Деяния 5 глава

Деяния апостолов
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Антонія Бокуна

 
 

Один человек, которого звали Анания, вместе с женой своей Сапфирой тоже продал принадлежавшее им имение,
 
А нейкі муж, на імя Ананія, з Сапфіраю, жонкаю сваёю, прадаў маёмасьць сваю,

но, с согласия жены, утаил часть денег, а остальное принес и положил к ногам апостолов.
 
і прыхаваў з цаны з ведама жонкі сваёй, і, прынёсшы нейкую частку, палажыў ля ног апосталаў.

Петр же сказал: «Анания, как мог сатана так овладеть тобою,1 что ты солгал Святому Духу и утаил часть денег за проданное поле?
 
А Пётар сказаў: «Чаму напоўніў шатан сэрца тваё, каб схлусіць Духу Сьвятому ды прыхаваць з цаны за поле?

Не твое ли оно было, пока оставалось непроданным? И после его продажи не в твоей ли власти было всё, полученное за него? Как могло такое прийти тебе на ум? Ведь ты не людям солгал, а Богу».
 
Ці ж не тваё было, што ты меў, і праданае ці ж не ў тваёй уладзе было? Навошта ты палажыў рэч гэтую ў сэрца сваё? Ты схлусіў ня людзям, але Богу».

Услышав эти слова, Анания пал на землю бездыханным. Великим страхом и благоговением исполнились все, кто прослышал об этом.
 
Пачуўшы словы гэтыя, Ананія ўпаў нежывы. І вялікі страх стаўся на ўсіх, якія чулі гэта.

Молодые люди встали, завернули тело в саван и, вынеся его, похоронили.
 
А юнакі, устаўшы, узялі яго і, вынесшы, пахавалі.

Часа через три пришла и жена его, ничего не подозревая о случившемся.
 
Сталася ж гадзіны праз тры, прыйшла і жонка ягоная, ня ведаючы, што сталася.

Петр обратился к ней: «Скажи мне, вы продали землю за столько-то?» «Да, — ответила она, — за столько».
 
А Пётар спытаўся ў яе: «Скажы мне, ці за гэтулькі аддалі вы поле?» Яна ж сказала: “Так, за гэтулькі”.

И тогда Петр сказал ей: «Как это вы сговорились испытать Дух Господень?!2 Вот у двери уже слышны шаги тех людей, которые похоронили мужа твоего, и тебя они вынесут».
 
А Пётар сказаў да яе: «Навошта змовіліся вы спакусіць Духа Госпадавага? Вось, пры дзьвярах ногі тых, якія пахавалі мужа твайго, і яны вынясуць цябе».

В тот же миг она пала к его ногам бездыханной. Юноши, войдя, нашли ее мертвой. Они вынесли и похоронили ее рядом со своим мужем.
 
Яна ж адразу ўпала ля ног ягоных нежывая. А юнакі, увайшоўшы, знайшлі яе мёртвую і, вынесшы, пахавалі каля мужа яе.

Вся церковь и все, кто об этом слышал, были охвачены великим трепетом.
 
І стаўся вялікі страх на ўсёй царкве і на ўсіх, якія чулі гэта.

Много знамений и чудес совершалось среди народа апостолами. Все верующие, по общему согласию, обычно собирались в галерее Соломона.
 
А праз рукі апосталаў рабілася шмат знакаў і цудаў у народзе, і былі ўсе аднадушна ў прысенку Салямонавым.

Из посторонних, однако, никто не осмеливался примыкать к ним, но народ говорил о них с большим уважением;
 
А з іншых ніхто не адважваўся прыстаць да іх, але ўзьвялічваў іх народ.

и всё больше и больше мужчин и женщин, верующих в Господа, пополняло их ряды.3
 
А тых, што вераць у Госпада, дадавалася яшчэ больш, мноства мужчынаў і жанчынаў,

Узнав о чудесах, совершаемых апостолами, люди выносили больных даже на улицы и клали их на носилки и циновки, чтобы хоть тень Петра, когда тот проходил мимо, могла осенить кого-нибудь из них.
 
так што выносілі хворых на вуліцы і лажылі на ложках і насілках, каб хоць цень Пятра, які ішоў, ацяніў каго з іх.

Множество народа приходило из окрестных городов Иерусалима.4 Они приносили больных и одержимых нечистыми духами, и все получали исцеление.
 
Зыйшлося таксама ў Ерусалім мноства з навакольных гарадоў, несучы хворых і апанаваных нячыстымі духамі, якія ўсе былі аздароўленыя.

И тогда первосвященник вместе со своими людьми из саддукеев,5 движимый завистью,
 
А першасьвятар і ўсе, што з ім, якія былі з герэзіі садукейскай, паўстаўшы, напоўніліся зайздрасьцю,

приказал схватить апостолов и запереть в городской тюрьме.
 
і ўсклалі рукі свае на апосталаў, і зьмясьцілі іх у вастрог грамадзкі.

Но ангел Господень ночью отворил двери тюрьмы и, выведя их, сказал:
 
А анёл Госпада ўначы адчыніў дзьверы вязьніцы і, вывеўшы іх, сказаў:

«Ступайте в Храм, там станьте и рассказывайте народу всё об этой новой жизни».6
 
«Ідзіце і, стаўшы, гаварыце ў сьвятыні да народу ўсе словы жыцьця гэтага».

С наступлением утра они были уже в Храме, как им было сказано, и стали там проповедовать.7 Тем временем первосвященник со своими приближенными созвал Синедрион и весь Совет старейшин народа израильского, и послали в тюрьму привести апостолов.
 
Пачуўшы гэта, яны ўвайшлі раніцаю ў сьвятыню і навучалі. А першасьвятар і тыя, што з ім, прыйшоўшы, склікалі сынэдрыён і ўсю старшызну сыноў Ізраіля і паслалі ў вязьніцу прывесьці іх.

Но, придя в тюрьму, служители не нашли их там. Они возвратились и доложили:
 
Паслугачы ж, прыйшоўшы, не знайшлі іх у вязьніцы і, вярнуўшыся, паведамілі,

«Мы увидели, что тюрьма надежно заперта и охрана стоит у дверей, но, открыв дверь, никого внутри не обнаружили».
 
кажучы: «Вязьніцу знайшлі мы замкнёную надзейна і вартаўнікоў, якія звонку стаялі перад дзьвярыма; але, адчыніўшы, усярэдзіне нікога не знайшлі».

Когда8 начальник храмовой стражи и старшие священники услышали это, они растерялись и не могли понять, что произошло с узниками,
 
Калі ж пачулі словы гэтыя сьвятар, і начальнік варты сьвятыні, і першасьвятары, зьбянтэжыліся, што б гэта сталася?

пока не пришел некий человек и не сообщил им: «Те, кого вы посадили в тюрьму, стоят в Храме и учат народ».
 
А нехта, прыйшоўшы, паведаміў ім, кажучы, што вось мужы, якіх вы зьмясьцілі ў вязьніцу, стаяць у сьвятыні і навучаюць народ.

Тогда начальник стражи и его помощники пошли и привели апостолов, сделав это без насилия: они боялись, что народ побьет их камнями.
 
Тады начальнік варты, пайшоўшы з паслугачамі, прывёў іх бяз гвалту, бо баяліся народу, каб не ўкаменаваў іх.

Когда апостолов привели и поставили перед Синедрионом, первосвященник потребовал от них объяснения:
 
А прывёўшы, паставілі іх у сынэдрыёне; і спытаўся ў іх першасьвятар,

«Мы строжайше приказали вам никого не учить тому, что связано с этим именем.9 Но, несмотря на это, вы наполнили Иерусалим учением вашим и хотите обвинить нас в убийстве10 Этого Человека».
 
кажучы: «Ці не пагрозамі забаранілі мы вам навучаць пра імя гэтае? І вось, вы напоўнілі Ерусалім вучэньнем вашым і хочаце сьцягнуць на нас кроў Чалавека Гэтага».

В ответ Петр и апостолы сказали: «Послушание Богу для нас превыше послушания людям.11
 
І, адказваючы, Пётар і апосталы сказалі: «Больш трэба слухацца Бога, чым людзей.

Бог отцов наших воскресил Иисуса, Которого вы убили, распяв на кресте,12
 
Бог бацькоў нашых уваскрасіў Ісуса, Якога вы забілі, павесіўшы на дрэве.

и вознес Его по правую руку Свою13 как Вождя14 нашего и Спасителя, чтобы через Него даровать Израилю покаяние и прощение грехов.
 
Яго, Начальніка і Збаўцу, Бог правіцай Сваёй узвысіў, каб даць Ізраілю навяртаньне і адпушчэньне грахоў.

Свидетели всему этому15 — мы, а также Дух Святой, Которого Бог дал повинующимся Ему».
 
І сьведкі Ягоныя на словы гэтыя — мы і Дух Сьвяты, Якога Бог даў тым, што слухаюцца Яго».

Слышавшие это пришли в ярость и хотели убить их.
 
Тыя ж, пачуўшы, раз’юшыліся і пастанавілі пазабіваць іх.

Но один из членов Синедриона, фарисей16 по имени Гамалиил, учитель Закона, почитаемый всем народом, поднялся и, повелев на время вывести апостолов,
 
А адзін фарысэй у сынэдрыёне, на імя Гамаліэль, законавучыцель, знаны ўсяму народу, устаўшы, загадаў на трохі [часу] вывесьці апосталаў,

сказал собравшимся: «Братья израильтяне! Хорошо подумайте над тем, что вы хотите делать с этими людьми.
 
і сказаў ім: «Мужы Ізраільцяне, сьцеражыцеся адносна людзей гэтых, што маеце ўчыніць.

Незадолго до этого объявился Февда, выдававший себя за кого-то великого. К нему примкнуло около четырехсот человек. Но когда он был убит, все его последователи рассеялись и исчезли бесследно.
 
Бо перад гэтымі днямі паўстаў Тэўда, кажучы пра сябе як пра некага, і да яго прыстаў лік мужоў каля чатырохсот; ён быў забіты, і ўсе, што слухаліся яго, расьцярушыліся і сталіся нічым.

После него во время переписи появился Иуда, галилеянин, и увлек за собой народ. Погиб и он, и все, кто следовал за ним, разбежались.
 
Пасьля гэтага ў дні перапісу паўстаў Юда Галілеец і пацягнуў за сабою даволі народу; і ён загінуў, і ўсе, што слухаліся яго, рассыпаліся.

Потому и в этом случае17 советую я вам: оставьте в покое этих людей и отпустите их, ибо если за всем этим замыслом или делом этим стоят лишь люди18 — разрушится всё, что бы они ни сделали.
 
І цяпер кажу вам: адыйдзіцеся ад гэтых людзей і пакіньце іх; бо калі ад людзей рада гэтая ці справа гэтая, будзе зьнішчаная,

А если дело их от Бога, вам не одолеть их; и может оказаться, что вы боретесь с Самим Богом». Они приняли его совет.
 
а калі ад Бога, вы ня здолееце зьнішчыць яе, і каб не апынулася, што вы ваюеце з Богам».

Апостолов позвали, велели их бичевать, а затем, приказав им не говорить ни слова о том, что связано с именем Иисуса, отпустили.
 
Яны ж паслухаліся яго і, паклікаўшы апосталаў, зьбіўшы, загадалі ім не гаварыць пра імя Ісуса, і вызвалілі іх.

Апостолы покинули Синедрион, радуясь, что удостоились принять бесчестие за имя Господа.
 
Тыя ж пайшлі ад аблічча сынэдрыёна, радуючыся, што сталіся вартымі зьняважаньня за імя Ягонае.

И каждый день в Храме и по домам они продолжали учить и проповедовать19 о том, что Иисус есть Мессия.20
 
І кожны дзень у сьвятыні і дома не пераставалі навучаць і дабравесьціць пра Ісуса Хрыста.

Примечания:

 
Под редакцией Кулаковых
3  [1] — Букв.: почему это наполнил сатана сердце твое. См. в Словаре Сатана.
9  [2] — Или: бросить вызов Духу Господню.
14  [3] — Друг. возм. пер.: и всё больше прибавлялось верующих в Господа, множество мужчин и женщин.
16  [4] — В некот. рукописях: в Иерусалим из окрестных городов.
17  [5] — Букв.: поднялся же первосвященник и все из партии саддукеев.
20  [6] — Букв.: все слова жизни этой.
21  [7] — Букв.: учить.
24  [8] — Некот. рукописи добавляют: священник.
28  [9] — Букв.: не учить на (основании) этого имени; или: не учить (вере) в это имя; то же в ст. 40.
28  [10] — Букв.: навести на нас кровь.
29  [11] — Букв.: повиноваться должно больше Богу, чем людям.
30  [12] — Букв.: повесив на дереве; в данном случае происходит метонимическая замена: слово «дерево» употребляется вместо обозначения креста как орудия казни.
31  [13] — Или: десницей Своей.
31  [14] — Или: Владыку/Источник; в оригинале то же слово, что и в 3:15.
32  [15] — Или: этим словам; в некот. рукописях: свидетели Ему в этом.
34  [16] — См. в Словаре Фарисеи.
38  [17] — Букв.: и теперь.
38  [18] — Букв.: ибо если… от людей.
42  [19] — Греч. эвангелидзо — проповедовать/возвещать Евангелие.
42  [20] — Или: учить и возвещать Благую Весть об Иисусе как о Христе, т.е. Помазаннике.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.