех слышавших это.

Рукамі ж апосталаў дзеялася памеж люду шмат знакоў а чудосаў; і ўсі згодна бывалі на ґанку Салямонавым.

Руками же Апостолов совершались в народе многие знамения и чудеса; и все единодушно пребывали в притворе Соломоновом.

Зь іншых жа ніхто ня важыўся прытачацца да іх, а люд ўзьвялічаў іх.

Из посторонних же никто не смел пристать к ним, а народ прославлял их.

Вернікаў жа балей а балей прылучалася да Спадара, множасьць мужчынаў і жанок;

Верующих же более и более присоединялось к Господу, множество мужчин и женщин,

Так што выносілі хворых на вуліцы й клалі на пасьцелях а ложках, каб прынамся сьцень Пётраў, як ён праходзіў, кідаўся на некатрых ізь іх.

так что выносили больных на улицы и полагали на постелях и кроватях, дабы хотя тень проходящего Петра осенила кого из них.

І шмат таксама з акалічных местаў зыходзіліся да Ерузаліму, нясучы хворых і нячыстымі духамі апанаваных, каторыя былі ўсі ўздараўляны.

Сходились также в Иерусалим многие из окрестных городов, неся больных и нечистыми духами одержимых, которые и исцелялись все.

А найвышшы сьвятар паўстаў і ўсі зь ім, каторыя сэкты садукейскае, напоўніліся завідасьцяй,

Первосвященник же и с ним все, принадлежавшие к ереси саддукейской, исполнились зависти,

І наклалі рукі на апосталаў, і пасадзілі іх да грамадзкое вязьніцы.

и наложили руки свои на Апостолов, и заключили их в народную темницу.

Але ангіл Спадароў адчыніў ночы дзьверы вязьніцы і, вывеўшы іх, сказаў:

Но Ангел Господень ночью отворил двери темницы и, выведя их, сказал:

«Ідзіце і, стаўшы ў сьвятыні, кажыце люду ўсі словы жыцьця гэтага».

идите и, став в храме, говорите народу все сии слова жизни.

Яны ж, выслухаўшы гэта, увыйшлі вельмі рана ў сьвятыню й навучалі. Найвышшы ж сьвятар і тыя, што былі зь ім, прышоўшы, згукалі раду а ўвесь сынэдрыён із сыноў ізраельскіх і паслалі да вязьніцы прывесьці іх.

Они, выслушав, вошли утром в храм и учили. Между тем первосвященник и которые с ним, придя, созвали синедрион и всех старейшин из сынов Израилевых и послали в темницу привести [Апостолов.]

Як жа паслугачыя прышлі, не знайшлі іх у вязьніцы і, зьвярнуўшыся, здалі лічбу,

Но служители, придя, не нашли их в темнице и, возвратившись, донесли,

Кажучы: «Мы знайшлі вязьніцу замкнёную з усёй абачлівасьцяй і вартаўнікоў стаячых ля дзьвярэй; але, адчыніўшы, не знайшлі ў ёй нікога».

говоря: темницу мы нашли запертою со всею предосторожностью и стражей стоящими перед дверями; но, отворив, не нашли в ней никого.

Як пачулі словы гэтыя сьвятар а вартаўнічы сьвятыні а найвышшыя сьвятары, былі ў клопатным парушэньню што да тога, як гэта магло стацца.

Когда услышали эти слова первосвященник, начальник стражи и [прочие] первосвященники, недоумевали, что бы это значило.

І хтось, прышоўшы, наказаў ім: «Гля, людзі, каторых вы пасадзілі ў вязьніцу, ёсьць у сьвятыні, стаяць і навучаюць люд».

Пришел же некто и донес им, говоря: вот, мужи, которых вы заключили в темницу, стоят в храме и учат народ.

Тады вартаўнічы, пайшоўшы з паслугачымі, прывёў іх, але бяз прынукі, бо баяліся люду, каб ня быць укаменаванымі.

Тогда начальник стражи пошел со служителями и привел их без принуждения, потому что боялись народа, чтобы не побили их камнями.

І прывёўшы іх, паставілі іх у сынэдрыёне. І пытаўся ў іх найвышшы сьвятар,

Приведя же их, поставили в синедрионе; и спросил их первосвященник, говоря:

Кажучы: «Ці ня стродка мы забаранілі вам навучаць у імя гэта? і вось, вы напоўнілі Ерузалім вашай навукаю і маніцеся навесьці на нас кроў Гэтага Чалавека».

не запретили ли мы вам накрепко учить о имени сем? и вот, вы наполнили Иерусалим учением вашим и хотите навести на нас кровь Того Человека.

Адказуючы ж, Пётра а апосталы сказалі: «Валей належа слухаць Бога, чымся людзёў.

Петр же и Апостолы в ответ сказали: должно повиноваться больше Богу, нежели человекам.

Бог айцоў нашых ускрысіў Ісуса, Каторага вы забілі, засіліўшы на дзерве.

Бог отцов наших воскресил Иисуса, Которого вы умертвили, повесив на древе.

Яго Бог вывышыў правіцаю Сваёй як начэльніка а Спаса, каб даць Ізраелю каяту й дараваньне грахоў.

Его возвысил Бог десницею Своею в Начальника и Спасителя, дабы дать Израилю покаяние и прощение грехов.

І мы сьветкі гэтага, а таксама Дух Сьвяты, Каторага Бог даў тым, што слухаюць Яго».

Свидетели Ему в сем мы и Дух Святый, Которого Бог дал повинующимся Ему.

Яны ж, пачуўшы гэта, надта зазлаваліся й маніліся забіць іх.

Слышав это, они разрывались от гнева и умышляли умертвить их.

Тады ўстаў у радзе адзін фарысэй, імям Ґамаліель, вучыцель права, паважаны ўсім людам, і расказаў вывесьці людзёў на часінку,

Встав же в синедрионе, некто фарисей, именем Гамалиил, законоучитель, уважаемый всем народом, приказал вывести Апостолов на короткое время,

А ім сказаў: «Мужы ізраельскія, разважча самы із сабою што да людзёў гэтых, што вы маніцеся зь імі рабіць.

а им сказал: мужи Израильские! подумайте сами с собою о людях сих, что вам с ними делать.

Бо перад гэтымі днямі паўстаў Феўда, кажучы празь сябе, што ён штось, да каторага прылучылася каля чатырыста чалавекау; але ён быў забіты, і ўсі, колькі слухала яго, рассыпаліся й абярнуліся ў нішто.

Ибо незадолго перед сим явился Февда, выдавая себя за кого-то великого, и к нему пристало около четырехсот человек; но он был убит, и все, которые слушались его, рассеялись и исчезли.

ІІросьле яго ў часе сьпісаньня паўстаў Юда Ґалілеянін і пацягнуў люд за сабою; але ён загінуў, і ўсі, колькі слухала яго, рассыпаліся.

После него во время переписи явился Иуда Галилеянин и увлек за собою довольно народа; но он погиб, и все, которые слушались его, рассыпались.

І цяпер кажу вам: адлезьце ад гэтых людзёў і пакіньце іх, бо калі рада гэтая альбо справа гэтая ад людзёў, яна зьнішчыцца;

И ныне, говорю вам, отстаньте от людей сих и оставьте их; ибо если это предприятие и это дело — от человеков, то оно разрушится,

А калі ад Бога, вы ня зможаце зьнішчыць яе; каб і вам не апынуцца ходаньнікамі з Богам».

а если от Бога, то вы не можете разрушить его; [берегитесь,] чтобы вам не оказаться и богопротивниками.

І яны паслухалі рады ягонае, і, пагукаўшы апосталаў, набілі іх, і забаранілі ім гукаць у імя Ісусава, і адпусьцілі іх.

Они послушались его; и, призвав Апостолов, били [их] и, запретив им говорить о имени Иисуса, отпустили их.

Яны ж пайшлі із сынэдрыёну, цешачыся, што былі гожыя быць паганбены за гэта імя.

Они же пошли из синедриона, радуясь, что за имя Господа Иисуса удостоились принять бесчестие.

І кажнага дня ў сьвятыні і з дому да дому не пераставалі навучаць а агалашаць дабравесьць, што Ісус — Хрыстос.

И всякий день в храме и по домам не переставали учить и благовествовать об Иисусе Христе.

Примечания:

Синодальный перевод (МП)

31 десница — правая рука.

« 4 глава 6 глава »