Марка 4 глава

Паводля Марка Сьвятое Эвангельле
Пераклад Сабілы і Малахава → Перевод Десницкого

 
 

І ізноў пача́ў навучаць ля мора; і быў сабра́ны вакол Яго натоўп шматлюдны, так што Ён увайшоўшы ў човен быў на моры, а ўвесь народ быў на зямлі каля мора.
 
И снова стал Он учить на морском берегу. Собралась к Нему огромная толпа, так что пришлось Ему сесть в лодку на воде, а вся толпа оставалась на морском побережье.

І вучыў іх прыповесьцямі многімі і казаў ім у вучэньні Сваім:
 
Он наставлял их многими притчами, и вот каким было Его наставление:

слухайце: вось выйшаў сейбіт сеяць.
 
— Послушайте: вышел сеятель сеять зёрна.

І сталася, калі сеяў, іншае ўпала каля дарогі, і наляцелі птушкі нябесныя і падзяўблі яго.
 
И когда он сеял, одно зерно упало при дороге — налетели птицы, склевали его.

А іншае ўпала на камяністую (мясьціну), дзе ня было шмат зямлі, і няўзабаве ўзыйшло, бо зямля была няглыбокая.
 
Другое зерно попало на каменистую землю, где почвы было немного: оно сразу взошло, потому что было в земле неглубоко,

А калі ўзыйшло сонца, (яно) завяла, і як ня мела карэньня, засохла.
 
но едва взошло и пригрело солнце, росток засох, потому что не укоренился.

А іншае ўпала ў церні, і выраслі церні і заглушылі яго, і (яно) ня дало́ плоду.
 
Еще одно зерно попало в сорняки, так что сорняки разрослись и задушили росток, не принес он плода.

А іншае ўпала на до́брую зямлю і дало́ плод, які ўзыйшоў і вырас, і ўрадзіла іншае трыццаць, іншае шэсьцьдзясят, іншае стокрот.
 
А были и такие зерна, что попали в плодородную почву и принесли урожай, когда взошли ростки: какое в тридцать, какое в шестьдесят, какое и во сто крат.

І казаў ім: хто мае вушы чуць, хай чуе!
 
И добавил:— У кого есть уши, пусть услышит.

Калі ж (Ён) застаўся адзін (бяз народу), тыя, каторыя былі каля Яго разам з дванаццацьцю, запыталі Яго пра прыповесьць.
 
А когда они остались одни, кто был вокруг Него вместе с Двенадцатью стали Его расспрашивать о значении притчи

І сказаў ім: вам да́дзена ведаць тайну Валадарства Бога. А тым, вонкавым, усё падае́цца ў прыповесьцях.
 
и Он им ответил:— Вам доверено таинство Царства Божьего, а прочим всё открывается только в притчах:

Каб, угляда́ючыся, глядзелі і ня ўбачылі; і, чу́ючы, слухалі і ня маглі ўразумець, што ім трэба навярнуцца (да Мяне), і каб былí дараваны ім грахі.
 
«Смотреть-то будут, да не увидят, слушать-то будут, да не поймут, А иначе бы они обратились и получили прощение».

І кажа ім: ня разумееце гэтай прыповесьці? І як уразумееце ўсе прыповесьці?
 
И говорит им:— Не поняли вы этой притчи? А как поймете остальные?

Сейбіт Слова сее.
 
Сеятель — он сеет Слово.

І пасеянае (Слова) пры дарозе азначае тых, якія пачуюць Слова, але адразу прыходзіць шатан і адбірае Слова, што пасеяна ў сэрцах іхных.
 
Зерна, что упали при дороге — это когда Слово посеяно, но едва его услышат люди, как приходит сатана и похищает только что посеянное в них Слово.

А пасеянае (Слова) на камяністыя мясьціны азначае тых, якія, калі пачуюць Слова, зараз жа з радасьцю прыймаюць яго,
 
А зерна, что попали на каменистую землю — это когда они услышат Слово и тотчас радостно его примут,

але ня маюць у сабе кораня і няўгрунтаваныя; потым калі настае ўціск ці гане́ньне за Слова, адразу адступаюцца.
 
но слово не пустит корня — они переменчивы, и стоит начаться скорби или гонению за Слово, как они поддаются соблазну.

А тыя што пасеяны ў це́рні, азначаюць тых, каторыя чуюць Слова,
 
И еще есть зерна, что попали в сорняки — это когда они услышат слово,

але турботы веку гэтага і прынада багацьця і іншыя пажаданьні ўваходзячы (у іх) заглушаюць Слова, і яно робіцца бяспло́дным.
 
но подступят заботы о мирском, соблазн богатства и всякие прочие желания, задушат они Слово — и останется человек без плода.

А пасеяныя ў добрую зямлю, азначаюць тых, што чуюць Слова, і прыймаюць (яго), і даюць плод у трыццаць і ў шэсьцьдзесят і ў сто (разоў).
 
А зерна, что попали в хорошую почву — это когда они выслушают Слово, примут его и принесут плод: кто в тридцать, кто в шестьдесят, а кто и во сто крат.

І казаў ім: ці на тое прыносіцца сьвечка, каб быць пастаўленай пад пасудзіну ці пад ложак? Не, але каб быць пастаўленай на сьвечніку.
 
Еще сказал им:— Разве для того зажигают светильник, чтобы накрыть его горшком или поставить под кровать? Нет, ему место на подсвечнике!

Бо няма нічога тайнага, каб ня зрабілася яўным, і нішто ня сталася схава́ным, але каб зьявілася вядомым.
 
Не бывает, чтобы тайное не стало однажды явным, чтобы сокрытое не вышло на свет.

Калі хто мае вушы чуць, хай слухае!
 
У кого есть уши, пусть услышит.

І казаў ім: будзьце ўважлівымі да таго, што чуеце: якою мераю мераеце, гэткаю і вам адмерана будзе і дададзена будзе вам, слухаючым.
 
Еще сказал им:— Слушайте и внимайте! Какой мерой меряете — такой и вам отмерено будет, и добавлено сверх того.

Бо хто мае, таму дадзена будзе, а хто ня мае, у таго будзе аднята і тое што мае.
 
У кого есть — тому и будет дано с избытком, а у кого нет — у того будет отнято, что имел.

І казаў: Валадарства Бога ёсьць падобна таму, як калі б чалавек кінуў насеньне ў зямлю;
 
Еще сказал:— Царство Божье — с ним так: бросил человек семя в почву,

і сьпіць, і ўстае ўначы і ўдзень, і як насеньне ўзыходзіць і расьце, ён ня ведае.
 
спит он ночью, встает поутру, а семя пускает росток, тянется вверх, но он того не видит.

Бо сама зямля родзіць сьпярша рунь, пасьля колас, пасьля поўнае зерне ў коласе,
 
Земля плодоносит сама по себе: сперва зеленый побег, потом колос, потом он наливается зерном.

а калі высьпее плод зараз жа пасылае серп, бо надыйшло жніво.
 
И когда созрел урожай, человек берется за серп, потому что настала пора жатвы.

І казаў: да чаго прыпадобнім Валадарства Бога? альбо празь якую прыповесьць выявім Яго?
 
Еще сказал:— С чем сравнить нам Царство Божье, где найти для него подобие?

(Яно) падобна гарчычнаму зярняці якое, калі (яно) пасеяна ў зямлю (яно) ёсьць меншае за ўсіх зярнят на зямлі.
 
Зернышко горчицы: когда сеют его в почву, оно меньше всех семян на земле.

А калі пасеяна, узыходзіць і робіцца большае за ўсякую агаро́дніну, і пускае вялікае гольле, так што пад ценем ягоным могуць гнязьдзіцца птушкі нябесныя.
 
А когда прорастет, поднимется и станет больше всех растений в саду, раскинет могучие ветви, так что в тени его птицы небесные смогут найти приют.

І многімі гэткімі прыповесьцямі казаў ім Слова, колькі (яны) маглі слухаць;
 
Он рассказывал им множество подобных притчей — насколько им удавалось Его понять.

і бяз прыповесьці ня казаў ім, а вучням Сваім насамоце тлумачыў усё.
 
А без притчей Он с ними и не говорил, но наедине всё объяснял Своим ученикам.

І ўвечары таго самага дня гаворыць ім: пераправімся на той бок.
 
Еще сказал им вечером того самого дня:— Переправимся на ту сторону.

І адпусьціўшы народ бяруць Яго з сабою, як быў у чаўне; былі разам зь Ім і другія чаўны.
 
Они простились с народом и отплыли вместе с Ним на лодке, в которой Он сидел (а лодки там были и другие).

І ўзьнімаецца вялікая бура; і хвалі білі ў човен, так што ён ужо пачаў напаўняцца (вадою).
 
Налетела сильная буря, волны захлестывали лодку, и она уже набрала воды —

А Ён спаў на карме, на падушцы. І будзяць Яго і кажуць Яму: Настаўнік! няўжо Цябе ня рупіць што мы гінем?
 
а Он прилег на корме и уснул на подушке. Они Его разбудили, сказали:— Учитель, Тебя не заботит, что мы погибаем?

І ўстаўшы забараніў ветру і сказаў мору: суйміся, перастань. І вецер аціх, і зрабілася вялікая ціша.
 
Он поднялся — и приказал ветру, и повелел морю:— Утихни! Уймись!Ветер утих, настала полная тишина.

І сказаў ім: чаму вы гэткія палахлівыя? чаму ня маеце веры?
 
А им сказал:— Что ж вы так боязливы? Так и нет у вас веры?

І споўніліся страхам вялікім і гаварылі паміж сабою: хто ж Ён, што і вецер і мора слухаюцца Яго?
 
Они страшно испугались и говорили друг другу:— Да кто же Он такой, что ветер и море повинуются Ему?



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.