По Матфею 20 глава

Евангелие по Матфею
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Чарняўскага 2017

 
 

Иисус продолжал: «Царство Небесное вот с чем можно сравнить. Один человек вышел как-то рано утром из дома своего нанять работников для своего виноградника.
 
Затым падобна Валадарства Нябеснае да чалавека, гаспадара дома, які выйшаў на досвітку наймаць работнікаў у вінаграднік свой.

Сговорившись с работниками об оплате по денарию за день, он послал их в свой виноградник.
 
Учыніўшы з работнікамі пагаджэнне па дынару за дзень, ён паслаў іх у свой вінаграднік.

Выйдя еще раз около девяти часов утра,1 он увидел других людей, стоявших на рыночной площади без дела.
 
І, выйшаўшы каля гадзіны трэцяй, убачыў іншых, што стаялі на рынку без работы,

„Ступайте и вы в мой виноградник, — сказал он им, — и я заплачу вам по справедливости“.
 
і сказаў ім: “Ідзіце і вы ў вінаграднік, і, што будзе справядліва, дам вам”.

И они пошли. Когда он опять вышел, уже в обед и в три часа пополудни, то сделал то же самое.
 
І яны пайшлі. Ды зноў выйшаў каля шостай і каля дзявятай гадзіны і зрабіў падобнае.

Наконец, выйдя около пяти часов вечера, он опять нашел других людей, стоявших там, и спросил у них: „Почему весь день вы стоите здесь без дела?“
 
Дый яшчэ каля гадзіны адзінаццатай выйшаў і знайшоў іншых, што стаялі без працы, ды кажа ім: “Што вы тут стаіце цэлы дзень бяздзейныя?”

„Нас никто не нанял“, — ответили они ему. „Идите и вы в виноградник“, — сказал он им.
 
Кажуць яму: “Бо ніхто нас не наняў”. Ён кажа ім: “Ідзіце і вы ў вінаграднік Мой, і, што будзе справядліва, дам вам”.

А когда настал вечер, хозяин виноградника говорит своему управляющему: „Позови работников и заплати им, начав с последних и кончая первыми“.
 
А калі настаў вечар, сказаў гаспадар вінаградніку загадчыку свайму: “Скліч работнікаў і дай ім плату, пачынаючы ад апошніх, а канчаючы першымі”.

И те, кого наняли около пяти часов вечера, пришли и получили по денарию.
 
І, калі прыйшлі тыя, што каля адзінаццатай гадзіны наняліся на работу, атрымалі па дынару.

Когда же пришли те, кого наняли первыми, то решили они, что получат больше, но тоже получили по денарию, как было условленно.
 
Калі ж прыйшлі першыя, думалі, што болей атрымаюць, але і яны атрымалі па дынару.

[11-12]Получив эти деньги, стали они роптать, говоря хозяину дома: „Эти последние, только час они проработали, а ты приравнял их к нам, трудившимся целый день под палящим солнцем“.
 
Дык, узяўшы, наракалі на гаспадара,

 
кажучы: “Гэтыя апошнія адну гадзіну працавалі, а ты прыраўняў іх да нас, а мы ж пераносілі цяжар дня і спякоту”.

„Друг! — ответил он одному из них. — Не обижаю тебя я. Не за денарий ли ты сговорился со мной?
 
А ён, адказваючы аднаму з іх, сказаў: “Дружа, не зрабіў я табе крыўды. Ці ж ты не ўмовіўся са мной за дынар?

Возьми же свое и ступай домой. Ну, а я хочу тому, кто пришел последним, дать столько же, сколько тебе.
 
Дык вазьмі, што тваё, і ідзі, бо хачу і гэтаму апошняму даць, як і табе.

Разве не могу я распорядиться принадлежащим мне так, как того я хочу? Или тебе завидно,2 что щедр я к этим людям?“
 
Ці ж не можна мне рабіць з маім, што хачу? І ці ж вока тваё зайздроснае ад таго, што я добры?”

Так последние станут первыми, а первые — последними».
 
Так будуць апошнія першымі, а першыя — апошнімі, бо многа пакліканых, але мала абраных».

Когда они шли3 в Иерусалим, в пути Иисус отозвал в сторону двенадцать [учеников] и сказал им одним:
 
І, уваходзячы ў Ерузалім, Ісус адвёў асобна дванаццаць вучняў і сказаў ім па дарозе:

«Вот идем мы в Иерусалим, и Сын Человеческий будет предан там первосвященникам и книжникам, и приговорят Его к смерти.
 
«Вось, мы ўваходзім у Ерузалім, і Сын Чалавечы будзе выдадзены першасвятарам і кніжнікам, і асудзяць Яго на смерць,

Предадут Его язычникам на глумление, бичевание и распятие, и на третий день пробужден Он будет от смерти».
 
і выдадуць Яго на ганьбаванне паганам, на бічаванне і ўкрыжаванне, і трэцяга дня ўваскрэсне».

Потом подошла к Нему мать сыновей Зеведея с сыновьями своими и, встав перед Ним на колени, о чем-то стала просить Его.
 
Тады падышла да Яго маці сыноў Зебядзеевых з сынамі сваімі, кланяючыся і просячы нечага ў Яго.

«Чего ты хочешь?» — спросил у нее Иисус. «Позволь, — ответила она, — этим двум моим сыновьям сесть одному справа от Тебя, а другому слева в Царстве Твоем».
 
Ён сказаў ёй: «Чаго ты хочаш?» Яна гаворыць Яму: «Скажы, каб гэтыя два сыны мае ў Валадарстве Тваім сядзелі адзін праваруч Цябе, а другі — леваруч».

Иисус же сказал им в ответ: «Не знаете, чего просите. Можете ли пить чашу, которую Я буду пить?» «Можем», — сказали они Ему.
 
Але Ісус, адказваючы, сказаў ёй: «Не ведаеце, чаго просіце. Ці можаце піць келіх, які Я піць буду, ці хрысціцца хростам, якім Я хрышчуся?» Яны кажуць Яму: «Можам».

«Из чаши Моей вы будете пить, — говорит им Иисус, — сесть же кому по правую Мою сторону и по левую, не Я решаю. Эти места для тех, кому приготовил их Отец Мой Небесный ».
 
Ён гаворыць ім: «Так, келіх Мой піць будзеце і хростам, якім Я хрышчуся, будзеце хрысціцца, але дазволіць сядзець ад Мяне праваруч ці леваруч — гэта не Маё, але каму прыгатавана Айцом Маім».

Услышав это, остальные десять учеников возмутились поступком двух братьев.4
 
І, пачуўшы гэта, дзесяць разгневаліся на двух братоў.

Но Иисус подозвал их к Себе и сказал: «Вы знаете, что мирские владыки господствуют над своими народами, и великие этого мира держат их в своей власти.
 
Але Ісус паклікаў іх да Сябе і гаворыць: «Вы ведаеце, што князі народаў пануюць над імі і магнаты трымаюць уладу над імі.

Но не так должно быть у вас! Пусть тот, кто хочет стать главным среди вас, будет вам слугой.
 
Не так будзе між вамі, але хто хацеў бы сярод вас быць большым, будзе вашым паслугачом.

И кто хочет быть среди вас первым, пусть будет вам рабом,
 
І хто сярод вас хацеў бы быць першым, будзе вашым паслугачом.

так же ведь и Сын Человеческий не для того пришел, чтобы Ему служили, но для того, чтобы служить и отдать Свою жизнь как выкуп за многих».
 
Падобным чынам і Сын Чалавечы не прыйшоў, каб Яму служылі, але каб Ён служыў ды аддаў душу Сваю як адкупленне за многіх».

Когда они выходили из Иерихона, за Ним следовала огромная толпа народа.
 
І, калі яны выходзілі з Ерыхона, ішлі ўслед за імі вялікія натоўпы.

И вот двое слепых, сидевших у дороги, услышав, что мимо идет Иисус, закричали: «[Господи!] Сын Давида! Сжалься над нами!»
 
І вось, двое сляпых, што сядзелі пры дарозе, пачулі, што праходзіць Ісус, і закрычалі, кажучы: «Злітуйся над намі, Госпадзе, Сыне Давіда!»

Народ же требовал, чтобы они молчали, но они стали кричать еще громче: «Господи! Сын Давида! Сжалься над нами!»
 
А людзі сварыліся на іх, каб маўчалі, але яны яшчэ гучней крычалі: «Злітуйся над намі, Госпадзе, Сыне Давіда!»

Остановившись, Иисус позвал их и спросил: «Что вы хотите? Что сделать для вас?»
 
І спыніўся Ісус, і паклікаў іх, і гаворыць: «Што вы хочаце, каб Я вам зрабіў?»

«Господи! — сказали они Ему. — Мы хотим, чтобы видели наши глаза!»
 
Яны кажуць Яму: «Госпадзе, каб адкрыліся нам вочы».

Движимый глубоким состраданием, Иисус прикоснулся к глазам их, и они тотчас снова стали видеть и пошли вслед за Ним.
 
І, пашкадаваўшы, Ісус дакрануўся да вачэй іх; і іх вочы адразу сталі бачыць і яны пайшлі за Ім.

Примечания:

 
Под редакцией Кулаковых
3  [1] — Букв.: около третьего часа. Во времена НЗ день (так же, как и ночь) делился на 12 часов, при этом продолжительность часа зависела от продолжительности дня от восхода до заката солнца. Конец 6-го часа всегда выпадал на 12 часов дня нашего времени.
15  [2] — Букв.: или глаз твой завистлив?
17  [3] — Здесь и в ст. 18 в оригинале используется один и тот же глагол: «подниматься вверх».
24  [4] — Или: вознегодовали на двух братьев.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.