Римлянам 3 глава

Послание к Римлянам святого апостола Павла
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Чарняўскага 2017

Итак, в чём же преимущество Иудея, или какая польза от обрезания?

У чым жа перавага юдэяў? Або якая карысць з абразання?

Великое преимущество во всех отношениях, и прежде всего в том, что им вверены слова Божии,

Вялікая ва ўсіх адносінах. Перш таму, што ім даверана слова Божае.

Ибо что же? Если некоторые неверны были, неверность их упразднит ли верность Божию?

Што з таго, што некаторыя не паверылі? Ці ж іх нявер’е знішчыць вернасць Бога?

Отнюдь нет. Но Бог да будет истинен, всякий же человек лжец, как написано: Чтобы Ты оправдан был в словах Твоих и победил, когда судили бы Тебя.

Ніякім чынам! Бо Бог верны, а кожны чалавек ілжывы, як напісана: «Ты справядлівы ў прысудзе Тваім і пераможаш на судзе Тваім».

Если же неправда наша являет Божию праведность, что скажем: неужели неправеден Бог, наводящий Свой гнев? Я говорю по человечеству.

Калі ж наша несправядлівасць падкрэслівае Божую справядлівасць, дык што мы скажам? Ці Бог несправядлівы, калі выяўляе гнеў? — Кажу па-чалавечы.

Отнюдь нет. Как же тогда будет Бог судить мир?

Ніякім чынам! Бо як жа тады Бог будзе судзіць свет?

Но если моей ложью истина Божия преизобиловала во славу Его, за что же я еще судим, как грешник?

Бо калі праз маю хлусню праўда Божая тым больш выяўляецца на славу Яго, дык якім чынам я маю быць суджаны як грэшнік?

И как злословят нас, и как некоторые утверждают, что мы это говорим, — будем делать зло, чтобы вышло добро. Этих осуждение справедливо.

І ці не так нас ачарняюць, ці не так гавораць, што мы кажам: «Будзем чыніць зло, каб выйшла дабро». Справядлівая кара такіх чакае.

Итак, что же? Имеем ли мы превосходство? Нет, не имеем. Ибо мы уже произнесли суд, что, как Иудеи, так и Еллины-все под грехом,

Дык што? Ці мы маем перавагу? Аніякай! Ужо раней мы даказалі, што і юдэі, і грэкі — усе пад грахом,

как написано: Нет праведного ни одного,

як напісана: «Нікога няма справядлівага,

нет разумеющего, никто не ищет Бога;

ніхто не разумее, ніхто не шукае Бога.

все сбились с пути, разом пришли в негодность; нет творящего доброе, нет ни одного.

Усе збочылі, усе разам сталіся нягоднымі. Няма, хто б чыніў дабро, няма аніводнага.

Гортань их — открытый гроб, языками своими они обманывали. Змеиный яд у них под губами.

Горла іх — магіла адкрытая, языкамі сваімі падманваюць, у вуснах іх — яд змяіны,

Уста их полны проклятия и горечи.

вусны іх поўныя праклёнаў і горычы,

Ноги их быстры на пролитие крови,

ногі іх скорыя да праліцця крыві,

разрушение и бедствие на путях их,

знішчэнне ды няшчасце на іх шляхах,

и пути мира они не познали.

яны не спазналі шляху супакою.

Нет страха Божия пред очами их.

Няма страху Божага перад вачамі іх».

Но мы знаем, что то, что Закон говорит, он говорит к находящимся под Законом, так чтобы всякие уста были заграждены и весь мир стал виновен пред Богом, —

А мы ведаем, што ўсё, што гаворыць закон, гаворыць да тых, што пры законе, каб замкнуць любыя вусны ды каб увесь свет прызнаў сябе вінаватым перад Богам;

потому что делами Закона не будет оправдана пред Ним никакая плоть: ибо чрез Закон — познание греха.

бо ўчынкамі закону не апраўдаецца аніякае цела перад Ім; бо праз закон пазнаецца грэх.

Но теперь, помимо Закона, явлена праведность Божия, о которой свидетельствуют Закон и Пророки,

Але цяпер выявілася справядлівасць Божая незалежна ад закону, аб якой сведчаць закон і прарокі,

— праведность Божия чрез веру в Иисуса Христа для всех верующих; ибо нет различия.

справядлівасць Божая праз веру ў Ісуса Хрыста для ўсіх і на ўсіх, што вераць. Бо няма розніцы,

Ибо все согрешили и лишены славы Божией,

таму што ўсе зграшылі і пазбаўлены славы Божай,

будучи оправдываемы даром, по Его благодати, чрез искупление, которое во Христе Иисусе.

апраўданы ж дарма праз ласку Яго, праз адкупленне, якое ў Ісусе Хрысце;

Его поставил Бог в умилостивление кровью Его чрез веру к показанию праведности Его — при невменении прошлых грехов,

Яго прапанаваў Бог перамольнай ахвярай праз веру ў Кроў Яго для выяўлення справядлівасці Сваёй, бо не стаў зважаць на папярэднія злачынствы,

в долготерпении Божием, — для показания праведности Его в настоящее время, чтобы быть Ему праведным и оправдывающим верующего в Иисуса.

у цярплівасці Божай: для выяўлення справядлівасці Яго ў гэты час, каб Ён Сам стаўся справядлівым і апраўдваючым таго, хто веруе ў Ісуса.

Итак, где же похвала? Исключена раз навсегда. Каким законом? Законом дел? Нет, но законом веры.

Дзе ж тады падстава для хвальбы? Адкідаецца! Якім законам? Ці [законам] учынкаў? Не, але законам веры.

Ибо мы считаем, что человек оправдывается верою, помимо дел Закона.

Бо мы мяркуем, што чалавек атрымлівае апраўданне праз веру, незалежна ад учынкаў закону.

Или Бог — Иудеев только? Не Он ли и язычников? Да, и язычников, —

Ці ж Бог толькі юдэяў? Ці не паганаў таксама? Вядома, і паганаў,

если действительно Бог един. Он, Который оправдает обрезанных по вере и необрезанных чрез веру.

адзін бо ёсць Бог, Які апраўдвае і абрэзанага з веры, і неабрэзанага — праз веру.

Итак, упраздняем ли мы Закон верою? Отнюдь нет, но Закон утверждаем.

Дык ці праз веру касуем закон? Ніякім чынам! Але закон сцвярджаем.

« 2 глава 4 глава »