Псалтирь 29 псалом

Псалтирь
Синодальный перевод → Пераклад Васіля Сёмухі

Псалом Давида; песнь при обновлении дома.

Псальма Давідава пры абнаўленьні дома.

Превознесу Тебя, Господи, что Ты поднял меня и не дал моим врагам восторжествовать надо мною.

Услаўлю Цябе, Госпадзе, што Ты падняў мяне і ня даў маім ворагам перамагчы мяне.

Господи, Боже мой! я воззвал к Тебе, и Ты исцелил меня.

Госпадзе Божа мой! я паклікаў Цябе, і Ты мяне вылечыў.

Господи! Ты вывел из ада душу мою и оживил меня, чтобы я не сошёл в могилу.

Госпадзе! Ты вывеў зь пекла душу маю і ажывіў мяне, каб я ня сышоў у магілу.

Пойте Господу, святые Его, славьте память святыни Его,

Сьпявайце Госпаду, сьвятыя Ягоныя, слаўце памяць сьвятыні Ягонай,

ибо на мгновение гнев Его, на всю жизнь благоволение Его: вечером водворяется плач, а наутро радость.

бо на хвіліну гнеў Ягоны, на ўсё жыцьцё ўпадабаньне Ягонае: увечары пачынаецца плач, а на раніцу — радасьць.

И я говорил в благоденствии моём: «не поколеблюсь вовек».

І я казаў у дабрадзействе маім: «не пахіснуся вавек».

По благоволению Твоему, Господи, Ты укрепил гору мою; но Ты сокрыл лицо Твоё, и я смутился.

Па ўпадабаньні Тваім, Госпадзе, Ты ўмацаваў гару маю; але Ты схаваў аблічча Тваё, і я сумеўся:

Тогда к Тебе, Господи, взывал я, и Господа умолял:

Тады Цябе, Госпадзе, я клікаў, і Госпада майго я маліў:

«что пользы в крови моей, когда я сойду в могилу? будет ли прах славить Тебя? будет ли возвещать истину Твою?

«якая карысьць у крыві маёй, калі я сыду ў магілу? ці ж будзе тло маё Цябе славіць? ці будзе ўзьвяшчаць Тваю праўду?

услышь, Господи, и помилуй меня; Господи! будь мне помощником».

пачуй, Госпадзе, і памілуй мяне, Госпадзе! будзь мне памочнікам».

И Ты обратил сетование моё в ликование, снял с меня вретище и препоясал меня веселием,

І Ты скаргі мае абярнуў у радасьць, вярэту маю зьняў зь мяне і аперазаў мяне весялосьцю,

да славит Тебя душа моя и да не умолкает. Господи, Боже мой! буду славить Тебя вечно.

хай славіць Цябе душа мая і хай не змаўкае. Госпадзе Божа мой! буду славіць Цябе вечна.

Синодальный перевод

12 сетовать — роптать, жаловаться.