Да рымлянаў 3 глава

Пасланьне Апостала Паўлы да рымлянаў
Пераклад Сабілы і Малахава → Перевод Еп. Кассиана

Дык якая перавага ў жыда́, ці якая карысьць ад абразаньня?

Итак, в чём же преимущество Иудея, или какая польза от обрезания?

Вялікая ўва ўсіх адносінах; і найперш (перавага) у тым, што ім давераны словы Бога.

Великое преимущество во всех отношениях, и прежде всего в том, что им вверены слова Божии,

Дык што, калі нікаторыя (зь іх) былі нявернымі? Няўжо іхная нявернасьць зьнішчыць вернасьць Бога?

Ибо что же? Если некоторые неверны были, неверность их упразднит ли верность Божию?

Няхай ня станецца (такога)! Бог ёсьць верны, а ўсякі чалавек (няўдзячны і някаюшчыйся) ёсьць ілгун, як напíсана: так каб патрабаваньні слоў Тваіх былі прызнаны (нават і няўдзячным і някаюшчымся чалавекам) правымі, і (каб Ты) перамог у судзе Тваім.

Отнюдь нет. Но Бог да будет истинен, всякий же человек лжец, как написано: Чтобы Ты оправдан был в словах Твоих и победил, когда судили бы Тебя.

Калі ж няправеднасьць нашая чыніць моцнай праведнасьць Бога, дык што скажам? Няўжо нясправядлівы Бог, Які праяўляе гнеў (да няўдзячнага і някаюшчагася чалавека)? Кажу як чалавек.

Если же неправда наша являет Божию праведность, что скажем: неужели неправеден Бог, наводящий Свой гнев? Я говорю по человечеству.

Хай ня станецца (такога)! Інакш, якім чынам будзе судзіць Бог гэты (няўдзячны і някаюшчыйся) сьвет?

Отнюдь нет. Как же тогда будет Бог судить мир?

Бо калі вернасьць Бога ўзвышаецца ў славу Ягоную маёй нявернасьцю, чаму я ўсё яшчэ судзімы, як грэшнік? (бо ня суджу сябе сам. 1Кар. 11:31).

Но если моей ложью истина Божия преизобиловала во славу Его, за что же я еще судим, как грешник?

(А чаму бы) і ня (судзіць)? — як нікаторыя абмаўляюць нас і кажуць, (быццам) мы гаворым так: рабіце ліхое, каб прыйшло добрае — на такіх (паклёпнікаў) ёсьць справядлівы суд.

И как злословят нас, и как некоторые утверждают, что мы это говорим, — будем делать зло, чтобы вышло добро. Этих осуждение справедливо.

Дык што? (Ці) маем мы (жыды ў параўнаньні зь эллінамі) перавагу (перад судом Бога)? Ні ў якім разе! мы ўжо раней даказалі: што як жыды, так і элліны ўсе ёсьць пад грэхам,

Итак, что же? Имеем ли мы превосходство? Нет, не имеем. Ибо мы уже произнесли суд, что, как Иудеи, так и Еллины-все под грехом,

як напісана: няма ніводнага праведнага.

как написано: Нет праведного ни одного,

Няма разумеючага. Няма нікога, хто шукае Бога.

нет разумеющего, никто не ищет Бога;

Усе зьбіліся з дарогі; усе разам сталіся нягоднымі; няма, хто робіць дабро, няма ніводнага.

все сбились с пути, разом пришли в негодность; нет творящего доброе, нет ни одного.

Горла іхнае — магіла адкрытая; языкамі сваімі яны ашуквалі; атрута асьпідаў на вуснах іхных;

Гортань их — открытый гроб, языками своими они обманывали. Змеиный яд у них под губами.

Вусны іхныя поўныя праклёну і гарчыні.

Уста их полны проклятия и горечи.

Ногі іх хуткія на праліцьцё крыві.

Ноги их быстры на пролитие крови,

Руйнаваньне і згуба на шляхох іхных;

разрушение и бедствие на путях их,

і шляху міру яны ня пазналі.

и пути мира они не познали.

Няма страху Божага перад вачыма іхнымі.

Нет страха Божия пред очами их.

А мы ведаем, што ўсё, што кажа Закон, (ён) кажа для тых, што знаходзяцца пад Законам, каб усе вусны змоўклі, і ўвесь сьвет стаўся вінаватым (перад) Богам:

Но мы знаем, что то, что Закон говорит, он говорит к находящимся под Законом, так чтобы всякие уста были заграждены и весь мир стал виновен пред Богом, —

бо (па прычыне нявыкананьня) спраў Закону ня будзе апраўдана перад Ім ніякая плоць; бо праз Закон — пазнаньне грэху.

потому что делами Закона не будет оправдана пред Ним никакая плоть: ибо чрез Закон — познание греха.

Але цяпер нязалежна ад Закону зьяўлена апраўданьне Богам (чалавека), пра якое засьведчана Законам і Прарокамі.

Но теперь, помимо Закона, явлена праведность Божия, о которой свидетельствуют Закон и Пророки,

Апраўданьне ж (чалавека) Богам адбываецца па прычыне (мэсіянскай) вернасьці Ісуса Хрыста (Богу Бацьку), (адбываецца) для ўсіх і на ўсіх веручых; бо няма розьніцы (паміж усімі чалавекамі),

— праведность Божия чрез веру в Иисуса Христа для всех верующих; ибо нет различия.

бо ўсе зграшылі і пазбаўлены славы Бога.

Ибо все согрешили и лишены славы Божией,

(Але цяпер) апраўдваюцца (веручыя) да́рма Багадацьцю Ягонай цераз адкупленьне ў Хрысьце Ісусе,

будучи оправдываемы даром, по Его благодати, чрез искупление, которое во Христе Иисусе.

Якога Бог прынёс у ахвяру (дзеля) памілаваньня (чалавека) праз веру (чалавека) у (адкупленьне) Ягонай (Хрыстовай) Крывёю, дзеля выяўленьня апраўданьня Ягонага (чалавека) цераз дараваньне раней зробленых грахоў,

Его поставил Бог в умилостивление кровью Его чрез веру к показанию праведности Его — при невменении прошлых грехов,

у цярпеньні Бога для выяўленьня справядлівасьці Ягонай у цяперашні час, каб быць Яму справядлівым і апраўдываючым таго, хто верыць у Ісуса.

в долготерпении Божием, — для показания праведности Его в настоящее время, чтобы быть Ему праведным и оправдывающим верующего в Иисуса.

Дык у чым (наша) хвальба? Выключана! Якім Законам? (Законам) учынкаў? Не, але цераз Закон веры.

Итак, где же похвала? Исключена раз навсегда. Каким законом? Законом дел? Нет, но законом веры.

Пагэтаму мы робім выснову: чалавек апраўдываецца вераю нязалежна ад учынкаў па Закону.

Ибо мы считаем, что человек оправдывается верою, помимо дел Закона.

Няўжо Бог — (Бог) толькі жыдоў, а ня і паганаў? Ведама і паганаў.

Или Бог — Иудеев только? Не Он ли и язычников? Да, и язычников, —

Таму што Адзін Бог, Каторы апраўдае абразаньне па веры і няабразаньне цераз веру.

если действительно Бог един. Он, Который оправдает обрезанных по вере и необрезанных чрез веру.

Дык (што), Закон касуем цераз веру? (Хай) ня будзе (такога)! Але Закон сьцьвярджаем.

Итак, упраздняем ли мы Закон верою? Отнюдь нет, но Закон утверждаем.

« 2 глава 4 глава »