От Иоанна 17 глава

Евангелие от Иоанна
Синодальный перевод → Пераклад Чарняўскага 2017

После сих слов Иисус возвёл очи Свои на небо и сказал: Отче! пришёл час, прославь Сына Твоего, да и Сын Твой прославит Тебя,

Так прамаўляў Ісус; і, падняўшы вочы Свае да неба, сказаў: «Ойча, прыйшла гадзіна: праслаў Сына Твайго, каб і Сын Твой праславіў Цябе,

так как Ты дал Ему власть над всякою плотью, да всему, что Ты дал Ему, даст Он жизнь вечную.

як Ты даў Яму ўладу над кожным целам, каб усім, каго Ты даў Яму, Ён даў ім жыццё вечнае.

Сия же есть жизнь вечная, да знают Тебя, единого истинного Бога, и посланного Тобою Иисуса Христа.

А гэтае жыццё вечнае ў тым, каб пазналі Цябе, адзінага праўдзівага Бога, і Таго, Каго Ты паслаў, Ісуса Хрыста.

Я прославил Тебя на земле, совершил дело, которое Ты поручил Мне исполнить.

Я праславіў Цябе на зямлі, завяршыў справу, якую Ты Мне даў, каб зрабіў;

И ныне прославь Меня Ты, Отче, у Тебя Самого славою, которую Я имел у Тебя прежде бытия мира.

а цяпер праслаў Мяне Ты, Ойча, у Цябе Самога славаю, якую Я меў у Цябе перш, чым паўстаў свет.

Я открыл имя Твоё человекам, которых Ты дал Мне от мира; они были Твои, и Ты дал их Мне, и они сохранили слово Твоё.

Я аб’явіў імя Тваё людзям, якіх Ты Мне даў са свету. Яны былі Твае, і Ты іх Мне даў, і яны збераглі слова Тваё.

Ныне уразумели они, что всё, что Ты дал Мне, от Тебя есть,

Цяпер яны пазналі, што ўсё, што Ты Мне даў, гэта ад Цябе ёсць.

ибо слова, которые Ты дал Мне, Я передал им, и они приняли, и уразумели истинно, что Я исшёл от Тебя, и уверовали, что Ты послал Меня.

Бо словы, якія Ты Мне даў, Я перадаў ім, і яны іх прынялі, ды праўдзіва пазналі, што Я ад Цябе выйшаў, і яны ўверылі, што Ты Мяне паслаў.

Я о них молю: не о всём мире молю, но о тех, которых Ты дал Мне, потому что они Твои.

Я за іх прашу, не прашу за свет, але за тых, якіх Ты Мне даў, бо яны — Твае,

И всё Моё — Твоё, и Твоё — Моё; и Я прославился в них.

і ўсё Маё — Тваё, і Тваё — Маё; і Я ў іх праслаўлены.

Я уже не в мире, но они в мире, а Я к Тебе иду. Отче Святой! соблюди их во имя Твоё, тех, которых Ты Мне дал, чтобы они были едино, как и Мы.

Я ўжо не ў свеце, але яны ў свеце, Я ж іду да Цябе. Ойча Святы, у імя Тваё захавай тых, якіх Мне даў, каб былі яны адно, як і Мы.

Когда Я был с ними в мире, Я соблюдал их во имя Твоё; тех, которых Ты дал Мне, Я сохранил, и никто из них не погиб, кроме сына погибели, да сбудется Писание.

Калі Я быў з імі ў свеце, Я захоўваў іх у імя Тваё, тых, якіх Ты Мне даў, і ўсцярог, і ніхто з іх не загінуў, толькі сын загубы, каб споўнілася Пісанне.

Ныне же к Тебе иду, и сие говорю в мире, чтобы они имели в себе радость Мою совершенную.

А цяпер іду да Цябе і гавару гэта на свеце, каб яны радасць Маю поўную мелі ў сабе.

Я передал им слово Твоё; и мир возненавидел их, потому что они не от мира, как и Я не от мира.

Я перадаў ім слова Тваё, і свет іх зненавідзеў, бо яны не са свету, як і Я не са свету.

Не молю, чтобы Ты взял их из мира, но чтобы сохранил их от зла.

Не прашу, каб іх узяў са свету, але каб іх захаваў ад ліха.

Они не от мира, как и Я не от мира.

Яны не са свету, як і Я не са свету.

Освяти их истиною Твоею; слово Твоё есть истина.

Асвяці іх у праўдзе Тваёй; Слова Тваё ёсць праўда.

Как Ты послал Меня в мир, так и Я послал их в мир.

Як Ты Мяне паслаў у свет, і Я іх паслаў у свет,

И за них Я посвящаю Себя, чтобы и они были освящены истиною.

і за іх Я прысвячаю Сябе Самога, каб і яны былі асвечаны ў праўдзе.

Не о них же только молю, но и о верующих в Меня по слову их,

Я не толькі за іх прашу, але і за тых, што праз словы іх павераць у Мяне,

да будут все едино, как Ты, Отче, во Мне, и Я в Тебе, так и они да будут в Нас едино, — да уверует мир, что Ты послал Меня.

каб усе былі адно; як Ты, Ойча, ува Мне, а Я ў Табе, каб і яны былі ў Нас, каб свет уверыў, што Ты Мяне паслаў.

И славу, которую Ты дал Мне, Я дал им: да будут едино, как Мы едино.

І славу, якую Ты Мне даў, Я перадаў ім, каб яны былі адно, як і Мы адно,

Я в них, и Ты во Мне; да будут совершены воедино, и да познает мир, что Ты послал Меня и возлюбил их, как возлюбил Меня.

Я ў іх, і Ты ўва Мне так, каб былі ў адзінстве дасканалымі, і каб свет пазнаў, што Ты Мяне паслаў ды палюбіў іх, як і Мяне палюбіў.

Отче! которых Ты дал Мне, хочу, чтобы там, где Я, и они были со Мною, да видят славу Мою, которую Ты дал Мне, потому что возлюбил Меня прежде основания мира.

Ойча, хачу, каб тыя, якіх Ты Мне даў, былі са Мной там, дзе Я, каб бачылі славу Маю, якую Ты Мне даў, бо Ты Мяне палюбіў перад стварэннем свету.

Отче праведный! и мир Тебя не познал; а Я познал Тебя, и сии познали, что Ты послал Меня.

Ойча справядлівы, свет Цябе не пазнаў, але Я Цябе пазнаў, і яны пазналі, што Ты Мяне паслаў,

И Я открыл им имя Твоё и открою, да любовь, которою Ты возлюбил Меня, в них будет, и Я в них.

і Я з’явіў ім імя Тваё, і з’яўляю, каб любоў, якою Ты палюбіў Мяне, у іх была, і Я ў іх».

« 16 глава 18 глава »