От Марка 8 глава

Евангелие от Марка
Синодальный перевод → Пераклад Чарняўскага 2017

В те дни, когда собралось весьма много народа и нечего было им есть, Иисус, призвав учеников Своих, сказал им:

У тыя дні, калі зноў сабраўся вялікі натоўп і не меў чаго есці, Ісус, паклікаўшы вучняў Сваіх, гаворыць ім:

жаль Мне народа, что уже три дня находятся при Мне, и нечего им есть.

«Шкада мне гэтых людзей, бо ўжо тры дні тоўпяцца пры Мне, ды не маюць чаго есці.

Если неевшими отпущу их в домы их, ослабеют в дороге, ибо некоторые из них пришли издалека.

Калі іх галодных адпраўлю дамоў, аслабеюць у дарозе, бо некаторыя з іх прыйшлі здалёк».

Ученики Его отвечали Ему: откуда мог бы кто взять здесь в пустыне хлебов, чтобы накормить их?

І адказалі Яму вучні Яго: «Скуль зможа хто накарміць іх хлебам тут, у пустыні?»

И спросил их: сколько у вас хлебов? Они сказали: семь.

І пытаўся Ён у іх: «Колькі маеце хлябоў?» Яны адказалі: «Сем».

Тогда велел народу возлечь на землю; и, взяв семь хлебов и воздав благодарение, преломил и дал ученикам Своим, чтобы они раздали; и они раздали народу.

І загадаў людзям сесці на зямлі, і, узяўшы сем хлябоў і падзяку складаючы, паламаў і даў вучням Сваім, каб раздалі людзям. І яны раздалі народу.

Было у них и немного рыбок: благословив, Он велел раздать и их.

І мелі крыху рыб. І іх дабраславіў, і загадаў, каб таксама падалі людзям.

И ели, и насытились; и набрали оставшихся кусков семь корзин.

І елі, і насыціліся, і сабралі таго, што засталося, сем корабаў кавалкаў.

Евших же было около четырёх тысяч. И отпустил их.

Было ж тых, што елі, каля чатырох тысяч. І адпусціў іх.

И, тотчас войдя в лодку с учениками Своими, прибыл в пределы Далмануфские.

І, адразу сеўшы са Сваімі вучнямі ў лодку, прыйшоў у межы Далмануты.

Вышли фарисеи, начали с Ним спорить и требовали от Него знамения с неба, искушая Его.

І фарысеі выйшлі, і пачалі з Ім спрачацца, і, выпрабоўваючы Яго, дамагаліся ў Яго знака з неба.

И Он, глубоко вздохнув, сказал: для чего род сей требует знамения? Истинно говорю вам, не дастся роду сему знамение.

І Ісус, уздыхнуўшы ў Духу Сваім, гаворыць: «Чаму гэтае пакаленне патрабуе знака? Сапраўды кажу вам: знак не будзе дадзены пакаленню гэтаму».

И, оставив их, опять вошёл в лодку и отправился на ту сторону.

Ды, пакінуўшы іх і зноў увайшоўшы ў лодку, пераправіўся праз мора.

При сём ученики Его забыли взять хлебов и кроме одного хлеба не имели с собою в лодке.

І забыліся ўзяць хлеб, і мелі з сабою ў лодцы толькі адзін бохан.

А Он заповедал им, говоря: смотрите, берегитесь закваски фарисейской и закваски Иродовой.

І Ён загадаў ім, кажучы: «Глядзіце, сцеражыцеся кіслі фарысейскай ды кіслі Ірадавай».

И, рассуждая между собою, говорили: это значит, что хлебов нет у нас.

І яны разважалі між сабой, кажучы, што не маюць хлябоў.

Иисус, уразумев, говорит им: что рассуждаете о том, что нет у вас хлебов? Ещё ли не понимаете и не разумеете? Ещё ли окаменено у вас сердце?

Ісус, разумеючы гэта, гаворыць ім: «Чаму бядуеце, што не маеце хлеба? Дасюль не ўцяміце і не зразумееце? Яшчэ акамянела сэрца ваша?

Имея очи, не видите? имея уши, не слышите? и не помните?

Няўжо, маючы вочы, не бачыце ды, маючы вушы, не чуеце? І не памятаеце,

Когда Я пять хлебов преломил для пяти тысяч человек, сколько полных коробов набрали вы кусков? Говорят Ему: двенадцать.

як Я пяць хлябоў разламаў на пяць тысяч, колькі вы сабралі поўных кашоў кавалкаў?» Кажуць Яму: «Дванаццаць».

А когда семь для четырёх тысяч, сколько корзин набрали вы оставшихся кусков? Сказали: семь.

«А калі тыя сем на чатыры тысячы, дык колькі тады сабралі корабаў кавалкаў?» Кажуць Яму: «Сем».

И сказал им: как же не разумеете?

І казаў ім: «Дык яшчэ не разумееце?»

Приходит в Вифсаиду; и приводят к Нему слепого, и просят, чтобы прикоснулся к нему.

І прыходзіць у Бэтсайду. І прыводзяць да Яго сляпога, ды просяць, каб дакрануўся да яго.

Он, взяв слепого за руку, вывел его вон из селения и, плюнув ему на глаза, возложил на него руки и спросил его: видит ли что?

Дык, узяўшы сляпога за руку, завёў яго за вёску і, плюнуўшы на вочы яму і ўсклаўшы Свае рукі на яго, спытаўся ў яго: «Бачыш што-небудзь?»

Он, взглянув, сказал: вижу проходящих людей, как деревья.

А той, гледзячы, казаў: «Бачу людзей, што як дрэвы. Бачу, ходзяць».

Потом опять возложил руки на глаза ему и велел ему взглянуть. И он исцелел и стал видеть всё ясно.

І затым зноў усклаў рукі на вочы яго, аздаравіў яго зрок, і той стаў ясна ўсё бачыць.

И послал его домой, сказав: не заходи в селение и не рассказывай никому в селении.

І адправіў яго ў дом яго, кажучы: «Вярніся ў дом свой і не заходзь у вёску, не расказвай нікому».

И пошёл Иисус с учениками Своими в селения Кесарии Филипповой. Дорогою Он спрашивал учеников Своих: за кого почитают Меня люди?

І направіўся Ісус з вучнямі Сваімі ў межы Цэзарэі Піліпавай. І ў дарозе пытаўся ў вучняў Сваіх, кажучы: «Што кажуць людзі: Хто Я ёсць?»

Они отвечали: за Иоанна Крестителя; другие же — за Илию; а иные — за одного из пророков.

Яны адказалі Яму, кажучы: «Адны — што Ян Хрысціцель, другія — што Ілля, а яшчэ іншыя — што адзін з прарокаў».

Он говорит им: а вы за кого почитаете Меня? Пётр сказал Ему в ответ: Ты — Христос.

Тады пытаўся Ён у іх: «А вы за каго Мяне лічыце?» Адказваючы, гаворыць Яму Пётра: «Ты — Хрыстос!»

И запретил им, чтобы никому не говорили о Нём.

І забараніў ім, каб нікому аб Ім не гаварылі.

И начал учить их, что Сыну Человеческому много должно пострадать, быть отвержену старейшинами, первосвященниками и книжниками, и быть убиту, и в третий день воскреснуть.

І пачаў іх вучыць: «Сыну Чалавечаму трэба многа цярпець, і быць адкінутым старэйшынамі, першасвятарамі і кніжнікамі, і быць забітым ды па трох днях уваскрэснуць».

И говорил о сём открыто. Но Пётр, отозвав Его, начал прекословить Ему.

І прамаўляў пра гэта адкрыта. І Пётра, адвёўшы Яго, пачаў папракаць Яго.

Он же, обратившись и взглянув на учеников Своих, воспретил Петру, сказав: отойди от Меня, сатана, потому что ты думаешь не о том, что Божие, но что человеческое.

Ісус жа, азірнуўшыся і глянуўшы на Сваіх вучняў, забараніў Пётры і кажа: «Адыдзі ад Мяне, шатан, бо не разумееш, што Божае, але што чалавечае».

И, подозвав народ с учениками Своими, сказал им: кто хочет идти за Мною, отвергнись себя, и возьми крест свой, и следуй за Мною.

І, склікаўшы людзей разам з вучнямі Сваімі, сказаў ім: «Калі хто хоча ісці за Мною, хай зрачэцца самога сябе, і возьме крыж свой, ды ідзе за Мною.

Ибо кто хочет душу свою сберечь, тот потеряет её, а кто потеряет душу свою ради Меня и Евангелия, тот сбережёт её.

Бо хто хацеў бы ўратаваць душу сваю, той загубіць яе; а хто загубіць душу сваю дзеля Мяне і дзеля Евангелля, той уратуе яе.

Ибо какая польза человеку, если он приобретёт весь мир, а душе своей повредит?

Бо што за карысць чалавеку, калі ўвесь свет здабудзе, а душы сваёй пашкодзіць?

Или какой выкуп даст человек за душу свою?

І што дасць чалавек у выкуп за душу сваю?

Ибо кто постыдится Меня и Моих слов в роде сём прелюбодейном и грешном, того постыдится и Сын Человеческий, когда приидет в славе Отца Своего со святыми Ангелами.

Бо хто пасаромеецца Мяне і слоў Маіх перад гэтым распусным і грэшным пакаленнем, таго і Сын Чалавечы пасаромеецца, калі прыйдзе ў славе Айца Свайго з анёламі святымі».

Примечания:

Синодальный перевод

33 обратившись — в смысле обернувшись, повернувшись.

38 приидет — придёт.

« 7 глава 9 глава »