Да рымлянаў 3 глава

Пасланьне Апостала Паўлы да рымлянаў
Пераклад Сабілы і Малахава → Пераклад Анатоля Клышкi

Дык якая перавага ў жыда́, ці якая карысьць ад абразаньня?

Дык якая перавага іудзея, ці якая карысць ад абразання?

Вялікая ўва ўсіх адносінах; і найперш (перавага) у тым, што ім давераны словы Бога.

Вялікая ва ўсіх адносінах. Перш за ўсё ў тым, што ім былі даручаны словы Божыя.

Дык што, калі нікаторыя (зь іх) былі нявернымі? Няўжо іхная нявернасьць зьнішчыць вернасьць Бога?

Бо што? Калі некаторыя не ўверавалі, хіба іх нявер’е знішчыць веру Божую?

Няхай ня станецца (такога)! Бог ёсьць верны, а ўсякі чалавек (няўдзячны і някаюшчыйся) ёсьць ілгун, як напíсана: так каб патрабаваньні слоў Тваіх былі прызнаны (нават і няўдзячным і някаюшчымся чалавекам) правымі, і (каб Ты) перамог у судзе Тваім.

Зусім не2. Бог жа праўдзівы, а кожны чалавек ілгун, як напісана: «Праведны ў Тваіх словах і пераможаш у Тваім судзе».

Калі ж няправеднасьць нашая чыніць моцнай праведнасьць Бога, дык што скажам? Няўжо нясправядлівы Бог, Які праяўляе гнеў (да няўдзячнага і някаюшчагася чалавека)? Кажу як чалавек.

Калі ж наша няправеднасць паказвае праведнасць Божую, што скажам? Няўжо няправедны Бог, што наводзіць гнеў? Я кажу па-чалавечы.

Хай ня станецца (такога)! Інакш, якім чынам будзе судзіць Бог гэты (няўдзячны і някаюшчыйся) сьвет?

Зусім не. Бо як Бог будзе судзіць свет?

Бо калі вернасьць Бога ўзвышаецца ў славу Ягоную маёй нявернасьцю, чаму я ўсё яшчэ судзімы, як грэшнік? (бо ня суджу сябе сам. 1Кар. 11:31).

А калі маёю маною праўда Божая ўзвышаецца для Яго славы, за што яшчэ я асуджаюся як грэшнік?

(А чаму бы) і ня (судзіць)? — як нікаторыя абмаўляюць нас і кажуць, (быццам) мы гаворым так: рабіце ліхое, каб прыйшло добрае — на такіх (паклёпнікаў) ёсьць справядлівы суд.

І хіба не зневажаюць нас, і як некаторыя сцвярджаюць, што мы кажам: «Давайце рабіць зло, каб выйшла дабро». Суд над такімі справядлівы.

Дык што? (Ці) маем мы (жыды ў параўнаньні зь эллінамі) перавагу (перад судом Бога)? Ні ў якім разе! мы ўжо раней даказалі: што як жыды, так і элліны ўсе ёсьць пад грэхам,

Дык што? Ці маем мы перавагу? Ніколькі. Бо мы ўжо высветлілі раней, што і іудзеі, і эліны — усе пад грахом,

як напісана: няма ніводнага праведнага.

як напісана: «Няма ніводнага праведнага,

Няма разумеючага. Няма нікога, хто шукае Бога.

няма нікога, хто разумее, няма нікога, хто шукае Бога.

Усе зьбіліся з дарогі; усе разам сталіся нягоднымі; няма, хто робіць дабро, няма ніводнага.

Усе збіліся з дарогі, усе разам зрабіліся нягодныя; няма нікога, хто робіць дабро, няма ніводнага.

Горла іхнае — магіла адкрытая; языкамі сваімі яны ашуквалі; атрута асьпідаў на вуснах іхных;

Горла іх — раскрытая магіла, сваімі языкамі яны ашуквалі, змяіны яд пад іх губамі;

Вусны іхныя поўныя праклёну і гарчыні.

іх вусны поўныя пракляцця і гаркоты;

Ногі іх хуткія на праліцьцё крыві.

іх ногі хуткія на праліццё крыві;

Руйнаваньне і згуба на шляхох іхных;

руйнаванне і няшчасце на іх дарогах,

і шляху міру яны ня пазналі.

а дарогі міру яны не пазналі.

Няма страху Божага перад вачыма іхнымі.

Няма страху Божага перад іх вачыма».

А мы ведаем, што ўсё, што кажа Закон, (ён) кажа для тых, што знаходзяцца пад Законам, каб усе вусны змоўклі, і ўвесь сьвет стаўся вінаватым (перад) Богам:

Але мы ведаем, што ўсё, што гаворыць закон, ён гаворыць да тых, хто пад законам, каб усе вусны змоўклі і ўвесь свет стаў падсудны Богу;

бо (па прычыне нявыкананьня) спраў Закону ня будзе апраўдана перад Ім ніякая плоць; бо праз Закон — пазнаньне грэху.

бо са справаў закона не будзе апраўданы перад Ім ніякае цела: бо праз закон пазнаецца грэх.

Але цяпер нязалежна ад Закону зьяўлена апраўданьне Богам (чалавека), пра якое засьведчана Законам і Прарокамі.

Але цяпер, незалежна ад закона, з’явілася праведнасць Божая, пра якую сведчаць закон і прарокі;

Апраўданьне ж (чалавека) Богам адбываецца па прычыне (мэсіянскай) вернасьці Ісуса Хрыста (Богу Бацьку), (адбываецца) для ўсіх і на ўсіх веручых; бо няма розьніцы (паміж усімі чалавекамі),

а праведнасць Божая праз веру ў Ісуса Хрыста для ўсіх [і на ўсіх] вернікаў. Бо няма розніцы,

бо ўсе зграшылі і пазбаўлены славы Бога.

бо ўсе саграшылі і пазбаўлены3 славы Божай,

(Але цяпер) апраўдваюцца (веручыя) да́рма Багадацьцю Ягонай цераз адкупленьне ў Хрысьце Ісусе,

і апраўдваюцца дарма Яго ласкай праз выкуп, што ў Ісусе Хрысце;

Якога Бог прынёс у ахвяру (дзеля) памілаваньня (чалавека) праз веру (чалавека) у (адкупленьне) Ягонай (Хрыстовай) Крывёю, дзеля выяўленьня апраўданьня Ягонага (чалавека) цераз дараваньне раней зробленых грахоў,

Якога Бог паставіў у ахвяру прымірэння ў Яго крыві праз веру, каб выявіць Сваю праведнасць праз дараванне раней учыненых грахоў,

у цярпеньні Бога для выяўленьня справядлівасьці Ягонай у цяперашні час, каб быць Яму справядлівым і апраўдываючым таго, хто верыць у Ісуса.

у цярплівасці Божай: для доказу Сваёй праведнасці ў цяперашні час, каб быць Яму праведнымі апраўдваць таго, хто веруе ў Ісуса.

Дык у чым (наша) хвальба? Выключана! Якім Законам? (Законам) учынкаў? Не, але цераз Закон веры.

Дык дзе ж пахвальба? Яна была выключана. Праз які закон? Закон учынкаў? Не, праз закон веры.

Пагэтаму мы робім выснову: чалавек апраўдываецца вераю нязалежна ад учынкаў па Закону.

Бо мы лічым, што чалавек апраўдваецца вераю, незалежна ад учынкаў закона.

Няўжо Бог — (Бог) толькі жыдоў, а ня і паганаў? Ведама і паганаў.

Хіба Ён Бог іудзеяў толькі? Ці не Ён і Бог язычнікаў? Так, і язычнікаў,

Таму што Адзін Бог, Каторы апраўдае абразаньне па веры і няабразаньне цераз веру.

бо сапраўды адзіны Бог, Які апраўдвае абрэзаных з веры і неабрэзаных праз веру.

Дык (што), Закон касуем цераз веру? (Хай) ня будзе (такога)! Але Закон сьцьвярджаем.

Дык мы адмяняем закон праз веру? Зусім не, але мы закон сцвярджаем.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

4 2: Літаральна: няхай станецца! (Так ва ўсім гэтым Лісце).

23 3: Або: усім нестае.

« 2 глава 4 глава »