Дзеянні Апосталаў 2 глава

Дзеянні Святых Апосталаў
Пераклад праваслаўнай царквы → Перевод Десницкого

 
 

І калі наступíў дзень Пяцідзеся́тніцы, былí ўсе яны аднаду́шна ра́зам.
 
Когда наступил день Пятидесятницы, они собрались все вместе.

І ра́птам пачу́ўся з неба шум, бы́ццам ад пары́ву бу́йнага ве́тру, і напо́ўніў уве́сь дом, дзе яны сядзе́лі;
 
Внезапно раздался шум с неба, как от мощного порыва ветра, он наполнил весь тот дом, в котором они находились.

і явíліся ім падзе́леныя языкí, нíбы во́гненныя, і апусцíліся па адны́м на ко́жнага з іх.
 
И они увидели словно бы разделяющиеся языки пламени, которые сошли на каждого из них.

І напо́ўніліся ўсе Ду́хам Святы́м, і пачалí гавары́ць на іншых мо́вах, як Дух дава́ў ім прамаўля́ць.
 
Все исполнились Святого Духа и стали говорить на иных языках — это Дух дал им так проповедовать.

Знахо́дзіліся ў Іерусалíме Іудзе́і, мужы́ набо́жныя, з уся́кага наро́да, што пад не́бам.
 
В Иерусалиме тогда находились благочестивые иудеи из тех, что живут среди остальных народов, какие только есть под небом.

Калі ж пачу́ўся шум гэты, сышо́ўся шматлíкі люд і збянтэ́жыўся, бо ко́жны чуў, што яны прамаўля́юць яго ўла́снай гаво́ркаю.
 
И когда послышался этот шум, вокруг дома собралась толпа. Люди недоумевали: каждый слышал, что апостолы говорят на его собственном языке.

І былí ўра́жаны ўсе і здзіўля́ліся, ка́жучы адзін аднаму́: хіба́ ўсе яны, што прамаўля́юць, не Галіле́яне́
 
В изумлении они говорили:— Разве все они не галилеяне?

чаму ж мы чу́ем ко́жны сваю ўла́сную гаво́рку, у якой нарадзíліся, —
 
Как же это каждый из нас слышит, как они говорят на его собственном родном языке?

Парфя́не, і Мíдзяне, і Еламíты, і жыхары́ Месапата́міі, Іудзе́і і Кападакíі, По́нта і Асíі,
 
И парфяне, и мидийцы, и эламиты, жители Месопотамии, Иудеи, Каппадокии, Понта и Асии,

Фры́гіі і Памфíліі, Егіпта і ча́стак Лíвіі, суме́жных з Кірыне́яй, і прыйшо́ўшыя з Ры́ма, Іудзе́і і празелíты,
 
Фригии и Памфилии, Египта и окрестностей Кирены, что в Ливии, и оказавшиеся здесь римляне,

Кры́цяне і АравíцІяне, — чуем, што яны прамаўля́юць на нашых мо́вах пра ве́ліч Бо́жую?
 
будь то иудеи или прозелиты, а еще критяне и арабы — все мы слышим, как они говорят на наших языках о великих Божьих делах!

І былí ўра́жаны ўсе і недаўмява́лі, гаво́рачы адзін да аднаго́: што́ гэта можа быць?
 
Все изумлялись и недоумевали, спрашивая друг друга:— Что это такое происходит?

Іншыя ж здзе́кліва каза́лі: яны напілíся сало́дкага віна́.
 
Находились и такие, кто говорил с издевкой:— Да они напились подслащеного вина!

Тады Пётр, ста́ўшы з адзіна́ццаццю, узвы́сіў го́лас свой і прамо́віў да іх: мужы́ Іудзе́йскія і ўсе жыхары́ Іерусалíма! няха́й гэта вам ста́не вядо́ма, і ўслу́хайцеся ў сло́вы мае́:
 
Тогда Петр вместе с одиннадцатью встал и во весь голос им объявил:— Иудеи и все, кто живет в Иерусалиме! Прислушайтесь к моим словам и пусть вам будет известно:

яны не п’я́ныя, як ду́маеце вы, бо яшчэ то́лькі трэ́цяя гадзíна дня;
 
они не пьяны, как вам кажется, ведь еще только утро.

але гэта тое, што прадка́зана праро́кам Іаíлем:
 
Но именно об этом говорил пророк Иоиль:

«і бу́дзе ў апо́шнія дні, — ка́жа Гаспо́дзь, — вы́лію ад Духа Майго́ на ко́жную плоць, і бу́дуць праро́чыць сыны́ ва́шы і до́чкі ва́шы; і юнакí ва́шы відзе́нні бу́дуць ба́чыць, і ста́рцам ва́шым бу́дуць снíцца сны;
 
«И будет в последние дни, — говорит Бог, —изолью Мой Дух на всякую плоть,будут пророчествовать ваши сыны и дочери ваши,вашим юношам откроются видения,ваши старцы увидят вещие сны.

і на рабо́ў Маіх і на рабы́нь Маіх вы́лію ў тыя дні ад Духа Майго, і яны бу́дуць праро́чыць;
 
На рабов и на рабынь Моихизолью в те дни Мой Дух,и станут они пророками.

і дам цу́ды на небе ўгары́ і знаме́нні на зямлí ўнізе, кроў, і агонь, і куро́дым;
 
Покажу чудеса на небе вверхуи на земле внизу:кровь, и огонь, и клубы дыма.

сонца ператво́рыцца ў цемру, і месяц — у кроў, перш чым наста́не дзень Гаспо́дні, вялíкі і сла́ўны;
 
Солнце обернется тьмой,а луна — кровьюпрежде, чем придет День Господа —великий и страшный.

і будзе: ко́жны, хто прызаве́ імя́ Гаспо́дняе, спасе́цца».
 
Но всякий, кто призовет имя Господне,обретет спасение».

Мужы́ Ізра́ільскія! вы́слухайце сло́вы гэ́тыя: Іісуса Назарэ́я, Му́жа, засве́дчанага вам ад Бога сíламі, і цу́дамі, і знаме́ннямі, якія зрабіў праз Яго Бог сяро́д вас, як і са́мі вы ве́даеце,
 
Израильтяне, выслушайте мои слова! Был человек — Иисус из Назарета, и Бог подтвердил Его правоту могучими чудесами и знамениями, которые Бог сотворил Его руками прямо среди вас, как вы и сами знаете.

Яго, вы́дадзенага па вы́значанай заду́ме і прадве́данню Бо́жаму, вы ўзялí і, рука́мі беззако́нных прыбíўшы цвіка́мі, забíлі;
 
По Божьему замыслу и предвиденью Он был выдан вам, а вы Его руками язычников пригвоздили ко кресту.

але Бог уваскрасíў Яго, вы́зваліўшы з пу́таў сме́рці, таму што немагчы́ма было́ ёй утрыма́ць Яго.
 
Но Бог воскресил Его, избавив от уз смерти, ведь не в ее силах было Его удержать.

Бо Давід ка́жа пра Яго: «ба́чыў я Госпада перад сабо́ю заўсёды, бо Ён правару́ч мяне́, каб я не пахісну́ўся;
 
Это о Нем говорит Давид:«Господа постоянно я видел пред собой,Он по правую мою руку — не поколеблюсь!

таму ўзвесялíлася сэ́рца маё і ўзра́даваўся язык мой, ды і плоць мая́ супако́іцца ў надзе́і,
 
Потому возрадовалось сердце мое,возликовал мой язык,будет в надежде покоиться плоть моя.

бо не пакíнеш Ты душы́ маёй у пе́кле і не дасí свято́му Твайму ўба́чыць тле́нне;
 
Не оставишь во аде ты душу мою,не дашь тлению коснуться того, кто Тебя чтит.

Ты даў мне спазна́ць шляхí жыцця́; Ты напо́ўніш мяне́ ра́дасцю перад аблíччам Тваім».
 
Путь жизни Ты дал мне познатьи радостью наполнишь пред лицом Твоим».

Мужы́ браты́! дазво́льце мне сказа́ць вам адкры́та пра праайца́ Давíда, што ён і памёр, і пахава́ны, і магíла яго ў нас да гэ́тага дня;
 
Братья! Позвольте сказать вам прямо: праотец Давид умер и похоронен, его могила сохранилась у нас и по сей день.

бу́дучы ж праро́кам і ве́даючы, што Бог кля́тваю пакля́ўся яму́ з пато́мства яго ўздзвíгнуць Хрыста́ ў пло́ці і пасадзíць на яго прасто́ле,
 
Но он был пророком и знал, что клятвенно обещал ему Бог возвести на его престол одного из его потомков.

ён, прадба́чыўшы, сказа́ў пра ўваскрасе́нне Хрыста, што не пакíнута душа́ Яго ў пе́кле і це́ла Яго не ўбачыла тле́ння.
 
Зная о воскресении Христа заранее, он сказал об этом: «не оставлен Он во аде, плоть его избежала тления».

Гэ́тага Іісуса Бог уваскрасíў, і ўсе мы све́дкі таго́.
 
Иисус и есть Тот, Кого воскресил Бог, и все мы тому свидетели.

Дык вось, правíцаю Бо́жаю ўзне́сены і атрыма́ўшы ад Айца абяца́нне Святога Духа, Ён вы́ліў то́е, што вы цяпер ба́чыце і чу́еце.
 
Он был вознесен и воссел по правую руку от Бога, Он принял Духа, как и было обещано Отцом. То, что вы видите и слышите, и есть излияние этого Духа.

Бо Давід не ўзышо́ў на нябёсы, але сам ён ка́жа: «сказа́ў Гаспо́дзь Го́спаду майму: сядзí правару́ч Мяне́,
 
Давид не восходил на небеса, но он говорит: «Сказал Господь Господу моему: “Воссядь по правую руку от Меня,

паку́ль не пакладу́ во́рагаў Тваіх у падно́жжа ног Тваіх».
 
доколе не повергну врагов Твоих под ноги Тебе”».

Дык няхай жа цвёрда ве́дае ўве́сь дом Ізра́ілеў, што Го́спадам і Хрысто́м Бог зрабіў Яго, Таго́ Іісуса, Яко́га вы распя́лі.
 
Так пусть твердо знает весь Израиль: Бог сделал Господом и Христом того самого Иисуса, Которого вы распяли.

Пачу́ўшы гэта, яны ўра́жаны былí сэ́рцам і сказа́лі Пятру́ і аста́тнім Апо́сталам: што́ нам рабíць, мужы́ браты́?
 
Те, кто это слышал, растрогались до глубины души и спросили Петра вместе с другими апостолами:— Что же нам теперь делать, братья?

Пётр жа прамо́віў да іх: пака́йцеся, і няха́й ахры́сціцца кожны з вас у імя́ Іісуса Хрыста дзе́ля адпушчэ́ння грахо́ў, і атрыма́еце дар Святога Духа;
 
Петр им ответил:— Покайтесь! И пусть каждый из вас, чтобы ему простились грехи, примет крещение во имя Иисуса Христа. Тогда вы получите дар — Святого Духа.

бо вам нале́жыць абяца́нне і дзе́цям ва́шым, і ўсім да́льнім, колькі іх паклíча Гаспо́дзь Бог наш.
 
Ведь именно это и было обещано вам и детям вашим, и тем, кто сейчас вдали, кого еще призовет Господь, ваш Бог.

І шмат якíмі íншымі сло́вамі ён све́дчыў і перако́нваў іх, ка́жучы: рату́йцеся ад роду гэ́тага разбэ́шчанага.
 
Петр сказал и много иных слов им во свидетельство, чтобы призвать их спастись от этого развратного рода людей.

Тады́ ты́я, што ахво́тна прынялí сло́ва яго, былí ахры́шчаны; і далучы́лася ў той дзень каля трох ты́сяч душ;
 
Кто принял его весть, те крестились; в тот день присоединилось около трех тысяч душ.

і яны пастая́нна знахо́дзіліся ў вучэ́нні Апо́сталаў, і ў супо́льнасці, і пераламле́нні хле́ба, і ў малíтвах.
 
Они постоянно внимали учению апостолов и общались с ними в преломлении хлеба и в молитвах.

І з’явіўся страх ў кожнай душы́; і многа цу́даў ды знаме́нняў дзе́ялася праз Апо́сталаў у Іерусалíме.
 
Всякая душа пребывала в страхе, потому что через апостолов совершались многие чудеса и знамения.

Страх жа вялікі быў ва ўсіх. Усе ве́руючыя былí ра́зам, і ўсё ў іх было́ супо́льнае;
 
Все, кто уверовал, держались вместе и всё было у них общим.

і прадава́лі ўла́снасць і маёмасць, і дзялíлі на ўсіх, колькі каму трэ́ба было́;
 
Они продавали свое имущество и владения и распределяли средства сообразно потребностям каждого.

і кожны дзень яны аднаду́шна знахо́дзіліся ў хра́ме, і, пераламля́ючы хлеб па дама́х, прыма́лі ежу ў радасці і прастаце́ сэ́рца,
 
Каждый день они непрестанно и единодушно молились в Храме, а по домам преломляли хлеб и принимали пищу с радостью и открытым сердцем,

хва́лячы Бога і адчува́ючы добразычлíвасць усяго народа. Гасподзь жа штодзень далучаў да Царквы тых, што спаса́ліся.
 
прославляя Бога и пользуясь расположением всего народа. А Господь каждый день прибавлял к их числу тех, кто искал спасения.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.