Бытие 21 глава

Бытие, Пятикнижие Моисея
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Васіля Сёмухі

 
 

А ГОСПОДЬ, как и говорил прежде, оказал милость Сарре: исполнил обещанное ей.
 
І паглядзеў Гасподзь на Сарру, як сказаў; і зрабіў Гасподзь Сарры, як казаў.

Сарра зачала и во время, предсказанное Богом, сына родила Аврааму в старости его.
 
Сарра зачала і нарадзіла Абрагаму сына ў старасьці ягонай у час, пра які казаў яму Бог;

Сыну своему, которого родила ему Сарра, Авраам дал имя Исаак;
 
і даў Абрагам імя свайму сыну, які нарадзіўся ў яго, якога нарадзіла яму Сарра: Ісаак;

и на восьмой день, как заповедал ему Бог, Авраам совершил обрезание Исаака, сына своего.
 
і абрэзаў Абрагам Ісаака сына свайго, на восьмы дзень, як наказаў яму Бог.

Сто лет было Аврааму, когда родился у него сын его Исаак.
 
Абрагаму было сто гадоў, калі нарадзіўся яму Ісаак, сын ягоны.

Сарра же сказала: «Бог дал мне повод для смеха, и кто ни услышит об этом, будет смеяться1 со мной».
 
І сказала Сарра: сьмех учыніў мне Бог; хто ні пачуе пра мяне, засьмяецца.

И добавила: «Кто бы решился сказать Аврааму, что Сарра будет грудью кормить детей? И вот в старости его я сына ему родила».
 
І сказала; хто сказаў бы Абрагаму: Сарра будзе карміць дзяцей грудзьмі? бо ў старасьці яго я нарадзіла сына.

Время шло, Исаак подрос, и в тот день, когда он был отнят от груди, Авраам устроил большой пир.
 
Дзіця вырасла і аднята ад грудзей; і Абрагам наладзіў вялікую гасьціну ў той дзень, калі Ісаак адняты быў ад грудзей.

Когда Сарра заметила, что сын, которого Агарь-египтянка родила Аврааму, насмехается над ее сыном,2
 
І ўбачыла Сарра, што сын Агары Егіпцянкі, якога яна нарадзіла Абрагаму, насьміхаецца,

она сказала Аврааму: «Выгони эту рабыню и сына ее! Не делить же сыну этой рабыни наследство с моим сыном, с Исааком!»
 
і сказала Абрагаму: выгані гэтую рабыню і сына яе, бо ня спадкуе рабынін сын гэты з сынам маім Ісаакам.

Это сильно огорчило Авраама, ведь Измаил тоже был его сыном.
 
І здалося гэта Абрагаму даволі няпрыемным дзеля сына ягонага.

Но Бог сказал Аврааму: «Не печалься ни о юноше, ни о рабыне, что стала женой твоей. Сделай то, что говорит тебе Сарра, ведь у тебя есть Исаак, и его потомки твоими потомками назовутся.3
 
Але Бог сказаў Абрагаму: не засмучайся за хлопчыка і рабыню тваю; ва ўсім, што скажа табе Сарра, слухайся голасу яе, бо ў Ісааку назавецца табе семя;

Но и от сына рабыни Я произведу народ — он тоже твое дитя».4
 
і ад сына рабынінага Я выведу народ, бо ён семя тваё.

На следующее утро Авраам поднялся рано, приготовил пищу, наполнил мех водою и дал Агари в дорогу. То и другое он положил ей на плечи и отослал ее прочь вместе с мальчиком. Она пошла и заблудилась в Беэршевской пустыне.
 
Абрагам устаў з самае раніцы, і ўзяў хлеба і мех вады, і даў Агары, паклаўшы ёй на плечы, і хлопчыка, і адпусьціў яе. Яна пайшла і заблудзілася ў пустыні Вірсавіі;

Когда кончилась вода в мехе, Агарь оставила плачущего мальчика в тени под кустом,
 
і ня стала вады ў меху, і яна пакінула хлопчыка пад адным кустом

а сама отошла и села вдали от него, примерно на расстоянии выстрела из лука. «Не буду смотреть на то, как мое дитя умирает», — сказала она себе и, сидя поодаль, тоже начала плакать навзрыд.5
 
і пайшла, села зводдаль, на аддалі аднаго стрэлу з лука. Бо яна сказала: не хачу бачыць сьмерці хлопчыка. І яна села насупраць, і заенчыла, і плакала;

Мольбы и плач подростка услышал Бог; и посланный Им ангел с небес заговорил с Агарью: «Что с тобою, Агарь? Не бойся! Бог услышал плач оставленного тобой ребенка.6
 
і пачуў Бог голас хлопчыка; і анёл Божы зь неба паклікаў Агар і сказаў ёй: што з табою, Агар? ня бойся; Бог пачуў хлопчыкаў голас адтуль, дзе ён быў;

Встань, подними мальчика и береги его! Великий народ произведу Я от него».
 
устань, падымі хлопчыка і вазьмі яго за руку, бо Я выведу зь яго вялікі народ.

Бог открыл глаза Агари, и увидела она колодец, пошла, наполнила мех водой и напоила ребенка.
 
І Бог адкрыў вочы яе, і яна ўбачыла калодзеж з вадою, і пайшла, наліла ў мех вады і напаіла хлопчыка.

[20-21] Мальчик, хранимый Богом, рос и мужал. Он поселился в пустыне Паран и был искусным стрелком из лука, а жену ему мать нашла в Египте.
 
І Бог быў з хлопчыкам; і ён вырас, і пачаў жыць у пустыні, і зрабіўся лучнікам.

 
Ён жыў у пустыні Фаран; і маці ягоная ўзяла яму жонку зь зямлі Егіпецкай.

В ту пору Авимелех, царь Герара, вместе с Пихолом, своим военачальником, пришел навестить Авраама. «По всему видно, — сказал он Аврааму, — с тобою Бог во всем, что ты ни делаешь.
 
І было ў той час, Авімэлэх, зь Фіхолам, ваеначальнікам сваім, сказаў Абрагаму: з табою Бог ва ўсім, што ты ні робіш;

Так поклянись же здесь мне Богом, что ты никогда не прибегнешь ни к каким тайным проискам против меня или моих детей и потомков. Как я был верен тебе, так и ты поклянись в верности мне и стране, в которой ты живешь как человек пришлый».
 
і цяпер прысягні мне тут Богам, што ты не пакрыўдзіш ні мяне, ні сына майго, ні ўнука майго; і як добра я паводзіўся з табою, так і ты будзеш паводзіцца са мною і зямлёю, у якой ты гасьцюеш.

«Хорошо, — сказал Авраам, — я клянусь».
 
І сказаў Абрагам: я прысягаю.

Но при этом Авраам упрекнул Авимелеха за колодец, который отняли у него люди Авимелеха.
 
І Абрагам дакараў Авімэлэха за калодзеж з вадою, які адабралі Авімэлэхавыя рабы.

«Не знаю, кто это сделал, — возразил Авимелех. — До сих пор ты ни разу не упомянул об этом, и ни от кого другого я об этом не слышал».
 
А Авімэлэх сказаў праўду: ня ведаю, хто гэта зрабіў, і ты не сказаў мне; я нават і ня чуў дагэтуль.

Тогда взял Авраам из стад своих овец и быков и отдал в дар Авимелеху, и заключили они союз.
 
І ўзяў Абрагам дробнага і буйнога быдла і даў Авімэлэху, і яны абодва спрымірыліся.

А когда Авраам поставил отдельно еще семь овечек,
 
І паставіў Абрагам сем ягнят са статку дробнага быдла асобна.

Авимелех спросил Авраама: «Зачем ты это сделал?»
 
А Авімэлэх сказаў Абрагаму: навошта тут гэтыя сем ягнят, якіх ты паставіў асобна?

«Ты должен, — ответил он, — принять этих семь овечек от меня как очевидное признание того, что я выкопал этот колодец».
 
Абрагам сказаў: сем ягнят гэтых вазьмі з рукі маёй, каб яны былі мне сьведчаньнем, што я выкапаў гэты калодзеж.

С тех пор это место называется Беэр-Шева,7 Колодец клятвы, потому что здесь они поклялись друг другу.
 
Таму і назваў ён гэтае месца: Вірсавія, бо тут абодва яны прысягнулі

Заключив союз в Беэр-Шеве, Авимелех и его военачальник Пихол вернулись в землю филистимлян.
 
і спрымірыліся ў Вірсавіі. І ўстаў Авімэлэх, і Фіхол, ваеначальнік ягоны, і вярнуліся ў зямлю Філістымскую.

Авраам посадил в Беэр-Шеве тамариск. Там же призвал он имя ГОСПОДА, Бога вечного: совершил богослужение.
 
І пасадзіў Абрагам каля Вірсавіі гай і заклікаў там імя Госпада, Бога Вечнага.

И он еще долго оставался в земле филистимской как человек пришлый.
 
І жыў Абрагам у зямлі Філістымскай, як прыхадзень, шмат дзён.

Примечания:

 
Под редакцией Кулаковых
6  [1] — В знач. торжествовать, ликовать, радоваться; см. примеч. к 17:19.
9  [2] — LXX и Вульгата: играет (с ее сыном).
12  [3] — Или: его потомство будет признаваемо за твое.
13  [4] — Букв.: семя.
16  [5] — LXX: ребенок громко заплакал.
17  [6] — Букв.: Бог услышал голос ребенка (с места), где он; см. примеч. к 16:11.
31  [7] — Евр. Беэр-Шева переводится и как «Колодец семерых», и как «Колодец клятвы».
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.