Лукі 1 глава

Паводле Лукі Сьвятое Эвангельле
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Синодальный перевод (СВ)

 
 

Як ужо многія браліся напісаць аповесьць аб зусім добра вядомых сярод вас здарэньнях,
 
Как уже многие начали составлять повествования о совершенно известных между нами событиях,

як пераказалі нам тое быўшыя з са́мага пачатку вачавідцамі і слугамі Слова,
 
как передали нам то бывшие с самого начала очевидцами и служителями Слова,

то прыйшло на думку і мне́, пільна разьве́даўшы аб усім ад пачатку, як сьле́д апісаць табе́, высокапаважаны Феафіле,
 
то рассудилось и мне, по тщательном исследовании всего с начала, по порядку описать тебе, достопочтенный Феофил,

каб ты даве́даўся праўду аб тых словах, якіх цябе́ навучылі.
 
чтобы ты узнал твердое основание того учения, в котором был наставлен.

Быў у дні Ірада, цара Юдэйскага, сьвяшчэньнік з Авіявае чаргі, на імя Захарыя, і жонка яго з дачок Ааронавых; і было імя яе́ Альжбе́та.
 
Во дни Ирода, царя иудейского, был священник из Авиевой чреды по имени Захария; и жена его из рода Ааронова по имени Елисавета.

Былі-ж яны абое праведныя перад Богам, паступаючы паводле прыказаньняў і законаў Госпада беззаганна.
 
Оба они были праведны пред Богом, поступая по всем заповедям и уставам Господним беспорочно.

І ня было ў іх дзіцяці, бо Альжбе́та была няплодная, і абое яны былі паджылыя ў гадох сваіх.
 
У них не было детей, ибо Елисавета была неплодна, и оба были уже в летах преклонных.

І ста́лася, калі ў парадку свае́ чаргі служыў ён перад Богам,
 
Однажды, когда он в порядке своей чреды служил пред Богом,

выпала яму паводле звычаю сьвяшчэньнікаў увайсьці ў царкву Гасподнюю кадзíць;
 
по жребию, как обыкновенно было у священников, досталось ему войти в храм Господень для каждения, —

а ўся маса народу вонках малілася ў час каджэньня.
 
а всё множество народа молилось вне во время каждения, —

І зьявіўся яму Ангел Гасподні, стоячы справа ля кадзільнага ахвярніку.
 
тогда явился ему ангел Господень, стоя по правую сторону жертвенника кадильного.

І спалохаўся Захарыя, убачыўшы яго, і зьняў яго страх.
 
Захария, увидев его, смутился, и страх напал на него.

Ангел жа сказаў яму: ня бойся, Захарыя; бо вы́слухана малітва твая, і жонка твая Альжбе́та ўродзіць табе́ сына, і дасі яму імя — Іоан.
 
Ангел же сказал ему: «Не бойся, Захария, ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и наречешь ему имя Иоанн.

І будзе табе́ радасьць і ўце́ха, і многія ўзрадуюцца з нараджэньня яго.
 
И будет тебе радость и веселье, и многие о рождении его возрадуются,

Бо ён будзе вялікі перад Госпадам; і ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ў чэраве маткі свае́.
 
ибо он будет велик пред Господом; не будет пить вина и сикера и Духа Cвятого исполнится еще от чрева матери своей;

І многіх з сыноў Ізраілявых наве́рне да Госпада Бога іх.
 
и многих из сынов Израилевых обратит к Господу, Богу их;

І пройдзе перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзе́цям, і непаслухмя́ных да мудрасьці праведных, каб прыгатаваць Госпаду народ падгатоўлены.
 
и будет идти пред Ним в духе и силе Илии, чтобы возвратить сердца отцов детям и непокорным — образ мыслей праведников, дабы представить Господу народ приготовленный».

І сказаў Захарыя Ангелу: Па чым пазна́ю я гэтае? То-ж я стары́, і жонка мая ў гадо́х пажылых.
 
И сказал Захария ангелу: «По чему я узнаю это? Ибо я стар, и жена моя в летах преклонных».

І сказаў яму Ангел у адказ: я — Гаўрыіл, што перад Богам стаю, і пасла́ны гаварыць з табою і абвясьціць табе́ гэтае.
 
Ангел сказал ему в ответ: «Я Гавриил, предстоящий пред Богом, и послан говорить с тобой и благовестить тебе это;

І вось, будзеш ты маўчаць, і ня здолееш гаварыць да дня, калі гэтае станецца: за тое, што не паве́рыў словам маім, якія збудуцца ў свой час.
 
и вот, ты будешь молчать и не будешь иметь возможности говорить до того дня, как это сбудется, за то что ты не поверил словам моим, которые сбудутся в свое время».

І ждаў народ Захарыю і дзівіўся, што ён марудзіць у царкве́.
 
Между тем народ ожидал Захарию и дивился, что он медлит в храме.

Выйшаўшы-ж, ён ня мог гаварыць да іх: і пазналі, што бачыў зья́ву ў царкве́; і ён ківаў і астаўся не́мы.
 
Он же, выйдя, не мог говорить к ним; и они поняли, что он видел видение в храме; и он объяснялся с ними знаками и оставался нем.

І сталася, як скончыліся дні службы яго, вярнуўся ён у дом свой.
 
А когда окончились дни службы его, возвратился в дом свой.

Пасьля гэтых дзён зачала Альжбе́та, жонка яго, і таілася пяць ме́сяцаў, ды гаварыла:
 
После этих дней зачала Елисавета, жена его, и таилась пять месяцев, и говорила:

так учыніў мне́ Госпад у дні гэтыя, як глянуў на мяне́, каб зьняць з мяне́ ганьбу між людзьмі.
 
«Так сотворил мне Господь во дни эти, в которые призрел на меня, чтобы снять с меня поношение между людьми».

У шосты-ж ме́сяц пасланы быў Ангел Гаўрыіл ад Бога ў места Галіле́йскае, называнае Назарэт,
 
В шестой же месяц послан был ангел Гавриил от Бога в город галилейский, называемый Назарет,

да дзе́вы, зару́чанай з мужам іме́ньнем Язэп, з дому Давідавага; імя-ж дзе́вы — Марыя.
 
к деве, обрученной мужу по имени Иосиф, из дома Давидова; имя же деве Мария.

Ангел, увайшоўшы да яе́, сказаў: радуйся, дабрадатная! Госпад з табою; багасла́ўлена ты між жанок.
 
Ангел, войдя к ней, сказал: «Радуйся, благодатная! Господь с тобой; благословенна ты между женами».

Яна-ж, убачыўшы яго, спалохалася ад слоў яго і разважала, што-б гэта было за прывітаньне такое?
 
Она же, увидев его, смутилась от слов его и размышляла, что бы это было за приветствие.

І сказаў ёй Ангел: ня бойся, Марыя; бо ты знайшла ласку ў Бога.
 
И сказал ей ангел: «Не бойся, Мария, ибо ты обрела благодать у Бога;

І вось зачне́ш у чэраве і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус.
 
и вот, зачнешь во чреве, и родишь Сына, и наречешь Ему имя Иисус.

Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага назаве́цца, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Яго,
 
Он будет велик и наречется Сыном Всевышнего, и даст Ему Господь Бог престол Давида, отца Его;

і цары́ць будзе над домам Якава даве́ку, і царству Яго ня будзе канца.
 
и будет царствовать над домом Иакова вовеки, и Царству Его не будет конца».

Марыя-ж сказала Ангелу: як гэта будзе, калі я ня знаю мужа?
 
Мария же сказала ангелу: «Как будет это, когда я мужа не знаю?»

І ў адказ сказаў ей: Дух Сьвяты найдзе́ на цябе́, і сіла Найвышэйшага ахіне́ цябе́: вось чаму й тое, што народзіцца сьвятое, Сынам Божым назаве́цца.
 
Ангел сказал ей в ответ: «Дух Святой найдет на тебя, и сила Всевышнего осенит тебя; поэтому и рождаемое Святое наречется Сыном Божиим.

Вось і Альжбе́та, сваячка твая, і яна зачала сына ў ста́расьці сваёй, і гэта ўжо шосты ме́сяц у яе́, хоць і называнай няплоднай.
 
Вот и Елисавета, родственница твоя, называемая неплодной, и она зачала сына в старости своей, и уже на шестом месяце,

Бо-ж у Бога ніводнае слова ня будзе немагчымым.
 
ибо у Бога не останется бессильным никакое слово».

І сказала Марыя: вось я — слуга Госпада; няхай ста́нецца мне́ па слову твайму. І адыйшоў ад яе́ Ангел.
 
Тогда Мария сказала: «Вот раба Господня; да будет мне по слову твоему». И отошел от нее ангел.

Устаўшы-ж Марыя ў тыя дні борзда пайшла ў горную краіну, у ме́ста Юдзіна.
 
Встав же, Мария во дни эти с поспешностью пошла в нагорную страну, в город Иудин,

І ўвайшла ў дом Захарыі і прывітала Альжбе́ту.
 
и вошла в дом Захарии, и приветствовала Елисавету.

І ста́лася, як Альжбе́та ўчула прывітаньне Марыі, узварухну́лася дзіцятка ў чэраве яе́, і Альжбе́та напоўнілася Духам Сьвятым.
 
Когда Елисавета услышала приветствие Марии, взыграл младенец во чреве ее; и Елисавета исполнилась Святого Духа,

І загаласіла моцным голасам і сказала: багасла́ўлена ты між жанок, і багасла́ўлены плод чэ́рава твайго.
 
и воскликнула громким голосом и сказала: «Благословенна ты между женами, и благословен плод чрева твоего!

І адкуль гэтае мне́, што прыйшла маці Госпада майго да мяне́?
 
И откуда это мне, что пришла мать Господа моего ко мне?

Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, узварухнулася вясёла дзіцятка ў чэраве маім.
 
Ибо когда голос приветствия твоего дошел до слуха моего, взыграл младенец радостно во чреве моем.

І шчасьлíва паве́рыўшая: бо збудзецца сказанае ёй ад Госпада.
 
И блаженна уверовавшая, потому что совершится сказанное ей от Господа».

І сказала Марыя: вяліча́е душа мая́ Госпада;
 
И сказала Мария: «Величит душа моя Господа,

і ўзрадаваўся дух мой у Богу Спасіцелю маім,
 
и возрадовался дух мой о Боге, Спасителе моем,

што глянуў Ён на пакорнасьць рабы свае́, бо адгэтуль шчасьліваю называцімуць мяне́ ўсе́ роды,
 
что призрел Он на смирение рабы Своей, ибо отныне будут называть меня блаженной все роды;

бо вялікае ўчыніў мне́ Дужы́; і сьвятое імя Яго;
 
что сотворил мне великое Сильный, и свято имя Его;

і міласьць Яго ў роды радоў для тых, што баяцца Яго.
 
и милость Его в роды родов к боящимся Его;

Учыніў сілу рукой сваёй; рассе́яў гордых думкамі сэрца іх;
 
явил силу мышцы Своей; рассеял надменных помышлениями сердца их;

адабраў у моцных пасады, узьвялічыў пакорных,
 
низложил сильных с престолов и вознес смиренных;

галодных здаволіў дабром, а багатыроў адпусьціў ні з чым.
 
алчущих исполнил благ и богатых отпустил ни с чем;

Прыняў Ізраіля, слугу свайго, успомніў міласьць,
 
принял Израиля, отрока Своего, вспомнив о милости, —

як гаварыў да айцоў нашых, да Аўраама і насе́ньня яго даве́ку.
 
как говорил отцам нашим, — к Аврааму и семени его навеки».

Прабыла-ж Марыя з ёю каля трох ме́сяцаў і вярнулася ў дом свой.
 
Пробыла же Мария с ней около трех месяцев и возвратилась в дом свой.

Альжбе́це-ж настаў час радзіць, і яна ўрадзіла сына.
 
Елисавете же настало время родить, и она родила сына.

І пачулі сусе́дзі ды сваякі яе́, што ўзьвялічыў Госпад міласьць сваю над ёю, і це́шыліся з ёю.
 
И услышали соседи и родственники ее, что возвеличил Господь милость Свою над ней, и радовались с ней.

У восмы дзе́нь прыйшлі абрэзаць дзіцятка і хаце́лі назваць яго па іме́ньню бацькі яго Захарыям.
 
В восьмой день пришли обрезать младенца и хотели назвать его по имени отца его, Захарией.

На гэтае маці яго сказала: не́, а назваць яго Іоанам.
 
На это мать его сказала: «Нет, а назвать его Иоанном».

І сказалі ёй: нікога няма ў родзе тваім, хто зваўся-б гэтым іме́ньнем.
 
И сказали ей: «Никого нет в родстве твоем, кто назывался бы этим именем».

І пыталіся на міга́х у бацькі, як бы ён хаце́ў назваць яго.
 
И спрашивали знаками у отца его, как бы он хотел назвать его.

Ён зажадаў дошчачку і напісаў: Іоан імя яму. І ўсе́ дзівіліся.
 
Он потребовал дощечку и написал: «Иоанн — имя ему». И все удивились.

І ў той жа час расчыніліся вусны яго і язык яго, і ён стаў гаварыць, багасла́ўлючы Бога.
 
И тотчас разрешились уста его и язык его, и он стал говорить, благословляя Бога.

І страх узьняўся сярод сусе́дзяў іх; і расказвалі пра ўсё гэтае па ўсёй нагорнай старане́ Юдэйскай.
 
И был страх на всех, живущих вокруг них; и рассказывали обо всем этом по всей нагорной стране иудейской.

І ўсе́ чуўшыя ўзялі гэтае да сэрца свайго і гаварылі: што-ж гэта будзе за дзіця? І рука Госпадава была з ім.
 
Все слышавшие положили это на сердце свое и говорили: «Что будет из этого младенца?» И рука Господня была с ним.

І Захарыя, бацька яго, напоўніўся Сьвятым Духам і прарочыў, кажучы:
 
И Захария, отец его, исполнился Святого Духа и пророчествовал, говоря:

Багасла́ўлены Госпад Бог Ізраіляў, што адве́даў народ свой і даў выбаўле́ньне яму;
 
«Благословен Господь, Бог Израилев, что посетил народ Свой и сотворил избавление ему,

і падняў рог спасе́ньня нашага ў доме Давіда, слугі Свайго,
 
и воздвиг рог спасения нам в доме Давида, слуги Своего,

(як апавясьцíў вуснамі быўшых ад ве́ку сьвятых прарокаў Сваіх),
 
как возвестил устами бывших от века святых пророков Своих,

спасе́ нас ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх ненавíдзячых нас;
 
что спасет нас от врагов наших и от руки всех ненавидящих нас;

і ўчы́ніць ла́ску бацьком нашым і спамяне́ сьвяты тастамант свой,
 
сотворит милость отцам нашим и помянет святой завет Свой,

прысягу, што кляўся Аўрааму, бацьцы нашаму, даць нам,
 
клятву, которою клялся Он Аврааму, отцу нашему, дать нам,

не з баязьні, па выбаўле́ньні з рукі ворагаў нашых
 
безбоязненно, по избавлении от руки врагов наших,

служыць Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад ім у-ва ўсе́ дні жыцьця нашага.
 
служить Ему в святости и правде пред Ним во все дни жизни нашей.

І ты, дзіцятка, назавешся прарокам Усявышняга, бо пройдзеш напе́рад прад абліччам Госпада — прыгатаваць шляхі Яму,
 
И ты, младенец, наречешься пророком Всевышнего, ибо будешь идти пред лицом Господа, чтобы подготовить пути Ему,

даць народу пазнаць спасе́ньне ў адпушчэньні грахоў яго,
 
дать уразуметь народу Его спасение в прощении грехов их,

па ўну́транаму міласэрдзю Бога нашага, якім адве́даў нас Усход з вышыні,
 
по глубине милосердия Бога нашего, которым посетил нас восход свыше,

прасьвяціць тых, што ў це́мры і ў цяню́ сьмяротным, пакіраваць ногі нашыя, на дарогу міра.
 
чтобы просветить сидящих во тьме и тени смертной, направить ноги наши на путь мира».

Дзіця-ж узрастала і ўмацоўвалася духам, і было ў пустынях да дня зьяўле́ньня свайго Ізраілю.
 
Младенец же возрастал и укреплялся духом и был в пустынях до дня явления своего Израилю.

Примечания:

 
Пераклад Л. Дзекуць-Малея
9 + вершы 21, 22 — царква = храм.
 
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.