Прыказяў Салямонавае 1 глава

Кніга Прыказяў Салямонавае
Пераклад Яна Станкевіча → New King James Version

Прыказі Салямона Давідзёнка, караля Ізраельскага,

The proverbs of Solomon the son of David, king of Israel:

Каб пазнаць мудрасьць а навуку, цяміць словы розуму,

To know wisdom and instruction, To [a]perceive the words of understanding,

Каб дзяржаць навуку добрага розуму, справядлівасьці, суду а пасьцівасьці,

To receive the instruction of wisdom, Justice, judgment, and equity;

Даць простым кемнасьць, маладзёну — веданьне а разважнасьць;

To give prudence to the simple, To the young man knowledge and discretion —

Мудры пачуе й павялічыцца веданьне ягонае, і разумны асягае ўменьне,

A wise man will hear and increase learning, And a man of understanding will [b]attain wise counsel,

Каб уцяміць прыказь а атумекі, словы мудрыцоў а загадкі іхныя.

To understand a proverb and an enigma, The words of the wise and their riddles.

Боязьнь СПАДАРОВА — пачатак веданьня. Мудрасьцяй а навукаю дурныя грэбуюць.

The fear of the Lord is the beginning of knowledge, But fools despise wisdom and instruction.

Сыну мой! слухай навукі айца свайго і не пакідай навучаньня маці свае;

My son, hear the instruction of your father, And do not forsake the law of your mother;

Бо яны — вянок зычлівасьці на галаву тваю і прыборы на шыю тваю.

For they will be a graceful ornament on your head, And chains about your neck.

Сыну мой! калі грэшнікі надзяць цябе, не гадзіся.

My son, if sinners entice you, Do not consent.

Калі яны скажуць: «Хадзі з намі, будзем цікаваць на кроў, зробім засадку бяз прычыны на нявіннага;

If they say, “Come with us, Let us lie in wait to shed blood; Let us lurk secretly for the innocent without cause;

Праглыніма іх жывых, як шэоль, і цэлых, як тых, што зыходзяць да долу;

Let us swallow them alive like [c]Sheol, And whole, like those who go down to the Pit;

Усялякую дарагую маемасьць знойдзем, напоўнім дамы нашы глабаньням;

We shall find all kinds of precious [d]possessions, We shall fill our houses with [e]spoil;

Кінь жэрабя свае сярод нас, майма ўсі адзін капшук».

Cast in your lot among us, Let us all have one purse” —

Сыну мой, не хадзі ў дарогу зь імі, узьдзерж нагу сваю ад сьцежкі іхнае;

My son, do not walk in the way with them, Keep your foot from their path;

Бо ногі іхныя бягуць да благога і барзьдзяць разьліваць кроў.

For their feet run to evil, And they make haste to shed blood.

Дарма расьцягаюць сеці на аччу якое-колечы птушкі;

Surely, in [f]vain the net is spread In the sight of any [g]bird;

А яны цікуюць на сваю собскую кроў, робяць засаду на душы свае.

But they lie in wait for their own blood, They lurk secretly for their own lives.

Гэткія сьцежкі кажнага прагавітага на чужую маемасьць: яна адбірае жыцьцё тым, хто адбярэць яе.

So are the ways of everyone who is greedy for gain; It takes away the life of its owners.

Мудрасьць вонках голасна гукае, на вуліцах узьнімае голас свой,

Wisdom calls aloud [h]outside; She raises her voice in the open squares.

На шумлівых ростанях гукае яна, у варотах месцкіх брамаў гукае яна словы свае:

She cries out in the [i]chief concourses, At the openings of the gates in the city She speaks her words:

«Пакуль, простыя, будзеце любіць прасьціню? пакуль, скалазубы, будзеце любаваць насьміханьне свае і, дурныя, ненавідзіць веду?

“How long, you [j]simple ones, will you love [k]simplicity? For scorners delight in their scorning, And fools hate knowledge.

Зьвярніцеся да казьнераньня майго; гля, я выльлю дух свой на вас, выяўлю словы свае вам;

Turn at my rebuke; Surely I will pour out my spirit on you; I will make my words known to you.

Бо я гукала, і вы адмовіліся, выцягнула руку сваю, і ня было зважаючага;

Because I have called and you refused, I have stretched out my hand and no one regarded,

І пагрэбавалі ўсімі радамі маімі, і не хацелі казьнераньняў маіх;

Because you disdained all my counsel, And would have none of my rebuke,

Дык і я буду сьміяцца з вашага няшчасьця, і буду насьміхацца, як нойдзе на вас спалох ваш.

I also will laugh at your calamity; I will mock when your terror comes,

Як прыйдзе, як разбурэньне, спалох ваш, і прылучыцца няшчасьце ваша, як віхор, як прыйдзе на вас гарота а безнадзееньне;

When your terror comes like a storm, And your destruction comes like a whirlwind, When distress and anguish come upon you.

Тады будуць гукаць мяне, але я не адкажу; золкам будуць шукаць мяне, але ня знойдуць мяне;

“Then they will call on me, but I will not answer; They will seek me diligently, but they will not find me.

Бо ненавідзілі веду й страху СПАДАРОВАГА не абралі,

Because they hated knowledge And did not choose the fear of the Lord,

Не хацелі мае рады, пагрэбавалі ўсім казьнераньням маім.

They would have none of my counsel And despised my every rebuke.

За тое будуць есьці з пладоў дарогі свае і насыцяцца радамі сваімі;

Therefore they shall eat the fruit of their own way, And be filled to the full with their own fancies.

Бо адварачаньне простых заб’ець іх, нядбайнасьць дурных загубіць іх.

For the [l]turning away of the simple will slay them, And the complacency of fools will destroy them;

Але слухаючы мяне будзе жыць бясьпечна й будзе супакойны, бяз страху ліха».

But whoever listens to me will dwell safely, And will be [m]secure, without fear of evil.”

« 150 глава 2 глава »