От Марка 8 глава

Евангелие от Марка
Синодальный перевод → Пераклад Анатоля Клышкi

В те дни, когда собралось весьма много народа и нечего было им есть, Иисус, призвав учеников Своих, сказал им:

У тыя дні, калі зноў быў вялікі натоўп і ў іх не было чаго есці, Ён, паклікаўшы вучняў, кажа ім:

жаль Мне народа, что уже три дня находятся при Мне, и нечего им есть.

Шкада Мне народу, бо ўжо тры дні яны астаюцца пры Мне і ў іх няма чаго есці;

Если неевшими отпущу их в домы их, ослабеют в дороге, ибо некоторые из них пришли издалека.

і, калі адпушчу іх галодных дадому, аслабеюць яны ў дарозе; а некаторыя з іх прыйшлі здалёку.

Ученики Его отвечали Ему: откуда мог бы кто взять здесь в пустыне хлебов, чтобы накормить их?

І Яго вучні адказалі Яму: Адкуль хто зможа накарміць гэтых людзей хлябамі тут, у пустэльні?

И спросил их: сколько у вас хлебов? Они сказали: семь.

І Ён пытаўся ў іх: Колькі ў вас хлябоў? — Яны ж сказалі: Сем.

Тогда велел народу возлечь на землю; и, взяв семь хлебов и воздав благодарение, преломил и дал ученикам Своим, чтобы они раздали; и они раздали народу.

І Ён загадвае натоўпу ўзлегчы на зямлю; і, узяўшы сем хлябоў, уздаўшы падзяку, разламаў і даваў Сваім вучням, каб раздавалі, і яны раздалі натоўпу.

Было у них и немного рыбок: благословив, Он велел раздать и их.

І было ў іх трохі рыбак; і, добраславіўшы іх, Ён сказаў раздаць і гэтыя.

И ели, и насытились; и набрали оставшихся кусков семь корзин.

І яны елі і наеліся, і назбіралі з пазасталых кавалкаў сем кашоў.

Евших же было около четырёх тысяч. И отпустил их.

А было [едакоў] каля чатырох тысяч. І Ён адпусціў іх.

И, тотчас войдя в лодку с учениками Своими, прибыл в пределы Далмануфские.

І, адразу ўвайшоўшы ў лодку са Сваімі вучнямі, прыбыў у межы Далмануфскія.

Вышли фарисеи, начали с Ним спорить и требовали от Него знамения с неба, искушая Его.

І выйшлі фарысеі і пачалі спрачацца з Ім, дамагаючыся ад Яго знака з неба, выпрабоўваючы Яго.

И Он, глубоко вздохнув, сказал: для чего род сей требует знамения? Истинно говорю вам, не дастся роду сему знамение.

І Ён, цяжка ўздыхнуўшы ў Сваім духу, кажа: Навошта гэтае пакаленне дамагаецца знака? Сапраўды кажу вам, не будзе дадзена знака гэтаму пакаленню.

И, оставив их, опять вошёл в лодку и отправился на ту сторону.

І, пакінуўшы іх, Ён зноў увайшоў у лодку і адплыў на той бок.

При сём ученики Его забыли взять хлебов и кроме одного хлеба не имели с собою в лодке.

І забыліся яны ўзяць хлябы і апрача аднаго хлеба, больш у іх не было з сабою ў лодцы.

А Он заповедал им, говоря: смотрите, берегитесь закваски фарисейской и закваски Иродовой.

І Ён загадаў ім, кажучы: Глядзіце, сцеражыцеся закваскі фарысейскай і закваскі Ірадавай.

И, рассуждая между собою, говорили: это значит, что хлебов нет у нас.

І разважалі яны між сабою, [кажучы], што хлябоў у іх няма.

Иисус, уразумев, говорит им: что рассуждаете о том, что нет у вас хлебов? Ещё ли не понимаете и не разумеете? Ещё ли окаменено у вас сердце?

І [Ісус], уведаўшы, кажа ім: Чаго разважаеце, што ў вас няма хлябоў? Ці яшчэ не цяміце і не разумееце? Ці ваша сэрца акамянелае?

Имея очи, не видите? имея уши, не слышите? и не помните?

Вочы маючы, не бачыце? І, вушы маючы, не чуеце? І не памятаеце?

Когда Я пять хлебов преломил для пяти тысяч человек, сколько полных коробов набрали вы кусков? Говорят Ему: двенадцать.

Калі пяць хлябоў Я разламаў на пяць тысяч — колькі кошыкаў, поўных кавалкаў, назбіралі? — Кажуць Яму: Дванаццаць.

А когда семь для четырёх тысяч, сколько корзин набрали вы оставшихся кусков? Сказали: семь.

Калі Я тыя сем — на чатыры тысячы, колькі кашоў, поўных кавалкаў, назбіралі? — І кажуць [Яму]: Сем.

И сказал им: как же не разумеете?

І Ён казаў ім: Вы яшчэ не разумееце?

Приходит в Вифсаиду; и приводят к Нему слепого, и просят, чтобы прикоснулся к нему.

І прыходзяць яны ў Віфсаіду. І вядуць да Яго сляпога і просяць Яго, каб Ён да яго дакрануўся.

Он, взяв слепого за руку, вывел его вон из селения и, плюнув ему на глаза, возложил на него руки и спросил его: видит ли что?

І, узяўшы сляпога за руку, Ён вывеў яго з сяла і, плюнуўшы яму ў вочы, усклаў на яго рукі і спытаўся ў яго: Ці бачыш што?

Он, взглянув, сказал: вижу проходящих людей, как деревья.

І, той, пачуўшы бачыць, сказаў: Бачу людзей, што як дрэвы… заўважаю, што ходзяць.

Потом опять возложил руки на глаза ему и велел ему взглянуть. И он исцелел и стал видеть всё ясно.

Пасля Ён зноў усклаў рукі яму на вочы, і той угледзеўся і выздаравеў і стаў усё ясна бачыць.

И послал его домой, сказав: не заходи в селение и не рассказывай никому в селении.

І паслаў яго дадому, кажучы: І ў сяло не заходзь [і нікому ў сяле не расказвай].

И пошёл Иисус с учениками Своими в селения Кесарии Филипповой. Дорогою Он спрашивал учеников Своих: за кого почитают Меня люди?

І пайшоў Ісус і Яго вучні ў сёлы Кесарыі Філіпавай: і ў дарозе Ён пытаўся ў Сваіх вучняў, кажучы ім: Што кажуць людзі: Хто Я?

Они отвечали: за Иоанна Крестителя; другие же — за Илию; а иные — за одного из пророков.

Яны ж сказалі Яму: Іаан Хрысціцель, а іншыя — Ілія, яшчэ іншыя — адзін з прарокаў.

Он говорит им: а вы за кого почитаете Меня? Пётр сказал Ему в ответ: Ты — Христос.

І Ён спытаўся ў іх: А вы што кажаце: Хто Я? — Пётр у адказ Яму кажа: Ты — Хрыстос.

И запретил им, чтобы никому не говорили о Нём.

І Ён забараніў ім, каб яны нікому пра Яго не казалі.

И начал учить их, что Сыну Человеческому много должно пострадать, быть отвержену старейшинами, первосвященниками и книжниками, и быть убиту, и в третий день воскреснуть.

І Ён пачаў навучаць іх, што Сыну Чалавечаму належыць шмат выцерпець і быць адкінутым старэйшынамі, і першасвятарамі, і кніжнікамі і быць забітым і праз тры дні ўваскрэснуць.

И говорил о сём открыто. Но Пётр, отозвав Его, начал прекословить Ему.

І казаў Ён гэтае слова адкрыта. І, адвёўшы Яго ўбок, Пётр пачаў пярэчыць Яму.

Он же, обратившись и взглянув на учеников Своих, воспретил Петру, сказав: отойди от Меня, сатана, потому что ты думаешь не о том, что Божие, но что человеческое.

Ён жа, павярнуўшыся і ўбачыўшы Сваіх вучняў, забараніў Пятру і кажа: Адыдзі ад Мяне, сатана, бо думаеш ты не пра Божае, а пра чалавечае.

И, подозвав народ с учениками Своими, сказал им: кто хочет идти за Мною, отвергнись себя, и возьми крест свой, и следуй за Мною.

І, паклікаўшы натоўп разам са Сваімі вучнямі, Ён сказаў ім: Калі хто хоча за Мною ісці ўслед, няхай адрачэцца самога сябе і хай возьме свой крыж і ідзе ўслед за Мною.

Ибо кто хочет душу свою сберечь, тот потеряет её, а кто потеряет душу свою ради Меня и Евангелия, тот сбережёт её.

Бо хто хоча сваю душу18 ўратаваць, той загубіць яе; хто ж загубіць сваю душу дзеля Мяне і Дабравесця, уратуе яе.

Ибо какая польза человеку, если он приобретёт весь мир, а душе своей повредит?

Бо якая карысць чалавеку здабыць увесь свет, а сваёй душы пашкодзіць?

Или какой выкуп даст человек за душу свою?

Бо што даў бы чалавек ў замен Свае душы?

Ибо кто постыдится Меня и Моих слов в роде сём прелюбодейном и грешном, того постыдится и Сын Человеческий, когда приидет в славе Отца Своего со святыми Ангелами.

Бо хто пасаромеецца Мяне і Маіх слоў у гэтым пакаленні, чужым і грэшным, таго пасаромеецца і Сын Чалавечы, калі прыйдзе ў славе Свайго Бацькі са святымі Анёламі.

Примечания:

Синодальный перевод

33 обратившись — в смысле обернувшись, повернувшись.

38 приидет — придёт.

Пераклад Анатоля Клышкi

35 18: У грэцкай мове «псюхэ» абазначае і душу і жыццё.

« 7 глава 9 глава »