По Матфею 9 глава

Евангелие по Матфею
Русского Библейского Центра → Пераклад Антонія Бокуна

Иисус на лодке переплыл море и вернулся в город, где жил.

І, увайшоўшы ў човен, Ён пераплыў назад, і прыйшоў у Свой горад.

К Нему принесли на койке паралитика. Иисус увидел в этом веру и говорит паралитику: «Не вешай голову, чадо! Прощаются твои грехи».

І вось, прынесьлі да Яго спараліжаванага, які ляжаў на ложку. І, бачачы веру іх, Ісус сказаў спараліжаванаму: «Будзь пэўным, дзіця! Адпускаюцца табе грахі твае».

Книжники подумали про себя: «Он кощунствует».

І вось, некаторыя з кніжнікаў сказалі самі ў сабе: «Ён блюзьніць».

Читая их мысли, Иисус сказал: «Почему вы сразу начинаете думать плохое?

І, бачачы думкі іхнія, Ісус сказаў: «Чаму злое вы падумалі ў сэрцах вашых?

Что легче? Сказать: прощаются твои грехи? Или сказать: встань и иди?

Бо што лягчэй сказаць: “Адпускаюцца табе грахі”, ці сказаць: “Устань і хадзі”?

Пора вам знать: есть на земле у Сына человеческого власть — прощать грехи». И говорит паралитику: «Встань! Бери койку и иди домой».

Але, каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае ўладу на зямлі адпускаць грахі», — кажа тады спараліжаванаму: «Устань, вазьмі ложак твой і ідзі ў дом твой».

Паралитик встал и пошел домой.

І, устаўшы, ён пайшоў у дом свой.

Собралась толпа. Все в страхе славили Бога, давшего такую власть человеку.

Бачачы гэтае, натоўпы зьдзівіліся і славілі Бога, Які даў такую ўладу людзям.

В другой раз Иисус шел и видит: сидит в своей конторке сборщик податей. Это был Матфей. Иисус говорит ему: «Иди за Мной». Матфей встал и пошел за Иисусом.

І, праходзячы адтуль, Ісус убачыў чалавека, які сядзеў на мытні, званага Мацьвеем, і кажа яму: «Ідзі за Мною». І ён, устаўшы, пайшоў за Ім.

Потом Иисус с учениками был у Матфея в гостях. Собралось много грешников — сборщиков податей и прочих.

І сталася, як Ён узьлягаў у доме, вось, шмат мытнікаў і грэшнікаў, прыйшоўшы, узьляглі з Ісусам і вучнямі Ягонымі.

Фарисеи увидели это и говорят ученикам: «Почему ваш Учитель ест со сборщиками податей, со всякими грешниками?».

І фарысэі, якія бачылі гэта, сказалі вучням Ягоным: «Дзеля чаго Настаўнік ваш есьць з мытнікамі і грэшнікамі?»

Иисус услышал и говорит: «Не здоровым нужен врач, а больным.

А Ісус, пачуўшы, сказаў ім: «Не здаровыя маюць патрэбу ў лекары, але хворыя.

Потрудитесь понять, что значит: “Милости хочу, а не жертвы.” Я пришел призвать не праведников, а грешников».

Пайдзіце ж, навучыцеся, што значыць: “Міласэрнасьці хачу, а не ахвяры”. Бо Я прыйшоў не праведнікаў, але грэшнікаў клікаць да навяртаньня».

К Нему подходят ученики Иоанна и спрашивают: «Почему и мы, и фарисеи часто постимся, а Твои ученики не постятся?».

Тады прыходзяць да Яго вучні Янавы, кажучы: «Чаму мы і фарысэі шмат посьцім, а Твае вучні ня посьцяць?»

Иисус ответил им: «Зачем гости жениха будут омрачать свадьбу? Жених-то еще тут. Придут дни — отнимут у них жениха, тогда они и будут поститься.

І сказаў ім Ісус: «Ня могуць плакаць сыны вясельля, пакуль з імі жаніх. Але прыйдуць дні, калі забяруць ад іх жаніха, і тады будуць посьціць.

Новой тканью старую ризу не латают: заплата из новой ткани сядет и еще больше раздерет ризу.

Ніхто ж не прышывае латкі з новай тканіны да старога адзеньня, бо прышытае аддзярэцца ад адзеньня, і дзіра станецца большая.

И молодое вино в старые мехи не наливают. Старые мехи лопнут, тогда и вино разлилось, и мехи пропали. Нет, молодое вино наливают в новые мехи. Тогда и вино, и мехи целы».

Не ўліваюць новага віна ў старыя мяхі, бо рвуцца мяхі, і віно выцякае, і мяхі гінуць; але новае віно ўліваюць у новыя мяхі, тады захоўваецца адно і другое».

Пока Иисус говорил, к Нему подошел старейшина, стал на колени и говорит: «Умерла моя дочь. Пойдем! Возложи на нее руки, оживи ее».

Калі Ён гаварыў ім гэта, вось, падыйшоўшы, начальнік пакланіўся Яму, кажучы: «Дачка мая цяпер памірае, але прыйдзі, ускладзі на яе руку Тваю, і яна ажыве».

Иисус встал и пошел за ним. Ученики тоже пошли.

І, устаўшы, Ісус пайшоў за ім, і вучні Ягоныя.

И тут одна женщина, которая двенадцать лет страдала кровотечением, подошла сзади к Иисусу и потрогала край Его ризы.

І вось, жанчына, якая дванаццаць гадоў хварэла на крывацечу, падыйшоўшы ззаду, дакранулася да крыса шаты Ягонай,

У нее была такая мысль: «Мне бы только потрогать Его ризу — и ко мне вернется здоровье».

бо яна казала ў сабе: «Калі толькі дакрануся да шаты Ягонай, буду выратаваная».

Иисус обернулся, увидел ее и говорит: «Не вешай голову, дочка! Тебя исцеляет твоя вера». Женщина сразу выздоровела.

Ісус жа, павярнуўшыся і ўбачыўшы яе, сказаў: «Будзь пэўная, дачка! Вера твая збавіла цябе». І жанчына ў тую ж гадзіну паздаравела.

В доме старейшины Иисус видит людей с флейтами, горестную толпу...

І, прыйшоўшы ў дом начальніка і ўбачыўшы жалейнікаў і ўзрушаны натоўп,

Иисус говорит: «Все уходите! Девочка не умерла. Она спит». Никто не поверил, что Он говорит всерьез.

Ісус сказаў ім: «Адыйдзіцеся, бо не памерла дзяўчынка, але сьпіць». І сьмяяліся з Яго.

Толпу все-таки выдворили. Иисус переступил через порог и взял девочку за руку. Девочка встала.

Калі ж вывелі натоўп, Ён, увайшоўшы, узяў яе за руку, і дзяўчынка ўстала.

Слух об этом разлетелся по всему краю.

І разыйшлася чутка пра гэта па ўсёй той зямлі.

Всю обратную дорогу за Иисусом шли двое слепых и просили: «Сжалься над нами, Сын Давидов!».

І калі Ісус ішоў адтуль, ішлі за Ім два сьляпыя, крычучы і кажучы: «Зьлітуйся над намі, Сыне Давідаў!»

Иисус заходит в дом, слепые — за Ним. Он спрашивает их: «Значит, вы верите, что Я могу это сделать?». Они говорят: «Да, Господи!».

Калі ж Ён прыйшоў у дом, падыйшлі да Яго сьляпыя. І кажа ім Ісус: «Ці вы верыце, што Я магу гэтае зрабіць?» Кажуць яму: «Так, Госпадзе!»

Тогда Он потрогал им глаза и сказал: «Пусть будет вам по вашей вере!».

Тады Ён дакрануўся да вачэй іхніх, кажучы: «Паводле веры вашае няхай станецца вам».

И к ним вернулось зрение. Иисус строго предупредил: «Молчите! Никто не должен об этом знать».

І адчыніліся вочы іхнія. І Ісус грозна глянуў на іх, кажучы: «Глядзіце, каб ніхто ня ведаў».

Но они обошли всю округу и везде о Нем рассказали.

А яны, выйшаўшы, шырылі вестку пра Яго па ўсёй той зямлі.

После них привели к Иисусу немого. Немой был одержим бесом.

Калі ж тыя выходзілі, вось прывялі да Яго чалавека нямога, апанаванага дэманам.

Бес сразу убрался, и немой заговорил. Людей это потрясло. В толпе говорили: «Ничего подобного в Израиле до сих пор не было».

І, калі дэман быў выгнаны, нямы загаварыў, і натоўп зьдзіўляўся, кажучы: «Ніколі не здаралася гэткае ў Ізраілі».

А фарисеи сказали: «Нет, бесов Он изгоняет не без помощи бесовского деспота».

А фарысэі казалі: «Праз князя дэманаў Ён выганяе дэманаў».

Иисус ходил по городам и весям и говорил в синагогах, провозглашал евангелие Царства и исцелял всякую болезнь, всякое нездоровье.

І абыходзіў Ісус усе гарады і мястэчкі, навучаючы ў сынагогах, і абвяшчаючы Эвангельле Валадарства, і аздараўляючы ўсякую хваробу і ўсякую немач у народзе.

Иисусу было жалко смотреть на людей: они, блуждая, выбились из сил, как овцы без пастуха.

Убачыўшы ж натоўпы, Ён зьлітаваўся над імі, што былі саслабелыя і расьцярушаныя, быццам авечкі, якія ня маюць пастуха.

И Он сказал своим ученикам: «Жатвы много, а работников на жатве мало.

Тады кажа вучням Сваім: «Сапраўды, жніво багатае, а работнікаў мала.

Просите Господаря жатвы — пусть вышлет больше жнецов».

Дык прасіце Гаспадара жніва, каб выслаў работнікаў на жніво Сваё».

« 8 глава 10 глава »