Яна 18 глава

Паводле Яна Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Русского Библейского Центра

Сказаўшы гэта, Ісус выйшаў з вучнямі Сваімі за паток Кедрон, дзе быў сад, у які ўвайшоў Сам і вучні Ягоныя.

Закончив молитву, Иисус перешел с учениками на другую сторону долины Кедрон, где был сад. В этот сад Он и привел Своих учеников.

А ведаў гэтае месца і Юда, прадажнік Ягоны, бо Ісус часта зьбіраўся там з вучнямі Сваімі.

Иисус часто приводил их сюда. Это место знал и Иуда, который готовил предательство.

І вось Юда, узяўшы атрад воінаў і служак ад першасьвятароў і фарысэяў, прыходзіць туды зь ліхтарамі і сьвяцільнямі і зброяй.

Для этого Иуда пришел сюда с отрядом солдат. И еще первосвященники и фарисеи дали ему стражников из Храма. Все пришли с факелами, фонарями и оружием.

А Ісус, ведаючы ўсё, што зь Ім будзе, выйшаў і сказаў ім: каго шукаеце?

Иисус знал все, что с Ним будет. Он шагнул навстречу и спросил: «Кто вам нужен?».

Яму адказалі: Ісуса Назарэя. Ісус кажа ім: гэта Я. А стаяў зь імі й Юда, прадажнік Ягоны.

Ему отвечали: «Иисус Назарянин». Иисус говорит им: «Я Есмь». Иуда предатель стоял по ту сторону вместе с ними.

І калі сказаў ім: гэта Я, — яны адступіліся назад і ўпалі на зямлю.

Когда Иисус сказал: «Я Есмь», они попятились и пали лицом в землю.

Зноў спытаўся ў іх: каго шукаеце? Яны сказалі: Ісуса Назарэя.

Он еще раз спрашивает: «Кто вам нужен?». Они говорят: «Иисус Назарянин».

Ісус адказваў: Я сказаў вам, што гэта Я; дык вось, калі Мяне шукаеце, пакіньце іх, хай ідуць,

Иисус ответил: «Я вам уже сказал: Я Есмь. Вы ищете Меня. Этих не трогайте».

хай збудзецца слова, сказанае Ім: з тых, каго Ты Мне даў, Я не загубіў нікога.

Он сказал это, чтобы исполнились Его слова, сказанные прежде: «Из тех, кого Ты Мне дал, Я не потерял никого».

А Сымон Пётр, маючы меч, дастаў яго, і ударыў першасьвятаровага раба, і адсек яму правае вуха: імя раба было Малх.

Симон Петр обнажил меч, ударил и отсек правое ухо рабу архиерея. Раба звали Малх.

Але Ісус сказаў Пятру: укладзі меч у похвы; няўжо Мне ня піць чары, якую даў Мне Айцец?

Иисус сказал Петру: «Вложи меч в ножны. Могу ли Я не выпить чашу из руки Отца?».

Тады воіны і тысячнік і служкі Юдэйскія ўзялі Ісуса, і зьвязалі Яго,

Солдаты во главе с командиром и иудейские стражники схватили Иисуса и связали.

і завялі Яго спачатку да Анны; бо ён быў цесьцем Каяфы, які быў на той год першасьвятаром:

Привели Его сначала к Анне, тестю Кайафы, тогдашнего архиерея.

гэта быў Каяфа, які даў параду Юдэям, што лепш аднаму чалавеку памерці за народ.

Это был тот самый Кайафа, который подсказал иудейскому руководству мысль, что лучше пусть умрет один человек, чем весь народ.

За Ісусам сьледам ішлі Сымон Пётр і другі вучань: вучань жа гэты быў знаёмы першасьвятару і ўвайшоў зь Ісусам у двор першасьвятароў:

Симон Петр и еще один ученик шли следом за Иисусом. Этот ученик был вхож к архиерею — он вошел во двор вместе с Иисусом.

А Пётр стаяў звонку за дзьвярыма. Потым другі вучань, які быў знаёмы першасьвятару, выйшаў і сказаў брамніцы, і ўвёў Пятра.

Петр остался стоять снаружи у ворот. Ученик, который был вхож к архиерею, вернулся, переговорил с привратницей и повел Петра во двор.

Тут рабыня-брамніца кажа Пятру: і ты ці ня з вучняў Гэтага Чалавека? Ён сказаў: не.

И тут раба-привратница говорит Петру: «А ты, часом, не ученик того человека?». Он отвечал: «Нет».

Тым часам рабы і служкі, расклаўшы агонь, таму што было золка, стаялі і грэліся; Пётр таксама стаяў зь імі і грэўся.

Было холодно. Во дворе вокруг костра стояли и грелись рабы и стражники. Вместе с ними стоял и грелся Петр.

А першасьвятар спытаўся ў Ісуса пра вучняў Ягоных і пра вучэньне Ягонае.

Архиерей допрашивал Иисуса о Его учениках и учении.

Ісус адказваў яму: Я гаварыў адкрыта сьвету; Я заўсёды вучыў у сынагозе і ў храме, дзе заўсёды Юдэі сыходзяцца, і тайна не казаў нічога;

Иисус сказал: «Я говорил с людьми открыто, не таясь. Я целыми днями учил народ и в синагоге, и в Храме — в самых людных местах. Мое учение ни для кого не тайна.

што пытаешся ў Мяне? спытайся ў тых, хто чуў, што Я казаў ім; вось, яны ведаюць, што Я казаў.

Почему ты спрашиваешь Меня? Спрашивай тех, кто Меня слушал. Они скажут, о чем Я говорил».

Калі Ён сказаў гэта, адзін служка, які стаяў паблізу, ударыў Ісуса па шчацэ, сказаўшы: так Ты адказваеш першасьвятару?

Как только это было сказано, один из стражников, стоявших рядом, ударил Иисуса по лицу и сказал: «Ты как отвечаешь архиерею?».

Ісус адказваў яму: калі Я сказаў блага, пакажы, што благое, а калі добра, чаго ты б’еш Мяне?

Иисус говорит ему: «Если Я неправ, скажи, в чем Моя неправда. А если прав, зачем бьешь Меня?».

Анна паслаў Яго зьвязанага да першасьвятара Каяфы.

Анна отослал Иисуса, связанного, к архиерею Кайафе.

А Сымон Пётр стаяў і грэўся. Тут сказалі яму: ці ня з вучняў Ягоных і ты? Ён зрокся і сказаў: не.

Симон Петр стоял и грелся у костра. Ему говорят: «А ты, часом, не Его ученик?». Но Петр не признался, сказал: «Я? Нет!».

Адзін з рабоў першасьвятаровых, родзіч таго, якому Пётр адсек вуха, кажа: ці не цябе бачыў я зь Ім у садзе?

Один из рабов архиерея, родственник того самого, кому Петр отсек ухо, говорит: «А это не тебя ли я видел с Ним в саду?».

Пётр зноў зрокся; і адразу засьпяваў певень.

Петр и тут не признался. И сразу вслед за этим пропел петух.

Ад Каяфы павялі Ісуса ў прэторыю. Была раніца; і яны не ўвайшлі ў прэторыю, каб не апаганіцца, а каб можна было есьці пасху.

От Кайафы Иисуса повели в преторию. Было раннее утро. Чтобы не оскверняться, во дворец заходить не стали, иначе нельзя было бы есть пасху.

Пілат выйшаў да іх і сказаў: у чым вы вінаваціце Чалавека Гэтага?

Пилат сам вышел к ним. Он спросил: «В чем вы обвиняете этого человека?».

Яны сказалі яму ў адказ: калі б Ён ня быў злачынец, мы не перадалі б Яго табе.

Они ответили: «Это злодей. Иначе бы мы не привели Его к тебе».

Пілат сказаў ім: вазьмеце Яго вы, і паводле закону вашага судзеце Яго. Юдэі сказалі яму: нам не дазволена караць сьмерцю нікога, —

Пилат сказал: «Ведите Его обратно и судите сами по своему Закону». Но иудеи сказали: «У нас запрещена смертная казнь».

хай збудзецца слова Ісусавае, якое сказаў Ён, даючы зразумець, якою сьмерцю Ён памрэ.

Это произошло, чтобы Иисус был потом предан такой смерти, какую предсказал.

Тады Пілат зноў увайшоў у прэторыю, і паклікаў Ісуса, і сказаў Яму: Ты Цар Юдэйскі?

Тогда Пилат вернулся во дворец, велел подвести к себе Иусуса и говорит Ему: «Это Ты иудейский царь?».

Ісус адказваў яму: ці ад сябе ты кажаш гэта, ці іншыя сказалі табе пра Мяне?

Иисус отвечал: «Ты от себя это говоришь или повторяешь чужие слова?».

Пілат адказваў: хіба я Юдэй? Твой народ і першасьвятары перадалі Цябе мне; што Ты зрабіў?

Пилат говорит: «По-твоему, я иудей? Твой народ и первосвященники, вот кто привел Тебя ко мне. Что Ты сделал?».

Ісус адказваў: Царства Маё не ад сьвету гэтага; калі б ад сьвету гэтага было Царства Маё, дык слугі Мае заступіліся б за Мяне, каб Я ня быў аддадзены Юдэям; але цяпер Маё Царства не адгэтуль.

Иисус отвечал: «Мое Царство — не от мира сего. Будь от мира сего Мое Царство, Мои подвластные отбили бы Меня у иудеев. Нет, Мое Царство не отсюда».

Пілат сказаў Яму: значыцца, Ты Цар? Ісус адказваў: ты кажаш, што Я Цар; Я на тое нарадзіўся і на тое прыйшоў у сьвет, каб засьведчыць ісьціну; кожны, хто ад ісьціны, слухае голасу Майго.

Тогда Пилат говорит Ему: «Значит, Ты все-таки царь?». Иисус отвечал: «Вот и ты говоришь, что Я — царь. Я — свидетель истины. Для этого Я родился, для этого пришел в мир. Кто хочет знать истину, идет на Мой голос».

Пілат сказаў Яму: што ёсьць ісьціна? І, сказаўшы гэта, зноў выйшаў да Юдэяў і сказаў ім: я ніякай віны не знаходжу ў Ім;

Пилат спрашивает Его: «Что это — истина?». Спрашивает и опять выходит к толпе и говорит: «Никакой Его вины я ни в чем не вижу.

ёсьць жа ў вас звычай, каб я аднаго адпускаў вам на Пасху: ці хочаце, адпушчу вам Цара Юдэйскага?

А только есть у вас обычай: на Пасху, по вашему желанию, одного отпускаю. Хотите, отпущу на этот раз иудейского царя?».

Тады зноў закрычалі ўсе, кажучы: не Яго, а Вараву. А Варава быў разбойнік.

В ответ они закричали: «Не Его! Нет! Варавву!». Варавва был разбойник.

« 17 глава 19 глава »