Марка 4 глава

Паводле Марка Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Перевод Десницкого

 
 

І зноў пачаў вучыць каля мора; і сабралася да Яго мноства людзей, так што Ён увайшоў у лодку і быў на моры, а ўвесь люд быў на зямлі каля мора.
 
И снова стал Он учить на морском берегу. Собралась к Нему огромная толпа, так что пришлось Ему сесть в лодку на воде, а вся толпа оставалась на морском побережье.

І вучыў іх прытчамі многа і ў вучэньні Сваім казаў ім:
 
Он наставлял их многими притчами, и вот каким было Его наставление:

слухайце: вось, выйшаў сейбіт сеяць;
 
— Послушайте: вышел сеятель сеять зёрна.

і калі сеяў, сталася так, што іншае ўпала ўскрай дарогі, і наляцелі птушкі і падзяўблі тое;
 
И когда он сеял, одно зерно упало при дороге — налетели птицы, склевали его.

іншае ўпала на камяністую мясьціну, дзе няшмат было зямлі, і неўзабаве ўзышло, таму што зямля была там ня глыбокая;
 
Другое зерно попало на каменистую землю, где почвы было немного: оно сразу взошло, потому что было в земле неглубоко,

а калі ўзышло сонца, завяла і, як ня мела карэньня, засохла;
 
но едва взошло и пригрело солнце, росток засох, потому что не укоренился.

іншае ўпала на церне, і церне вырасла і заглушыла насеньне, яно не дало плоду;
 
Еще одно зерно попало в сорняки, так что сорняки разрослись и задушили росток, не принес он плода.

а іншае ўпала на добрую зямлю і дало плод, які ўзыйшоў і вырас, і ўрадзіла тое трыццаць, тое шэсьцьдзясят і тое сто.
 
А были и такие зерна, что попали в плодородную почву и принесли урожай, когда взошли ростки: какое в тридцать, какое в шестьдесят, какое и во сто крат.

І сказаў ім: хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе!
 
И добавил:— У кого есть уши, пусть услышит.

Калі ж застаўся бязь людзей, усе, хто быў вакол Яго разам з дванаццацьцю, спыталіся ў Яго пра прытчу.
 
А когда они остались одни, кто был вокруг Него вместе с Двенадцатью стали Его расспрашивать о значении притчи

І сказаў ім: вам дадзена ведаць тайны Царства Божага, а тым, вонкавым, усё бывае ў прытчах,
 
и Он им ответил:— Вам доверено таинство Царства Божьего, а прочим всё открывается только в притчах:

каб яны сваімі вачыма глядзелі, і ня ўбачылі; сваімі вушамі чулі, і не ўразумелі, каб не навярнуліся, і не дараваны былі ім грахі.
 
«Смотреть-то будут, да не увидят, слушать-то будут, да не поймут, А иначе бы они обратились и получили прощение».

І кажа ім: не разумееце гэтай прытчы? як жа вам уразумець усе прытчы?
 
И говорит им:— Не поняли вы этой притчи? А как поймете остальные?

Сейбіт слова сее.
 
Сеятель — он сеет Слово.

Пасеянае ўскрай дарогі азначае тых, у якіх сеецца слова, але да якіх, калі пачуюць, адразу прыходзіць сатана і хапае слова, пасеянае ў сэрцах іхніх.
 
Зерна, что упали при дороге — это когда Слово посеяно, но едва его услышат люди, как приходит сатана и похищает только что посеянное в них Слово.

Такім самым чынам і пасеянае на камяністых мясьцінах азначае тых, якія, калі пачуюць слова, адразу з радасьцю прымаюць яго,
 
А зерна, что попали на каменистую землю — это когда они услышат Слово и тотчас радостно его примут,

але ня маюць у сабе кораня і нясталыя; потым, калі настане ўціск і ганеньне за слова, адразу спакушаюцца.
 
но слово не пустит корня — они переменчивы, и стоит начаться скорби или гонению за Слово, как они поддаются соблазну.

Пасеянае ў церне азначае тых, што чуюць слова,
 
И еще есть зерна, что попали в сорняки — это когда они услышат слово,

але ў якіх турботы веку гэтага, панада багацьця і іншыя жаданьні, уваходзячы ў іх, заглушаюць слова, і яно бывае бяз плоду.
 
но подступят заботы о мирском, соблазн богатства и всякие прочие желания, задушат они Слово — и останется человек без плода.

А пасеянае на добрай зямлі азначае тых, якія слухаюць слова і прымаюць, і родзяць плод, адзін у трыццаць, другі ў шэсьцьдзясят, той ўстакроць.
 
А зерна, что попали в хорошую почву — это когда они выслушают Слово, примут его и принесут плод: кто в тридцать, кто в шестьдесят, а кто и во сто крат.

І сказаў ім: ці на тое прыносіцца сьвечка, каб паставіць яе пад пасудзіну альбо пад ложак? ці не на тое, каб ставіць яе на сьвечніку?
 
Еще сказал им:— Разве для того зажигают светильник, чтобы накрыть его горшком или поставить под кровать? Нет, ему место на подсвечнике!

Няма нічога таемнага, што ня выйшла б на яву; і нічога няма схаванага, што ня выйшла б наверх.
 
Не бывает, чтобы тайное не стало однажды явным, чтобы сокрытое не вышло на свет.

Калі хто мае вушы, каб чуць, няхай пачуе!
 
У кого есть уши, пусть услышит.

І сказаў ім: заўважайце, што чуеце: якою мераю мерыце, такою адмерана будзе вам і дададзена будзе вам, слухачам.
 
Еще сказал им:— Слушайте и внимайте! Какой мерой меряете — такой и вам отмерено будет, и добавлено сверх того.

Бо, хто мае, таму дадзена будзе, а хто ня мае, у таго адымецца і тое, што мае.
 
У кого есть — тому и будет дано с избытком, а у кого нет — у того будет отнято, что имел.

І сказаў: Царства Божае падобнае на тое, як калі чалавек кіне насеньне ў зямлю,
 
Еще сказал:— Царство Божье — с ним так: бросил человек семя в почву,

і сьпіць, і ўстае ноччу і днём, і як насеньне ўзыходзіць і расьце, ня ведае ён;
 
спит он ночью, встает поутру, а семя пускает росток, тянется вверх, но он того не видит.

бо зямля сама сабою родзіць спачатку зеляніну, потым колас, потым поўнае зерне ў коласе;
 
Земля плодоносит сама по себе: сперва зеленый побег, потом колос, потом он наливается зерном.

калі ж высьпее плод, адразу пасылае серп, таму што настала жніво.
 
И когда созрел урожай, человек берется за серп, потому что настала пора жатвы.

І сказаў: да чаго прыпадобнім Царства Божае? альбо празь якую прытчу выявім яго?
 
Еще сказал:— С чем сравнить нам Царство Божье, где найти для него подобие?

Яно — як зерне гарчычнае, якое, калі сеецца ў зямлю, ёсьць найменшае з усіх зярнят на зямлі:
 
Зернышко горчицы: когда сеют его в почву, оно меньше всех семян на земле.

а як пасеяна, узыходзіць і робіцца большае за ўсякую траву, і пускае вялікае гольле, так што пад ценем ягоным могуць хавацца птушкі нябесныя.
 
А когда прорастет, поднимется и станет больше всех растений в саду, раскинет могучие ветви, так что в тени его птицы небесные смогут найти приют.

І такімі многімі прытчамі прапаведаваў ім слова, колькі яны маглі чуць;
 
Он рассказывал им множество подобных притчей — насколько им удавалось Его понять.

і бяз прытчы не казаў ім, а вучням сам-насам тлумачыў усё.
 
А без притчей Он с ними и не говорил, но наедине всё объяснял Своим ученикам.

Увечары таго самага дня сказаў ім: пераправімся на той бок.
 
Еще сказал им вечером того самого дня:— Переправимся на ту сторону.

І яны, адпусьціўшы людзей, узялі Яго з сабою, як Ён быў, у лодку; зь Ім былі і іншыя лодкі.
 
Они простились с народом и отплыли вместе с Ним на лодке, в которой Он сидел (а лодки там были и другие).

І паднялася вялікая бура; хвалі білі ў лодку, так што яна ўжо напаўнялася вадою.
 
Налетела сильная буря, волны захлестывали лодку, и она уже набрала воды —

А Ён спаў на карме на ўзгалоўі. Яго будзяць і кажуць Яму: Настаўнік! няўжо Табе ня рупіць, што мы гінем?
 
а Он прилег на корме и уснул на подушке. Они Его разбудили, сказали:— Учитель, Тебя не заботит, что мы погибаем?

І ўстаўшы, Ён загразіў ветру і сказаў мору: суйміся, перастань. І вецер аціх, і зрабілася вялікая ціша.
 
Он поднялся — и приказал ветру, и повелел морю:— Утихни! Уймись!Ветер утих, настала полная тишина.

І сказаў ім: чаго вы такія палахлівыя? чаму ў вас няма веры?
 
А им сказал:— Что ж вы так боязливы? Так и нет у вас веры?

І ўбаяліся страхам вялікім і гаварылі і паміж сабою: хто ж гэта, што і вецер і мора слухаюцца Яго?
 
Они страшно испугались и говорили друг другу:— Да кто же Он такой, что ветер и море повинуются Ему?



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.