Римлянам 4 глава

Послание к Римлянам святого апостола Павла
Перевод Десницкого → Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла

 
 

Что же сказать об Аврааме, нашем предке по плоти?
 
Што, скажам, знайшоў Абрагам, наш праайцец, паводле цела?

Если Авраам стал праведником за свои дела, ему есть чем хвалиться, но только не перед Богом.
 
Калі Абрагам апраўдаўся ўчынкамі, то мае чым хваліцца, але не перад Богам.

А что говорит Писание? «Поверил Авраам Богу, и это вменилось ему в праведность».
 
Бо што кажа Пісанне? «Паверыў Абрагам Богу, і гэта залічылася яму як справядлівасць».

Это работник получает плату по договору, а не по благодати.
 
Плата працаўніку залічваецца не з ласкі, але з абавязку.

Но праведником здесь признается верующий — не по трудам, а по вере в Того, Кто может сделать из нечестивца праведника.
 
А таму, хто не працуе, але верыць у таго, хто апраўдвае бязбожнага, вера ягоная залічваецца як справядлівасць.

Так и Давид говорит о блаженстве человека, которого Бог счел праведником не по его поступкам:
 
Так і Давід называе шчаслівым чалавека, якому Бог залічвае справядлівасць незалежна ад учынкаў:

«Блаженны те, чьи беззакония прощены и чьи грехи покрыты,
 
«Шчаслівыя, каму беззаконне дараванае і чые грахі закрытыя;

блажен муж, которому Господь не вменит греха».
 
шчаслівы чалавек, якому Пан не залічыць граху».

А это блаженство — оно связано с обрезанием или нет? Мы уже говорили: «Аврааму вера вменилась в праведность».
 
Ці гэтае шчасце датычыць абрэзаных, ці таксама неабрэзаных? Мы кажам, што «Абрагаму вера залічана як справядлівасць».

И когда же это случилось: до того, как Авраам был обрезан, или после? Нет, еще до того.
 
Калі залічана? Пасля абразання ці да абразання? Не пасля абразання, але да абразання.

Обрезание для него стало знаком, запечатлевшим праведность, полученную им по вере еще прежде обрезания. И так он стал предком для всех необрезанных, кто принимает веру, и эта вера вменяется им в праведность.
 
І знак абразання ён атрымаў, як пячаць справядлівасці праз веру, якую меў у неабразанні, так што ён стаўся айцом усіх веруючых у неабразанні, каб таксама ім была залічана справядлівасць,

Затем он стал и предком всех обрезанных, если они не просто обрезаны, но и идут по следам отца нашего Авраама, а для него вера была прежде обрезания.
 
і айцом абрэзаных, якія не толькі прынялі абразанне, але таксама ідуць па слядах веры айца нашага Абрагама, якую ён меў да абразання.

Аврааму и его потомству было обещано, что они унаследуют весь мир — и это не по закону, а благодаря праведности, которая от веры.
 
Абяцанне Абрагаму і ягонаму патомству, што ён будзе спадкаемцам свету, было дадзена не праз Закон, але праз справядлівасць веры.

Если наследство причитается по закону, тут не во что было бы верить и нечего обещать.
 
Калі спадкаемцы тыя, што з Закону, то вера не мае значэння, і непатрэбнае абяцанне.

Закон приводит в действие кару, но если нет закона, то нет и понятия о преступлении.
 
Бо Закон наклікае гнеў, а дзе няма Закону, няма і злачынства.

Итак, обещание дается тому, кто верит — это благодатный дар. Оно надежно для всякого потомства Авраама, нашего общего отца — не только тем, кто следует закону, но и тем, кто разделил его веру,
 
Таму абяцанне — з веры, каб было справай ласкі, каб мела моц для ўсяго патомства. Не толькі для тых, хто абапіраецца на Закон, але і для тых, хто трымаецца веры Абрагама, які ёсць айцом усіх нас.

как и написано: «отцом множества народов сделал Я тебя». Авраам поверил в Бога, Который возвращает жизнь мертвым и осуществляет то, чего еще нет — и вот кем Авраам стал перед Богом.
 
Як напісана: «Я паставіў цябе айцом многіх народаў», — перад абліччам Бога, якому ён паверыў як таму, хто ажыўляе памерлых і кліча няіснае да існавання.

Когда не было никакой надежды, он надеялся и верил, что станет предком многих народов, ведь ему было сказано: «столь многочисленным будет потомство твое».
 
Ён насуперак надзеі паверыў з надзеяй, што стане айцом многіх народаў, паводле сказанага: «Такім будзе патомства тваё».

Вера его не иссякла, хотя он и знал, что он, столетний старик, неспособен к зачатию, как и его жена Сарра не могла выносить дитя.
 
І не аслаб у веры, хоць лічыў сваё амаль стогадовае цела ўжо змярцвелым і ўлонне Сары мёртвым.

Но он не сомневался в Божьем обещании, не терял веры, а укреплялся ей, воздавая славу Богу,
 
Не засумняваўся ў абяцанні Божым, але ўмацаваўся ў веры, аддаючы хвалу Богу

в убеждении, что Бог может исполнить обещанное.
 
і будучы цалкам упэўненым, што Бог мае моц выканаць абяцанае.

И это было вменено ему в праведность.
 
Таму гэта і залічана яму як справядлівасць.

«Вменено в праведность» — так написано не только о нем,
 
Не толькі дзеля яго аднаго напісана, што залічана яму,

но и о нас. То же будет и с нашей верой в Господа: Он воскресил из мертвых Иисуса,
 
але таксама дзеля нас, бо залічыцца і нам, якія вераць у таго, хто ўваскрасіў з мёртвых Езуса, Пана нашага,

Который предан был смерти за наши преступления и воскрес ради нашей праведности.
 
які быў выдадзены за правіны нашыя і ўваскрос дзеля нашага апраўдання.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.