Лукаша 10 глава

Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Аверинцев: отдельные книги

 
 

Пасьля гэтага выбраў Гасподзь і іншых вучняў, і паслаў іх па двое перад абліччам Сваім у кожны горад і мясьціну, куды Сам хацеў ісьці,
 
После этого поставил Господь еще Семьдесят [двух] и разослал их по двое пред Собою в каждый город и в каждое место, куда намеревался идти Сам,

і сказаў ім: жніва многа, а работнікаў мала; дык вось малеце Гаспадара жніва, каб паслаў работнікаў на жніво Сваё.
 
и говорил им: «Велика жатва, а работников мало; так просите Хозяина жатвы, чтобы Он выслал работников на жатву Свою.

Ідзеце! Я пасылаю вас, як ягнят сярод ваўкоў.
 
Идите; вот, Я посылаю вас, как ягнят в среду волков.

Не бярэце ні мяха, ні торбы, ні абутку, і нікога на дарозе ня вітайце.
 
Не носите с собой ни мешка, ни сумы, ни обуви, и никого в пути не приветствуйте.

У які дом увойдзеце, сьпярша кажэце: «мір дому гэтаму!»
 
"А в какой дом бы вы ни пришли, прежде всего говорите: "Мир этому дому!"

і калі будзе там сын міру, дык спачыне на ім мір ваш; а калі не, дык да вас вернецца;
 
И если будет там сын мира, мир ваш низойдет на него, а если нет, мир ваш возвратится на вас.

а ў доме тым заставайцеся, ежце і пеце, што ў іх ёсьць: бо працаўнік варты ўзнагароды за працу сваю, не пераходзьце з дому ў дом.
 
И в этом доме вы оставайтесь, ешьте и пейте все, что у них есть, ибо работник заслуживает платы; из дома в дом не переходите.

І калі прыйдзеце ў які горад, і прымуць вас, ежце, што вам дадуць;
 
И в какой бы город вы ни пришли, если вас примут, ешьте, что дадут,

і ацаляйце ў ім хворых, і кажэце ім: «наблізілася да вас Царства Божае».
 
"исцеляйте местных больных и говорите жителям: "Близко к вам Царство Божие!"

А як прыйдзеце ў які горад, і ня прымуць вас, дык, выйшаўшы на вуліцу, скажэце:
 
А если в каком-либо городе вас не примут, выйдите на улицы его и скажите:

«і пыл, прыліплы да нас ад вашага горада, абцярушваем вам; аднак жа ведайце, што наблізілася да вас Царства Божае».
 
"Даже прах города вашего, приставший к нашим ногам, мы отрясаем и возвращаем вам. И все же знайте: Царство Божие близко!"

Кажу вам, што Садоме ў дзень той будзе радасьней, чым гораду таму.
 
Говорю вам, Содому в оный День придется легче, чем городу тому.

Гора табе, Харазіне! гора табе, Віфсаіда! бо, калі б у Тыры і Сідоне зьявіліся сілы, яўленыя ў вас, дык даўно б яны, седзячы ў вярэце і ў попеле, пакаяліся;
 
Горе тебе, Хоразин! Горе тебе, Вифсаида! Ведь если бы в Тире и Сидоне совершены были чудеса, какие совершились у вас, то они давно бы принесли покаяние, сидя в рубище и пепле.

але і Тыру і Сідону радасьней будзе на судзе, чым вам.
 
Да, Тиру и Сидону легче придется на Суде, нежели вам!

І ты, Капернауме, што да неба ўзвысіўся, да пекла зрынешся.
 
И ты, Капернаум, до неба ли превознесешься? До преисподней будешь ты низвержен.

Хто слухае вас, Мяне слухае, і хто вас цураецца, Мяне цураецца; а хто цураецца Мяне, цураецца Таго, Хто паслаў Мяне.
 
Тот, кто слушает вас, слушает Меня, и кто отвергает вас, отвергает Меня, а кто отвергает Меня, отвергает Того, Кто послал Меня».

Семдзесят вучняў вярнуліся з радасьцю і казалі: Госпадзе! і дэманы слухаюцца нас у імя Тваё.
 
Между тем Семьдесят возвратились в радости и говорили: «Господи, даже бесы покорны нам во имя Твое!»

А Ён сказаў ім: Я бачыў сатану, які ўпаў зь неба, як маланка;
 
А Он сказал им: «Я видел, как сатана, словно молния, пал с неба.

вось, даю вам уладу наступаць на зьмеяў і скарпіёнаў і на ўсю сілу варожую, і нішто не пашкодзіць вам;
 
Вот, Я дал вам власть попирать змей и скорпионов и всякую вражью силу, и ничто не причинит вам вреда.

аднак жа таму ня радуйцеся, што духі слухаюцца вас: а радуйцеся таму, што імёны вашыя напісаны на нябёсах.
 
Однако радуйтесь не тому, что духи вам покорны, а тому, что имена ваши написаны на небесах».

У тую хвіліну ўзрадаваўся духам Ісус і сказаў: слаўлю Цябе, Войча, Госпадзе неба і зямлі, што Ты ўтоіў гэта ад мудрых і ад разумных і адкрыў малым дзецям; праўда, Войча! бо такая была Твая воля.
 
И в этот же час Он исполнился ликованием от Духа Святого и сказал: «Благодарю Тебя, Отче, Господи неба и земли, что Ты сокрыл от мудрых и разумных то, что открыл Ты младенцам! Да, Отче, ибо так было Тебе благоугодно.

І зьвярнуўшыся да вучняў, сказаў: усё перададзена Мне Айцом Маім; і Хто ёсьць Сын, ня ведае ніхто, апрача Айца, і Хто ёсьць Айцец, ня ведае ніхто, апрача Сына, і каму Сын хоча адкрыць.
 
Все вверено Мне Отцом Моим, и никто не знает, кто есть Сын, кроме Отца, и кто есть Отец, кроме Сына — и того, кому Сын пожелает открыть».

І зьвярнуўшыся да вучняў, сказаў ім асобна: дабрашчасныя вочы, якія бачаць тое, што вы бачыце!
 
И, обернувшись к ученикам, сказал Он им одним: «Блаженны глаза, видящие то, что видите вы!

бо кажу вам, што многія прарокі і цары хацелі бачыць, што вы бачылі, і ня ўбачылі, і чуць, што вы чулі, і ня чулі.
 
Ибо говорю вам: многие пророки и цари хотели увидеть то, что видите вы, — и не увидели; и услышать то, что слышите вы, — и не услышали».

І вось, адзін законьнік устаў і, спакушаючы Яго, сказаў: Настаўнік, што мне рабіць, каб успадкаваць жыцьцё вечнае?
 
И вот некий учитель Закона встал и сказал, желая испытать Его: «Учитель, что мне делать, чтобы получить в удел жизнь вечную?»

А Ён сказаў яму: у законе што напісана? як чытаеш?
 
Он же сказал ему: «В Законе что написано? Как ты читаешь?»

Той сказаў у адказ: «палюбі Госпада Бога твайго ўсім сэрцам тваім, і ўсёю душою тваёю, і ўсёю моцай тваёю, і ўсім разуменьнем тваім, і блізкага твайго, як самога сябе».
 
Тот сказал в ответ: «Возлюби Господа, Бога твоего, всем сердцем твоим, и всей душой твоею, и всей силой твоею, и всем рассуждением твоим; и ближнего твоего, как самого себя».

Ісус сказаў яму: слушна ты адказваў; так рабі і будзеш жыць.
 
А Иисус сказал ему: «Ответил ты правильно; поступай так, и будешь жить».

Але той, хочучы апраўдацца, сказаў Ісусу: а хто мой блізкі?
 
Но тот, желая оправдать себя, сказал Иисусу: «А кто мне ближний?»

На гэта сказаў Ісус: нейкі чалавек ішоў зь Ерусаліма ў Ерыхон і нарваўся на разбойнікаў, якія зьнялі зь яго вопратку, паранілі яго і пайшлі, пакінуўшы яго ледзь жывога.
 
На это Иисус ответил: «Шел человек из Иерусалима в Иерихон и попался разбойникам; те раздели его, изранили и ушли, оставив полумертвым.

З нагоды нейкі сьвятар ішоў тою дарогаю і, убачыўшы яго, прайшоў міма.
 
Некий священник случайно спускался той же дорогой, увидел его — и прошел мимо.

Гэтак сама і лявіт, быўшы на тым месцы, падышоў, паглядзеў і прайшоў міма.
 
Также и левит, придя на это место, увидел его — и прошел мимо.

А нейкі Самаранін, праязджаючы, знайшоў яго і, убачыўшы яго, пашкадаваў,
 
А некий самаритянин, шедший тем путем,

і падышоўшы, перавязаў яму раны, паліваючы алеем і віном; і, пасадзіўшы яго на свайго асла, прывёз яго ў гасьцініцу і паклапаціўся пра яго;
 
подошел и, увидев его, от сердца сжалился; наклонясь, он омыл ему раны вином, помазал оливковым маслом, перевязал, а после, погрузив на собственного осла, отвез его в гостиницу и там принял на себя заботы о нем.

а на другі дзень, ад’язджаючы, дастаў два дынары, даў гаспадару гасьцініцы і сказаў яму: паклапаціся пра яго; і калі патраціш больш, я, калі вярнуся, аддам табе.
 
А на другой день он вынул два динария, вручил хозяину гостиницы и сказал: «Позаботься о нем, а если тебе доведется потратить больше, на обратном пути все тебе выплачу».

Хто з гэтых трох, думаеш ты, быў блізкі таму, што нарваўся на разбойнікаў?
 
Кто же из этих трех, по твоему мнению, оказался ближним для пострадавшего от разбойников?»

Ён сказаў: той, які зрабіў яму міласьць. Тады Ісус сказаў яму: ідзі, і ты рабі гэтак сама.
 
А тот сказал: «Сотворивший для него дело милосердия». И сказал ему Иисус: «Ступай, и поступай так же».

У часе дарогі іхняй, прыйшоў Ён у адно селішча; тут жанчына, імем Марфа, прыняла Яго ў дом свой;
 
А когда были они в пути, зашел Он в одно селение, где некая женщина по имени Марфа приняла Его у себя дома;

у яе была сястра, імем Марыя, якая села да ног Ісуса і слухала слова Ягонае.
 
и была у нее сестра, которую звали Мариам, и она, сев у ног Господа, слушала Его речи.

А Марфа клапатала пра вялікае частаваньне, і падышоўшы, сказала: Госпадзе! ці Табе клопату няма, што сястра мая адну мяне пакінула служыць? скажы ёй, каб пасобіла мне.
 
А Марфа была вся в трудах служения. И вот она подошла и сказала: «Господи, Тебе и дела нет, что сестра оставила на меня одну все заботы? Скажи ей, чтобы она мне помогла!»

А Ісус сказаў ёй у адказ: Марфа! Марфа! рупішся і завіхаешся ты занадта,
 
И сказал Господь ей в ответ: «Марфа, Марфа! Ты хлопочешь и беспокоишься о многом,

а адно толькі трэба, Марыя ж выбрала добрую долю, якая не адымецца ў яе.
 
между тем как нужно только одно. А Мариам выбрала себе благую долю, которую у нее не отнимут».



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.