Матауша 25 глава

Сьвятая Эванэлія паводля сьв. Матауша
Пераклад П. Татарыновіча → Синодальный перевод (СВ)

Тады падобнае будзе валадарства нябеснае дзесяцём дзевам, якія, ўзяўшы свае сьветачы, выйшлі насустрэч маладому й маладой.

Тогда подобно будет Царство Небесное десяти девам, которые, взяв светильники свои, вышли навстречу жениху.

Адыж п’яць з іх было мудрых, а п’яць нерастаропных.

Из них пять было мудрых и пять неразумных.

Тыя нерастаропныя, ўзяўшы сьветачы, не ўзялі з сабою алівы,

Неразумные, взяв светильники свои, не взяли с собой масла.

а мудрыя ўзялі алівы ў пасудзіны свае з сьветачамі.

Мудрые же вместе со светильниками своими взяли масла в сосудах своих.

Калі-ж малады замарудзіў, прыдрамалі ўсе й паснулі.

И как жених замедлил, то задремали все и уснули.

Ажно ўпоўнач узняўся крык: Вось ідзе сужэнец, выходзьце на сустрэчу яму!

Но в полночь раздался крик: „Вот жених идет, выходите навстречу ему“.

Тады схапіліся ўсе тыя дзевы й абгледзелі свае сьветачы.

Тогда встали все девы те и поправили светильники свои.

Адыж нерастаропныя кажуць мудрым: дайце нам вашай алівы, бо сьветачы нашы гаснуць.

Неразумные же сказали мудрым: „Дайте нам вашего масла, потому что светильники наши гаснут“.

Адказалі мудрыя, кажучы: А як нам і вам нястане? Ідзеце лепш да прадаўцоў ды купеце сабе.

А мудрые отвечали: „Чтобы не случилось недостатка и у нас, и у вас, пойдите лучше к продающим и купите себе“.

Калі-ж яны йшлі купляць, прыйшоў малады, і каторыя былі гатовыя, ўвайшлі з ім на вясельле ды зачынена дзверы.

Когда же пошли они покупать, пришел жених, и готовые вошли с ним на брачный пир, и двери затворились.

Пасьля прыйходзяць і другія дзевы, кажучы: Усеспадару, Усеспадару, адчыні нам!

После приходят и прочие девы и говорят: „Господи! Господи! Отвори нам“.

Ён-жа адзываючыся, сказаў: Сапраўды кажу вам, ня знаю вас.

Он же сказал им в ответ: „Истинно говорю вам: не знаю вас“.

Дык не драмеце, ня ведаеце бо ні дня, ні гадзіны.

Итак, бодрствуйте, потому что не знаете ни дня, ни часа, в который придет Сын Человеческий.

Таксама як адзін чалавек, ад’яжджаючы, паклікаў слуг сваіх ды перадаў ім сваё дабро.

Ибо Он поступит, как человек, который, отправляясь в чужую страну, призвал рабов своих и поручил им имение свое.

І даў аднаму пяць талентаў, другому два, а трэцяму адзін, кожнаму паводле яго сілы, і зараз ад’ехаў,

И одному дал он пять талантов, другому — два, иному — один: каждому по его силе. И тотчас отправился.

Той-жа, што дастаў пяць талентаў, пайшоў, пусьціў іх у ход і прыдбаў яшчэ пяць.

Получивший пять талантов пошел, употребил их в дело и приобрел другие пять талантов;

Таксама й той, што дастаў два, здабыў другія два.

точно так же и получивший два таланта приобрел другие два;

А той, што ўзяў адзін, пайшоўшы, закапаў у землю й схаваў грошы гаспадара свайго.

получивший же один талант пошел и закопал его в землю и скрыл серебро господина своего.

Пасьля-ж доўгага часу вярнуўся гаспадар гэных слуг ды зрабіў з імі разрахунак.

По долгом времени приходит господин рабов тех и требует у них отчета.

І, прыступіўшы, той, што дастаў пяць талентаў, прынёс другія пяць талентаў, кажучы: Спадару, даў ты мне пяць талентаў, вось я здабыў другія пяць.

И, подойдя, получивший пять талантов принес другие пять талантов и говорит: „Господин! Пять талантов ты дал мне; вот другие пять талантов я приобрел на них“.

Сказаў яму гаспадар ягоны: Добра, слуга добры і верны, таму што быў ты верны над малым, над многім цябе пастаўлю, ўвайдзі ў радасьць гаспадара твайго.

Господин его сказал ему: „Хорошо, добрый и верный раб! В малом ты был верен, над многим тебя поставлю; войди в радость господина твоего“.

Прыступіў жа й той, што атрымаў два таленты й сказаў: Спадару, даў ты мне два таленты, вось я прыдбаў другія два.

Подошел также и получивший два таланта и сказал: „Господин! Два таланта ты дал мне; вот другие два таланта я приобрел на них“.

Сказаў яму гаспадар ягоны: Добра, слуга добры і верны, у малым ты быў верны, над многім пастаўлю цябе, ўвайдзі ў радасьць гаспадара твайго.

А прыступіўшы й той, што дастаў адзін талент, сказаў: Усеспадару, я ведаю, ты чалавек цьвёрды: жнеш, дзе ня сееў і збіраеш, дзе не рассыпаў.

Подошел и получивший один талант и сказал: „Господин! Я знал тебя, что ты человек жестокий, жнешь, где не сеял, и собираешь, где не рассыпал,

І, пабаяўшыся, пайшоў я ды схаваў твой талент у землю: во маеш табе тваё.

и, убоявшись, пошел и скрыл талант твой в земле; вот тебе твое“.

Гаспадар-жа адазваўшыся, кажа яму: Слуга дрэнны і нядбалы! Ведаў ты, што я жну, дзе, ня сееў, і збіраю, дзе не рассыпаў.

Господин же его сказал ему в ответ: „Лукавый раб и ленивый! Ты знал, что я жну, где не сеял, и собираю, где не рассыпал;

Трэба-ж было табе аддаць мае грошы банкіром і я, вярнуўшыся, ўзяў-бы сваё з прыбыткам.

поэтому надлежало тебе отдать серебро мое торгующим, и я, придя, получил бы мое с прибылью.

Дык вазмеце ад яго талент і дайце маючаму дзесяць талентаў.

Итак, возьмите у него талант и дайте имеющему десять талантов,

Кожнаму бо, хто мае, будзе дадзена і меціме дастатак, а ў таго, хто ня мае, будзе аднята й тое, што здаецца мець.

ибо всякому имеющему дастся и приумножится, а у неимеющего отнимется и то, что имеет;

А няздатнага слугу выкіньце ў процьму вонкавую, там будзе плач і скрыгот зубоў.

а негодного раба выбросьте во тьму внешнюю; там будет плач и скрежет зубов“». Сказав это, возгласил: «Кто имеет уши слышать, да слышит!

Калі-ж прыйдзе Сын чалавечы ў славе сваёй і ўсе анелы з ім, тады сядзе на пасадзе свае славы,

Когда же придет Сын Человеческий во славе Своей и все святые ангелы с Ним, тогда сядет на престоле славы Своей,

і збяруцца перад ім усе народы, й адлучыць іх адных ад другіх, як аўчар аддзяляе авец ад казлоў,

и соберутся пред Ним все народы; и отделит одних от других, как пастырь отделяет овец от козлов;

ды паставіць авец праваруч, а казлоў — леваруч сябе.

и поставит овец по правую Свою сторону, а козлов — по левую.

Тады скажа Валадар тым, што праваруч ад яго будуць: Прыйдзеце, багаслаўлёны Айца майго, атрымайце валадарства, прыгатаванае вам ад заснавання сьвету.

Тогда скажет Царь тем, которые по правую сторону Его: „Придите, благословенные Отца Моего, наследуйте Царство, уготованное вам от создания мира:

Я бо галодны быў і вы далі мне есьці; засмагшы быў і вы далі мне напіцца; быў госьцем і вы прынялі мяне;

ибо алкал Я, и вы дали Мне есть; жаждал, и вы напоили Меня; был странником, и вы приняли Меня;

быў нагім і вы прыадзелі мяне; хворым і вы адведалі мяне; быў у вастрозе і вы прыйшлі да мяне.

был наг, и вы одели Меня; был болен, и вы посетили Меня; в темнице был, и вы пришли ко Мне“.

Тады адкажуць яму справядлівыя ў адказ: Усеспадару, калі-ж мы бачылі цябе галодным ды накармілі, засмагшым ды напаілі?

Тогда праведники скажут Ему в ответ: „Господи! Когда мы видели Тебя алчущим и накормили? Или жаждущим — и напоили?

Калі мы бачылі цябе падарожным і прыгасьцілі, або нагім ды прыадзелі цябе?

Когда мы видели Тебя странником и приняли? Или нагим — и одели?

Або калі мы бачылі цебе хворым, ці ў вязніцы ды адведалі цябе?

Когда мы видели Тебя больным или в темнице и пришли к Тебе?“

І адказваючы прамовіць да іх Валадар: Сапраўды кажу вам, колькі вы зрабілі аднаму з гэтых братоў маіх найменшых, мне зрабілі.

И Царь скажет им в ответ: „Истинно говорю вам: так как вы сделали это одному из этих братьев Моих меньших, то сделали Мне“.

Тады скажа і тым, што леваруч будуць: Ідзеце ад мяне праклятыя, ў вагонь вечны прыгатаваны нячысьціку й анелам ягоным.

Тогда скажет и тем, которые по левую сторону: „Идите от Меня, проклятые, в огонь вечный, уготованный дьяволу и ангелам его:

Бо я быў галодны й вы не далі мне есьці; меў смагу й не далі мне піць;

ибо алкал Я, и вы не дали Мне есть; жаждал, и вы не напоили Меня;

быў падарожным і не далі мне прытулішча; нагім і не прыадзелі мяне; быў занядужаўшы і быў у вастрозе. а вы не адведалі мяне.

был странником, и не приняли Меня; был наг, и не одели Меня; болен и в темнице, и не посетили Меня“.

Тады і яны ў атозвіны скажуць: Усеспадару, калі мы бачылі цябе галодным, або засмагшым ці госьцем, ці нагім, ці занядужаўшым, або ў дарозе, ці ў вастрозе ды ня ўслужылі табе?

Тогда и они скажут Ему в ответ: „Господи! Когда мы видели Тебя алчущим, или жаждущим, или странником, или нагим, или больным, или в темнице и не послужили Тебе?“

Тады скажа ім у адказ: Сапраўды гавару вам, колькі разоў вы не ўспамаглі аднаго з гэтых найменшых, дык не ўспамаглі й мяне.

Тогда скажет им в ответ: „Истинно говорю вам: так как вы не сделали этого одному из этих меньших, то не сделали Мне“.

І пойдуць гэтыя на муку вечную, а справядлівыя ў жыцьцё вечнае.

И пойдут эти в муку вечную, а праведники — в жизнь вечную».

« 24 глава 26 глава »