Матфея 25 глава

Евангелле паводле Матфея
Пераклад Анатоля Клышкi → Синодальный перевод (СВ)

Тады Царства Нябёсаў будзе падобнае да дзесяці дзяўчат, што, узяўшы свае свяцільні, выйшлі на сустрэчу маладога.

Тогда подобно будет Царство Небесное десяти девам, которые, взяв светильники свои, вышли навстречу жениху.

І пяць з іх было неразумных і пяць разумных.

Из них пять было мудрых и пять неразумных.

Бо неразумныя, узяўшы свае свяцільні, не ўзялі з сабою алею.

Неразумные, взяв светильники свои, не взяли с собой масла.

А разумныя ўзялі са сваімі свяцільнямі алею ў пасудзінах.

Мудрые же вместе со светильниками своими взяли масла в сосудах своих.

А калі малады запазніўся, яны ўсе задрамалі і паснулі.

И как жених замедлил, то задремали все и уснули.

Але апоўначы пачуўся крык: «Вось [ідзе] малады! Выходзьце на сустрэчу [яму]».

Но в полночь раздался крик: „Вот жених идет, выходите навстречу ему“.

Тады ўсе тыя дзяўчаты ўсталі і паправілі свае свяцільні.

Тогда встали все девы те и поправили светильники свои.

Неразумныя ж сказалі разумным: Дайце нам свайго алею, таму што нашы свяцільні гаснуць.

Неразумные же сказали мудрым: „Дайте нам вашего масла, потому что светильники наши гаснут“.

А разумныя сказалі ў адказ: Каб не забракла нам і вам; пайдзіце лепей да прадаўцоў і купіце сабе.

А мудрые отвечали: „Чтобы не случилось недостатка и у нас, и у вас, пойдите лучше к продающим и купите себе“.

І калі яны адыходзілі купляць, прыйшоў малады; і гатовыя ўвайшлі з ім на вяселле, і дзверы былі зачынены.

Когда же пошли они покупать, пришел жених, и готовые вошли с ним на брачный пир, и двери затворились.

Пасля ж прыходзяць і астатнія дзяўчаты і кажуць: Гаспадару, гаспадару, адчыні нам!

После приходят и прочие девы и говорят: „Господи! Господи! Отвори нам“.

Але ён сказаў у адказ: Сапраўды кажу вам: Я не ведаю вас.

Он же сказал им в ответ: „Истинно говорю вам: не знаю вас“.

Дык будзьце пільныя: таму што вы не ведаеце ні дня, ні гадзіны, [калі прыйдзе Сын Чалавечы].

Итак, бодрствуйте, потому что не знаете ни дня, ни часа, в который придет Сын Человеческий.

Бо гэтак жа як адзін чалавек, адыходзячы ў чужую краіну, паклікаў сваіх слуг і перадаў ім сваю маёмасць,

Ибо Он поступит, как человек, который, отправляясь в чужую страну, призвал рабов своих и поручил им имение свое.

і аднаму ён даў пяць талентаў, другому ж — два, а яшчэ аднаму — адзін, кожнаму паводле яго сілы; і адышоў.

И одному дал он пять талантов, другому — два, иному — один: каждому по его силе. И тотчас отправился.

Адразу той, хто атрымаў пяць талентаў, пайшоўшы, пусціў іх у абаротак і прыдбаў другія пяць [талентаў];

Получивший пять талантов пошел, употребил их в дело и приобрел другие пять талантов;

таксама [і] той, што атрымаў два таленты, прыдбаў другія два.

точно так же и получивший два таланта приобрел другие два;

А той, што атрымаў адзін, адышоўся, раскапаў зямлю і схаваў серабро свайго гаспадара.

получивший же один талант пошел и закопал его в землю и скрыл серебро господина своего.

Праз доўгі ж час прыходзіць гаспадар тых слуг і зводзіць з імі рахунак.

По долгом времени приходит господин рабов тех и требует у них отчета.

І той, хто атрымаў пяць талентаў, падышоўшы, прынёс другія пяць талентаў, кажучы: Гаспадару, ты перадаў мне пяць талентаў; вось другія пяць талентаў я прыдбаў [на іх].

И, подойдя, получивший пять талантов принес другие пять талантов и говорит: „Господин! Пять талантов ты дал мне; вот другие пять талантов я приобрел на них“.

Яго гаспадар сказаў яму: Выдатна, добры і верны слуга! Над малым ты быў верны, над многім пастаўлю цябе; увайдзі ў радасць свайго гаспадара.

Господин его сказал ему: „Хорошо, добрый и верный раб! В малом ты был верен, над многим тебя поставлю; войди в радость господина твоего“.

Падышоў і той, хто [атрымаў] два таленты, і сказаў: Гаспадару, два таленты ты перадаў мне; вось, я прыдбаў другія два таленты [на іх].

Подошел также и получивший два таланта и сказал: „Господин! Два таланта ты дал мне; вот другие два таланта я приобрел на них“.

Падышоў і той, хто атрымаў адзін талент, і сказаў: Гаспадару, я ведаў цябе, што ты чалавек жорсткі: жнеш, дзе не сеяў, і збіраеш, дзе не рассыпаў;

Подошел и получивший один талант и сказал: „Господин! Я знал тебя, что ты человек жестокий, жнешь, где не сеял, и собираешь, где не рассыпал,

і я збаяўся — пайшоў і схаваў твой талент у зямлі: вось табе тваё.

и, убоявшись, пошел и скрыл талант твой в земле; вот тебе твое“.

А яго гаспадар сказаў яму ў адказ: «Ліхі і баязлівы слуга, ты ведаў, што я жну, дзе не сеяў, і збіраю, дзе не рассыпаў;

Господин же его сказал ему в ответ: „Лукавый раб и ленивый! Ты знал, что я жну, где не сеял, и собираю, где не рассыпал;

дык трэба было табе аддаць маё серабро ў рост79, і я, прыйшоўшы, атрымаў бы сваё з прыбыткам.

поэтому надлежало тебе отдать серебро мое торгующим, и я, придя, получил бы мое с прибылью.

Дык вось вазьміце ад яго талент і дайце таму, хто мае дзесяць талентаў;

Итак, возьмите у него талант и дайте имеющему десять талантов,

бо кожнаму, хто мае, будзе дадзена, і памножыцца, а ў таго, хто не мае, адымецца і тое, што мае.

ибо всякому имеющему дастся и приумножится, а у неимеющего отнимется и то, что имеет;

А нявартага слугу выкіньце ў цемру знадворную — там будзе плач і скрыгат зубоў. [Сказаўшы гэта, усклікнуў: хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе!]

а негодного раба выбросьте во тьму внешнюю; там будет плач и скрежет зубов“». Сказав это, возгласил: «Кто имеет уши слышать, да слышит!

Калі ж прыйдзе Сын Чалавечы ў Сваёй славе і ўсе [святыя] Анёлы з Ім, тады сядзе Ён на троне Сваёй славы;

Когда же придет Сын Человеческий во славе Своей и все святые ангелы с Ним, тогда сядет на престоле славы Своей,

і будуць сабраны перад Ім усе народы; і Ён аддзеліць іх адзін ад аднаго, як пастух аддзяляе авечак ад казлоў;

и соберутся пред Ним все народы; и отделит одних от других, как пастырь отделяет овец от козлов;

і Ён паставіць авечак праваруч ад Сябе, а казлоў — леваруч.

и поставит овец по правую Свою сторону, а козлов — по левую.

Тады Цар скажа тым, хто праваруч Яго: «Прыйдзіце, дабраславёныя Майго Бацькі, вазьміце ў спадчыну Царства, падрыхтаванае вам ад заснавання свету.

Тогда скажет Царь тем, которые по правую сторону Его: „Придите, благословенные Отца Моего, наследуйте Царство, уготованное вам от создания мира:

Бо быў Я галодны, і вы далі Мне есці; быў сасмяглы, і вы напаілі Мяне; чужаземец быў, і вы прынялі Мяне;

ибо алкал Я, и вы дали Мне есть; жаждал, и вы напоили Меня; был странником, и вы приняли Меня;

быў голы, і вы адзелі Мяне; быў хворы, і вы адведалі Мяне; у турме быў, і вы прыйшлі да Мяне».

был наг, и вы одели Меня; был болен, и вы посетили Меня; в темнице был, и вы пришли ко Мне“.

Тады ў адказ Яму праведнікі скажуць: «Госпадзе, калі мы бачылі Цябе галодным і накармілі ці сасмяглага і напаілі?

Тогда праведники скажут Ему в ответ: „Господи! Когда мы видели Тебя алчущим и накормили? Или жаждущим — и напоили?

І калі мы бачылі Цябе чужаземцам і прынялі ці голым і адзелі?

Когда мы видели Тебя странником и приняли? Или нагим — и одели?

І калі мы бачылі Цябе хворым ці ў турме і прыйшлі да Цябе?

Когда мы видели Тебя больным или в темнице и пришли к Тебе?“

І ў адказ Цар скажа ім: «Сапраўды кажу вам: што зрабілі вы аднаму з гэтых найменшых Маіх братоў, тое вы Мне зрабілі».

И Царь скажет им в ответ: „Истинно говорю вам: так как вы сделали это одному из этих братьев Моих меньших, то сделали Мне“.

Тады Ён скажа і тым, хто леваруч: «Ідзіце ад Мяне, праклятыя, у вечны агонь, падрыхтаваны д’яблу і яго анёлам.

Тогда скажет и тем, которые по левую сторону: „Идите от Меня, проклятые, в огонь вечный, уготованный дьяволу и ангелам его:

Бо быў Я галодны, і вы не далі Мне есці; быў сасмяглы, і вы не напаілі Мяне;

ибо алкал Я, и вы не дали Мне есть; жаждал, и вы не напоили Меня;

быў чужаземец, і вы не прынялі Мяне; быў голы, і вы не адзелі Мяне; быў хворы і ў турме, і вы не адведалі Мяне».

был странником, и не приняли Меня; был наг, и не одели Меня; болен и в темнице, и не посетили Меня“.

Тады ў адказ і яны скажуць: «Госпадзе, калі мы бачылі Цябе галодным, ці сасмяглым, ці чужаземцам, ці голым, ці хворым, ці ў турме, і не паслужылі Табе?»

Тогда и они скажут Ему в ответ: „Господи! Когда мы видели Тебя алчущим, или жаждущим, или странником, или нагим, или больным, или в темнице и не послужили Тебе?“

Тады Ён скажа ім у адказ: «Сапраўды кажу вам: што не зрабілі вы аднаму з гэтых найменшых, таго вы і Мне не зрабілі».

Тогда скажет им в ответ: „Истинно говорю вам: так как вы не сделали этого одному из этих меньших, то не сделали Мне“.

І пойдуць гэтыя на вечную кару, а праведнікі ў жыццё вечнае.

И пойдут эти в муку вечную, а праведники — в жизнь вечную».

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

27 79: Літаральна: грашаменам (або: банкірам).

« 24 глава 26 глава »