Исаия 2 глава

Книга пророка Исаии
Синодальный перевод → Пераклад Антонія Бокуна

Слово, которое было в видении к Исаии, сыну Амосову, об Иудее и Иерусалиме.

Слова, якое бачыў Ісая, сын Амоса, пра Юду і Ерусалім.

И будет в последние дни, гора дома Господня будет поставлена во главу гор и возвысится над холмами, и потекут к ней все народы.

І станецца ў апошнія дні, што гара Дому ГОСПАДА ўзвысіцца па-над усе горы і ўздымецца над узгоркамі, і пасьпяшаюцца да яе ўсе народы.

И пойдут многие народы и скажут: придите, и взойдём на гору Господню, в дом Бога Иаковлева, и научит Он нас Своим путям, и будем ходить по стезям Его; ибо от Сиона выйдет закон, и слово Господне — из Иерусалима.

І пойдуць народы шматлікія, і скажуць: «Хадземце, узыйдзем на гару ГОСПАДА і ў Дом Бога Якубавага, і няхай Ён навучыць нас шляхам Сваім, і будзем хадзіць па сьцежках Ягоных, бо з Сыёну выйдзе Закон, і слова ГОСПАДА — з Ерусаліму».

И будет Он судить народы, и обличит многие племена; и перекуют мечи свои на орала, и копья свои — на серпы: не поднимет народ на народ меча, и не будут более учиться воевать.

І Ён будзе судзіць народы і вінаваціць многіх людзей. І перакуюць яны мячы свае на плугі, а дзіды — на сярпы. Не падыме народ на народ меч, і ня будуць больш вучыцца ваяваць.

О, дом Иакова! Придите, и будем ходить во свете Господнем.

Доме Якуба! Хадземце і будзем хадзіць у сьвятле ГОСПАДА.

Но Ты отринул народ Твой, дом Иакова, потому что они многое переняли от востока: и чародеи у них, как у Филистимлян, и с сынами чужих они в общении.

Ты адкінуў народ Твой, дом Якуба, бо яны напоўнены [тым, што прынялі] з усходу, і варажбітамі, як Філістынцы; і з сынамі чужынцаў яны ў згодзе.

И наполнилась земля его серебром и золотом, и нет числа сокровищам его; и наполнилась земля его конями, и нет числа колесницам его;

І напоўнілася зямля ягоная срэбрам і золатам, і няма канца скарбам ягоным, і напоўнілася зямля ягоная коньмі, і няма канца калясьніцам ягоным.

и наполнилась земля его идолами: они поклоняются делу рук своих, тому, что сделали персты их.

І напоўнілася зямля ягоная ідаламі, і ён пакланяецца творам рук сваіх, таму, што зрабілі пальцы ягоныя.

И преклонился человек, и унизился муж, — и Ты не простишь их.

І пахіліўся чалавек, і прынізіўся кожны, і Ты не даруй ім.

Иди в скалу и сокройся в землю от страха Господа и от славы величия Его.

Увайдзі ў скалу, схавайся ў парахне ад страху перад ГОСПАДАМ, перад бляскам велічы Ягонай.

Поникнут гордые взгляды человека, и высокое людское унизится; и один Господь будет высок в тот день.

Пыхлівыя вочы чалавека спакорацца, і ўзьвялічваньне чалавека будзе паніжана. Толькі ГОСПАД будзе ўзвышаны ў той дзень.

Ибо грядёт день Господа Саваофа на всё гордое и высокомерное и на всё превознесённое, — и оно будет унижено, —

Бо дзень ГОСПАДА Магуцьцяў [прыйдзе] на ўсё ганарыстае і пыхлівае, і на ўсіх пыхліўцаў, каб упакорыліся,

и на все кедры Ливанские, высокие и превозносящиеся, и на все дубы Васанские,

і на ўсе кедры Лібану, гонкія і ўзьнёслыя, і на ўсе дубы Башану,

и на все высокие горы, и на все возвышающиеся холмы,

і на ўсе горы высокія, і на ўсе ўзгоркі ўзьнесеныя,

и на всякую высокую башню, и на всякую крепкую стену,

і на ўсе вежы высачэзныя, і на ўсе муры ўмацаваныя,

и на все корабли Фарсисские, и на все вожделенные украшения их.

і на ўсе караблі Таршышу, і на ўсе ўпрыгожваньні пажаданыя.

И падёт величие человеческое, и высокое людское унизится; и один Господь будет высок в тот день,

І будзе паніжана пыхлівасьць чалавека, і будзе спакорана ўзьвялічваньне людзей. Толькі ГОСПАД будзе ўзвышаны ў той дзень,

и идолы совсем исчезнут.

і ідалы цалкам зьнікнуць.

И войдут люди в расселины скал и в пропасти земли от страха Господа и от славы величия Его, когда Он восстанет сокрушить землю.

І ўвойдуць у пячоры ў скале і ў ямы ў парахне ад страху перад ГОСПАДАМ і перад бляскам велічы Ягонай, калі Ён паўстане, каб напоўніць страхам зямлю.

В тот день человек бросит кротам и летучим мышам серебряных своих идолов и золотых своих идолов, которых сделал себе для поклонения им,

У той дзень выкіне чалавек кратам і кажанам ідалаў сваіх срэбных і ідалаў сваіх залатых, якія зрабіў сабе, каб пакланяцца ім,

чтобы войти в ущелья скал и в расселины гор от страха Господа и от славы величия Его, когда Он восстанет сокрушить землю.

і ўвойдзе ў пячоры і шчыліны скалаў ад страху перад ГОСПАДАМ і перад бляскам велічы Ягонай, калі Ён паўстане, каб напоўніць страхам зямлю.

Перестаньте вы надеяться на человека, которого дыхание в ноздрях его, ибо что он значит?

Пакіньце [спадзявацца] на чалавека, у якога дыханьне ў ноздрах ягоных, бо што ён варты?

Примечания:

Синодальный перевод

3 стезя — путь, дорога.

8 персты — пальцы.

« 1 глава 3 глава »