Лукі 10 глава

Паводле Лукі Сьвятое Эвангельле
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Аверинцев: отдельные книги

 
 

Пасьля гэтага выбраў Госпад і другіх се́мдзесят вучняў і паслаў іх па двох перад абліччам Сваім у кожнае ме́ста і ме́сца, куды Сам ме́ўся йсьці.
 
После этого поставил Господь еще Семьдесят [двух] и разослал их по двое пред Собою в каждый город и в каждое место, куда намеревался идти Сам,

І сказаў ім: жніво бага́тае, а работнікаў мала; дык прасе́це Гаспадара жніва, каб выслаў работнікаў на жніво Сваё.
 
и говорил им: «Велика жатва, а работников мало; так просите Хозяина жатвы, чтобы Он выслал работников на жатву Свою.

Ідзе́це! Я пасылаю вас, як ягня́т сярод ваўкоў.
 
Идите; вот, Я посылаю вас, как ягнят в среду волков.

Не бярэце ні мяшка, ні торбы, ні абутку і нікога ў дарозе ня вітайце.
 
Не носите с собой ни мешка, ни сумы, ни обуви, и никого в пути не приветствуйте.

У якую-ж хату ўво́йдзеце, пе́рш кажэце: мір дому гэтаму!
 
"А в какой дом бы вы ни пришли, прежде всего говорите: "Мир этому дому!"

І калі будзе там сын міру, то супачыне на ім мір ваш; а калі не́, то да вас ве́рнецца.
 
И если будет там сын мира, мир ваш низойдет на него, а если нет, мир ваш возвратится на вас.

У доме-ж тым аставайцеся, е́шце і піце, што ў іх ёсьць; бо работнік варт платы сваёй. Не пераходзьце з дому ў дом.
 
И в этом доме вы оставайтесь, ешьте и пейте все, что у них есть, ибо работник заслуживает платы; из дома в дом не переходите.

І калі пры́дзеце ў якое ме́ста, і прымуць вас, е́шце, што вам дадуць;
 
И в какой бы город вы ни пришли, если вас примут, ешьте, что дадут,

і адзараўляйце ў іх хворых, і кажэце ім: падыйшло да вас Царства Божае.
 
"исцеляйте местных больных и говорите жителям: "Близко к вам Царство Божие!"

Калі-ж пры́дзеце ў якое ме́ста, і ня прымуць вас, то, выйшаўшы на вуліцу, скажэце:
 
А если в каком-либо городе вас не примут, выйдите на улицы его и скажите:

і пыл, што прыліп да нас ад вашага ме́ста, абтрасаем вам: аднак жа ве́дайце, што падыйшло да вас Царства Божае.
 
"Даже прах города вашего, приставший к нашим ногам, мы отрясаем и возвращаем вам. И все же знайте: Царство Божие близко!"

Кажу-ж вам, што Садому ў дзе́нь той ле́пей будзе, чымся ме́сту гэткаму.
 
Говорю вам, Содому в оный День придется легче, чем городу тому.

Гора табе́, Харазін! гора табе́, Віфсаіда! Бо калі-б у Тыры й Сідоне сталіся цуды, што дзе́яліся ў вас, то даўно-б яны пака́яліся, се́дзячы ў валася́ніцы ды по́пелі;
 
Горе тебе, Хоразин! Горе тебе, Вифсаида! Ведь если бы в Тире и Сидоне совершены были чудеса, какие совершились у вас, то они давно бы принесли покаяние, сидя в рубище и пепле.

але Тыру й Сідону ле́пш будзе на судзе́, чым вам.
 
Да, Тиру и Сидону легче придется на Суде, нежели вам!

І ты, Капэрнаум, да не́ба ўзьнёсшыся, да пе́кла спадзе́ш.
 
И ты, Капернаум, до неба ли превознесешься? До преисподней будешь ты низвержен.

Хто слухае вас — Мяне́ слухае, і хто вас цураецца, той Мяне́ цураецца; а хто цураецца Мяне́, цураецца і Пасла́ўшага Мяне́.
 
Тот, кто слушает вас, слушает Меня, и кто отвергает вас, отвергает Меня, а кто отвергает Меня, отвергает Того, Кто послал Меня».

Семдзесят вучняў вярнуліся з радасьцю ды гаварылі: Госпадзе! і чарты́ слухаюцца нас дзеля іме́ньня Твайго.
 
Между тем Семьдесят возвратились в радости и говорили: «Господи, даже бесы покорны нам во имя Твое!»

Ён жа сказаў ім: Я бачыў шатана́, спаўшага з не́ба як мало́ньня;
 
А Он сказал им: «Я видел, как сатана, словно молния, пал с неба.

вось даю вам уладу наступаць на зьме́яў і скарпіёнаў, і на ўсю сілу варожую, і нішто не пашкодзіць вам;
 
Вот, Я дал вам власть попирать змей и скорпионов и всякую вражью силу, и ничто не причинит вам вреда.

аднак жа з таго ня це́шцеся, што духі вам пакараюцца; але це́шцеся з таго, што іме́ньні вашыя запісаны на нябёсах.
 
Однако радуйтесь не тому, что духи вам покорны, а тому, что имена ваши написаны на небесах».

У той час узрадаваўся духам Ісус і сказаў: Хвала́ Табе, Ойча, Госпадзе не́ба й зямлі, што ты ўтаіў гэтае ад мудрых і разумных і адкрыў малым. Запраўды, Ойча; бо так яно ўпадабалася прад абліччам Тваім.
 
И в этот же час Он исполнился ликованием от Духа Святого и сказал: «Благодарю Тебя, Отче, Господи неба и земли, что Ты сокрыл от мудрых и разумных то, что открыл Ты младенцам! Да, Отче, ибо так было Тебе благоугодно.

І, зьвярнуўшыся да вучняў, сказаў: усё Мне́ адда́на Айцом Маім; і Хто ёсьць Сын, ня ве́дае ніхто, апрача Айца, і Хто ёсьць Аце́ц, ня ве́дае ніхто, апрача Сына і каму Сын хоча адкрыць.
 
Все вверено Мне Отцом Моим, и никто не знает, кто есть Сын, кроме Отца, и кто есть Отец, кроме Сына — и того, кому Сын пожелает открыть».

І, зьвярнуўшыся да вучняў, сказаў ім асобна: шчасьлівыя во́чы, бачучы тое, што вы бачыце!
 
И, обернувшись к ученикам, сказал Он им одним: «Блаженны глаза, видящие то, что видите вы!

бо кажу вам, што многія прарокі й цары хаце́лі бачыць, што́ вы бачыце, і ня бачылі; і слышаць, што́ вы чуеце, і ня слышалі.
 
Ибо говорю вам: многие пророки и цари хотели увидеть то, что видите вы, — и не увидели; и услышать то, что слышите вы, — и не услышали».

І вось адзін законьнік устаў і, спакуша́ючы Яго, сказаў: Вучыцель! што мне́ рабіць, каб унасьле́даваць жыцьцё ве́чнае?
 
И вот некий учитель Закона встал и сказал, желая испытать Его: «Учитель, что мне делать, чтобы получить в удел жизнь вечную?»

А Ён сказаў яму: у законе што напісана? як чытаеш?
 
Он же сказал ему: «В Законе что написано? Как ты читаешь?»

Ён сказаў у адказ: узьлюбі Госпада Бога твайго ўсім сэрцам тваім, і ўсе́ю душою тваёю, і ўсёю моцаю тваёю, і ўсім разуменьнем тваім, і бліжняга твайго, як самога сябе́.
 
Тот сказал в ответ: «Возлюби Господа, Бога твоего, всем сердцем твоим, и всей душой твоею, и всей силой твоею, и всем рассуждением твоим; и ближнего твоего, как самого себя».

Ісус сказаў яму: справядліва ты адказаў; так рабі, і будзеш жыць.
 
А Иисус сказал ему: «Ответил ты правильно; поступай так, и будешь жить».

Але ён, хочучы апраўдаць сябе́, сказаў Ісусу: а хто мой бліжні?
 
Но тот, желая оправдать себя, сказал Иисусу: «А кто мне ближний?»

На гэтае сказаў Ісус: не́йкі чалаве́к ішоў з Ерузаліму да Ерыхону і папаўся разбойнікам, каторыя зьнялі з яго вопратку, ранілі яго і пайшлі, пакінуўшы яго ле́дзь жывым.
 
На это Иисус ответил: «Шел человек из Иерусалима в Иерихон и попался разбойникам; те раздели его, изранили и ушли, оставив полумертвым.

Здарэньнем адзін сьвяшчэньнік ішоў гэтай дарогай і, угле́дзіўшы яго, прайшоў міма.
 
Некий священник случайно спускался той же дорогой, увидел его — и прошел мимо.

Таксама й лявіт, быўшы на тым ме́сцы, падыйшоў, паглядзе́ў і прайшоў міма.
 
Также и левит, придя на это место, увидел его — и прошел мимо.

Самаранін жа не́йкі, ідучы, найшоў на яго і, угле́дзіўшы, зьлітаваўся,
 
А некий самаритянин, шедший тем путем,

і, падыйшоўшы, перавязаў яму ра́ны, паліўшы але́ем і віном; і, пасадзіўшы яго на свайго асла, прывёз яго ў зае́зд і паклапаціўся аб ім;
 
подошел и, увидев его, от сердца сжалился; наклонясь, он омыл ему раны вином, помазал оливковым маслом, перевязал, а после, погрузив на собственного осла, отвез его в гостиницу и там принял на себя заботы о нем.

а на другі дзе́нь, ад’яжджаючы, дастаў два дынары, даў гаспадару зае́зду і сказаў яму: даглядай яго і, калі выдаш што бале́й, я, вярнуўшыся, аддам табе́.
 
А на другой день он вынул два динария, вручил хозяину гостиницы и сказал: «Позаботься о нем, а если тебе доведется потратить больше, на обратном пути все тебе выплачу».

Хто з гэтых трох, думаеш ты, быў бліжні таму, што папаўся разбойнікам?
 
Кто же из этих трех, по твоему мнению, оказался ближним для пострадавшего от разбойников?»

Ён сказаў: той, што зьлітаваўся над ім. Тады Ісус сказаў яму: ідзі й ты рабі гэтак.
 
А тот сказал: «Сотворивший для него дело милосердия». И сказал ему Иисус: «Ступай, и поступай так же».

І сталася ў часе дарогі іх, прыйшоў Ён у вадно сяло; тут жанчына, іме́ньнем Марта, прыняла Яго ў дом свой;
 
А когда были они в пути, зашел Он в одно селение, где некая женщина по имени Марфа приняла Его у себя дома;

у яе́ была сястра, на імя Марыя, якая се́ла ля ног Ісусавых і слухала слова Яго.
 
и была у нее сестра, которую звали Мариам, и она, сев у ног Господа, слушала Его речи.

Марта-ж клапацілася аб вялікай паслузе і, падыйшоўшы, сказала: Госпадзе! ці-ж Табе́ ня рупіць, што сястра мая адну мяне́ пакінула паслугоўваць? скажы ёй, каб памагла мне́.
 
А Марфа была вся в трудах служения. И вот она подошла и сказала: «Господи, Тебе и дела нет, что сестра оставила на меня одну все заботы? Скажи ей, чтобы она мне помогла!»

Ісус жа сказаў ёй у адказ: Марта! Марта! ты турбуешся і клапоцішся аб многае,
 
И сказал Господь ей в ответ: «Марфа, Марфа! Ты хлопочешь и беспокоишься о многом,

а адно толькі патрэбна. Марыя-ж выбрала добрую частку, якая не адымецца ў яе́.
 
между тем как нужно только одно. А Мариам выбрала себе благую долю, которую у нее не отнимут».

Примечания:

 
Пераклад Л. Дзекуць-Малея
17 Пачыная з выдання 1985 года у тэксте змена: «чарты́» на → «дэманы».
 
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.