Да Рымлянаў 2 глава

Ліст да Рымлянаў
Пераклад Чарняўскага 2017 → Открытый перевод

 
 

Таму няма выбачэння табе, кожны чалавеча, калі асуджаеш. Ды ў чым асуджаеш іншага, асуджаеш сябе, бо робіш тое самае ты, які асуджаеш.
 
Поэтому непростительно тебе, о человек судящий; ведь, судя другого, ты осуждаешь себя, потому что делаешь то же, за что судишь.

Ведаем бо, што Божы суд справядлівы супраць тых, якія дапускаюцца такога.
 
Знаем же, что суд Божий на делающих такое — истинен.

Ці думаеш, чалавеча, які асуджаеш тых, якія такое робяць, і сам робіш тое ж, што ты ўцячэш ад суда Божага?
 
Неужели ты думаешь, о человек, судящий делающих такое и творящий то же, — что избежишь суда Божьего?

Ці пагарджаеш багаццем дабраты, цярплівасці і вялікадушнасці Яго, не разумеючы, што дабрата Божая прыводзіць цябе да навяртання?
 
Или презираешь богатство доброты Его, и снисхождения, и долготерпения, не зная, что Божья доброта ведет тебя к покаянию?

Дзеля закамянеласці тваёй і ненавернутага сэрца рыхтуеш сабе гнеў на дзень гневу і аб’явы справядлівага суда Бога,
 
Но, по жестокости же твоей и нераскаянному сердцу, копишь сам себе гнев на день гнева и откровения правосудия Бога,

Які аддасць кожнаму паводле яго ўчынкаў:
 
Который воздаст каждому по делам его:

тым, што праз стойкасць у добрых учынках шукаюць славы, пашаны і несмяротнасці — жыццё вечнае;
 
тем, кто стойкостью в добром деле ищут славу, честь и бессмертия, — жизнь вечную;

а тым, што ўпорыстыя і за праўдай ісці не хочуць, але падпарадкоўваюцца нягоднасці, — гнеў і лютасць.
 
а тем, кто в противоборстве и неповиновении истине, но покоряются неправде, — ярость и гнев.

Пакуты і прыгнёт на кожную душу для людзей, што чыняць ліха, перш на юдэя, і на грэка.
 
Бедствие и невзгоды на всякую душу человека, делающего плохое, во-первых еврея, и грека.

Хвала, і пашана, і супакой усякаму, хто чыніць дабро, найперш юдэю, і грэку.
 
Слава же и честь, и покой всякому, делающему доброе, во-первых еврею, и греку.

Бо ў Бога няма зважання на асобу.
 
Ведь Бог беспристрастен.

Тыя, што без закону зграшылі, без закону і загінуць, а тыя, што пры законе зграшылі, законам будуць асуджаны.
 
Все, кто без Закона согрешили, без Закона и погибнут; а те, кто в Законе согрешил, будут судимы по Закону,

Бо не тыя, што слухаюць закон, справядлівыя ў Бога, але тыя, што выконваюць закон, будуць апраўданы.
 
потому что у Бога правы не слушатели Закона, но оправданы будут творящие Закон.

Бо калі пагане, не маючы ніякага закону, па прыродзе робяць тое, што па законе, дык, не маючы закону, яны самі сабе закон.
 
Ведь когда иноверцы, не имеющие Закона, по природе законное делали, то они, не имеющие Закона, сами себе Закон.

Паказваюць яны, што справа закону напісана ў іх сэрцах, пра гэта сведчыць іх сумленне і думкі, якія то абвінавачваюць, то апраўдваюць адна адну,
 
Они показывают, что дело Закона написано в сердцах их, о том свидетельствует их совесть и размышления их, то оправдывающие, то обвиняющие друг друга,

у той дзень, калі Бог будзе судзіць праз Ісуса Хрыста таемныя справы людзей, паводле майго дабравесця.
 
в день, когда Бог будет судить тайное людей, по благовествованию моему, через Иисуса Помазанника.

Вось ты завешся юдэем, ды ўпэўнены ў законе і ўсхваляеш Бога,
 
Если же ты называешь себя евреем, и полагаешься на Закон, и хвастаешься Богом,

ды, навучаны законам, ведаеш волю Яго, і разумееш, што лепшае,
 
и знаешь волю, и различаешь что к чему, наставляем из Закона,

і перакананы, што ты — павадыр сляпых, святло для тых, што ў цемры,
 
и уверен, что ты путеводитель слепых, свет для ходящих во тьме,

выхавацель неразумных, настаўнік маладых, і маеш у законе прыклад ведаў і праўды, —
 
наставник неразумных, учитель младенцев, имеющий в Законе, выражение знания и истины,

дык як жа ты вучыш іншага, а сябе самога не вучыш? Ты, які прапаведуеш не красці, крадзеш?
 
почему, уча другого, не учишь себя самого? Проповедуя не красть — крадешь?

Кажучы, што нельга чужаложыць, чужаложыш? Брыдзішся ідаламі, і абкрадваеш святыню?
 
Говоря не развратничать, развратничаешь? Ненавидя идолов, грабишь святилища?

Выхваляеш закон, а, парушаючы закон, Бога зневажаеш?
 
Хвастая Законом, через преступление Закона позоришь Бога?

Як напісана: «З-за вас паміж паганаў блюзняць на імя Божае».
 
Ведь из-за вас, как написано, «имя Божье бесславят у иноверцев».

Абразанне тады карыснае, калі падпарадкоўваешся закону. Калі ж ты парушальнік закону, то абразанне тваё сталася неабразаннем.
 
Обрезание приносит пользу, если исполняешь Закон; если же ты преступник Закона, то обрезание твое стало необрезанием.

А калі неабрэзаны падпарадкоўваецца пастановам закону, дык ці ж яго неабразанне не палічыцца яму за абразанне?
 
Итак, если необрезанный будет исполнять требования Закона, то его необрезание будет ли засчитано ему в обрезание?

Дык, вось, той, хто па прыродзе неабрэзаны, але выконвае закон, будзе судзіць цябе, парушальніка закону, які ведае літару закону і абрэзаны.
 
И необрезанный по природе, исполняющий Закон, будет судить тебя, кто через букву и обрезание — преступник Закона.

Бо не той юдэй, хто такі з выгляду, ды не тое абразанне, якое відаць на целе,
 
Ведь еврей не тот, кто по виду еврей, и не то обрезание, которое видно на теле;

але той, хто ўнутры юдэй і абразанне якога ў сэрцы па духу, а не паводле літары; такому і пахвала не ад людзей, а ад Бога.
 
но тот еврей, кто таков внутри, и обрезание — сердца, в духе, не по букве; его похвала — не от людей, но от Бога.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.