Іаана 18 глава

Святое Евангелле паводле Іаана
Пераклад праваслаўнай царквы → Русского Библейского Центра

Сказаўшы гэта, Іісус вы́йшаў з вучнямі Сваімі на той бок пато́ку Кедро́н, дзе быў сад, у які ўвайшоў Ён Сам і вучні Яго;

Закончив молитву, Иисус перешел с учениками на другую сторону долины Кедрон, где был сад. В этот сад Он и привел Своих учеников.

ве́даў жа гэтае месца і Іуда, які вы́даў Яго, бо там часта збіра́ўся Іісус з вучнямі Сваімі;

Иисус часто приводил их сюда. Это место знал и Иуда, который готовил предательство.

і вось Іуда, узя́ўшы атрад воінаў і служы́целяў ад першасвятаро́ў і фарысеяў, прыхо́дзіць туды з фа́келамі, і ліхтара́мі, і збро́яй.

Для этого Иуда пришел сюда с отрядом солдат. И еще первосвященники и фарисеи дали ему стражников из Храма. Все пришли с факелами, фонарями и оружием.

Іісус жа, ве́даючы ўсё, што з Ім будзе, вы́йшаў і сказаў ім: каго шука́еце?

Иисус знал все, что с Ним будет. Он шагнул навстречу и спросил: «Кто вам нужен?».

Адказалі Яму: Іісуса Назарэ́я. Кажа ім Іісус: гэта Я. Стаяў жа з імі і Іуда, які вы́даў Яго;

Ему отвечали: «Иисус Назарянин». Иисус говорит им: «Я Есмь». Иуда предатель стоял по ту сторону вместе с ними.

і калі Іісус сказаў ім: «гэта Я», яны адступíлі назад і ўпа́лі на зямлю́.

Когда Иисус сказал: «Я Есмь», они попятились и пали лицом в землю.

Ён зноў спыта́ўся ў іх: каго шука́еце? Яны сказалі: Іісуса Назарэ́я.

Он еще раз спрашивает: «Кто вам нужен?». Они говорят: «Иисус Назарянин».

Адказаў Іісус: Я сказаў вам, што гэта Я; дык вось, калі Мяне шука́еце, пакіньце іх, няхай ідуць, —

Иисус ответил: «Я вам уже сказал: Я Есмь. Вы ищете Меня. Этих не трогайте».

каб спо́ўнілася слова, якое Ён сказаў: з тых, каго Ты даў Мне, Я не загубíў нікога.

Он сказал это, чтобы исполнились Его слова, сказанные прежде: «Из тех, кого Ты Мне дал, Я не потерял никого».

Тады Сíман Пётр, ма́ючы меч, вы́няў яго і ўдарыў першасвятаро́вага раба́ і адсе́к яму правае ву́ха; імя́ раба́ было́ Малх;

Симон Петр обнажил меч, ударил и отсек правое ухо рабу архиерея. Раба звали Малх.

але Іісус сказаў Пятру: укладзí меч у но́жны; чашу, якую даў Мне Айцец, няўжо́ Я не буду піць яе?

Иисус сказал Петру: «Вложи меч в ножны. Могу ли Я не выпить чашу из руки Отца?».

Тады атрад воінаў і тысячанача́льнік, і служы́целі Іудзейскія ўзялí Іісуса і звяза́лі Яго,

Солдаты во главе с командиром и иудейские стражники схватили Иисуса и связали.

і павялí Яго спачатку да Анны, бо ён быў це́сцем Каіа́фы, які быў першасвятаро́м у той год;

Привели Его сначала к Анне, тестю Кайафы, тогдашнего архиерея.

гэта быў той Каіа́фа, які даў пара́ду Іудзеям, што лепш, каб адзін чалавек памёр за народ.

Это был тот самый Кайафа, который подсказал иудейскому руководству мысль, что лучше пусть умрет один человек, чем весь народ.

За Іісусам ішоў Сíман Пётр і другі вучань; вучань жа той быў знаёмы першасвятару́ і ён увайшоў з Іісусам у двор першасвятара́,

Симон Петр и еще один ученик шли следом за Иисусом. Этот ученик был вхож к архиерею — он вошел во двор вместе с Иисусом.

а Пётр стаяў каля дзвярэ́й зво́нку. Вы́йшаў тады вучань той, які быў знаёмы першасвятару́, і сказаў прыдзве́рніцы, і ўвёў Пятра.

Петр остался стоять снаружи у ворот. Ученик, который был вхож к архиерею, вернулся, переговорил с привратницей и повел Петра во двор.

Кажа тут служанка-прыдзве́рніца Пятру: і ты ці не з вучняў Гэтага Чалавека? Ён сказаў: не.

И тут раба-привратница говорит Петру: «А ты, часом, не ученик того человека?». Он отвечал: «Нет».

І стаялі рабы́ і служы́целі, раскла́ўшы во́гнішча, таму што было́ хо́ладна, і грэ́ліся; з імі Пётр таксама стаяў і грэ́ўся.

Было холодно. Во дворе вокруг костра стояли и грелись рабы и стражники. Вместе с ними стоял и грелся Петр.

Першасвята́р жа спыта́ўся ў Іісуса пра вучняў Яго і пра вучэ́нне Яго.

Архиерей допрашивал Иисуса о Его учениках и учении.

Адказаў яму Іісус: Я адкрыта гаварыў свету; Я заўсёды навуча́ў у сінагогах і ў храме, дзе заўсёды збіра́юцца Іудзеі, і тайна не гаварыў нічога;

Иисус сказал: «Я говорил с людьми открыто, не таясь. Я целыми днями учил народ и в синагоге, и в Храме — в самых людных местах. Мое учение ни для кого не тайна.

чаму ты ў Мяне пыта́ешся? спыта́йся ў тых, якія чулі, што́ Я гаварыў ім; вось яны ведаюць, што́ Я казаў.

Почему ты спрашиваешь Меня? Спрашивай тех, кто Меня слушал. Они скажут, о чем Я говорил».

Калі Ён сказаў гэта, адзін са служы́целяў, што блізка стаяў, ударыў Іісуса па шчацэ і сказаў: так Ты адказваеш першасвятару́?

Как только это было сказано, один из стражников, стоявших рядом, ударил Иисуса по лицу и сказал: «Ты как отвечаешь архиерею?».

Адказаў яму Іісус: калі Я дрэ́нна сказаў, засве́дчы, што дрэ́нна; а калі добра, чаму ты б’еш Мяне?

Иисус говорит ему: «Если Я неправ, скажи, в чем Моя неправда. А если прав, зачем бьешь Меня?».

Тады Анна паслаў Яго, звя́занага, да першасвятара́ Каіа́фы.

Анна отослал Иисуса, связанного, к архиерею Кайафе.

А Сíман Пётр стаяў і грэ́ўся. Сказалі тады яму: і ты ці не з вучняў Яго? Ён адро́кся і сказаў: не.

Симон Петр стоял и грелся у костра. Ему говорят: «А ты, часом, не Его ученик?». Но Петр не признался, сказал: «Я? Нет!».

Кажа адзін з рабоў першасвятара́, свая́к таго, якому Пётр адсе́к ву́ха: хіба́ я не бачыў цябе з Ім у садзе?

Один из рабов архиерея, родственник того самого, кому Петр отсек ухо, говорит: «А это не тебя ли я видел с Ним в саду?».

Пётр ізноў адро́кся; і адразу пе́вень заспява́ў.

Петр и тут не признался. И сразу вслед за этим пропел петух.

Тады вядуць Іісуса ад Каіа́фы ў прэто́рыю. Была́ раніца, і яны не ўвайшлі ў прэто́рыю, каб не апага́ніцца, але каб можна было́ есці пасху.

От Кайафы Иисуса повели в преторию. Было раннее утро. Чтобы не оскверняться, во дворец заходить не стали, иначе нельзя было бы есть пасху.

Вы́йшаў Пілат да іх і сказаў: якое абвінава́чанне выстаўля́еце вы су́праць Гэтага Чалавека?

Пилат сам вышел к ним. Он спросил: «В чем вы обвиняете этого человека?».

У адказ яны сказалі яму: калі б Ён не быў злачы́нцам, мы не вы́далі б Яго табе.

Они ответили: «Это злодей. Иначе бы мы не привели Его к тебе».

Тады сказаў ім Пілат: вазьмíце Яго вы і па закону вашаму судзíце Яго. Сказалі яму Іудзеі: нам не дазваля́ецца кара́ць смерцю нікога, —

Пилат сказал: «Ведите Его обратно и судите сами по своему Закону». Но иудеи сказали: «У нас запрещена смертная казнь».

каб спо́ўнілася слова Іісуса, якое Ён сказаў, ука́зваючы, якою смерцю Ён ма́е памерці.

Это произошло, чтобы Иисус был потом предан такой смерти, какую предсказал.

Увайшоў тады зноў Пілат у прэто́рыю, і паклíкаў Іісуса, і сказаў Яму: Ты Цар Іудзейскі?

Тогда Пилат вернулся во дворец, велел подвести к себе Иусуса и говорит Ему: «Это Ты иудейский царь?».

Адказаў яму Іісус: ты ад сябе гэта гаво́рыш, ці іншыя сказалі табе пра Мяне?

Иисус отвечал: «Ты от себя это говоришь или повторяешь чужие слова?».

Адказаў Пілат: хіба́ я Іудзей? народ Твой і першасвятары́ вы́далі Цябе мне; што́ Ты зрабіў?

Пилат говорит: «По-твоему, я иудей? Твой народ и первосвященники, вот кто привел Тебя ко мне. Что Ты сделал?».

Адказаў Іісус: Царства Маё не ад гэтага свету; калі б ад гэтага свету было́ Царства Маё, то слу́гі Мае́ змага́ліся б за тое, каб Мяне не вы́далі Іудзеям. Але цяпер Царства Маё не адгэ́туль.

Иисус отвечал: «Мое Царство — не от мира сего. Будь от мира сего Мое Царство, Мои подвластные отбили бы Меня у иудеев. Нет, Мое Царство не отсюда».

Тады сказаў Яму Пілат: дык Ты Цар? Адказаў Іісус: ты кажаш, што Я Цар; Я на тое нарадзíўся і на тое прыйшоў у свет, каб све́дчыць пра ісціну; і кожны, хто ад ісціны, слу́хаецца голасу Майго.

Тогда Пилат говорит Ему: «Значит, Ты все-таки царь?». Иисус отвечал: «Вот и ты говоришь, что Я — царь. Я — свидетель истины. Для этого Я родился, для этого пришел в мир. Кто хочет знать истину, идет на Мой голос».

Кажа Яму Пілат: што ёсць ісціна? І, прамовіўшы гэта, ён зноў вы́йшаў да Іудзеяў і кажа ім: я нія́кай віны не знахо́джу ў Ім;

Пилат спрашивает Его: «Что это — истина?». Спрашивает и опять выходит к толпе и говорит: «Никакой Его вины я ни в чем не вижу.

ёсць жа звы́чай у вас, каб каго́сьці аднаго́ я адпуска́ў вам на Пасху; хочаце, адпушчу́ вам Цара Іудзейскага?

А только есть у вас обычай: на Пасху, по вашему желанию, одного отпускаю. Хотите, отпущу на этот раз иудейского царя?».

Тады зноў закрычалі ўсе, ка́жучы: не Яго, а Вара́вву. А Вара́вва быў разбойнік.

В ответ они закричали: «Не Его! Нет! Варавву!». Варавва был разбойник.

« 17 глава 19 глава »