Филиппийцам 2 глава

Послание Филиппийцам
Русского Библейского Центра → Пераклад праваслаўнай царквы

Словом, у вас есть Христос, а значит, есть опора на все случаи жизни, есть отрада души — любовь, есть воцарение Духа, есть жалость и сострадание.

Дык вось, калі маеце якую апору ў Хрысце, калі маеце якое суцяшэнне любові, калі маеце якую супольнасць духу, калі маеце якую міласэрнасць і спага́ду,

Доведите мою радость до конца: позвольте себе единый взгляд на вещи и любовь как единый принцип для всех и каждого. Сосредоточьтесь на главном.

то зрабіце яшчэ паўнейшай маю́ радасць: трымайцеся адных думак, аднолькавую любоў маючы, будзьце аднадушнымі і аднадумнымі;

Ни в чем не допускайте у себя соперничества и зазнайства. Друг друга смиренно ставьте выше своего «я».

нічога не рабіце з самалюбства ці дзеля марнай славы, а ў пакорамудрасці лíчачы адны другіх вышэйшымі за сябе.

Пусть в хлопотах о себе никто не обойдет вниманием и других.

Не пра саміх сябе клапаціцеся, але кожны і пра іншых.

Глядите на мир глазами Христа Иисуса.

Бо ў вас павінны быць тыя ж думкі, што і ў Хрысце Іісусе:

Он, оставаясь сущностью Божьей, равенство с Богом не почел за надобность,

Ён, існуючы ў вобразе Божым, не стаў трымацца за Сваю роўнасць з Богам,

Поставил Себя ниже всех, принял сущность раба. По рождению человек, по виду неотличимый от человека,

а прынізіў Сябе Самога, прыня́ўшы вобраз раба, зрабіўшыся падобным да людзей і з выгляду стаўшы як чалавек;

Он смирил Себя и смертью умер из послушания. Смерть же принимал на кресте.

Ён упакорыў Сябе і быў паслухмяны нават да смерці — і смерці крыжовай.

И Бог превознес Его, дал Ему имя превыше всякого имени,

Таму і Бог найбольш узвы́сіў Яго і даў Яму імя́, вышэйшае за ўсякае імя́,

Чтобы перед именем Иисуса преклонилось всякое колено на небе, на земле и в преисподней

каб перад імем Іісуса схілілася ўсякае калена на небе, і на зямлі, і пад зямлёю

И во славу Бога Отца всякий язык открыто признал, что Иисус Христос — Господь.

і ўсякі язык вы́знаў, што Іісус Хрыстос — Гасподзь, на славу Бога Айца.

Словом, дорогие братья, как и всегда в послушании, — и не только в моем присутствии, а еще больше, когда я не с вами, — в страхе и трепете продолжайте труд своего спасения.

Дык вось, узлю́бленыя мае́, як вы заўсёды былі паслухмянымі, не толькі ў прысутнасці маёй, але яшчэ больш цяпер, у адсутнасці маёй, са страхам і трымценнем здзяйсняйце сваё спасенне,

И намерению, и действию вашему причина — Бог, Его забота.

таму што гэта Бог дзейнічае ў вас, каб вы і жадалі, і дзейнічалі паводле Яго добрай волі.

Не вздорьте, не доказывайте каждый свое, а делайте.

Усё рабіце без наракання і сумнення,

Будьте чадами Божьими — безупречными, чистыми, без пятна, без изъяна — вопреки поколению бесчестному, испорченному, среди которого вы — как звезды в мирах.

каб былí вы бездакорнымі і чыстымі, дзецьмі Божымі беззаганнымі сярод роду сапсава́нага і разбэ́шчанага, у якім вы ззяеце, як свяцілы ў свеце,

Несите Слово жизни. Порадуйте меня в День Христов, что не напрасно я вмешался, не напрасно потрудился.

захоўваючы слова жыцця, на пахвалу́ мне ў дзень Хрыстоў, што я не марна намагаўся і не марна працаваў.

Если я употреблен как жертвенное пролитие на приношение вашей веры, то этому только радуюсь и делюсь радостью с вами.

Але калі я і станаўлюся ахвярным узліваннем на ахвяру і служэнне веры вашай, то я радуюся і падзяляю радасць з усімі вамі;

В подобных случаях у вас радуйтесь и вы и делитесь радостью со мной.

гэтаму ж і вы радуйцеся і падзяляйце радасць са мною.

Располагаю, если позволит Господь Иисус, вскоре послать к вам Тимофея. Не успокоюсь, пока не узнаю, как у вас дела.

А я спадзяюся ў Госпадзе Іісусе неўзабаве паслаць да вас Цімафея, каб і мне ўсцешыцца духам, даведаўшыся пра вашы справы.

Нет со мной никого, кто мог бы, как он, по-настоящему о вас позаботиться.

Таму што няма ў мяне нікога аднадушнага, хто па-сапраўднаму будзе дбаць пра вас;

Каждый занят самим собой, а не делом Иисуса Христа.

бо ўсе шукаюць свайго, а не таго, што ўгодна Хрысту Іісусу.

А о преданности Тимофея вы знаете: он, как сын отцу, помогал мне нести слово евангелия.

А вы́прабаванасць яго вы ведаеце, бо, як сын пры бацьку, служыў ён са мною справе дабравесця.

Надеюсь послать его к вам сразу же, как только определятся мои обстоятельства.

Дык вось яго я спадзяюся паслаць адразу ж, як толькі буду бачыць, што́ стане са мною.

Впрочем есть у меня убеждение, что и сам, если позволит Господь, скоро приду.

Я ўпэўнены ў Госпадзе, што і сам хутка прыйду да вас.

Я счел нужным отослать и брата Эпафродита, моего сотрудника и соратника, а вашего посланца для помощи мне в моих нуждах.

Таксама палічыў я патрэбным паслаць да вас Эпафрадзіта, майго брата і супрацоўніка і паплечніка ў барацьбе, вашага ж пасланца́ і служыцеля ў патрэбе маёй,

О вас он тосковал и очень сокрушался, что до вас дошел слух о его болезни.

бо ён вельмі імкнуўся да ўсіх вас і перажываў з-за таго, што вы дачуліся пра яго хваробу.

Он и вправду был очень болен, умирал. Но Бог милостив. И не только к нему, но и ко мне, когда избавил меня от нагромождения бед.

А ён сапраўды захварэў і быў пры смерці; аднак Бог памілаваў яго, ды не толькі яго, але і мяне, каб не дадалося мне смутку да смутку.

Словом, я не колеблясь отсылаю его, чтобы вам была радость от его возвращения, а мне поубавилось печалей.

Таму я хутчэй паслаў яго, каб вы, убачыўшы яго зноў, узрадаваліся, і я быў менш засму́чаны.

Примите его со всей радостью Господней и таких цените.

Прыміце ж яго ў Госпадзе з усёю радасцю, і такіх майце ў пашане,

Его за дело Христово едва не постигла смерть, когда он, рискуя жизнью, возмещал у меня отсутствие ваших услуг.

бо ён за справу Хрыстову быў блізкі да смерці, рызыкуючы жыццём, каб запоўніць недастатковасць вашага служэння мне.

« 1 глава 3 глава »