1 да Карынцян 16 глава

Першы ліст сьв. Паўлы апостала да Карынцян
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская Библия

Узглядам збору на сьвятых рабіце так, як я пастанавіў у цэрквах Ґаляцкіх:

Ѡ҆ ми́лостыни же, ѩ҆́же ко ст҃ы҄мъ, ѩ҆́коже ѹ҆стро́ихъ цр҃квамъ галатї҄йскимъ, та́кѡ и҆ вы̀ сотворѧ́йте:

Першага дня тыдня няхай кажны з вас адкладае дома, кладучы подле можнасьці, каб не тады былі зьбіраньні, як я прыйду.

по є҆ди́нѣй ѿ сѹббѡ́тъ кі́йждо ва́съ да полага́етъ ѹ҆ себє̀ сохранѧ́ѧ, є҆́же а҆́ще что̀ благопоспѣши́тсѧ, да не є҆гда̀ прїидѹ̀, тогда̀ собра҄нїѧ быва́ютъ.

Як жа прыбуду, дык, каторых вы прызнаеце за годных, тых я пашлю зь лістамі даставіць гэту ласку да Ерузаліму.

Є҆гда́ же прїидѹ̀, и҆̀хже а҆́ще и҆скѹ́сите, съ посла́ньми си́хъ послю̀ ѿнестѝ благода́ть ва́шѹ во ї҆ер҇ли́мъ.

А калі лець будзе, каб я таксама пайшоў, яны пойдуць із імною.

(За҄ 165.) А҆́ще же досто́йно бѹ́детъ и҆ мнѣ̀ и҆тѝ, со мно́ю по́йдѹтъ.

Я прыйду да вас, як прайду Макядоню; бо я йду пераз Макядоню.

Прїидѹ́ же къ ва́мъ, є҆гда̀ македо́нїю преидѹ̀: македо́нїю бо прохождѹ̀.

А ў вас, хіба, пажыхару або й перазімую, каб вы мяне праводзілі, куды-лень пайду.

Ѹ҆ ва́съ же, а҆́ще слѹчи́тсѧ мнѣ̀, пребѹ́дѹ, и҆лѝ и҆ ѡ҆зимѣ́ю, да вы̀ мѧ̀ прово́дите, а҆́може а҆́ще поидѹ̀.

Бо я не хачу бачыцца з вамі цяпер, праходзячы, бо спадзяюся застацца з вамі якісь час, калі Спадар дазволе.

Не хощѹ́ бо ва́съ нн҃ѣ въ мимохожде́нїи ви́дѣти: ѹ҆пова́ю же вре́мѧ нѣ́кое пребы́ти ѹ҆ ва́съ, а҆́ще гд҇ь повели́тъ.

У Ефэсе я застануся да Пяцьдзясятніцы,

Пребѹ́дѹ же во є҆фе́сѣ до пентико́стїи:

Бо вялікія дзьверы адчыненыя імне, ды моцныя, а праціўнікаў шмат.

две́рь бо мѝ ѿве́рзесѧ вели́ка и҆ поспѣ́шна, и҆ сопроти́внїи мно́зи.

Як прыйдзе да вас Цімох, глядзіце, каб ён быў у вас бяз страху; бо ён паўніць справу Спадарову, як і я.

А҆́ще же прїи́детъ тїмоѳе́й, блюди́те, да без̾ стра́ха бѹ́детъ ѹ҆ ва́съ: дѣ́ло бо гд҇не дѣ́лаетъ, ѩ҆́коже и҆ а҆́зъ:

Дык ніхто ня май яго ўлегцы, але прапусьціце яго із супакоям, каб ён прышоў да мяне, бо я чакаю яго з братамі.

да никто́же ѹ҆̀бо є҆го̀ ѹ҆ничижи́тъ: проводи́те же є҆го̀ съ ми́ромъ, да прїи́детъ ко мнѣ̀, ждѹ́ бо є҆го̀ съ бра́тїею.

А што да брата Аполоса, я вельмі прасіў яго, каб ён із братамі пайшоў да вас; але ён ніяк не хацеў ісьці цяпер, але прыйдзе тады, як будзе мець добрую прыгоду.

Ѡ҆ а҆поллѡ́сѣ же бра́тѣ: мно́гѡ моли́хъ є҆го̀, да прїи́детъ къ ва́мъ съ бра́тїею: и҆ всѧ́кѡ не бѣ̀ во́лѧ, да нн҃ѣ прїи́детъ, прїи́детъ же, є҆гда̀ ѹ҆праздни́тсѧ.

Будзьце чукавыя, стойце ў веры, будзьце мужныя, дужыя;

(За҄ 166.) Бо́дрствѹйте, сто́йте въ вѣ́рѣ, мѹжа́йтесѧ, ѹ҆твержда́йтесѧ:

Усе ў вас хай будзе зь любосьцю.

всѧ҄ ва́мъ любо́вїю да быва́ютъ.

Прашу вас, браты, — вы знаеце радзіму Сьцепанову, што яна ё першы плод Ахаі, і што яны пасьвяцілі сябе на службу сьвятым, —

Молю́ же вы̀, бра́тїе: вѣ́сте до́мъ стефани́новъ, ѩ҆́кѡ є҆́сть нача́токъ а҆ха́їи, и҆ въ слѹже́нїе ст҃ы҄мъ ѹ҆чини́ша себѐ:

Будзьце й вы падданыя таковым і кажнаму супрацаўню а гарапашніку.

да и҆ вы̀ повинѹ́йтесѧ таковы́мъ и҆ всѧ́комѹ споспѣ́шствѹющѹ и҆ трѹжда́ющѹсѧ.

Я цешуся з прыбыцьця Сьцепана а Фортуната а Ахаіка, бо яны запоўнілі нястачу вас;

Возра́довахсѧ же ѡ҆ прише́ствїи стефани́новѣ и҆ фѹртѹна́товѣ и҆ а҆ха́їковѣ, ѩ҆́кѡ ва́ше лише́нїе сі́и и҆спо́лниша:

Бо яны пачырсьцьвілі мой дух і ваш, прызнайце такіх.

ѹ҆поко́иша бо мо́й дѹ́хъ и҆ ва́шъ. Познава́йте ѹ҆̀бо такѡвы́ѧ.

Здароваюць вас цэрквы аскія; здароваюць вас шчыра ў Спадару Аквіла а Прыськіла з царквою, што ў доме іхным.

Цѣлѹ́ютъ вы̀ цр҃кви а҆сї҄йскїѧ: цѣлѹ́ютъ вы̀ ѡ҆ гд҇ѣ мно́гѡ а҆кѵ́ла и҆ прїскі́лла съ дома́шнею и҆́хъ цр҃ковїю.

Усі браты здароваюць вас. Здаровайце адно аднаго сьвятым цалаваньням.

Цѣлѹ́ютъ вы̀ бра́тїѧ всѧ҄. Цѣлѹ́йте дрѹ́гъ дрѹ́га лобза́нїемъ ст҃ы́мъ.

Здарованьне Паўлава собскаю рукою.

Цѣлова́нїе мое́ю рѹко́ю па́ѵлею.

Хто ня любе Спадара, анафема яму, маран-афа.

А҆́ще кто̀ не лю́битъ гд҇а ї҆и҃са хр҇та̀, да бѹ́детъ про́клѧтъ, мара́нъ а҆ѳа̀ {гд҇ь на́шъ прїи́де (сѵ́рскїй гла́съ)}.

Ласка Спадара нашага Ісуса Хрыста з вамі,

Блгдть гд҇а на́шегѡ ї҆и҃са хр҇та̀ съ ва́ми,

І міласьць мая з усімі вамі ў Хрысту Ісусу. Амін.

(и҆) любы̀ моѧ̀ со всѣ́ми ва́ми ѡ҆ хр҇тѣ̀ ї҆и҃сѣ. А҆ми́нь.

« 15 глава 1 глава »