Марка 8 глава

Евангелле паводле Марка
Пераклад Анатоля Клышкi → Новый русский перевод

У тыя дні, калі зноў быў вялікі натоўп і ў іх не было чаго есці, Ён, паклікаўшы вучняў, кажа ім:

В те же дни, когда опять собралась большая толпа и у них не было еды, Иисус подозвал учеников и сказал:

Шкада Мне народу, бо ўжо тры дні яны астаюцца пры Мне і ў іх няма чаго есці;

— Мне жаль этих людей, они со Мной вот уже три дня, и у них не осталось еды.

і, калі адпушчу іх галодных дадому, аслабеюць яны ў дарозе; а некаторыя з іх прыйшлі здалёку.

Если Я отпущу их по домам голодными, то они в дороге ослабеют, ведь некоторые пришли издалека.

І Яго вучні адказалі Яму: Адкуль хто зможа накарміць гэтых людзей хлябамі тут, у пустэльні?

— Как же здесь, в этой пустыне, найти достаточно хлеба, чтобы их накормить? — удивились ученики.

І Ён пытаўся ў іх: Колькі ў вас хлябоў? — Яны ж сказалі: Сем.

— Сколько у вас хлебов? — спросил Иисус. — Семь, — ответили ученики.

І Ён загадвае натоўпу ўзлегчы на зямлю; і, узяўшы сем хлябоў, уздаўшы падзяку, разламаў і даваў Сваім вучням, каб раздавалі, і яны раздалі натоўпу.

Иисус велел людям возлечь на землю. Затем Он взял семь хлебов и, поблагодарив за них Бога, стал разламывать на куски, передавая ученикам, а те раздавали хлеб народу.

І было ў іх трохі рыбак; і, добраславіўшы іх, Ён сказаў раздаць і гэтыя.

Было у них и несколько рыбок; Иисус благословил их и тоже велел раздать.

І яны елі і наеліся, і назбіралі з пазасталых кавалкаў сем кашоў.

Люди ели и насытились, и ещё набралось семь корзин остатков.

А было [едакоў] каля чатырох тысяч. І Ён адпусціў іх.

А было там около четырех тысяч только мужчин. Иисус отпустил народ

І, адразу ўвайшоўшы ў лодку са Сваімі вучнямі, прыбыў у межы Далмануфскія.

и сразу же, сев вместе с учениками в лодку, отправился в земли Далмануты.

І выйшлі фарысеі і пачалі спрачацца з Ім, дамагаючыся ад Яго знака з неба, выпрабоўваючы Яго.

К Иисусу подошли фарисеи и стали с Ним спорить. Они хотели испытать Его и требовали от Него знамения с неба.

І Ён, цяжка ўздыхнуўшы ў Сваім духу, кажа: Навошта гэтае пакаленне дамагаецца знака? Сапраўды кажу вам, не будзе дадзена знака гэтаму пакаленню.

Иисус глубоко вздохнул и спросил: — Почему это поколение требует знамения? Говорю вам истину, ему не будет дано никакого знамения.

І, пакінуўшы іх, Ён зноў увайшоў у лодку і адплыў на той бок.

И, оставив их, Он снова сел в лодку и отправился на другую сторону озера.

І забыліся яны ўзяць хлябы і апрача аднаго хлеба, больш у іх не было з сабою ў лодцы.

Ученики забыли взять с собой хлеба, и в лодке у них был всего один хлеб.

І Ён загадаў ім, кажучы: Глядзіце, сцеражыцеся закваскі фарысейскай і закваскі Ірадавай.

А Иисус предостерегал их: — Смотрите, берегитесь закваски фарисеев и закваски Ирода.

І разважалі яны між сабою, [кажучы], што хлябоў у іх няма.

Ученики стали рассуждать между собой: — Он говорит это потому, что у нас нет хлеба?

І [Ісус], уведаўшы, кажа ім: Чаго разважаеце, што ў вас няма хлябоў? Ці яшчэ не цяміце і не разумееце? Ці ваша сэрца акамянелае?

Иисус, зная, о чем они говорят, сказал: — Почему вы рассуждаете о том, что у вас нет хлеба? Неужели вы всё ещё не сознаете и не понимаете? Неужели сердца ваши совсем окаменели?

Вочы маючы, не бачыце? І, вушы маючы, не чуеце? І не памятаеце?

У вас есть глаза, и вы не видите? Есть уши, и вы не слышите?[38] Неужели вы не помните?

Калі пяць хлябоў Я разламаў на пяць тысяч — колькі кошыкаў, поўных кавалкаў, назбіралі? — Кажуць Яму: Дванаццаць.

Когда Я разделил пять хлебов на пять тысяч человек, сколько полных корзин остатков вы набрали? — Двенадцать, — ответили ученики.

Калі Я тыя сем — на чатыры тысячы, колькі кашоў, поўных кавалкаў, назбіралі? — І кажуць [Яму]: Сем.

— А когда семь хлебов на четыре тысячи, сколько полных корзин остатков вы набрали? — Семь, — ответили те.

І Ён казаў ім: Вы яшчэ не разумееце?

— Так неужели вы всё ещё не понимаете? — сказал Иисус.

І прыходзяць яны ў Віфсаіду. І вядуць да Яго сляпога і просяць Яго, каб Ён да яго дакрануўся.

Когда они пришли в Вифсаиду, к Иисусу привели слепого и попросили прикоснуться к нему.

І, узяўшы сляпога за руку, Ён вывеў яго з сяла і, плюнуўшы яму ў вочы, усклаў на яго рукі і спытаўся ў яго: Ці бачыш што?

Иисус взял слепого за руку, вывел из селения, плюнул ему на глаза и, возложив на него руки, спросил: — Видишь что-нибудь?

І, той, пачуўшы бачыць, сказаў: Бачу людзей, што як дрэвы… заўважаю, што ходзяць.

Тот посмотрел вокруг и сказал: — Вижу людей: словно двигаются деревья.

Пасля Ён зноў усклаў рукі яму на вочы, і той угледзеўся і выздаравеў і стаў усё ясна бачыць.

Иисус ещё раз приложил руки к его глазам, и он исцелился, зрение вернулось к нему, и он стал видеть всё четко и ясно.

І паслаў яго дадому, кажучы: І ў сяло не заходзь [і нікому ў сяле не расказвай].

Иисус отправил его домой, сказав: — Смотри, в селение не заходи.[39]

І пайшоў Ісус і Яго вучні ў сёлы Кесарыі Філіпавай: і ў дарозе Ён пытаўся ў Сваіх вучняў, кажучы ім: Што кажуць людзі: Хто Я?

Иисус с учениками пошел в селения, прилегающие к Кесарии Филипповой. По дороге Иисус спросил их: — За кого принимают Меня люди?

Яны ж сказалі Яму: Іаан Хрысціцель, а іншыя — Ілія, яшчэ іншыя — адзін з прарокаў.

Ученики ответили: — За Иоанна Крестителя; другие же — за Илию; а некоторые — за одного из пророков.

І Ён спытаўся ў іх: А вы што кажаце: Хто Я? — Пётр у адказ Яму кажа: Ты — Хрыстос.

— А вы кем считаете Меня? — спросил их Иисус. Петр ответил: — Ты — Христос[40].

І Ён забараніў ім, каб яны нікому пра Яго не казалі.

Но Иисус велел им никому не говорить о Нем.

І Ён пачаў навучаць іх, што Сыну Чалавечаму належыць шмат выцерпець і быць адкінутым старэйшынамі, і першасвятарамі, і кніжнікамі і быць забітым і праз тры дні ўваскрэснуць.

И Он начал учить их, что Сыну Человеческому должно много пострадать и быть отвергнутым старейшинами, первосвященниками и учителями Закона, что Он будет убит, но через три дня воскреснет.

І казаў Ён гэтае слова адкрыта. І, адвёўшы Яго ўбок, Пётр пачаў пярэчыць Яму.

Он прямо говорил об этом. Тогда Петр отвел Его в сторону и стал возражать.

Ён жа, павярнуўшыся і ўбачыўшы Сваіх вучняў, забараніў Пятру і кажа: Адыдзі ад Мяне, сатана, бо думаеш ты не пра Божае, а пра чалавечае.

Иисус же, обернувшись и посмотрев на учеников, строго сказал Петру: — Прочь от Меня, сатана! Ты рассуждаешь по-человечески и не понимаешь того, что хочет Бог.

І, паклікаўшы натоўп разам са Сваімі вучнямі, Ён сказаў ім: Калі хто хоча за Мною ісці ўслед, няхай адрачэцца самога сябе і хай возьме свой крыж і ідзе ўслед за Мною.

Подозвав народ и Своих учеников, Иисус сказал им: — Если кто желает быть Моим последователем, пусть отречется от самого себя, возьмет свой крест и последует за Мной,

Бо хто хоча сваю душу18 ўратаваць, той загубіць яе; хто ж загубіць сваю душу дзеля Мяне і Дабравесця, уратуе яе.

потому что тот, кто хочет сберечь свою жизнь[41], потеряет её, а кто потеряет свою жизнь ради Меня и Радостной Вести, тот спасет её.

Бо якая карысць чалавеку здабыць увесь свет, а сваёй душы пашкодзіць?

Что пользы человеку приобрести весь мир, если при этом он повредит своей душе?

Бо што даў бы чалавек ў замен Свае душы?

И что человек может дать в обмен за свою душу?

Бо хто пасаромеецца Мяне і Маіх слоў у гэтым пакаленні, чужым і грэшным, таго пасаромеецца і Сын Чалавечы, калі прыйдзе ў славе Свайго Бацькі са святымі Анёламі.

Кто постыдится Меня и Моих слов в этом развратном и грешном поколении, того и Сын Человеческий постыдится, когда придет в славе Своего Отца со святыми ангелами.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

35 18: У грэцкай мове «псюхэ» абазначае і душу і жыццё.

Новый русский перевод

18 [38] — См. Иер 5:21; Иез 12:2.

26 [39] — В некоторых древн. рукописях: « Не заходи в селение и не рассказывай никому в селении».

29 [40] — Христос. Переводится как: Помазанник, т. е. праведный Царь и Освободитель, Спаситель, обещанный Богом еще в Законе, Псалмах и Пророках.

35 [41] — Это греч. слово означает: жизнь душа. Так же в ст. 36-37.

« 7 глава 9 глава »