Мацьвея 25 глава

Паводле Мацьвея Сьвятое Эвангельле
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Синодальный перевод (СВ)

Тады падобна будзе царства нябе́снае да дзесяцех дзяўчат, якія, узяўшы сьве́тачы, выйшлі насустрэчу жаніху.

Тогда подобно будет Царство Небесное десяти девам, которые, взяв светильники свои, вышли навстречу жениху.

З іх пяць было разумных і пяць неразумных.

Из них пять было мудрых и пять неразумных.

Неразумныя, узяўшы сьве́тачы сваі, не ўзялі з сабою але́ю.

Неразумные, взяв светильники свои, не взяли с собой масла.

Мудрыя-ж разам з сьве́тачамі сваімі ўзялі але́й у судзіны свае́.

Мудрые же вместе со светильниками своими взяли масла в сосудах своих.

А як жаніх замару́дзіў, то задрамалі ўсе́ і паснулі.

И как жених замедлил, то задремали все и уснули.

Але ў паўночы ўзьняўся крык: вось жаніх ідзе́, выхо́дзьце насустрэчу яму!

Но в полночь раздался крик: „Вот жених идет, выходите навстречу ему“.

Тады ўсталі ўсе́ дзяўчаты гэныя і паправілі сьве́тачы сваі.

Тогда встали все девы те и поправили светильники свои.

Неразумныя-ж сказалі мудрым: дайце нам вашага але́ю, бо сьве́тачы нашы гаснуць.

Неразумные же сказали мудрым: „Дайте нам вашего масла, потому что светильники наши гаснут“.

А разумныя адказалі, кажучы: каб ня зда́рылася недахвату і ў нас і ў вас, пайдзе́це ле́пш да прадаўцоў і купе́це сабе́.

А мудрые отвечали: „Чтобы не случилось недостатка и у нас, и у вас, пойдите лучше к продающим и купите себе“.

Калі-ж пайшлі яны купляць, прыйшоў жаніх, і гатовыя ўвайшлі з ім на вясе́льле, і дзьверы зачыніліся.

Когда же пошли они покупать, пришел жених, и готовые вошли с ним на брачный пир, и двери затворились.

Пасьля прыходзіць і рэшта дзяўчат ды кажуць: Госпадзе! Госпадзе! адчыні нам!

После приходят и прочие девы и говорят: „Господи! Господи! Отвори нам“.

Ён-жа сказаў ім у адказ: Запраўды кажу вам: ня знаю вас.

Он же сказал им в ответ: „Истинно говорю вам: не знаю вас“.

Дык ня сьпіце, бо ня ве́даеце ні дня, ні гадзіны, у якую прыйдзе Сын Чалаве́чы.

Итак, бодрствуйте, потому что не знаете ни дня, ни часа, в который придет Сын Человеческий.

Бо, як чалаве́к, выяжджа́ючы, паклікаў слуг сваіх і здаў ім маемасьць сваю.

Ибо Он поступит, как человек, который, отправляясь в чужую страну, призвал рабов своих и поручил им имение свое.

І аднаму даў пяць таля́нтаў, другому два, іншаму адзін — кожнаму паводле яго сілы.

И одному дал он пять талантов, другому — два, иному — один: каждому по его силе. И тотчас отправился.

Той, што дастаў пяць таля́нтаў, пайшоў, пусьціў іх у дзе́ла і прыдбаў другіх пяць таля́нтаў.

Получивший пять талантов пошел, употребил их в дело и приобрел другие пять талантов;

Так сама і той, што дастаў два таля́нты, прыдбаў другія два.

точно так же и получивший два таланта приобрел другие два;

А той, што дастаў адзін таля́нт, пайшоў і закапаў яго ў зямлю, і схаваў серабро гаспадара свайго.

получивший же один талант пошел и закопал его в землю и скрыл серебро господина своего.

Цераз доўгі час прыходзіць гаспадар слуг гэных і трэбуе ў іх справаздачы.

По долгом времени приходит господин рабов тех и требует у них отчета.

І, падыйшоўшы, той, што быў дастаў пяць таля́нтаў, прынёс другія пяць таля́нтаў і кажа: гаспадар! пяць таля́нтаў ты даў мне́; вось другія пяць таля́нтаў я прыдба́ў на іх.

И, подойдя, получивший пять талантов принес другие пять талантов и говорит: „Господин! Пять талантов ты дал мне; вот другие пять талантов я приобрел на них“.

Гаспадар яго сказаў яму: добра, добры і ве́рны слуга́! у малым ты быў ве́рны, над многім цябе́ пастаўлю; увайдзі ў радасьць гаспадара твайго.

Господин его сказал ему: „Хорошо, добрый и верный раб! В малом ты был верен, над многим тебя поставлю; войди в радость господина твоего“.

Падыйшоў таксама і той, што дастаў два таля́нты, і сказаў: гаспадар, два таля́нты ты мне́ даў, вось другія два таля́нты я прыдба́ў на іх.

Подошел также и получивший два таланта и сказал: „Господин! Два таланта ты дал мне; вот другие два таланта я приобрел на них“.

Гаспадар яго сказаў яму: добра, добры і ве́рны слуга! У малым ты быў ве́рны: над многім цябе́ пастаўлю; увайдзі ў радасьць гаспадара твайго.

Падыйшоў і той, што дастаў адзін талянт, і сказаў: гаспадар, я ве́даў цябе́, што ты чалаве́к жорсткі: жне́ш, дзе́ ня се́яў, і зьбіраеш, дзе́ не рассыпаў;

Подошел и получивший один талант и сказал: „Господин! Я знал тебя, что ты человек жестокий, жнешь, где не сеял, и собираешь, где не рассыпал,

дык, убаяўшыся, пайшоў і схаваў таля́нт твой у зямлю: вось табе́ тваё.

и, убоявшись, пошел и скрыл талант твой в земле; вот тебе твое“.

Гаспадар-жа яго сказаў яму ў адказ: благí і ляны́ слуга́! Ты ве́даў, што я жну, дзе́ ня се́яў, і зьбіраю, дзе́ не рассыпаў.

Господин же его сказал ему в ответ: „Лукавый раб и ленивый! Ты знал, что я жну, где не сеял, и собираю, где не рассыпал;

Дзеля гэтага нале́жала табе́ аддаць серабро маё таргуючым; і я, прыйшоўшы, дастаў бы сваё з прыбыткам.

поэтому надлежало тебе отдать серебро мое торгующим, и я, придя, получил бы мое с прибылью.

Дык вазьме́це ў яго таля́нт і дайце маючаму дзе́сяць таля́нтаў.

Итак, возьмите у него талант и дайте имеющему десять талантов,

Бо ўсякаму ма́ючаму будзе дадзена і прыўмножыцца, а ў няма́ючага і тое, што ма́е, ўзята будзе.

ибо всякому имеющему дастся и приумножится, а у неимеющего отнимется и то, что имеет;

А нягоднага слугу́ кіньце ў це́мру вонкавую; там будзе плач і скрыгот зубоў.

а негодного раба выбросьте во тьму внешнюю; там будет плач и скрежет зубов“». Сказав это, возгласил: «Кто имеет уши слышать, да слышит!

Калі-ж прыйдзе Сын Чалаве́чы ў славе сваёй, і ўсе́ сьвятыя Ангелы з Ім, тады сядзе на паса́дзе славы сваёй.

Когда же придет Сын Человеческий во славе Своей и все святые ангелы с Ним, тогда сядет на престоле славы Своей,

І зьбяруцца перад ім усе́ народы; і аддзе́ліць адных ад другіх, як пастух аддзяляе аве́ц ад казлоў;

и соберутся пред Ним все народы; и отделит одних от других, как пастырь отделяет овец от козлов;

і паставіць аве́ц па правай руцэ, а казлоў па ле́вай.

и поставит овец по правую Свою сторону, а козлов — по левую.

Тады скажа Цар тым, што напра́ва ад Яго: прыйдзе́це, багасла́ўленыя Айца́ Майго, насьле́дуйце царства, прыгатаванае вам ад стварэньня сьве́ту.

Тогда скажет Царь тем, которые по правую сторону Его: „Придите, благословенные Отца Моего, наследуйте Царство, уготованное вам от создания мира:

Бо Я хаце́ў е́сьці, і вы накармілі Мяне́; пра́гнуў, і вы напаілі Мяне́; быў у дарозе, і вы прынялі Мяне́.

ибо алкал Я, и вы дали Мне есть; жаждал, и вы напоили Меня; был странником, и вы приняли Меня;

Быў нагí, і вы адзе́лі Мяне́; быў хворы, і вы адве́далі Мяне́; быў у вязьніцы, і вы прыйшлі да Мяне́.

был наг, и вы одели Меня; был болен, и вы посетили Меня; в темнице был, и вы пришли ко Мне“.

Тады праведнікі скажуць Яму ў адказ: Госпадзе! калі мы бачылі Цябе́ галодным і накармілі? ці пра́гнучым і напаілі?

Тогда праведники скажут Ему в ответ: „Господи! Когда мы видели Тебя алчущим и накормили? Или жаждущим — и напоили?

Калі мы бачылі Цябе́ ў дарозе і прынялі? Ці нагíм і адзе́лі?

Когда мы видели Тебя странником и приняли? Или нагим — и одели?

Калі мы бачылі Цябе́ хворым, ці ў вязьніцы, і прыйшлі да Цябе́?

Когда мы видели Тебя больным или в темнице и пришли к Тебе?“

І Цар скажа ім у адказ: запраўды́ кажу вам: тое, што вы зрабілі аднаму з гэных ме́ншых братоў Маіх, вы зрабілі Мне́.

И Царь скажет им в ответ: „Истинно говорю вам: так как вы сделали это одному из этих братьев Моих меньших, то сделали Мне“.

Тады скажа і тым, што нале́ва: ідзе́це ад Мяне́, праклятыя, у вагонь ве́чны, прыгатава́ны чарту і ангелам ягоным.

Тогда скажет и тем, которые по левую сторону: „Идите от Меня, проклятые, в огонь вечный, уготованный дьяволу и ангелам его:

Бо Я хацеў е́сьці, і вы не далі Мне́; пра́гнуў, і вы не напаілі Мяне́;

ибо алкал Я, и вы не дали Мне есть; жаждал, и вы не напоили Меня;

быў у дарозе, і ня прынялі Мяне́; быў нагí, і не адзе́лі Мяне́; быў хворы і ў вязьніцы, і не даве́даліся Мяне́.

был странником, и не приняли Меня; был наг, и не одели Меня; болен и в темнице, и не посетили Меня“.

Тады і яны скажуць Яму ў адказ: Госпадзе! калі мы бачылі Цябе́ галодным, ці пра́гнучым, ці ў дарозе, ці нагíм, ці хворым, ці ў вязьніцы і не паслужылі Табе́?

Тогда и они скажут Ему в ответ: „Господи! Когда мы видели Тебя алчущим, или жаждущим, или странником, или нагим, или больным, или в темнице и не послужили Тебе?“

Тады скажа ім у адказ: запраўды́ кажу вам: як вы не зрабілі гэтага аднаму з гэтых ме́ншых, то не зрабілі Мне́.

Тогда скажет им в ответ: „Истинно говорю вам: так как вы не сделали этого одному из этих меньших, то не сделали Мне“.

І пойдуць гэтыя на муку вечную, а праведнікі ў жыцьцё вечнае.

И пойдут эти в муку вечную, а праведники — в жизнь вечную».

Примечания:

Пераклад Л. Дзекуць-Малея

15 таля́нтаў — вага́, серабра.

« 24 глава 26 глава »