Да рымлянаў 2 глава

Пасланьне Апостала Паўлы да рымлянаў
Пераклад Сабілы і Малахава → Открытый перевод

 
 

Пагэтаму, о кожны чалавеча, што судзіш (за нешта другога)! Ты ня маеш прабачэньня (у тым выпадку), бо (калі) ты судзіш (за нешта) другога, (а сам) ты робіш тое самае. (Дык ты ў гэтым выпадку) засуджаеш (сам) сябе.
 
Поэтому непростительно тебе, о человек судящий; ведь, судя другого, ты осуждаешь себя, потому что делаешь то же, за что судишь.

Ведаем жа, што суд Бога робіцца па праўдзе (у адносінах) да тых, хто робіць такія (учынкі).
 
Знаем же, что суд Божий на делающих такое — истинен.

О чалавеча, які судзіш робячых такія (учынкі)! Ты думаеш, што пазьбегнеш суда Бога, але робіш тыя самыя (учынкі)?
 
Неужели ты думаешь, о человек, судящий делающих такое и творящий то же, — что избежишь суда Божьего?

Ці ня грэбуеш ты багацьцем Ягонай дабрыні і спагадлівасьці, і доўгацярплівасьці, ня разумеючы, што дабрыня Бога вядзе цябе да пакаяньня?
 
Или презираешь богатство доброты Его, и снисхождения, и долготерпения, не зная, что Божья доброта ведет тебя к покаянию?

Але з-за жорсткасьці тваёй і няпакаяннага сэрца, ты зьбіраеш сабе гнеў на дзень гневу і адкрыцьця справядлівага суду Бога.
 
Но, по жестокости же твоей и нераскаянному сердцу, копишь сам себе гнев на день гнева и откровения правосудия Бога,

Які аддасьць кожнаму па ўчынках ягоных:
 
Который воздаст каждому по делам его:

тым, што праз стойкасьць добрага ўчынка шукаюць славы і чэсьці, і бяссьмяротнасьці — жыцьцё вечнае;
 
тем, кто стойкостью в добром деле ищут славу, честь и бессмертия, — жизнь вечную;

тым жа, што сварліўцы і няпакорлівыя праўдзе, але падпарадкоўваюцца нягоднасьці — лютасьць і гнеў.
 
а тем, кто в противоборстве и неповиновении истине, но покоряются неправде, — ярость и гнев.

Гора і ўціск душы ўсякага чалавека, які чыне зло: сьпярша жыда́ а (затым) элліна!
 
Бедствие и невзгоды на всякую душу человека, делающего плохое, во-первых еврея, и грека.

Слава ж і чэсьць, і мір усякаму, хто чыніць дабро: сьпярша жыду́, а (затым) элліну!
 
Слава же и честь, и покой всякому, делающему доброе, во-первых еврею, и греку.

Бо ў Бога няма прадузятасьці да асобы.
 
Ведь Бог беспристрастен.

Бо тыя, хто вонках Закону саграшылі, вонках Закону і загінуць; а тыя хто пры Законе саграшылі, паводля Закону будуць асуджаны,
 
Все, кто без Закона согрешили, без Закона и погибнут; а те, кто в Законе согрешил, будут судимы по Закону,

таму што ня слухачы Закону праведныя перад Богам, але выканаўцы Закону будуць апраўданы.
 
потому что у Бога правы не слушатели Закона, но оправданы будут творящие Закон.

Бо калі пагане, якія ня маюць Закону, па прыродзе робяць тое, што па Закону, яны, ня маючыя Закону, яны самі сабе Закон:
 
Ведь когда иноверцы, не имеющие Закона, по природе законное делали, то они, не имеющие Закона, сами себе Закон.

яны зьяўляюць дзела Закону, запісанае ў сэрцах іхных, маючы сьведчаньне ўласнага сумленьня, а таксама разважаньні, якія альбо абвінавачваюць, альбо апраўдваюць,
 
Они показывают, что дело Закона написано в сердцах их, о том свидетельствует их совесть и размышления их, то оправдывающие, то обвиняющие друг друга,

у дзень, калі Бог будзе судзіць тайныя (учынкі) людзей празь Ісуса Хрыста, паводля майго Дабравешчаньня.
 
в день, когда Бог будет судить тайное людей, по благовествованию моему, через Иисуса Помазанника.

Вось ты называеш сябе жыдом і абапіраешся на Закон, і хвалішся Богам.
 
Если же ты называешь себя евреем, и полагаешься на Закон, и хвастаешься Богом,

Ты ведаеш, таксама, волю (Бога) і разумееш лепшае, навучаючыся із Закону.
 
и знаешь волю, и различаешь что к чему, наставляем из Закона,

Ты, таксама, упэўнены аб сабе, што ты ёсьць павадыр сьляпых, сьвятло для тых, што знаходзяцца ў цемры,
 
и уверен, что ты путеводитель слепых, свет для ходящих во тьме,

(зьяўляешся) настаўнікам няразумных; настаўнік малалетніх, маеш паўнату разуменьня і праўды ў Законе.
 
наставник неразумных, учитель младенцев, имеющий в Законе, выражение знания и истины,

Але ты, навучаючы другога, ня вучыш сам сябе. Абвяшчаючы ня красьці, (ты) крадзеш.
 
почему, уча другого, не учишь себя самого? Проповедуя не красть — крадешь?

(Ты), кажучы ня чужаложнічаць, чужаложнічаеш, (ты), брыдзячыся балванамі, абкрадаеш Сьвятыню.
 
Говоря не развратничать, развратничаешь? Ненавидя идолов, грабишь святилища?

(Ты), каторы хвалішся Законам, цераз парушэньне Закону ганьбіш Бога.
 
Хвастая Законом, через преступление Закона позоришь Бога?

Бо з-за вас ліхасловіцца імя Бога сярод паганаў, як напісана.
 
Ведь из-за вас, как написано, «имя Божье бесславят у иноверцев».

Бо абразаньне карыснае тады, калі Закон выконваеш, калі ж зьяўляешся парушальнікам Закону, абразаньне тваё няабразаньнем сталася.
 
Обрезание приносит пользу, если исполняешь Закон; если же ты преступник Закона, то обрезание твое стало необрезанием.

Калі ж няабрэзаны выконвае пастановы Закону, дык, няўжо (ж), няабразаньне ягонае ня залічыцца (яму) у абразаньне?
 
Итак, если необрезанный будет исполнять требования Закона, то его необрезание будет ли засчитано ему в обрезание?

І (тады хто) па прыродзе няабрэзаны, (але) хто выконвае Закон, будзе судзіць цябе, парушальніка Закону, карыстаючы Пісаньне і (тваё) абразаньне;
 
И необрезанный по природе, исполняющий Закон, будет судить тебя, кто через букву и обрезание — преступник Закона.

бо ня той, хто па выгляду зьяўляецца жыдом, і ня тое, што бачнае на целе абразаньне;
 
Ведь еврей не тот, кто по виду еврей, и не то обрезание, которое видно на теле;

але хто ўнутрана жыд, і абразаньне — (абразаньне) сэрца Духам, (але) ня па літары; такому пахвала ня ад людзей, але ад Бога.
 
но тот еврей, кто таков внутри, и обрезание — сердца, в духе, не по букве; его похвала — не от людей, но от Бога.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.