Ярэмы 2 глава

Кніга прарокі Ярэмы
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская на русском

І было слова СПАДАРОВА да мяне, кажучы:

И бысть слово Господне ко мне глаголющее: иди и вопий во ушы Иерусалиму, рекий: сия глаголет Господь:

«Ідзі й агаласі ў вушы Ерузаліму, кажучы: "Гэтак кажа СПАДАР: ’Я памятую цябе, міласэрдзе маладосьці твае, любоў заручэньня твайго, як ты йшоў за Імною па пустыні, па зямлі незасеянай.

помянух милость юности твоея и любовь совершенства твоего, егда последовал еси в пустыни ненасеянней святому израилеву, глаголет Господь.

Ізраель — сьвятасьцю СПАДАРУ, пачатак пладоў Ягоных; усі, што елі яго, будуць вінныя, ліха прыйдзе на іх’, — агалашае СПАДАР"».

свят израиль Господеви, начаток плодов его: вси поядающии его согрешат, злая приидут на них, рече Господь.

Слухайце вы слова СПАДАРОВА, доме Якаваў і ўсі радзімы дому Ізраелявага:

Услышите слово Господне, доме иаковль и вся племена дому израилева.

Гэтак кажа СПАДАР: «Што за бяспраўе знайшлі ў Імне айцове вашы, што яны здаліліся ад Мяне й пайшлі за марнасьцяй, і самы сталі марнасьцяй;

Сия глаголет Господь: кое обретоша отцы ваши во мне погрешение, яко удалишася от мене и ходиша вслед суетных и осуетишася,

І не сказалі яны: "Ідзе СПАДАР, што вывеў нас ізь зямлі Ягіпецкае, вёў нас па пустыні, па зямлі сьцяпоў а ямаў, па зямлі сухой і сьмяротнага сьценю, ідзе не праходзіла людзіна, і йдзе ня жыў чалавек?"

и не рекоша: где есть Господь, изведый нас от земли египетския, преведый нас по пустыни, по земли необитанней и непроходней, по земли безводней и неплодней, по земли, по нейже не ходил муж никогдаже и не обитал человек тамо?

І Я прывёў вас да краю ўродлівага, есьці плады яго й дабро яго; і прышлі вы і ўпаганілі зямлю Маю, і спадак Мой зрабілі агідаю.

И введох вас в землю кармил, да снесте плоды его и благая того: и внидосте, и осквернили есте землю мою, и достояние мое поставили есте в мерзость.

Сьвятарове не казалі: "Ідзе СІІАДАР?" і дзяржаныя права не прызнавалі Мяне, пастырове зрабілі выступ супроці Мяне, прарокі праракалі Ваалам і за бескарыснымі хадзілі.

Священницы не рекоша: где есть Господь? и держащии закон не ведеша мя, и пастырие нечествоваша на мя, и пророцы пророчествоваша в ваала и идолом последоваша.

За тое Я яшчэ буду прававацца з вамі, — агалашае СПАДАР, — і із сынамі сыноў вашых буду прававацца;

Сего ради еще судом претися имам с вами, рече Господь, и с сыны вашими препрюся.

Бо прайдзіце абтокі Хітымскія й паглядзіце, пашліце да Кідару, і разважча вельмі, і глядзіце, ці былі там такія здарэньні;

Того ради приидите во островы хеттим и видите, и в кидар послите и разсмотрите прилежно и видите, аще сотворена быша таковая?

Ці адмяніў народ багі, што нават не багове? але люд Мой памяняў славу сваю на тое, што бескарыснае.

аще премениша языцы боги своя, и тии не суть бози? людие же мои премениша славу свою на то, от негоже не упользуются.

Дзівуйцеся з гэтага нябёсы, жахайцеся, будзьце вельма спустошаныя, — агалаше СПАДАР; —

Ужасеся небо о сем и вострепета попремногу зело, глаголет Господь.

Бо два ліхі ўчыніў люд Мой: яны пакінулі Мяне, жарало жывое вады, каб вычасаць сабе студні, студні паломленыя, што ня могуць дзяржаць вады.

Два бо зла сотвориша людие мои: мене оставиша источника воды живы, и ископаша себе кладенцы сокрушеныя, иже не возмогут воды содержати.

Хіба Ізраель слуга ці радзіўся нявольнікам? чаму ён стаў здабыткам?

Еда раб есть израиль, или домочадец есть? вскую бысть в пленение?

Раўлі на яго левяняты, верашчэлі й зрабілі пустынёю зямлю ягоную; месты ягоныя спаленыя, бяз жыхара.

На него рыкаша львове и издаша глас свой, иже поставиша землю его в пустыню, и грады его сожжени суть, еже не обитати в них.

Таксама сынове Мэмфіса а Тагпангеса паламілі цемя твае.

И сынове мемфиса и тафны познаша тя и поругашася тебе.

Ці не за тое сталася з табою гэта, што ты пакінуў СПАДАРА, Бога свайго, як Ён вадзіў цябе дарогаю?

Не сия ли сотвори тебе то, яко оставил еси мене? глаголет Господь Бог твой.

І цяпер нашто табе дарога да Ягіпту? піць ваду Шыхору? і нашто табе дарога да Асыры? хіба на тое, каб піць ваду з Ракі?

И ныне что тебе и пути египетскому, еже пити воду геонскую? и что тебе и пути ассирийскому, да пиеши воду речную?

Пакарае цябе нягоднасьць твая, адпады твае зганяць цябе, каб ты пазнаў а абачыў, як блага а горка тое, што ты пакінуў СПАДАРА, Бога свайго, і боязьні Мае няма ў табе, — агалашае Спадар, СПАДАР войскаў; —

Накажет тя отступление твое и злоба твоя обличит тя и увеждь и виждь, яко зло и горько ти есть, еже оставити мя, глаголет Господь Бог твой: и не благоволих от тебе, глаголет Господь Бог твой.

Бо здаўна Я патрышчыў іго твае, разарваў путы твае, а ты сказаў: "Ня буду служыць балваном", калі на кажным высокім узгорку і пад кажным зялёным дзервам ты клаўся, як бязуля.

Понеже от века сокрушил еси иго твое и растерзал еси узы твоя и рекл еси: не имам тебе служити, но пойду на всякий холм высокий и под всяким древом лиственным тамо разлиюся в блуде моем.

А Я пасадзіў цябе, як дабрароднае віно, сусім праўдзівым насеньням; як жа ты абярнуўся ў мяне ў выродную галузу чужога віна?

Аз же насадих тя виноград плодоносен, весь истинен: како превратился еси в горесть, виноград чуждий?

Хоць бы ты памыўся салетраю і ўзяў сабе шмат мыла, бяспраўе нарысавана твае перад Імною, — агалашае Спадар СПАДАР.

Аще умыешися нитром и умножиши себе травы борифовы, порочен еси во беззакониих твоих предо мною, рече Господь Бог.

Як ты можаш казаць: "Я не ўпаганіў сябе, я не хадзіў за Вааламі"? глянь на дарогу сваю ў даліне, пазнай, што ты ўчыніў, жвавая вярблюдзіца, працінаючая дарогі свае.

Како речеши: не осквернихся и вслед ваала не ходих? виждь пути твоя на месте многогробищнем и увеждь, что сотворил еси. В вечер глас его рыдаше,

Хто ўдзяржыць дзікую асьліцу, прывыклую да пустыні, як яна ў жадзе сваёй і ў распаленьню сваім глытае паветра? Усі, што шукаюць яе, ня стомяцца, у месяцу ейным знойдуць яе.

пути своя разшири на воды пустынныя, в похотех души своея ветром ношашеся, предан бысть, кто обратит его? вси ищущии его не утрудятся, во смирении его обрящут его.

Узьдзержуй нагу сваю, каб ня была босая, і горла свае ад смагі. А ты кажаш: "Безнадзейна, не, бо я люблю чужых і за імі пайду".

Отврати ногу твою от пути стропотна и гортань твой от жажди. И рече: возмужаюся, яко возлюби чуждих и вслед их хождаше.

Як злодзею бывае ганьба, як зловяць яго; так паганьбіў сябе дом Ізраеляў, яны самы, каралі іхныя, князі іхныя, сьвятары іхныя а прарокі іхныя,

Якоже стыд татю, егда ят будет, тако постыдятся сынове израилевы, тии и царие их, и началницы их и священницы их и пророцы их.

Каторыя кажуць дзерву: "Ты мой айцец" і каменю: "Ты нарадзіў мяне". Яны абярнуліся да Мяне завыйкам, а ня відам; але ў часе бяды свае кажуць: "Устань, выбаў нас".

Древу рекоша: яко отец мой еси ты: и камени: ты мя родил еси: и обратиша ко мне хребты, а не лица своя: и во время озлобления своего рекут: востани и избави нас.

Ідзе багі твае, каторыя ты сабе зрабіў? хай яны ўстануць, калі могуць выбавіць цябе ў часе бяды твае; бо подле ліку местаў тваіх былі багі твае, Юда.

И где суть бози твои, яже сотворил еси тебе? да востанут и избавят тя во время озлобления твоего: по числу бо градов твоих быша бози твои, иудо, и по числу путий Иерусалимских жряху ваалу.

Нашто вам прававацца з Імною? — усі вы адступілі ад Мяне, — агалашае СПАДАР. —

Вскую глаголете ко мне? вси вы нечествовасте и вси вы беззаконновасте ко мне, глаголет Господь.

Дарма біў Я дзеці вашы: яны не прынялі навукі; прарокаў вашых паеў меч ваш, як леў нішчэньнік.

Всуе поразих чада ваша, наказания не приясте, мечь пояде пророки вашя, аки лев погубляяй, и не убоястеся.

О родзе! ўважайце на слова СПАДАРОВА: ці быў Я пустынёю Ізраелю або зямлёю цемры? За што кажа люд Мой: "Мы самы сабе спадарове, і ня пойдзем да Цябе болей"?

Слышите слово Господне, тако глаголет Господь: еда пустыня бых израилю, или земля неплодна? вскую реша людие мои: обладаеми не будем и потом не приидем к тебе?

Ці забываецца дзеўка ўборы свае альбо княгіня маладая — прыборы свае? а люд Мой забыўся Мяне, — днём няма ліку.

Еда забудет невеста красоту свою, и дева мониста персий своих? людие же мои забыша мене дни безчисленны.

Нашто ты прыбіраеш дарогу сваю, шукаючы любосьці? ажно ты нягодных таксама вучыла дарогаў сваіх.

Что еще добро ухитриши на путех твоих, еже взыскати любве? Не тако: но и ты лукавновала еси, еже осквернити пути твоя,

Таксама на крысах тваіх знаходзяць кроў душаў бедных, нявінных; не ля падкопаваньня ты знайшла яе, але на ўсіх гэтых.

и в руках твоих обретеся кровь душ (убогих) неповинных: не в ровех обретох их, но во всяцей дубраве.

Ты яшчэ кажаш: "Я нявінная; напэўна гнеў Ягоны адвернецца ад мяне". Вось, Я буду прававацца з табою за тое, што ты кажаш: "Я не ізграшыла".

И рекла еси: неповинна есмь, но да отвратится ярость твоя от мене. Се, аз суждуся с тобою, внегда рещи тебе: не согреших:

Як ты паніжыла сябе вельма, мяняючы дарогі свае! Цябе таксама паганьбе Ягіпет, як паганьбіла Асыра.

понеже презрела еси зело, еже повторити пути твоя: и от египта постыдишися, якоже постыдена еси от ассура:

Нават і адтуль ты выйдзеш, і рукі твае на галаве Тваёй, бо СПАДАР адкінуў усі спадзевы твае, ты ня будзеш мець дасьпеху ў іх.

яко и оттуду изыдеши, и руце твои на главе твоей: яко отрину Господь надеяние твое, и не благопоспешится тебе в нем.

« 1 глава 3 глава »