Римлянам 3 глава

Послание к Римлянам святого апостола Павла
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла

Итак, в чём же преимущество Иудея, или какая польза от обрезания?

У чым жа перавага юдэяў, ці якая карысць ад абразання?

Великое преимущество во всех отношениях, и прежде всего в том, что им вверены слова Божии,

Вялікая ва ўсіх адносінах. Перадусім у тым, што ім давераны словы Бога.

Ибо что же? Если некоторые неверны были, неверность их упразднит ли верность Божию?

Бо калі некаторыя і сталіся нявернымі, то ці іхняе нявер’е знішчыць Божую вернасць?

Отнюдь нет. Но Бог да будет истинен, всякий же человек лжец, как написано: Чтобы Ты оправдан был в словах Твоих и победил, когда судили бы Тебя.

Канешне, не! Бог праўдзівы, а кожны чалавек ілжывы, як напісана: «Каб ты апраўдаўся ў словах Тваіх і перамог, калі будзеш асуджаны».

Если же неправда наша являет Божию праведность, что скажем: неужели неправеден Бог, наводящий Свой гнев? Я говорю по человечеству.

Калі ж нашая несправядлівасць адкрывае Божую справядлівасць, дык што скажам? Ці ж Бог, — кажучы па-чалавечы, — несправядлівы, калі гневаецца?

Отнюдь нет. Как же тогда будет Бог судить мир?

Канешне, не! Бо як жа можа Бог асудзіць свет?

Но если моей ложью истина Божия преизобиловала во славу Его, за что же я еще судим, как грешник?

Калі ж праўда Бога праз мой падман узрастае на Яго славу, за што ж яшчэ мяне судзяць, як грэшніка?

И как злословят нас, и как некоторые утверждают, что мы это говорим, — будем делать зло, чтобы вышло добро. Этих осуждение справедливо.

І ці не рабіць нам дрэннае, каб вышла дабро, як некаторыя абгаворваюць нас і кажуць, быццам мы гэтак вучым? Такіх чакае справядлівы прысуд.

Итак, что же? Имеем ли мы превосходство? Нет, не имеем. Ибо мы уже произнесли суд, что, как Иудеи, так и Еллины-все под грехом,

Дык што ж? Ці маем перавагу? Зусім не, бо мы ўжо сцвердзілі, што і юдэі, і грэкі — усе пад грахом,

как написано: Нет праведного ни одного,

як напісана: «Няма ніводнага справядлівага,

нет разумеющего, никто не ищет Бога;

няма разумнага, няма таго, хто шукаў бы Бога.

все сбились с пути, разом пришли в негодность; нет творящего доброе, нет ни одного.

Усе заблукалі, усе разам сталі нягоднымі; няма таго, хто рабіў бы дабро, няма ніводнага.

Гортань их — открытый гроб, языками своими они обманывали. Змеиный яд у них под губами.

Горла іх — адчыненая магіла. Языкамі сваімі гавораць падступна. Яд змяіны на іхніх вуснах;

Уста их полны проклятия и горечи.

поўныя праклёну і злосці іх вусны.

Ноги их быстры на пролитие крови,

Іх ногі хуткія да праліцця крыві,

разрушение и бедствие на путях их,

знішчэнне і мучэнне на шляхах іхніх;

и пути мира они не познали.

яны не пазналі дарогі спакою.

Нет страха Божия пред очами их.

Няма Божай боязі перад іх вачыма».

Но мы знаем, что то, что Закон говорит, он говорит к находящимся под Законом, так чтобы всякие уста были заграждены и весь мир стал виновен пред Богом, —

Мы ж ведаем, што тое, што кажа Закон, адносіцца да тых, хто пад Законам, каб кожныя вусны былі закрытыя і каб увесь свет прызнаў віну перад Богам,

потому что делами Закона не будет оправдана пред Ним никакая плоть: ибо чрез Закон — познание греха.

бо справамі Закону не апраўдаецца перад Ім ніякае цела, таму што праз Закон пазнаецца грэх.

Но теперь, помимо Закона, явлена праведность Божия, о которой свидетельствуют Закон и Пророки,

Цяпер незалежна ад Закону выявілася Божая справядлівасць, пра якую сведчаць Закон і Прарокі.

— праведность Божия чрез веру в Иисуса Христа для всех верующих; ибо нет различия.

Справядлівасць Божая ўдзяляецца праз веру ў Езуса Хрыста ўсім веруючым без розніцы.

Ибо все согрешили и лишены славы Божией,

Бо ўсе зграшылі і пазбаўлены Божай славы,

будучи оправдываемы даром, по Его благодати, чрез искупление, которое во Христе Иисусе.

але атрымліваюць апраўданне дарма, паводле Ягонай ласкі, праз адкупленне ў Езусе Хрысце.

Его поставил Бог в умилостивление кровью Его чрез веру к показанию праведности Его — при невменении прошлых грехов,

Яго ўстанавіў Бог як уміласціўленне ў Ягонай крыві праз веру, каб паказаць сваю справядлівасць у адпушчэнні грахоў, учыненых раней,

в долготерпении Божием, — для показания праведности Его в настоящее время, чтобы быть Ему праведным и оправдывающим верующего в Иисуса.

у час цярплівасці Божай, каб выявіць сваю справядлівасць ў цяперашні час, бо Ён справядлівы і апраўдвае таго, хто верыць у Езуса.

Итак, где же похвала? Исключена раз навсегда. Каким законом? Законом дел? Нет, но законом веры.

Дык дзе ж пахвальба? Адкінута. Якім законам? Учынкаў? Не, але законам веры.

Ибо мы считаем, что человек оправдывается верою, помимо дел Закона.

Бо мы лічым, што чалавек апраўдваецца праз веру незалежна ад учынкаў Закону.

Или Бог — Иудеев только? Не Он ли и язычников? Да, и язычников, —

Ці ж Бог ёсць толькі юдэяў, а язычнікаў не? Так, і язычнікаў,

если действительно Бог един. Он, Который оправдает обрезанных по вере и необрезанных чрез веру.

таму што адзін ёсць Бог, які апраўдвае абрэзанага з веры і неабрэзанага праз веру.

Итак, упраздняем ли мы Закон верою? Отнюдь нет, но Закон утверждаем.

Дык ці Закон лічым непатрэбным з прычыны веры? Канешне, не! Наадварот, умацоўваем Закон.

« 2 глава 4 глава »