Римлянам 4 глава

Послание к Римлянам святого апостола Павла
Перевод Десницкого → Пераклад Чарняўскага 2017

 
 

Что же сказать об Аврааме, нашем предке по плоти?
 
Дык што, скажам, здабыў наш бацька Абрагам паводле цела?

Если Авраам стал праведником за свои дела, ему есть чем хвалиться, но только не перед Богом.
 
Бо калі Абрагам апраўданы з учынкаў, — мае славу, але не перад Богам.

А что говорит Писание? «Поверил Авраам Богу, и это вменилось ему в праведность».
 
Бо што кажа Пісанне? «Паверыў Абрагам Богу, і залічана Абрагаму за справядлівасць».

Это работник получает плату по договору, а не по благодати.
 
Вось жа, таму, хто працаваў, плата налічваецца не з ласкі, але з доўгу або павіннасці.

Но праведником здесь признается верующий — не по трудам, а по вере в Того, Кто может сделать из нечестивца праведника.
 
Таму, аднак, хто не працаваў, але верыць у Таго, Хто апраўдвае бязбожніка, яго вера залічваецца за справядлівасць.

Так и Давид говорит о блаженстве человека, которого Бог счел праведником не по его поступкам:
 
Так і Давід называе шчасным чалавека, якому Бог без заслугі залічвае справядлівасць:

«Блаженны те, чьи беззакония прощены и чьи грехи покрыты,
 
«Шчасныя тыя, якім адпушчаны беззаконні ды якіх грахі закрыты.

блажен муж, которому Господь не вменит греха».
 
Шчасны чалавек, якому Госпад не палічыць граху».

А это блаженство — оно связано с обрезанием или нет? Мы уже говорили: «Аврааму вера вменилась в праведность».
 
Дык ці гэта шчаснасць датычыцца абрэзання, ці таксама і неабрэзання? Мы кажам: «Залічана Абрагаму вера за справядлівасць».

И когда же это случилось: до того, как Авраам был обрезан, или после? Нет, еще до того.
 
Калі была залічана: ці калі быў абрэзаны, ці ў неабрэзанасці? Не пасля абразання, але ў неабрэзанасці;

Обрезание для него стало знаком, запечатлевшим праведность, полученную им по вере еще прежде обрезания. И так он стал предком для всех необрезанных, кто принимает веру, и эта вера вменяется им в праведность.
 
і ён атрымаў знак абразання, як пячатку справядлівасці праз веру, якую меў яшчэ ў неабрэзанасці, каб стаўся ён бацькам усіх тых, хто верыць у неабрэзанасці, каб і ім была залічана справядлівасць,

Затем он стал и предком всех обрезанных, если они не просто обрезаны, но и идут по следам отца нашего Авраама, а для него вера была прежде обрезания.
 
і бацькам не толькі тых абрэзаных, што прынялі абразанне, але і тых, якія ідуць слядамі той веры бацькі нашага Абрагама, якая была ў ім у неабрэзанасці.

Аврааму и его потомству было обещано, что они унаследуют весь мир — и это не по закону, а благодаря праведности, которая от веры.
 
Бо не законам было дадзена Абрагаму і нашчадкам яго абяцанне, што ён стане спадкаемцам свету, але справядлівасцю веры.

Если наследство причитается по закону, тут не во что было бы верить и нечего обещать.
 
Бо калі спадкаемцы тыя, што з закону, дык вера пустая і абяцанне знішчыцца.

Закон приводит в действие кару, но если нет закона, то нет и понятия о преступлении.
 
Бо закон выклікае гнеў, а дзе няма закону, там няма і злачынства.

Итак, обещание дается тому, кто верит — это благодатный дар. Оно надежно для всякого потомства Авраама, нашего общего отца — не только тем, кто следует закону, но и тем, кто разделил его веру,
 
Таму — па веры, каб з ласкі, каб абяцанне было надзейным для кожнага нашчадка, не толькі для таго аднаго, хто з закону, але і для таго, хто з веры Абрагама, — ён жа бацька ўсіх нас, —

как и написано: «отцом множества народов сделал Я тебя». Авраам поверил в Бога, Который возвращает жизнь мертвым и осуществляет то, чего еще нет — и вот кем Авраам стал перед Богом.
 
як напісана: «Устанавіў Я цябе бацькам многіх народаў», — перад Богам, Якому ён паверыў, як Таму, Які ажыўляе мёртвых і называе няіснае існым.

Когда не было никакой надежды, он надеялся и верил, что станет предком многих народов, ведь ему было сказано: «столь многочисленным будет потомство твое».
 
Ён насуперак надзеі паверыў надзеі стацца бацькам многіх народаў, як было сказана: «Такім будзе патомства тваё».

Вера его не иссякла, хотя он и знал, что он, столетний старик, неспособен к зачатию, как и его жена Сарра не могла выносить дитя.
 
І, непахісны ў веры, ён не звярнуў увагі, што цела яго ўжо амярцвела, бо было яму каля ста гадоў, і нутро Сары таксама амярцвела.

Но он не сомневался в Божьем обещании, не терял веры, а укреплялся ей, воздавая славу Богу,
 
І ў абяцанні Божым не засумняваўся ў бязвер’і, але ўмацаваўся вераю, аддаўшы славу Богу,

в убеждении, что Бог может исполнить обещанное.
 
і быў упэўнены, што Ён мае моц і здзейсніць абяцанае.

И это было вменено ему в праведность.
 
Таму гэта залічана было яму за справядлівасць.

«Вменено в праведность» — так написано не только о нем,
 
А гэта напісана не толькі дзеля яго аднаго, што залічана яму,

но и о нас. То же будет и с нашей верой в Господа: Он воскресил из мертвых Иисуса,
 
але і дзеля нас, бо будзе залічана і нам, веруючым у Таго, Хто ўваскрасіў з мёртвых Ісуса, Госпада нашага,

Который предан был смерти за наши преступления и воскрес ради нашей праведности.
 
Які быў выдадзены за грахі нашы і ўваскрос дзеля апраўдання нашага.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.