От Марка 8 глава

Евангелие от Марка
Синодальный перевод → Пераклад Л. Дзекуць-Малея

 
 

В те дни, когда собралось весьма много народа и нечего было им есть, Иисус, призвав учеников Своих, сказал им:
 
У тыя дні, як сабралося дужа многа народу і ня ме́лі што е́сьці, Ісус, клíкнуўшы ву́чняў Сваіх, кажа ім:

жаль Мне народа, что уже три дня находятся при Мне, и нечего им есть.
 
Шкада Мне́ народу, што ўжо тры дні са Мною і ня ма́е што́ е́сьці.

Если неевшими отпущу их в домы их, ослабеют в дороге, ибо некоторые из них пришли издалека.
 
І, калі пушчу іх дамоў ня е́ўшы, аслабе́юць у дарозе, бо некаторыя з іх прыйшлі здалёку.

Ученики Его отвечали Ему: откуда мог бы кто взять здесь в пустыне хлебов, чтобы накормить их?
 
І вучні Ягоныя адказалі Яму: скуль мог бы хто тут у пустыні накарміць іх хле́бам?

И спросил их: сколько у вас хлебов? Они сказали: семь.
 
І спытаўся ў іх: колькі ў вас хлябоў? Яны сказалі: се́м.

Тогда велел народу возлечь на землю; и, взяв семь хлебов и воздав благодарение, преломил и дал ученикам Своим, чтобы они раздали; и они раздали народу.
 
І сказаў народу се́сьці на зямлю; і, узяўшы се́м хлябоў ды падзя́каваўшы, паламаў і даў вучням Сваім, каб раздалі; і яны раздалі народу.

Было у них и немного рыбок: благословив, Он велел раздать и их.
 
І ме́лі яны не́калькі рыбак; і, пабагаславіўшы, сказаў раздаць і тыя.

И ели, и насытились; и набрали оставшихся кусков семь корзин.
 
І е́лі, і насыціліся, і набралі астаўшыхся кускоў се́м карабоў.

Евших же было около четырёх тысяч. И отпустил их.
 
Еўшых жа было каля чатырох тысячаў. І распусьціў іх.

И, тотчас войдя в лодку с учениками Своими, прибыл в пределы Далмануфские.
 
І, ураз увайшоўшы ў човен з вучнямі Сваімі, прыйшоў у ме́жы Далмануфскія.

Вышли фарисеи, начали с Ним спорить и требовали от Него знамения с неба, искушая Его.
 
І вы́йшлі фарысэі ды пачалі з Ім спрачацца, дамагаючыся ад Яго знако́ў з не́ба, спакуша́ючы Яго.

И Он, глубоко вздохнув, сказал: для чего род сей требует знамения? Истинно говорю вам, не дастся роду сему знамение.
 
І Ён, уздыхнуўшы ў душы Сваёй, сказаў: на што род гэты дамагаецца знако́ў? Запраўды́ кажу́ вам, ня будзе да́дзены знак роду гэтаму.

И, оставив их, опять вошёл в лодку и отправился на ту сторону.
 
І, пакінуўшы іх, ізноў увайшоў у чо́вен і паплыў на той бок.

При сём ученики Его забыли взять хлебов и кроме одного хлеба не имели с собою в лодке.
 
І забыліся ўзяць хле́ба, і ня ме́лі з сабою ў чаўне́ хле́ба, апрача аднаго бо́хана.

А Он заповедал им, говоря: смотрите, берегитесь закваски фарисейской и закваски Иродовой.
 
Ён загадаў ім: глядзіце, сьцеражы́цеся кісьлі фарысэйскай і кісьлі Ірадавай.

И, рассуждая между собою, говорили: это значит, что хлебов нет у нас.
 
І разважалі між сабою, кажучы: гэта што хле́ба ня маем.

Иисус, уразумев, говорит им: что рассуждаете о том, что нет у вас хлебов? Ещё ли не понимаете и не разумеете? Ещё ли окаменено у вас сердце?
 
І, ве́даючы, Ісус кажа да іх: ці-ж яшчэ ня ця́міце й не разуме́еце? Ці йшчэ скамяне́ўшы ма́еце сэрца вашае?

Имея очи, не видите? имея уши, не слышите? и не помните?
 
Маючы вочы, ня бачыце? Маючы вушы, ня чуеце? дый не памятаеце?

Когда Я пять хлебов преломил для пяти тысяч человек, сколько полных коробов набрали вы кусков? Говорят Ему: двенадцать.
 
Калі Я пяць хлябо́ў паламаў на пяць тысячаў, колькі поўных карабоў кускоў назьбіралі вы? Кажуць Яму: дванаццаць.

А когда семь для четырёх тысяч, сколько корзин набрали вы оставшихся кусков? Сказали: семь.
 
А калі се́м для чатырох тысячаў, колькі карабоў назьбіралі вы астаўшыхся кускоў? Сказалі: се́м.

И сказал им: как же не разумеете?
 
І сказаў ім: як жа не разуме́еце?

Приходит в Вифсаиду; и приводят к Нему слепого, и просят, чтобы прикоснулся к нему.
 
І прыходзе да Віфсаіды; і прыводзяць да Яго сьляпога ды просяць, каб дакрану́цца да яго.

Он, взяв слепого за руку, вывел его вон из селения и, плюнув ему на глаза, возложил на него руки и спросил его: видит ли что?
 
І, узяўшы сьляпога за руку, вы́веў яго за сяло і, плюнуўшы яму на вочы, паклаў на яго рукі ды спытаўся, ці што бачыць?

Он, взглянув, сказал: вижу проходящих людей, как деревья.
 
І той, зірнуўшы, адказаў: бачу людзе́й, што як дрэвы ходзяць.

Потом опять возложил руки на глаза ему и велел ему взглянуть. И он исцелел и стал видеть всё ясно.
 
Потым ізноў палажыў рукі на вочы яму ды зрабіў, каб бачыў. І паздараве́ў ды стаў бачыць усё ясна.

И послал его домой, сказав: не заходи в селение и не рассказывай никому в селении.
 
І паслаў яго дамоў, сказаўшы: не захо́дзь у сяло́ і не кажы́ нікому ў сяле́.

И пошёл Иисус с учениками Своими в селения Кесарии Филипповой. Дорогою Он спрашивал учеников Своих: за кого почитают Меня люди?
 
І пайшоў Ісус з вучнямі Сваімі ў сёлы Кеса́рыі Піліпавай. І дарогаю Ён пытаўся ў вучняў Сваіх, кажучы: за каго лічаць Мяне́ людзі?

Они отвечали: за Иоанна Крестителя; другие же — за Илию; а иные — за одного из пророков.
 
Яны адказалі: за Іоана Хрысьціцеля; другія-ж за Ільлю, а іншыя — за аднаго з прарокаў.

Он говорит им: а вы за кого почитаете Меня? Пётр сказал Ему в ответ: Ты — Христос.
 
Ён жа кажа ім: а вы за каго лічыце Мяне́? І Пётр адказаў Яму, кажучы: Ты — Хрыстос.

И запретил им, чтобы никому не говорили о Нём.
 
І загадаў ім, каб нікому не гаварылі аб Ім.

И начал учить их, что Сыну Человеческому много должно пострадать, быть отвержену старейшинами, первосвященниками и книжниками, и быть убиту, и в третий день воскреснуть.
 
І пачаў навучаць іх, што трэба, каб Сын Чалаве́чы многа вы́цярпеў, каб адцура́ліся ад яго старшы́ны і архірэі і кніжнікі, ды каб быў забіты і цераз тры дні ўваскро́с.

И говорил о сём открыто. Но Пётр, отозвав Его, начал прекословить Ему.
 
І гаварыў аб гэтым адкрыта. І Пётр, адклікаўшы Яго, пачаў кары́ць Яго.

Он же, обратившись и взглянув на учеников Своих, воспретил Петру, сказав: отойди от Меня, сатана, потому что ты думаешь не о том, что Божие, но что человеческое.
 
А Ён, агляну́ўшыся й ба́чучы вучняў Сваіх, забараніў Пятру, сказаўшы: адыдзі ад Мяне́, сатана́, бо думаеш не аб Божым, але аб чалаве́чым.

И, подозвав народ с учениками Своими, сказал им: кто хочет идти за Мною, отвергнись себя, и возьми крест свой, и следуй за Мною.
 
І, паклікаўшы народ з вучнямі Сваімі, сказаў ім: хто хочя ісьці за Мною, адракíся ад самога сябе́ і вазьмí крыж свой ды йдзі сьле́дам за Мною;

Ибо кто хочет душу свою сберечь, тот потеряет её, а кто потеряет душу свою ради Меня и Евангелия, тот сбережёт её.
 
бо хто хоча душу сваю спасьцí, загу́біць яе́; але хто загу́біць душу сваю за Мяне́ і Эва́нгельле, той спасе́ яе́.

Ибо какая польза человеку, если он приобретёт весь мир, а душе своей повредит?
 
Бо што за кары́сьць чалаве́ку, калі-б здабыў уве́сь сьве́т, а душы́ сваёй шкоду ўчыніў бы?

Или какой выкуп даст человек за душу свою?
 
Або што́ дасьць чалаве́к за душу сваю?

Ибо кто постыдится Меня и Моих слов в роде сём прелюбодейном и грешном, того постыдится и Сын Человеческий, когда приидет в славе Отца Своего со святыми Ангелами.
 
Бо хто пасаро́міцца Мяне́ і Маіх слоў перед родам гэтым блудным ды грэшным, дык і Сын Чалаве́чы пасаро́міцца яго, як пры́йдзе ў славе Айца Свайго з а́нгеламі сьвятымі.

Примечания:

 
Синодальный перевод
33 обратившись — в смысле обернувшись, повернувшись.
38 приидет — придёт.
 
Пераклад Л. Дзекуць-Малея
33 Пачыная з выдання 1985 года у тэксте змена: «сатана́» на → «шатан».
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.