От Матфея 20 глава

От Матфея
Слово Жизни → Пераклад Чарняўскага 2017

— Небесное Царство подобно хозяину, который рано утром вышел нанять людей на работу в своем винограднике.

Затым падобна Валадарства Нябеснае да чалавека, гаспадара дома, які выйшаў на досвітку наймаць работнікаў у вінаграднік свой.

Он договорился с ними, что заплатит им по динарию за день работы, и послал их в свой виноградник.

Учыніўшы з работнікамі пагаджэнне па дынару за дзень, ён паслаў іх у свой вінаграднік.

В девять часов утра он опять вышел и увидел, что на площади еще стоят люди без работы.

І, выйшаўшы каля гадзіны трэцяй, убачыў іншых, што стаялі на рынку без работы,

Он говорит им: "Идите и вы работать в мой виноградник, и я заплачу вам по справедливости".

і сказаў ім: “Ідзіце і вы ў вінаграднік, і, што будзе справядліва, дам вам”.

Те пошли. В полдень и в три часа дня он опять выходил и делал то же самое.

І яны пайшлі. Ды зноў выйшаў каля шостай і каля дзявятай гадзіны і зрабіў падобнае.

Потом он вышел в пять часов и вновь нашел на площади стоящих людей. "Что вы тут стоите весь день без дела?" — спросил он их.

Дый яшчэ каля гадзіны адзінаццатай выйшаў і знайшоў іншых, што стаялі без працы, ды кажа ім: “Што вы тут стаіце цэлы дзень бяздзейныя?”

"Никто нас не нанял", — ответили те. "Идите и вы работать в мой виноградник", — говорит им хозяин.

Кажуць яму: “Бо ніхто нас не наняў”. Ён кажа ім: “Ідзіце і вы ў вінаграднік Мой, і, што будзе справядліва, дам вам”.

Когда наступил вечер, хозяин сказал своему управляющему: "Позови всех работников и выдай им плату. Начни с тех, которые были наняты последними, и в конце рассчитайся с теми, кто нанят утром".

А калі настаў вечар, сказаў гаспадар вінаградніку загадчыку свайму: “Скліч работнікаў і дай ім плату, пачынаючы ад апошніх, а канчаючы першымі”.

Работники, которых наняли в шестом часу, пришли, и каждый из них получил по динарию.

І, калі прыйшлі тыя, што каля адзінаццатай гадзіны наняліся на работу, атрымалі па дынару.

Когда подошла очередь работников, нанятых первыми, они ожидали, что получат больше, но каждый из них тоже получил по динарию.

Калі ж прыйшлі першыя, думалі, што болей атрымаюць, але і яны атрымалі па дынару.

Когда с ними расплатились, они стали возмущаться:

Дык, узяўшы, наракалі на гаспадара,

"Те, кого ты нанял последними, работали всего один час, и ты заплатил им столько же, сколько и нам, а мы трудились в такую жару весь день!"

кажучы: “Гэтыя апошнія адну гадзіну працавалі, а ты прыраўняў іх да нас, а мы ж пераносілі цяжар дня і спякоту”.

Хозяин ответил одному из них: "Друг, я же не обманываю тебя. Разве ты не согласился работать за один динарий?

А ён, адказваючы аднаму з іх, сказаў: “Дружа, не зрабіў я табе крыўды. Ці ж ты не ўмовіўся са мной за дынар?

Так возьми свою плату и иди. А я хочу заплатить тем, кого я нанял последними, столько же, сколько и тебе.

Дык вазьмі, што тваё, і ідзі, бо хачу і гэтаму апошняму даць, як і табе.

Не вправе ли я распоряжаться своими деньгами так, как хочу? Или, может, моя щедрость вызывает в тебе зависть?"

Ці ж не можна мне рабіць з маім, што хачу? І ці ж вока тваё зайздроснае ад таго, што я добры?”

Так вот, последние будут первыми, и первые — последними.

Так будуць апошнія першымі, а першыя — апошнімі, бо многа пакліканых, але мала абраных».

По дороге в Иерусалим Иисус отвел двенадцать учеников в сторону и сказал им:

І, уваходзячы ў Ерузалім, Ісус адвёў асобна дванаццаць вучняў і сказаў ім па дарозе:

— Скоро мы придем в Иерусалим. Там Сын Человеческий будет предан первосвященникам и учителям закона; Его осудят на смерть

«Вось, мы ўваходзім у Ерузалім, і Сын Чалавечы будзе выдадзены першасвятарам і кніжнікам, і асудзяць Яго на смерць,

и отдадут язычникам на унижение, побои и распятие. Но на третий день Он воскреснет.

і выдадуць Яго на ганьбаванне паганам, на бічаванне і ўкрыжаванне, і трэцяга дня ўваскрэсне».

Тогда к Иисусу подошла мать сыновей Зеведея вместе с сыновьями. Кланяясь, она обратилась к Нему с просьбой.

Тады падышла да Яго маці сыноў Зебядзеевых з сынамі сваімі, кланяючыся і просячы нечага ў Яго.

— Что ты хочешь? — спросил Иисус. Она сказала: — Позволь одному из этих двух моих сыновей сесть от Тебя по правую руку, а другому по левую в Твоем Царстве.

Ён сказаў ёй: «Чаго ты хочаш?» Яна гаворыць Яму: «Скажы, каб гэтыя два сыны мае ў Валадарстве Тваім сядзелі адзін праваруч Цябе, а другі — леваруч».

— Вы не знаете, о чем просите, — ответил Иисус. — Можете ли вы пить ту чашу, которую Я буду пить? — Можем, — ответили братья.

Але Ісус, адказваючы, сказаў ёй: «Не ведаеце, чаго просіце. Ці можаце піць келіх, які Я піць буду, ці хрысціцца хростам, якім Я хрышчуся?» Яны кажуць Яму: «Можам».

Иисус говорит им: — Что же, пить из Моей чаши вы действительно будете, а кому сидеть по правую и кому по левую руку от Меня, решаю не Я, эти места принадлежат тем, кому они назначены Моим Отцом.

Ён гаворыць ім: «Так, келіх Мой піць будзеце і хростам, якім Я хрышчуся, будзеце хрысціцца, але дазволіць сядзець ад Мяне праваруч ці леваруч — гэта не Маё, але каму прыгатавана Айцом Маім».

Когда остальные десять учеников услышали это, они рассердились на братьев.

І, пачуўшы гэта, дзесяць разгневаліся на двух братоў.

Иисус же подозвал их и сказал: — Вы знаете, что правители народов господствуют над ними, и их знать ими владеет,

Але Ісус паклікаў іх да Сябе і гаворыць: «Вы ведаеце, што князі народаў пануюць над імі і магнаты трымаюць уладу над імі.

но среди вас пусть этого не будет. Наоборот, кто хочет стать самым великим, тот должен быть слугой остальным,

Не так будзе між вамі, але хто хацеў бы сярод вас быць большым, будзе вашым паслугачом.

и кто хочет стать первым, должен быть вам слугой.

І хто сярод вас хацеў бы быць першым, будзе вашым паслугачом.

Ведь и Сын Человеческий не для того пришел, чтобы Ему служили, но чтобы послужить другим и отдать свою жизнь ради искупления многих.

Падобным чынам і Сын Чалавечы не прыйшоў, каб Яму служылі, але каб Ён служыў ды аддаў душу Сваю як адкупленне за многіх».

Когда Иисус и ученики покидали Иерихон, за ними шло множество людей.

І, калі яны выходзілі з Ерыхона, ішлі ўслед за імі вялікія натоўпы.

У дороги сидели двое слепых, которые, услышав, что мимо идет Иисус, стали кричать: — Господь, Сын Давида, помилуй нас!

І вось, двое сляпых, што сядзелі пры дарозе, пачулі, што праходзіць Ісус, і закрычалі, кажучы: «Злітуйся над намі, Госпадзе, Сыне Давіда!»

Люди стали говорить им, чтобы они замолчали, но те продолжали кричать еще громче: — Господь, Сын Давида, помилуй нас!

А людзі сварыліся на іх, каб маўчалі, але яны яшчэ гучней крычалі: «Злітуйся над намі, Госпадзе, Сыне Давіда!»

Иисус остановился и позвал их. — Что вы хотите, чтобы Я сделал для вас? — спросил Он.

І спыніўся Ісус, і паклікаў іх, і гаворыць: «Што вы хочаце, каб Я вам зрабіў?»

— Господи, хотим видеть, — ответили те.

Яны кажуць Яму: «Госпадзе, каб адкрыліся нам вочы».

Иисусу стало их жаль, и Он прикоснулся к их глазам. К слепым сразу же вернулось зрение, и они пошли за Ним.

І, пашкадаваўшы, Ісус дакрануўся да вачэй іх; і іх вочы адразу сталі бачыць і яны пайшлі за Ім.

« 19 глава 21 глава »