Ёва 11 глава

Кніга Ёва
Пераклад Чарняўскага 2017 → Перевод Десницкого

І сказаў у адказ Зафар Нааматыт:

Так отвечал Цофар из Наамы:

«Ці ж таму, хто шмат гаворыць, нельга адказаць? Або ці чалавек гаваркі апраўдаецца?

— Разве на потоки слов нет ответаи кто гладко говорит, тот и прав?

Ці ж твая пустая гаворка прымусіць людзей маўчаць і не будзе каму спыніць цябе, калі ты пасміхаешся з іншымі?

Если ты болтаешь — другим умолкнуть?Если глумишься — осадить тебя некому?

Бо ты сказаў: “Шчырае слова маё, і чысты я ў вачах Тваіх”.

Ты решил, что рассуждаешь верно,говоришь, что чист перед Богом,

Няхай бы Сам Бог пагаварыў з табою і адкрыў вусны Свае для цябе;

но если бы Бог заговорил,пожелал бы тебе ответить,

каб паказаў Ён табе таямніцы мудрасці і патаемныя рады Яго, — ты б зразумеў, што многа менш Ён патрабуе ад цябе, чым заслугоўвае правіннасць твая.

Он открыл бы тебе тайную мудрость,показал бы обратную сторону.Пойми, Он с тобой еще мягок.

Хіба заўважыш ты сляды Божыя і хіба спасцігнеш дасканала Усемагутнага?

Можешь ли открыть сокрытое Богоми найти предел Всесильному?

Ён вышэй за неба, і што ты зробіш? Ён глыбей за пекла, і што ты спасцігнеш?

Дотянешься ли ты до небесной выси?Как познаешь то, что глубже Шеола,

Даўжэйшая за зямлю мерка Яго і шырэйшая за мора.

что длиной превосходит землю,а шириной — море?

Калі Ён руйнуе або закрывае і сціскае, хто запярэчыць Яму?

Если Он пройдет, заключит в темницуи суд созовет — кто Его остановит?

Бо Ён ведае марнасць чалавечую; і няўжо ж не заўважае правіннасць, бачачы яе?

Знает он лжецов: увидит грех —так этого не оставит.

Але і чалавек пусты робіцца разважлівым; а нараджаецца ён, як дзікае асляня.

Пустая голова поумнеет не раньше,чем дикий осел станет человеком.

Ты ж, калі сэрца сваё ўмацуеш і да Яго ўзнімеш свае рукі,

Если в сердце своем будешь честени будешь простирать руки к Богу,

калі несправядлівасць, што ў руцэ тваёй, ты адкінеш ад сябе і не застанецца няпраўды ў тваёй палатцы,

если от греха избавишься,и не будет в шатре твоем порока —

тады ты зможаш падняць аблічча тваё без заганы, і будзеш сталы, і не будзеш баяцца.

тогда будешь смотреть без смущения,крепко стоять на ногах, не зная страха.

Бо забудзешся ты на сваё гора і ўзгадаеш яго, як воды, што сплылі.

Тогда забудешь о былом несчастье,словно о давно утекших водах;

І быццам бы святло паўдзённае ўзыдзе для цябе пад вечар, і, калі ты падумаеш, што цябе пакрыла цемра, заззяеш, як зараніца.

жизнь твоя станет ярче полдняи сумрак сменится утром.

І будзеш ты мець надзею, паклаўшы перад сабою спадзяванне, і, пахаваны, будзеш спаць спакойна.

Будешь твердо знать, что есть надежда;посмотришь вокруг — можно спать спокойно.

Будзеш адпачываць, і не будзе каму цябе палохаць, і многія будуць запабягаць перад тваім абліччам.

Будешь отдыхать — никто тебя не тронет;и многие станут заискивать перед тобой.

А вочы бязбожных аслепнуць, і прыбежышча знікне ад іх, і надзея іх — знікненне».

Но померкнут глаза нечестивых,убежища им не будет,и вся надежда их — предсмертный вздох.