Лукі 10 глава

Евангелле паводле Лукі
Пераклад Анатоля Клышкi → Аверинцев: отдельные книги

Пасля гэтага Госпад прызначыў іншых семдзесят [двух] і паслаў іх па двух перад Сваім абліччам у кожны горад і месца, куды Сам збіраўся ісці.

После этого поставил Господь еще Семьдесят [двух] и разослал их по двое пред Собою в каждый город и в каждое место, куда намеревался идти Сам,

І сказаў ім: Жніво вялікае, а работнікаў мала; дык прасіце Гаспадара жніва, каб выслаў работнікаў на Сваё жніво.

и говорил им: «Велика жатва, а работников мало; так просите Хозяина жатвы, чтобы Он выслал работников на жатву Свою.

Ідзіце! Вось пасылаю вас, як ягнят паміж ваўкоў.

Идите; вот, Я посылаю вас, как ягнят в среду волков.

Не насіце з сабою ні кашалька, ні торбы, ні сандаляў, і нікога ў дарозе не вітайце.

Не носите с собой ни мешка, ни сумы, ни обуви, и никого в пути не приветствуйте.

І калі ўвойдзеце ў які дом, спярша кажыце: «Мір гэтаму дому».

"А в какой дом бы вы ни пришли, прежде всего говорите: "Мир этому дому!"

І калі будзе там сын міру, то ваш мір спачне на ім, калі ж не, то на вас вернецца.

И если будет там сын мира, мир ваш низойдет на него, а если нет, мир ваш возвратится на вас.

І ў гэтым доме заставайцеся, ядучы і п’ючы, што яны маюць; бо варты работнік сваёй платы. Не пераходзбце з дому ў дом.

И в этом доме вы оставайтесь, ешьте и пейте все, что у них есть, ибо работник заслуживает платы; из дома в дом не переходите.

І калі ў які горад увойдзеце і вас прымуць, ешце, што вам пададуць,

И в какой бы город вы ни пришли, если вас примут, ешьте, что дадут,

І вылечвайце ў ім хворых і кажыце ім: «Наблізілася да вас Царства Божае».

"исцеляйте местных больных и говорите жителям: "Близко к вам Царство Божие!"

А калі ў які горад увойдзеце і вас не прымуць, то, выйшаўшы на яго вуліцы, скажыце:

А если в каком-либо городе вас не примут, выйдите на улицы его и скажите:

«Нават пыл, што прыліп да нашых ног з вашага горада, мы страсаем вам; аднак ведайце тое, што наблізілася [да вас] Царства Божае».

"Даже прах города вашего, приставший к нашим ногам, мы отрясаем и возвращаем вам. И все же знайте: Царство Божие близко!"

Кажу вам, што Садому ў той дзень будзе лягчэй, чым таму гораду.

Говорю вам, Содому в оный День придется легче, чем городу тому.

Бяда табе, Харадзіне! Бяда табе, Віфсаіда! Бо калі б у Тыры і Сідоне адбыліся цуды, што адбыліся ў вас, яны б дайўно, седзячы ў валасяніцы і попеле, пакаяліся.

Горе тебе, Хоразин! Горе тебе, Вифсаида! Ведь если бы в Тире и Сидоне совершены были чудеса, какие совершились у вас, то они давно бы принесли покаяние, сидя в рубище и пепле.

Але Тыру і Сідону будзе лягчэй на судзе, чым вам.

Да, Тиру и Сидону легче придется на Суде, нежели вам!

І ты, Капернауме, ці да неба будзеш узвышаны?19 Да пекла зыдзеш20.

И ты, Капернаум, до неба ли превознесешься? До преисподней будешь ты низвержен.

Хто слухае вас, Мяне слухае, а хто вас адкідае, Мяне адкідае, хто ж Мяне адкідае, адкідае Таго, Хто паслаў Мяне.

Тот, кто слушает вас, слушает Меня, и кто отвергает вас, отвергает Меня, а кто отвергает Меня, отвергает Того, Кто послал Меня».

Вярнуліся ж семдзесят [два] з радасцю, кажучы: Госпадзе, нават дэманы пакараюцца нам у Тваё імя.

Между тем Семьдесят возвратились в радости и говорили: «Господи, даже бесы покорны нам во имя Твое!»

Ён жа сказаў ім: Бачыў Я Сатану, што, як маланка, спадаў з неба.

А Он сказал им: «Я видел, как сатана, словно молния, пал с неба.

Вось, Я даў21 вам уладу наступаць на змеяў і скарпіёнаў і на ўсю варожую сілу, і нішто не зашкодзіць вам.

Вот, Я дал вам власть попирать змей и скорпионов и всякую вражью силу, и ничто не причинит вам вреда.

Але не радуйцеся таму, што духі вам пакараюцца, а радуйцеся, што вашы імёны запісаны ў нябёсах.

Однако радуйтесь не тому, что духи вам покорны, а тому, что имена ваши написаны на небесах».

У гэты самы час Ён узрадаваўся ў Святым Духу і сказаў: Усхваляю Цябе, Татухна, Госпадзе неба і зямлі, што Ты закрыў гэта ад мудрых і разумных і адкрыў гэта малым дзецям; так, Татухна, бо такое было Тваё ўпадабненне.

И в этот же час Он исполнился ликованием от Духа Святого и сказал: «Благодарю Тебя, Отче, Господи неба и земли, что Ты сокрыл от мудрых и разумных то, что открыл Ты младенцам! Да, Отче, ибо так было Тебе благоугодно.

Усё22 перададзена Мне Маім Бацькам; і ніхто не ведае, хто ёсць Сын, акрамя Бацькі, і хто ёсць Бацька — акрамя Сына і таго, каму Сын хоча Яго адкрыць.

Все вверено Мне Отцом Моим, и никто не знает, кто есть Сын, кроме Отца, и кто есть Отец, кроме Сына — и того, кому Сын пожелает открыть».

І, павярнуўшыся да вучняў, асобна сказаў: Шчаслівыя вочы, якія бачаць тое, што вы бачыце.

И, обернувшись к ученикам, сказал Он им одним: «Блаженны глаза, видящие то, что видите вы!

Бо кажу вам, што шмат прарокаў і цароў хацелі ўбачыць тое, што бачыце вы, і не ўбачылі, і пачуць, што чуеце вы, і не пачулі.

Ибо говорю вам: многие пророки и цари хотели увидеть то, что видите вы, — и не увидели; и услышать то, что слышите вы, — и не услышали».

І вось устаў адзін законнік і, выпрабоўваючы Яго спытаўся: Настаўніку, што мне зрабіць, каб атрымаць у спадчыну вечнае жыццё?

И вот некий учитель Закона встал и сказал, желая испытать Его: «Учитель, что мне делать, чтобы получить в удел жизнь вечную?»

Ён жа сказаў яму: У Законе што напісана? Як чытаеш?

Он же сказал ему: «В Законе что написано? Как ты читаешь?»

Той жа ў адказ сказаў: «Любі Госпада, твайго Бога, усім тваім сэрцам, і ўсёю тваёю душою, і усёю сілай, і ўсім тваім розумам; і твайго блізкага, як самога сябе».

Тот сказал в ответ: «Возлюби Господа, Бога твоего, всем сердцем твоим, и всей душой твоею, и всей силой твоею, и всем рассуждением твоим; и ближнего твоего, как самого себя».

Ён жа сказаў яму: Ты правільна адказаў; рабі гэта і будзеш жыць.

А Иисус сказал ему: «Ответил ты правильно; поступай так, и будешь жить».

А ён, хочучы апраўдаць сябе, сказаў Ісус: А хто мой блізкі?

Но тот, желая оправдать себя, сказал Иисусу: «А кто мне ближний?»

Ісус на гэта адказаў: Адзін чалавек спускаўся з Іерусаліма ў Іерыхон і трапіў да разбойнікаў, якія, раздзеўшы яго і збіўшы, пайшлі, пакінуўшы ледзь жывога.

На это Иисус ответил: «Шел человек из Иерусалима в Иерихон и попался разбойникам; те раздели его, изранили и ушли, оставив полумертвым.

Выпадкам спускаўся тою дарогаю адзін святар і, убачыўшы яго, прайшоў другім бокам.

Некий священник случайно спускался той же дорогой, увидел его — и прошел мимо.

Гэтак жа і лявіт, прыйшоўшы на тое месца і ўбачыўшы, прайшоў другім бокам.

Также и левит, придя на это место, увидел его — и прошел мимо.

А адзін самаранін, праязджаючы, натрапіў на яго і, убачыўшы, злітаваўся.

А некий самаритянин, шедший тем путем,

і, падышоўшы, перавязаў яму раны, узліваючы алеем і віном; і, пасадзіўшы яго на сваю жывёліну, прывёз яго ў гасцініцу і паклапаціўся пра яго.

подошел и, увидев его, от сердца сжалился; наклонясь, он омыл ему раны вином, помазал оливковым маслом, перевязал, а после, погрузив на собственного осла, отвез его в гостиницу и там принял на себя заботы о нем.

І на другі дзень, выняўшы два дынарыі, даў гаспадару гасцініцы і сказаў: Паклапаціцеся пра Яго, а калі што больш патраціш, я, вяртаючыся, аддам табе.

А на другой день он вынул два динария, вручил хозяину гостиницы и сказал: «Позаботься о нем, а если тебе доведется потратить больше, на обратном пути все тебе выплачу».

Хто з гэтых трох, думаецца табе, быў блізкі таму, што трапіў да разбойнікаў.

Кто же из этих трех, по твоему мнению, оказался ближним для пострадавшего от разбойников?»

Ён жа сказаў: Той, хто зрабіў яму ласку. — І Ісус сказаў яму: Ідзі, і ты рабі гэтак.

А тот сказал: «Сотворивший для него дело милосердия». И сказал ему Иисус: «Ступай, и поступай так же».

І калі яны ішлі, Ён увайшоў у адно сяло. І адна жанчына, імем Марфа, прыняла Яго [у свой дом].

А когда были они в пути, зашел Он в одно селение, где некая женщина по имени Марфа приняла Его у себя дома;

І была ў яе сястра — звалася Марыям, якая прысела ў нагах Ісуса і слухала Яго слова.

и была у нее сестра, которую звали Мариам, и она, сев у ног Господа, слушала Его речи.

Марфа ж завіхалася ў многіх паслугах; і, падышоўшы, сказала: Госпадзе, ці ж не абыходзіць Табе, што мая сястра адну мяне пакінула прыслугоўваць? Дык скажы ёй, каб яна мне дапамагла.

А Марфа была вся в трудах служения. И вот она подошла и сказала: «Господи, Тебе и дела нет, что сестра оставила на меня одну все заботы? Скажи ей, чтобы она мне помогла!»

Але Госпад23 сказаў ёй у адказ: Марфа, Марфа, турбуешся ты і непакоішся пра многае,

И сказал Господь ей в ответ: «Марфа, Марфа! Ты хлопочешь и беспокоишься о многом,

а ў адным ёсць патрэба: Марыям жа выбрала найлепшую долю, якая не адымецца ў яе.

между тем как нужно только одно. А Мариам выбрала себе благую долю, которую у нее не отнимут».

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

15 19: У некат. рукап.: што да неба ўзвышаны.

15 20: У некат. рукап.: будзеш скінуты.

19 21: У некат. рукап.: даю.

22 22: У некат. рукап.: І, павярнуўшыся да вучняў, сказаў: Усё.

41 23: У некат. рукап.: Ісус.

« 9 глава 11 глава »