От Марка 8 глава

Евангелие от Марка
Синодальный перевод → Пераклад П. Татарыновіча

В те дни, когда собралось весьма много народа и нечего было им есть, Иисус, призвав учеников Своих, сказал им:

У тыя дні, як шмат назбіралася народу, ды ня мелі чаго есьці, паклікаўшы сваіх вучняў, сказаў ім:

жаль Мне народа, что уже три дня находятся при Мне, и нечего им есть.

Шкада мне грамады, што ўжо вось тры дні пры мне трывае, ня маючы чаго есьці;

Если неевшими отпущу их в домы их, ослабеют в дороге, ибо некоторые из них пришли издалека.

і калі пушчу іх галодных дамоў, паслабеюць у дарозе, некаторыя бо здалёку папрыходзілі.

Ученики Его отвечали Ему: откуда мог бы кто взять здесь в пустыне хлебов, чтобы накормить их?

Й адказалі яму ягоныя вучні: Скуль мог-бы хто накарміць іх тут хлебам у пустыні?

И спросил их: сколько у вас хлебов? Они сказали: семь.

І спытаў іх: Колькі хлябоў маеце? Яны-ж адказваюць: Сем.

Тогда велел народу возлечь на землю; и, взяв семь хлебов и воздав благодарение, преломил и дал ученикам Своим, чтобы они раздали; и они раздали народу.

І загадаў грамадзе пасесьці на зямлі. І, ўзяўшы сем хлябоў, ды ўчыніўшы падзяку, ламаў і даваў вучням сваім, каб раздавалі, і тыя грамадзе раздавалі.

Было у них и немного рыбок: благословив, Он велел раздать и их.

І мелі некулькі рыбак, ды іх пабагаславіўшы, загадаў раздаць.

И ели, и насытились; и набрали оставшихся кусков семь корзин.

І елі і наеліся, і назбіралі астаўшыхся кавалкаў сем кашоў.

Евших же было около четырёх тысяч. И отпустил их.

А тых, што елі, было каля чатырох тысяч. І адпусьціў іх.

И, тотчас войдя в лодку с учениками Своими, прибыл в пределы Далмануфские.

І адразу ўвайшоўшы ў лодку із сваімі вучнямі, лучыў у межы Дальмануцкія.

Вышли фарисеи, начали с Ним спорить и требовали от Него знамения с неба, искушая Его.

І выйшлі фррызэі ды пачалі з ім спрачацца, дамагаючыся ад яго знаку з неба, спакушаючы яго.

И Он, глубоко вздохнув, сказал: для чего род сей требует знамения? Истинно говорю вам, не дастся роду сему знамение.

І ўздыхнуўшы ў душы, сказаў: Нашто гэты род дапамінаецца знаку? Сапраўды кажу вам, ня будзе дадзены знак роду гэтаму.

И, оставив их, опять вошёл в лодку и отправился на ту сторону.

І адправіўшы іх, зноў увайшоў у лодку ды паплыў на другі бераг.

При сём ученики Его забыли взять хлебов и кроме одного хлеба не имели с собою в лодке.

А забыліся ўзяць хлеба й ня мелі з сабою ў лодцы, апрача аднаго баханца.

А Он заповедал им, говоря: смотрите, берегитесь закваски фарисейской и закваски Иродовой.

І загадваў ім, кажучы: Глядзеце, сьцеражэцеся закісьлі фарызэйскае, й закісьлі Гэрадавай.

И, рассуждая между собою, говорили: это значит, что хлебов нет у нас.

І разважалі міжсобку, гутарачы: Што хлеба ня маем.

Иисус, уразумев, говорит им: что рассуждаете о том, что нет у вас хлебов? Ещё ли не понимаете и не разумеете? Ещё ли окаменено у вас сердце?

Пазнаўшы гэта, Езус ім кажа: Чаго бядуеце, што хлеба ня маеце? Няўжэ яшчэ не разумееце? Няўжэ яшчэ маеце закамянелае сэрца?

Имея очи, не видите? имея уши, не слышите? и не помните?

Маючы вочы ня бачыце, й маючы вушы, ня чуеце? Ды ня помніце,

Когда Я пять хлебов преломил для пяти тысяч человек, сколько полных коробов набрали вы кусков? Говорят Ему: двенадцать.

як пяць хлябоў паламаў я на пяць тысяч, колькі вы поўных кашоў набралі кавалкаў? Гавораць яму: Дванаццаць.

А когда семь для четырёх тысяч, сколько корзин набрали вы оставшихся кусков? Сказали: семь.

І як сем хлябоў на чатыры тысячы, колькі кошыкаў кускоў вы набралі? Кажуць яму: Сем.

И сказал им: как же не разумеете?

І сказаў ім: Якжа-ж яшчэ не разумееце?

Приходит в Вифсаиду; и приводят к Нему слепого, и просят, чтобы прикоснулся к нему.

І прыйшлі ў Бэтсаіду. І прывялі к яму сьляпога ды прасілі яго, каб дакрануўся да яго.

Он, взяв слепого за руку, вывел его вон из селения и, плюнув ему на глаза, возложил на него руки и спросил его: видит ли что?

І ўзяўшы за руку сьляпога, вывеў яго за вёску ды, плюнуўшы на вочы ягоныя і ўзлажыўшы свае рукі, пытаўся ў яго, ці што бачыць.

Он, взглянув, сказал: вижу проходящих людей, как деревья.

А ён гледзячы кажа: Бачу людзей, моў дрэвы хадзячых.

Потом опять возложил руки на глаза ему и велел ему взглянуть. И он исцелел и стал видеть всё ясно.

Потым ізноў узлажыў рукі на ягоныя вочы і ён пачаў відзець. І аздаравеў так, што бачылі ўсё ясна.

И послал его домой, сказав: не заходи в селение и не рассказывай никому в селении.

І адаслаў яго дадому, кажучы: Ідзі ў дом твой, і калі ўвойдзеш у сяло, нікому не расказвай.

И пошёл Иисус с учениками Своими в селения Кесарии Филипповой. Дорогою Он спрашивал учеников Своих: за кого почитают Меня люди?

І выйшаў Езус і вучні ягоныя ў сялібы Цэзарэі Філіпавай. А ў дарозе пытаўся ў сваіх вучняў, кажучы ім: За каго мяне маюць людзі?

Они отвечали: за Иоанна Крестителя; другие же — за Илию; а иные — за одного из пророков.

Яны ў адказ яму гаварылі: За Яна Хрысціцеля, другія за Гальяша, а іншыя як за аднаго з прарокаў.

Он говорит им: а вы за кого почитаете Меня? Пётр сказал Ему в ответ: Ты — Христос.

Тады сказаў ім: А вы-ж за каго мяне маеце? У вадказ яму Пётр сказаў: Ты ёсьць Хрыстус.

И запретил им, чтобы никому не говорили о Нём.

І прыгразіў ім, каб нікому не казалі аб ім.

И начал учить их, что Сыну Человеческому много должно пострадать, быть отвержену старейшинами, первосвященниками и книжниками, и быть убиту, и в третий день воскреснуть.

Ды пачаў іх навучаць, што трэба, каб Сын чалавечы шмат цярпеў і быў адкінуты старшымі й архісвятарамі й кніжнікамі ды быў забіты й пасьля трох дзён згробуўстаў.

И говорил о сём открыто. Но Пётр, отозвав Его, начал прекословить Ему.

І гаварыў гэтыя словы адкрыта. А Пётр, узяўшы яго, пачаў яму дакараць.

Он же, обратившись и взглянув на учеников Своих, воспретил Петру, сказав: отойди от Меня, сатана, потому что ты думаешь не о том, что Божие, но что человеческое.

Ён-жа, абярнуўшыся й паглядзеўшы на вучняў сваіх, зганіў Пятра, кажучы: Адыйдзі ад мяне, шатан ты, бо думаеш не аб тым, што Божае, але што людзкое.

И, подозвав народ с учениками Своими, сказал им: кто хочет идти за Мною, отвергнись себя, и возьми крест свой, и следуй за Мною.

І паклікаўшы грамаду разам із сваімі вучнямі, сказаў ім: Калі хто хоча йсьці за мною, хай адрачэцца самога сябе, й хай возме крыж свой ды йдзе за мною.

Ибо кто хочет душу свою сберечь, тот потеряет её, а кто потеряет душу свою ради Меня и Евангелия, тот сбережёт её.

Хто бо маніцца ўсьцерагчы жыцьцё сваё, загубіць яго, а хто-б загубіў жыцьцё сваё дзеля мяне й эванэліі, ўхавае яго.

Ибо какая польза человеку, если он приобретёт весь мир, а душе своей повредит?

Бо якая карысьць чалавеку, хоць-бы ён увесь сьвет здабыў, а душы сваёй пашкодзіў?

Или какой выкуп даст человек за душу свою?

Або што дасьць чалавек узамен за душу сваю?

Ибо кто постыдится Меня и Моих слов в роде сём прелюбодейном и грешном, того постыдится и Сын Человеческий, когда приидет в славе Отца Своего со святыми Ангелами.

Бо хто пастыдаўся б мяне і слоў маіх паміж гэтым распусным і грэшным народам, пастыдаецца яго й Сын чалавечы, як прыйдзе ў хвале Айца свайго з анеламі сьвятымі.

Примечания:

Синодальный перевод

33 обратившись — в смысле обернувшись, повернувшись.

38 приидет — придёт.

« 7 глава 9 глава »