Дзеі 2 глава

Дзеі Апосталаў
Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла → Синодальный перевод (МП)

Калі настаў дзень Пяцідзясятніцы, усе былі разам у тым самым месцы.

При наступлении дня Пятидесятницы все они были единодушно вместе.

Раптам узняўся шум з неба, нібы павеў моцнага ветру, і напоўніў увесь дом, дзе яны сядзелі.

И внезапно сделался шум с неба, как бы от несущегося сильного ветра, и наполнил весь дом, где они находились.

З’явіліся ім падзеленыя языкі, быццам ад агня, і затрымаліся на кожным з іх.

И явились им разделяющиеся языки, как бы огненные, и почили по одному на каждом из них.

Усе напоўніліся Духам Святым і пачалі гаварыць на іншых мовах, як Дух даваў ім прамаўляць.

И исполнились все Духа Святаго, и начали говорить на иных языках, как Дух давал им провещевать.

Былі ў Ерузалеме жыхары Юдэі, людзі пабожныя з усякага народу пад небам.

В Иерусалиме же находились Иудеи, люди набожные, из всякого народа под небом.

Калі ўзняўся гэты шум, сабралася мноства людзей і захвалявалася, бо кожны з іх чуў, што яны гавораць на ягонай мове.

Когда сделался этот шум, собрался народ, и пришел в смятение, ибо каждый слышал их говорящих его наречием.

Былі ўражаныя і здзіўляліся, кажучы: «Ці ж усе тыя, хто гаворыць, не галілейцы?

И все изумлялись и дивились, говоря между собою: сии говорящие не все ли Галилеяне?

Як жа мы чуем кожны сваю мову, у якой нарадзіліся?

Как же мы слышим каждый собственное наречие, в котором родились.

Парфяне і мідзяне, эламіты і жыхары Месапатаміі, Юдэі і Кападоцыі, Понта і Азіі,

Парфяне, и Мидяне, и Еламиты, и жители Месопотамии, Иудеи и Каппадокии, Понта и Асии,

Фрыгіі і Памфіліі, Егіпта і частак Лівіі, сумежных з Кірэнай, ды прыезджыя рымляне,

Фригии и Памфилии, Египта и частей Ливии, прилежащих к Киринее, и пришедшие из Рима, Иудеи и прозелиты,

юдэі і празеліты, крыцяне і арабы, — мы чуем, што яны гавораць нашымі мовамі пра вялікія справы Божыя».

критяне и аравитяне, слышим их нашими языками говорящих о великих [делах] Божиих?

Усе былі ўражаныя і ўзбянтэжаныя, кажучы адзін аднаму: «Што гэта значыць?»

И изумлялись все и, недоумевая, говорили друг другу: что это значит?

А іншыя з насмешкай казалі: «Яны напіліся маладога віна».

А иные, насмехаясь, говорили: они напились сладкого вина.

Тады ўстаў Пётр разам з Адзінаццаццю, узняў рукі свае і прамовіў да іх моцным голасам: «Мужы юдэйскія і ўсе жыхары Ерузалема, пазнайце і выслухайце мае словы.

Петр же, став с одиннадцатью, возвысил голос свой и возгласил им: мужи Иудейские, и все живущие в Иерусалиме! сие да будет вам известно, и внимайте словам моим:

Яны не п’яныя, як вы думаеце, бо яшчэ толькі трэцяя гадзіна дня,

они не пьяны, как вы думаете, ибо теперь третий час дня;

але гэта тое, што было сказана прарокам Ёэлем:

но это есть предреченное пророком Иоилем:

“У апошнія дні, — кажа Бог, —Я пралью з Духа Майго на кожнае цела,і будуць прарочыць сыны вашыя і дочкі вашыя,а юнакі вашыя будуць бачыць візіі,а старцам вашым будуць сніцца сны.

И будет в последние дни, говорит Бог, излию от Духа Моего на всякую плоть, и будут пророчествовать сыны ваши и дочери ваши; и юноши ваши будут видеть видения, и старцы ваши сновидениями вразумляемы будут.

На слуг Маіх і на служанак Маіху тыя дні Я пралью Духа Майго,і яны будуць прарочыць.

И на рабов Моих и на рабынь Моих в те дни излию от Духа Моего, и будут пророчествовать.

Учыню цуды на небе ўверсе і знакі на зямлі ўнізе:кроў, і агонь, і клубы дыму.

И покажу чудеса на небе вверху и знамения на земле внизу, кровь и огонь и курение дыма.

Сонца абернецца ў цемру,а месяц — у кроў,перш чым настане дзень Пана,вялікі і слаўны.

Солнце превратится во тьму, и луна — в кровь, прежде нежели наступит день Господень, великий и славный.

Кожны, хто пакліча імя Пана, будзе збаўлены”.

И будет: всякий, кто призовет имя Господне, спасется.

Мужы ізраэльскія, выслухайце гэтыя словы: Езус з Назарэта быў чалавекам, якога Бог паказаў вам у сіле, цудах і знаках, якія Бог учыніў праз Яго сярод вас, як і самі ведаеце.

Мужи Израильские! выслушайте слова сии: Иисуса Назорея, Мужа, засвидетельствованного вам от Бога силами и чудесами и знамениями, которые Бог сотворил через Него среди вас, как и сами знаете,

Яго, выдадзенага паводле вызначанай волі і Божага прадбачання, вы, укрыжаваўшы рукамі бязбожных, забілі.

Сего, по определенному совету и предведению Божию преданного, вы взяли и, пригвоздив руками беззаконных, убили;

Але Бог уваскрасіў Яго, вызваліўшы ад пакутаў смерці, бо немагчыма было, каб яна трымала Яго.

но Бог воскресил Его, расторгнув узы смерти, потому что ей невозможно было удержать Его.

Давід жа гаворыць пра Яго: “Пана я маю заўсёды перад вачыма,бо Ён праваруч мяне, каб я не пахіснуўся.

Ибо Давид говорит о Нем: видел я пред собою Господа всегда, ибо Он одесную меня, дабы я не поколебался.

Таму радуецца маё сэрцаі весяліцца язык мой,і цела маё будзе спачываць у надзеі.

Оттого возрадовалось сердце мое и возвеселился язык мой; даже и плоть моя упокоится в уповании,

Бо не пакінеш душы маёй у адхланіі не дасі святому Твайму ўбачыць тленне.

ибо Ты не оставишь души моей в аде и не дашь святому Твоему увидеть тления.

Ты даў мне пазнаць дарогі жыцця.Ты напоўніш мяне радасцю перад абліччам Тваім”.

Ты дал мне познать путь жизни, Ты исполнишь меня радостью пред лицем Твоим.

Браты, дазвольце мне сказаць вам адкрыта пра патрыярха Давіда, які памёр і пахаваны, а магіла ягоная знаходзіцца сярод нас па сённяшні дзень.

Мужи братия! да будет позволено с дерзновением сказать вам о праотце Давиде, что он и умер и погребен, и гроб его у нас до сего дня.

Будучы ж прарокам і ведаючы, што Бог прысягнуў яму пасадзіць на ягоным троне ягонага патомка,

Будучи же пророком и зная, что Бог с клятвою обещал ему от плода чресл его воздвигнуть Христа во плоти и посадить на престоле его,

ён прадбачыў і казаў пра ўваскрасенне Хрыста, што Ён не застанецца ў адхлані, і цела Ягонае не ўбачыць тленне.

Он прежде сказал о воскресении Христа, что не оставлена душа Его в аде, и плоть Его не видела тления.

Гэтага Езуса ўваскрасіў Бог, чаму ўсе мы сведкі.

Сего Иисуса Бог воскресил, чему все мы свидетели.

Ён, узнесены правіцаю Бога і атрымаўшы ад Айца абяцанне Духа Святога, праліў Яго, як вы бачыце і чуеце.

Итак Он, быв вознесен десницею Божиею и приняв от Отца обетование Святаго Духа, излил то, что вы ныне видите и слышите.

Бо Давід не ўзышоў на неба, але сам ён кажа: “Пан сказаў майму Пану: Сядай праваруч Мяне,

Ибо Давид не восшел на небеса; но сам говорит: сказал Господь Господу моему: седи одесную Меня,

пакуль не пакладу ворагаў тваіх да падножжа Твайго”.

доколе положу врагов Твоих в подножие ног Твоих.

Няхай кожны дом Ізраэля цвёрда ведае, што гэтага Езуса, якога вы ўкрыжавалі, Бог зрабіў і Панам, і Месіяй».

Итак твердо знай, весь дом Израилев, что Бог соделал Господом и Христом Сего Иисуса, Которого вы распяли.

Калі ж пачулі гэта, змякчэла іхняе сэрца, і яны сказалі Пятру і астатнім Апосталам: «Што нам рабіць, браты?» Пётр адказаў ім:

Услышав это, они умилились сердцем и сказали Петру и прочим Апостолам: что нам делать, мужи братия?

«Пакайцеся, і няхай кожны з вас ахрысціцца ў імя Езуса Хрыста дзеля адпушчэння вашых грахоў, і вы атрымаеце дар Духа Святога.

Петр же сказал им: покайтесь, и да крестится каждый из вас во имя Иисуса Христа для прощения грехов; и получите дар Святаго Духа.

Бо вам належыць абяцанне і дзецям вашым, і ўсім тым, хто далёка, каго толькі пакліча Пан Бог наш».

Ибо вам принадлежит обетование и детям вашим и всем дальним, кого ни призовет Господь Бог наш.

Таксама многімі іншымі словамі ён сведчыў і навучаў, кажучы: «Ратуйцеся ад гэтага падступнага пакалення».

И другими многими словами он свидетельствовал и увещевал, говоря: спасайтесь от рода сего развращенного.

Тыя ж, хто прыняў ягонае слова, былі ахрышчаныя. І далучылася ў гэты дзень да іх каля трох тысяч людзей.

Итак охотно принявшие слово его крестились, и присоединилось в тот день душ около трех тысяч.

Яны трывалі ў вучэнні Апосталаў і ў супольнасці, у ламанні хлеба і ў малітвах.

И они постоянно пребывали в учении Апостолов, в общении и преломлении хлеба и в молитвах.

Страх быў у кожнай душы; шмат цудаў і знакаў чынілі Апосталы.

Был же страх на всякой душе; и много чудес и знамений совершилось через Апостолов в Иерусалиме.

Усе ж вернікі былі разам, і ўсё ў іх было супольнае.

Все же верующие были вместе и имели всё общее.

Яны прадавалі набытак свой і маёмасць і дзялілі паміж усімі, хто меў патрэбу.

И продавали имения и всякую собственность, и разделяли всем, смотря по нужде каждого.

Штодня збіраліся аднадушна ў святыні і, ламаючы дома хлеб, спажывалі ежу ў радасці і прастаце сэрца,

И каждый день единодушно пребывали в храме и, преломляя по домам хлеб, принимали пищу в веселии и простоте сердца,

праслаўляючы Бога і маючы прыхільнасць усяго народу. А Пан штодня далучаў да іх тых, хто меў быць збаўлены.

хваля Бога и находясь в любви у всего народа. Господь же ежедневно прилагал спасаемых к Церкви.

Примечания:

Синодальный перевод (МП)

25, 34 одесную — по правую руку, справа.

33 десница — правая рука.

34 седи — воссядь; восседать можно на троне, в то время как сидеть на стуле; воссесть — председательствовать (сидеть в торжественной обстановке), оно применимо к Богу и монарху, руководителю, а сесть — значит опираться на что-либо (стул, табурет и т.д.).

« 1 глава 3 глава »