От Луки 18 глава

От Луки
Слово Жизни → Пераклад Анатоля Клышкi

Желая показать ученикам, что следует всегда молиться и не унывать, Иисус рассказал им такую притчу.

Сказаў жа Ён ім [і] прыпавесць пра тое, што ім трэба заўсёды маліцца і не занепадаць духам,

— В одном городе был судья, который не боялся Бога и не стыдился людей.

кажучы: У нейкім горадзе быў адзін суддзя, што Бога не баяўся і людзей не саромеўся.

В том же городе жила вдова, которая постоянно ходила к нему и умоляла: "Защити меня от моего противника".

І была ў тым горадзе [адна] ўдава, і яна прыходзіла да яго і казала: Абарані мяне ад майго праціўніка.

Некоторое время судья ей отказывал, но в конце концов решил: "Пусть я Бога не боюсь и с людьми не считаюсь,

Ды ён нейкі час не хацеў. А пасяля сказаў сам сабе: Хоць і Бога я не баюся і людзей не саромеюся,

но так как эта вдова постоянно надоедает мне, то я разрешу ее тяжбу, иначе она замучит меня своими просьбами".

але з-за таго, што гэтая ўдава не дае мне спакою, абараню яе, каб яна ўрэсце не хадзіла і не дакучала мне.

И Господь сказал: — Слышите, что сказал несправедливый судья?

І Госпад сказаў: Чуеце, што кажа няправедны суддзя?

Так неужели Бог не защитит своих избранных, которые взывают к Нему день и ночь? Неужели Он будет медлить с помощью?

А ці ж Бог не возьме ў абарону Сваіх абраны, што крычаць Яму ўдзень і ўночы, хоць і доўга церпіць несправядлівасць да іх?

Говорю вам: Он без промедления защитит их. Но когда Сын Человеческий придет, то найдет ли Он веру на земле?

Кажу вам, што Ён створыць неўзабаве ім абарону. Толькі Сын Чалавечы, прыйшоўшы, ці знойдзе веру на зямлі?

Тем, кто уверен в собственной праведности и с презрением смотрит на других, Иисус рассказал такую притчу:

І Ён сказаў таксама да некаторых, упэўненных у сабе, што яны праведнікі, а іншымі пагарджалі, такую прыпавесць:

— Два человека пришли в храм помолиться. Один из них был фарисей, а другой — сборщик податей.

два чалавекі ўзышлі ў святыню памаліцца, адзін — фарысей, а другі — зборшчык падаткаў.

Фарисей, встав отдельно от других, молился так: "Боже, благодарю Тебя, что я не такой, как другие люди: воры, мошенники, развратники или как этот сборщик податей.

Фарысей, стаўшы, маліўся сам сабе так: Божа, дзякую Табе, што я не як астатнія людзі: рабаўнікі, няправеднікі, чужаложцы ці нават як гэты зборшчык падаткаў;

Я пощусь два раза в неделю и даю десятину со всякого дохода".

я пашчу два разы на тыдзень, даю дзесяціну з усяго, што прыдбаю.

А сборщик податей, стоя вдали, не смел даже глаз к небу поднять, но бил себя в грудь и говорил: "Боже, будь милостив ко мне, грешнику".

А зборшчк падаткаў, стоячы здалёку, не важыўся і вачэй узняць да неба, а біў сябе ў грудзі, кажучы: Божа, будзь літасцівы да мяне, грэшнага.

Говорю вам, что этот человек пошел домой более оправданным перед Богом, чем первый. Потому что каждый, возвышающий себя, будет унижен, и каждый унижающий себя будет возвышен.

Кажу вам: гэты пайшоў ў свой дом больш апраўданым, чым той; бо кожны, хто ўзвышае сябе, будзе паніжаны, хто ж паніжае сябе, будзе ўзвышаны.

К Иисусу приносили маленьких детей, чтобы Он прикоснулся к ним. Когда ученики это увидели, то стали запрещать им.

Прыносілі ж да Яго і неўмалят, каб Ён да іх дакрануўся; а вучні, убачыўшы, забаранялі ім.

Но Иисус подозвал к себе детей и сказал: — Пусть дети приходят ко Мне, не запрещайте им, потому что Царство Бога принадлежит таким, как они.

Ісус жа паклікаў іх, кажучы: Пусціце дзяцей прыходзіць да Мяне і не перашкаджайце ім; бо такіх ёсць Царства Божае.

Говорю вам истину: тот, кто не примет Божье Царство, как ребенок, не войдет в него.

Праўду кажу вам, хто не прыме Царства Божага, як дзіця, той не ўвайдзе ў яго.

Один начальник спросил Его: — Добрый Учитель, что мне делать, чтобы наследовать вечную жизнь?

І адзін начальнік спытаўся ў Яго, кажучы: Добры Настаўніку, што рабіць мне, каб атрымаць у спадчыну вечнае жыццё?

— Почему ты называешь Меня добрым? — спросил Иисус. — Никто не добр, кроме одного Бога.

Ісус жа сказаў яму: Што ты Мяне называеш добрым? Ніхто не добры, — толькі адзін Бог.

Ты знаешь заповеди: "Не нарушай супружеской верности", "Не убивай", "Не кради", "Не давай ложных свидетельств", "Чти своего отца и мать"...

Ты ведаеш запаведзі: «Не чужалож, не забівай, не крадзі, не сведчы лжывы, шануй свайго бацьку і маці [сваю]».

— Все это я соблюдаю еще с юности, — ответил тот.

Ён жа сказаў: Усё гэта я выконваў з [сваёй] маладосці.

Услышав это, Иисус сказал ему: — Одного тебе не хватает. Продай все, что у тебя есть, и раздай деньги нищим, и тогда у тебя будет сокровище на небе. Потом приходи и следуй за Мной.

І Ісус, пачуўшы [гэта], сказаў яму: Яшчэ аднаго табе нестае: усё, што маеш, прадай і раздай убогім, і будзеш мець скарб у нябёсах, і прыходзь, ідзі ўслед за Мною.

Когда начальник услышал это, он опечалился, потому что был очень богат.

Але ён, пачуўшы гэта, моцна зажурыўся, бо быў надта багаты.

Иисус посмотрел на него и сказал: — Как трудно богатому войти в Божье Царство!

Убачыўшы, што той моцна зажурыўся, Ісус сказаў: Як цяжка тым, што маюць багацце, уваходзіць у Царства Божае!

Верблюду легче пройти сквозь игольное ушко, чем богатому войти в Божье Царство.

Бо лягчэй вярблюду прайсці праз ігольнае вушка, чым багатаму ўвайсці ў Царства Божае.

Те, кто это слышал, спросили: — Кто же тогда вообще может быть спасен?

І тыя, што чулі, сказалі: І хто можа быць уратаваны?

Иисус ответил: — Невозможное человеку возможно Богу.

Ён жа сказаў: Немажлівае ў людзей — мажлівае ў Бога.

Тогда Петр сказал: — Вот, мы оставили все, что у нас было, и пошли за Тобой!

І Пётр сказаў: Вось, мы пакінулі ўсё і пайшлі ўслед за Табою.

Иисус сказал им: — Говорю вам правду, каждый, кто оставил дом, или жену, или братьев, или родителей, или детей ради Божьего Царства,

Ён жа сказаў ім: Праўду кажу вам: няма нікога, хто, пакінуўшы дом ці жонку, ці братоў, ці бацькоў47, ці дзяцей дзеля Царства Божага,

получит во много раз больше в этом веке, а в веке будущем — вечную жизнь.

не атрымае ў шмат разоў больш у гэты час, а ў прошлым веку — вечнае жыццё.

Иисус отвел двенадцать учеников в сторону и сказал им: — Вот, мы сейчас идем в Иерусалим, и там исполнится все, написанное пророками о Сыне Человеческом.

І, узяўшы дванаццаць, Ён сказаў ім: Вось, мы ўзыходзім у Іерусалім, і спраўдзіцца ўсё напісанае праз Прарокаў пра Сына Чалавечага:

Он будет отдан язычникам, те будут насмехаться над Ним, унижать Его, плевать в Него,

бо Ён будзе выдадзены язычнікам, і будзе асмяяны, і зняважаны, і апляваны,

бить и в конце концов убьют. Но на третий день Он воскреснет.

і, збічаваўшы, заб’юць Яго, але трэцяга дня Ён уваскрэсне!

Ученики ничего из этого не поняли, все, что Он сказал, было для них закрыто, и они не догадывались, что Он имел в виду.

Ды яны нічога з гэтага не зразумелі, і гэтае слова было схавана ад іх, і сказанага яны не разумелі.

Когда Иисус подходил к Иерихону, у дороги сидел слепой и просил милостыню.

І сталася: калі Ён набліжаўся да Іерыхона, адзін сляпы сядзеў пры дарозе жабруючы.

Услышав, что мимо идет толпа, он спросил, что происходит.

А пачаўшы, што праходзіць натоўп, ён спытаўся, што гэта такое.

— Идет Иисус из Назарета, — сказали ему.

Яму сказалі, што праходзіць Ісус Назаранін.

Тогда слепой закричал: — Иисус, Сын Давида! Сжалься надо мной!

І ён закрычаў, кажучы: Ісусе, Сыне Давідаваў, злітуйся нада мною!

Те, что шли впереди, стали говорить, чтобы он замолчал, но слепой кричал еще громче: — Сын Давида, сжалься надо мной!

І тыя, што ішлі спераду, сталі забараняць яму, дамагаючыся, каб замоўк, ён жа яшчэ мацней крычаў: Сыне Давідаваў, злітуйся нада мною!

Иисус остановился и велел, чтобы этого человека подвели к Нему. Когда тот подошел, Иисус спросил его:

І, спыніўшыся, Ісус, загадаў прывесці яго да Сябе. Калі ж той наблізіўся, Ён спытаўся ў яго:

— Что ты хочешь, чтобы Я сделал для тебя? — Господи, я хочу снова видеть, — ответил слепой.

Што ты хочаш, каб Я зрабіў табе? — І ён сказаў: Госпадзе, каб я стаў бачыць.

Иисус сказал ему: — Прозри! Твоя вера исцелила тебя! —

І Ісус сказаў яму: Будзь відушчы. Твая вера ўратавала цябе.

И к человеку сразу же вернулось зрение. Он пошел за Иисусом, славя Бога. И весь народ, увидев это, восхвалял Бога.

І ён адразу стаў бачыць і пайшоў услед за Ім, славячы Бога. І ўвесь народ, убачыўшы гэта, узнёс хвалу Богу.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

29 47 У некат. рукап.: бацькоў, ці братоў, ці сясцёр, ці жонку.

« 17 глава 19 глава »