Да Рымлянаў 2 глава

Пасланьне Паўлы да Рымлянаў
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Открытый перевод

 
 

Дык няма выбачэньня табе́, кожны чалаве́ча, каторы асуджаеш; бо, чым судзіш другога, асуджаеш сябе́: бо робіш тое самае, асуджаючы.
 
Поэтому непростительно тебе, о человек судящий; ведь, судя другого, ты осуждаешь себя, потому что делаешь то же, за что судишь.

А мы ве́даем, што запраўды суд Божы на тых, што гэткае робяць.
 
Знаем же, что суд Божий на делающих такое — истинен.

Няўжо-ж думаеш ты, чалаве́ча, што ўцячэш ад суда Божага, асуджаючы тых, якія гэткае робяць, ды сам робячы тое-ж?
 
Неужели ты думаешь, о человек, судящий делающих такое и творящий то же, — что избежишь суда Божьего?

Або багацьцем дабраты, лагоднасьці і доўгацярплівасьці Божае пагарджаеш, не разуме́ючы, што дабрата Божая вядзе́ цябе́ да пакаяньня?
 
Или презираешь богатство доброты Его, и снисхождения, и долготерпения, не зная, что Божья доброта ведет тебя к покаянию?

Але, праз упартасьць тваю і нераскаянае сэрца, ты сам сабе́ зьбіраеш гне́ў на дзе́нь гне́ву і адкрыцьця праведнага суда ад Бога,
 
Но, по жестокости же твоей и нераскаянному сердцу, копишь сам себе гнев на день гнева и откровения правосудия Бога,

Які уздасьць кожнаму паводле ўчынкаў ягоных:
 
Который воздаст каждому по делам его:

тым, што ста́ласьцяй у добрым дзе́ле шукаюць славы, чэсьці й нятле́ннасьці, — ве́чнае жыцьцё;
 
тем, кто стойкостью в добром деле ищут славу, честь и бессмертия, — жизнь вечную;

а тым, што ўпіраюцца і не пакараюцца праўдзе, але аддаюцца няпраўдзе, — ярасьць і гне́ў.
 
а тем, кто в противоборстве и неповиновении истине, но покоряются неправде, — ярость и гнев.

Сум і уціск кожнай душы чалаве́ка, каторы робіць благое, пе́рш Юдэя, дый Грэка!
 
Бедствие и невзгоды на всякую душу человека, делающего плохое, во-первых еврея, и грека.

Слава-ж і чэсьць і мір усякаму, хто робіць дабро, пе́рш Юдэю, дый Грэку!
 
Слава же и честь, и покой всякому, делающему доброе, во-первых еврею, и греку.

Бо няма ў Бога ўзіраньня на аблічча.
 
Ведь Бог беспристрастен.

Якія без закону саграшылі, без закону й загінуць, а тыя, якія ў законе саграшылі, законам засуджаны будуць
 
Все, кто без Закона согрешили, без Закона и погибнут; а те, кто в Законе согрешил, будут судимы по Закону,

(бо ня тыя, што слухаюць закон, праведныя перад Богам, але тыя, што выпаўняюць, апраўданы будуць;
 
потому что у Бога правы не слушатели Закона, но оправданы будут творящие Закон.

бо, калі пагане, ня маючы закону, па прыродзе робяць законнае, то, ня маючы закону, яны самі сабе́ закон:
 
Ведь когда иноверцы, не имеющие Закона, по природе законное делали, то они, не имеющие Закона, сами себе Закон.

яны паказваюць дзе́ла закону, у сэрцах у іх напісанае, аб чым сьве́дчыць сумле́ньне іх і думкі іх, то абвінавачваючыя, то апраўдываючыя адна адну) —
 
Они показывают, что дело Закона написано в сердцах их, о том свидетельствует их совесть и размышления их, то оправдывающие, то обвиняющие друг друга,

у дзе́нь, калі Бог судзіць будзе тайныя ўчынкі людзе́й, водле дабравешчаньня майго, праз Ісуса Хрыста.
 
в день, когда Бог будет судить тайное людей, по благовествованию моему, через Иисуса Помазанника.

Вось ты заве́шся Юдэем і супакойваеш сябе́ законам, і хвалішся Богам,
 
Если же ты называешь себя евреем, и полагаешься на Закон, и хвастаешься Богом,

і ве́даеш волю Яго, і разуме́еш ле́пшае, навучаючыся з закону,
 
и знаешь волю, и различаешь что к чему, наставляем из Закона,

і пэўны аб сабе́, што ты — павадыр сьляпых, сьвятло тых, што ў це́мры,
 
и уверен, что ты путеводитель слепых, свет для ходящих во тьме,

настаўнік няве́тных, вучыцель малале́тніх, маючы ў законе прыклад ве́даньня і праўды:
 
наставник неразумных, учитель младенцев, имеющий в Законе, выражение знания и истины,

як жа ты, вучачы другога, ня вучыш сябе́ самога?
 
почему, уча другого, не учишь себя самого? Проповедуя не красть — крадешь?

Навучаючы ня красьці, крадзе́ш? кажучы: не займайся распустай, — сам распусны. Брыдзячыся ідаламі, сьвятое крадзе́ш?
 
Говоря не развратничать, развратничаешь? Ненавидя идолов, грабишь святилища?

Хвалішся законам, а пераступаньнем закону Бога зьнявяжаеш?
 
Хвастая Законом, через преступление Закона позоришь Бога?

Бо праз вас імя Божае зьняважаецца ў паганаў, як напісана (Ісая 52:5; Езэкія 36:20).
 
Ведь из-за вас, как написано, «имя Божье бесславят у иноверцев».

Абразаньне карысна, калі выпаўняеш закон; а калі ты — праступнік закону, то абрэзаньне твае́ сталася не́абрэзаньнем.
 
Обрезание приносит пользу, если исполняешь Закон; если же ты преступник Закона, то обрезание твое стало необрезанием.

Дык, калі не́абрэзаны выпаўняе пастановы закону, то ці не залічыцца яму яго не́абрэзаньне за абрэзаньне?
 
Итак, если необрезанный будет исполнять требования Закона, то его необрезание будет ли засчитано ему в обрезание?

І не́абрэзаны па прыродзе, выпаўняючы закон, ці не асудзіць цябе́, праступніка закону пры пісаньні і абрэзаньні?
 
И необрезанный по природе, исполняющий Закон, будет судить тебя, кто через букву и обрезание — преступник Закона.

Бо ня той Юдэй, хто (гэтакі) напаказ, і ня тое абрэзаньне, якое напаказ на це́ле;
 
Ведь еврей не тот, кто по виду еврей, и не то обрезание, которое видно на теле;

але хто ўнутры Юдэй, і абрэзаньне ў сэрцы, па духу, а не па напісаньні; яму й пахвала не ад людзе́й, але ад Бога.
 
но тот еврей, кто таков внутри, и обрезание — сердца, в духе, не по букве; его похвала — не от людей, но от Бога.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.