На седьмой день дитя умерло, но слуги Давида боялись сообщить ему, что ребенок мертв. Они говорили: «Пока дитя было еще живо, мы говорили с ним, но он нас не слушал, а если скажем теперь, что ребенок умер, не миновать беды!»1
И бысть в день седмый, и умре отроча. И убояшася раби давидовы поведати ему, яко умре отроча, реша бо: се, егда отроча еще живо бяше, глаголахом к нему, и не послуша гласа нашего: и како речем к нему, яко умре отроча, и сотворит злая?