Филиппийцам 2 глава

Послание к Филиппийцам апостола Павла
Синодальный перевод → Пераклад праваслаўнай царквы

Итак, если есть какое утешение во Христе, если есть какая отрада любви, если есть какое общение духа, если есть какое милосердие и сострадательность,

Дык вось, калі маеце якую апору ў Хрысце, калі маеце якое суцяшэнне любові, калі маеце якую супольнасць духу, калі маеце якую міласэрнасць і спага́ду,

то дополните мою радость: имейте одни мысли, имейте ту же любовь, будьте единодушны и единомысленны;

то зрабіце яшчэ паўнейшай маю́ радасць: трымайцеся адных думак, аднолькавую любоў маючы, будзьце аднадушнымі і аднадумнымі;

ничего не делайте по любопрению или по тщеславию, но по смиренномудрию почитайте один другого высшим себя.

нічога не рабіце з самалюбства ці дзеля марнай славы, а ў пакорамудрасці лíчачы адны другіх вышэйшымі за сябе.

Не о себе только каждый заботься, но каждый и о других.

Не пра саміх сябе клапаціцеся, але кожны і пра іншых.

Ибо в вас должны быть те же чувствования, какие и во Христе Иисусе:

Бо ў вас павінны быць тыя ж думкі, што і ў Хрысце Іісусе:

Он, будучи образом Божиим, не почитал хищением быть равным Богу;

Ён, існуючы ў вобразе Божым, не стаў трымацца за Сваю роўнасць з Богам,

но уничижил Себя Самого, приняв образ раба, сделавшись подобным человекам и по виду став как человек;

а прынізіў Сябе Самога, прыня́ўшы вобраз раба, зрабіўшыся падобным да людзей і з выгляду стаўшы як чалавек;

смирил Себя, быв послушным даже до смерти, и смерти крестной.

Ён упакорыў Сябе і быў паслухмяны нават да смерці — і смерці крыжовай.

Посему и Бог превознёс Его и дал Ему имя выше всякого имени,

Таму і Бог найбольш узвы́сіў Яго і даў Яму імя́, вышэйшае за ўсякае імя́,

дабы пред именем Иисуса преклонилось всякое колено небесных, земных и преисподних,

каб перад імем Іісуса схілілася ўсякае калена на небе, і на зямлі, і пад зямлёю

и всякий язык исповедал, что Господь Иисус Христос в славу Бога Отца.

і ўсякі язык вы́знаў, што Іісус Хрыстос — Гасподзь, на славу Бога Айца.

Итак, возлюбленные мои, как вы всегда были послушны, не только в присутствии моём, но гораздо более ныне во время отсутствия моего, со страхом и трепетом совершайте своё спасение,

Дык вось, узлю́бленыя мае́, як вы заўсёды былі паслухмянымі, не толькі ў прысутнасці маёй, але яшчэ больш цяпер, у адсутнасці маёй, са страхам і трымценнем здзяйсняйце сваё спасенне,

потому что Бог производит в вас и хотение и действие по Своему благоволению.

таму што гэта Бог дзейнічае ў вас, каб вы і жадалі, і дзейнічалі паводле Яго добрай волі.

Всё делайте без ропота и сомнения,

Усё рабіце без наракання і сумнення,

чтобы вам быть неукоризненными и чистыми, чадами Божиими непорочными среди строптивого и развращённого рода, в котором вы сияете, как светила в мире,

каб былí вы бездакорнымі і чыстымі, дзецьмі Божымі беззаганнымі сярод роду сапсава́нага і разбэ́шчанага, у якім вы ззяеце, як свяцілы ў свеце,

содержа слово жизни, к похвале моей в день Христов, что я не тщетно подвизался и не тщетно трудился.

захоўваючы слова жыцця, на пахвалу́ мне ў дзень Хрыстоў, што я не марна намагаўся і не марна працаваў.

Но если я и соделываюсь жертвою за жертву и служение веры вашей, то радуюсь и сорадуюсь всем вам.

Але калі я і станаўлюся ахвярным узліваннем на ахвяру і служэнне веры вашай, то я радуюся і падзяляю радасць з усімі вамі;

О сём самом и вы радуйтесь и сорадуйтесь мне.

гэтаму ж і вы радуйцеся і падзяляйце радасць са мною.

Надеюсь же в Господе Иисусе вскоре послать к вам Тимофея, дабы и я, узнав о ваших обстоятельствах, утешился духом.

А я спадзяюся ў Госпадзе Іісусе неўзабаве паслаць да вас Цімафея, каб і мне ўсцешыцца духам, даведаўшыся пра вашы справы.

Ибо я не имею никого равно усердного, кто бы столь искренно заботился о вас,

Таму што няма ў мяне нікога аднадушнага, хто па-сапраўднаму будзе дбаць пра вас;

потому что все ищут своего, а не того, что угодно Иисусу Христу.

бо ўсе шукаюць свайго, а не таго, што ўгодна Хрысту Іісусу.

А его верность вам известна, потому что он, как сын отцу, служил мне в благовествовании.

А вы́прабаванасць яго вы ведаеце, бо, як сын пры бацьку, служыў ён са мною справе дабравесця.

Итак, я надеюсь послать его тотчас же, как скоро узнаю, что будет со мною.

Дык вось яго я спадзяюся паслаць адразу ж, як толькі буду бачыць, што́ стане са мною.

Я уверен в Господе, что и сам скоро приду к вам.

Я ўпэўнены ў Госпадзе, што і сам хутка прыйду да вас.

Впрочем, я почёл нужным послать к вам Епафродита, брата и сотрудника и сподвижника моего, а вашего посланника и служителя в нужде моей,

Таксама палічыў я патрэбным паслаць да вас Эпафрадзіта, майго брата і супрацоўніка і паплечніка ў барацьбе, вашага ж пасланца́ і служыцеля ў патрэбе маёй,

потому что он сильно желал видеть всех вас и тяжко скорбел о том, что до вас дошёл слух о его болезни.

бо ён вельмі імкнуўся да ўсіх вас і перажываў з-за таго, што вы дачуліся пра яго хваробу.

Ибо он был болен при смерти; но Бог помиловал его, и не его только, но и меня, чтобы не прибавилась мне печаль к печали.

А ён сапраўды захварэў і быў пры смерці; аднак Бог памілаваў яго, ды не толькі яго, але і мяне, каб не дадалося мне смутку да смутку.

Посему я скорее послал его, чтобы вы, увидев его снова, возрадовались, и я был менее печален.

Таму я хутчэй паслаў яго, каб вы, убачыўшы яго зноў, узрадаваліся, і я быў менш засму́чаны.

Примите же его в Господе со всякою радостью, и таких имейте в уважении,

Прыміце ж яго ў Госпадзе з усёю радасцю, і такіх майце ў пашане,

ибо он за дело Христово был близок к смерти, подвергая опасности жизнь, дабы восполнить недостаток ваших услуг мне.

бо ён за справу Хрыстову быў блізкі да смерці, рызыкуючы жыццём, каб запоўніць недастатковасць вашага служэння мне.

Примечания:

Синодальный перевод

15 чадами — детьми.

« 1 глава 3 глава »