Лукі 1 глава

Паводле Лукі Сьвятое Эвангельле
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → English Standard Version

Як ужо многія браліся напісаць аповесьць аб зусім добра вядомых сярод вас здарэньнях,

Inasmuch as many have undertaken to compile a narrative of the things that have been accomplished among us,

як пераказалі нам тое быўшыя з са́мага пачатку вачавідцамі і слугамі Слова,

just as those who from the beginning were eyewitnesses and ministers of the word have delivered them to us,

то прыйшло на думку і мне́, пільна разьве́даўшы аб усім ад пачатку, як сьле́д апісаць табе́, высокапаважаны Феафіле,

it seemed good to me also, having followed all things closely for some time past, to write an orderly account for you, most excellent Theophilus,

каб ты даве́даўся праўду аб тых словах, якіх цябе́ навучылі.

that you may have certainty concerning the things you have been taught.

Быў у дні Ірада, цара Юдэйскага, сьвяшчэньнік з Авіявае чаргі, на імя Захарыя, і жонка яго з дачок Ааронавых; і было імя яе́ Альжбе́та.

In the days of Herod, king of Judea, there was a priest named Zechariah,a of the division of Abijah. And he had a wife from the daughters of Aaron, and her name was Elizabeth.

Былі-ж яны абое праведныя перад Богам, паступаючы паводле прыказаньняў і законаў Госпада беззаганна.

And they were both righteous before God, walking blamelessly in all the commandments and statutes of the Lord.

І ня было ў іх дзіцяці, бо Альжбе́та была няплодная, і абое яны былі паджылыя ў гадох сваіх.

But they had no child, because Elizabeth was barren, and both were advanced in years.

І ста́лася, калі ў парадку свае́ чаргі служыў ён перад Богам,

Now while he was serving as priest before God when his division was on duty,

выпала яму паводле звычаю сьвяшчэньнікаў увайсьці ў царкву Гасподнюю кадзíць;

according to the custom of the priesthood, he was chosen by lot to enter the temple of the Lord and burn incense.

а ўся маса народу вонках малілася ў час каджэньня.

And the whole multitude of the people were praying outside at the hour of incense.

І зьявіўся яму Ангел Гасподні, стоячы справа ля кадзільнага ахвярніку.

And there appeared to him an angel of the Lord standing on the right side of the altar of incense.

І спалохаўся Захарыя, убачыўшы яго, і зьняў яго страх.

And Zechariah was troubled when he saw him, and fear fell upon him.

Ангел жа сказаў яму: ня бойся, Захарыя; бо вы́слухана малітва твая, і жонка твая Альжбе́та ўродзіць табе́ сына, і дасі яму імя — Іоан.

But the angel said to him, “Do not be afraid, Zechariah, for your prayer has been heard, and your wife Elizabeth will bear you a son, and you shall call his name John.

І будзе табе́ радасьць і ўце́ха, і многія ўзрадуюцца з нараджэньня яго.

And you will have joy and gladness, and many will rejoice at his birth,

Бо ён будзе вялікі перад Госпадам; і ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ў чэраве маткі свае́.

for he will be great before the Lord. And he must not drink wine or strong drink, and he will be filled with the Holy Spirit, even from his mother’s womb.

І многіх з сыноў Ізраілявых наве́рне да Госпада Бога іх.

And he will turn many of the children of Israel to the Lord their God,

І пройдзе перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзе́цям, і непаслухмя́ных да мудрасьці праведных, каб прыгатаваць Госпаду народ падгатоўлены.

and he will go before him in the spirit and power of Elijah, to turn the hearts of the fathers to the children, and the disobedient to the wisdom of the just, to make ready for the Lord a people prepared.”

І сказаў Захарыя Ангелу: Па чым пазна́ю я гэтае? То-ж я стары́, і жонка мая ў гадо́х пажылых.

And Zechariah said to the angel, “How shall I know this? For I am an old man, and my wife is advanced in years.”

І сказаў яму Ангел у адказ: я — Гаўрыіл, што перад Богам стаю, і пасла́ны гаварыць з табою і абвясьціць табе́ гэтае.

And the angel answered him, “I am Gabriel. I stand in the presence of God, and I was sent to speak to you and to bring you this good news.

І вось, будзеш ты маўчаць, і ня здолееш гаварыць да дня, калі гэтае станецца: за тое, што не паве́рыў словам маім, якія збудуцца ў свой час.

And behold, you will be silent and unable to speak until the day that these things take place, because you did not believe my words, which will be fulfilled in their time.”

І ждаў народ Захарыю і дзівіўся, што ён марудзіць у царкве́.

And the people were waiting for Zechariah, and they were wondering at his delay in the temple.

Выйшаўшы-ж, ён ня мог гаварыць да іх: і пазналі, што бачыў зья́ву ў царкве́; і ён ківаў і астаўся не́мы.

And when he came out, he was unable to speak to them, and they realized that he had seen a vision in the temple. And he kept making signs to them and remained mute.

І сталася, як скончыліся дні службы яго, вярнуўся ён у дом свой.

And when his time of service was ended, he went to his home.

Пасьля гэтых дзён зачала Альжбе́та, жонка яго, і таілася пяць ме́сяцаў, ды гаварыла:

After these days his wife Elizabeth conceived, and for five months she kept herself hidden, saying,

так учыніў мне́ Госпад у дні гэтыя, як глянуў на мяне́, каб зьняць з мяне́ ганьбу між людзьмі.

“Thus the Lord has done for me in the days when he looked on me, to take away my reproach among people.”

У шосты-ж ме́сяц пасланы быў Ангел Гаўрыіл ад Бога ў места Галіле́йскае, называнае Назарэт,

In the sixth month the angel Gabriel was sent from God to a city of Galilee named Nazareth,

да дзе́вы, зару́чанай з мужам іме́ньнем Язэп, з дому Давідавага; імя-ж дзе́вы — Марыя.

to a virgin betrothedb to a man whose name was Joseph, of the house of David. And the virgin’s name was Mary.

Ангел, увайшоўшы да яе́, сказаў: радуйся, дабрадатная! Госпад з табою; багасла́ўлена ты між жанок.

And he came to her and said, “Greetings, O favored one, the Lord is with you!”c

Яна-ж, убачыўшы яго, спалохалася ад слоў яго і разважала, што-б гэта было за прывітаньне такое?

But she was greatly troubled at the saying, and tried to discern what sort of greeting this might be.

І сказаў ёй Ангел: ня бойся, Марыя; бо ты знайшла ласку ў Бога.

And the angel said to her, “Do not be afraid, Mary, for you have found favor with God.

І вось зачне́ш у чэраве і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус.

And behold, you will conceive in your womb and bear a son, and you shall call his name Jesus.

Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага назаве́цца, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Яго,

He will be great and will be called the Son of the Most High. And the Lord God will give to him the throne of his father David,

і цары́ць будзе над домам Якава даве́ку, і царству Яго ня будзе канца.

and he will reign over the house of Jacob forever, and of his kingdom there will be no end.”

Марыя-ж сказала Ангелу: як гэта будзе, калі я ня знаю мужа?

And Mary said to the angel, “How will this be, since I am a virgin?”d

І ў адказ сказаў ей: Дух Сьвяты найдзе́ на цябе́, і сіла Найвышэйшага ахіне́ цябе́: вось чаму й тое, што народзіцца сьвятое, Сынам Божым назаве́цца.

And the angel answered her, “The Holy Spirit will come upon you, and the power of the Most High will overshadow you; therefore the child to be borne will be called holy — the Son of God.

Вось і Альжбе́та, сваячка твая, і яна зачала сына ў ста́расьці сваёй, і гэта ўжо шосты ме́сяц у яе́, хоць і называнай няплоднай.

And behold, your relative Elizabeth in her old age has also conceived a son, and this is the sixth month with her who was called barren.

Бо-ж у Бога ніводнае слова ня будзе немагчымым.

For nothing will be impossible with God.”

І сказала Марыя: вось я — слуга Госпада; няхай ста́нецца мне́ па слову твайму. І адыйшоў ад яе́ Ангел.

And Mary said, “Behold, I am the servantf of the Lord; let it be to me according to your word.” And the angel departed from her.

Устаўшы-ж Марыя ў тыя дні борзда пайшла ў горную краіну, у ме́ста Юдзіна.

In those days Mary arose and went with haste into the hill country, to a town in Judah,

І ўвайшла ў дом Захарыі і прывітала Альжбе́ту.

and she entered the house of Zechariah and greeted Elizabeth.

І ста́лася, як Альжбе́та ўчула прывітаньне Марыі, узварухну́лася дзіцятка ў чэраве яе́, і Альжбе́та напоўнілася Духам Сьвятым.

And when Elizabeth heard the greeting of Mary, the baby leaped in her womb. And Elizabeth was filled with the Holy Spirit,

І загаласіла моцным голасам і сказала: багасла́ўлена ты між жанок, і багасла́ўлены плод чэ́рава твайго.

and she exclaimed with a loud cry, “Blessed are you among women, and blessed is the fruit of your womb!

І адкуль гэтае мне́, што прыйшла маці Госпада майго да мяне́?

And why is this granted to me that the mother of my Lord should come to me?

Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, узварухнулася вясёла дзіцятка ў чэраве маім.

For behold, when the sound of your greeting came to my ears, the baby in my womb leaped for joy.

І шчасьлíва паве́рыўшая: бо збудзецца сказанае ёй ад Госпада.

And blessed is she who believed that there would beg a fulfillment of what was spoken to her from the Lord.”

І сказала Марыя: вяліча́е душа мая́ Госпада;

And Mary said, “My soul magnifies the Lord,

і ўзрадаваўся дух мой у Богу Спасіцелю маім,

and my spirit rejoices in God my Savior,

што глянуў Ён на пакорнасьць рабы свае́, бо адгэтуль шчасьліваю называцімуць мяне́ ўсе́ роды,

for he has looked on the humble estate of his servant. For behold, from now on all generations will call me blessed;

бо вялікае ўчыніў мне́ Дужы́; і сьвятое імя Яго;

for he who is mighty has done great things for me, and holy is his name.

і міласьць Яго ў роды радоў для тых, што баяцца Яго.

And his mercy is for those who fear him from generation to generation.

Учыніў сілу рукой сваёй; рассе́яў гордых думкамі сэрца іх;

He has shown strength with his arm; he has scattered the proud in the thoughts of their hearts;

адабраў у моцных пасады, узьвялічыў пакорных,

he has brought down the mighty from their thrones and exalted those of humble estate;

галодных здаволіў дабром, а багатыроў адпусьціў ні з чым.

he has filled the hungry with good things, and the rich he has sent away empty.

Прыняў Ізраіля, слугу свайго, успомніў міласьць,

He has helped his servant Israel, in remembrance of his mercy,

як гаварыў да айцоў нашых, да Аўраама і насе́ньня яго даве́ку.

as he spoke to our fathers, to Abraham and to his offspring forever.”

Прабыла-ж Марыя з ёю каля трох ме́сяцаў і вярнулася ў дом свой.

And Mary remained with her about three months and returned to her home.

Альжбе́це-ж настаў час радзіць, і яна ўрадзіла сына.

Now the time came for Elizabeth to give birth, and she bore a son.

І пачулі сусе́дзі ды сваякі яе́, што ўзьвялічыў Госпад міласьць сваю над ёю, і це́шыліся з ёю.

And her neighbors and relatives heard that the Lord had shown great mercy to her, and they rejoiced with her.

У восмы дзе́нь прыйшлі абрэзаць дзіцятка і хаце́лі назваць яго па іме́ньню бацькі яго Захарыям.

And on the eighth day they came to circumcise the child. And they would have called him Zechariah after his father,

На гэтае маці яго сказала: не́, а назваць яго Іоанам.

but his mother answered, “No; he shall be called John.”

І сказалі ёй: нікога няма ў родзе тваім, хто зваўся-б гэтым іме́ньнем.

And they said to her, “None of your relatives is called by this name.”

І пыталіся на міга́х у бацькі, як бы ён хаце́ў назваць яго.

And they made signs to his father, inquiring what he wanted him to be called.

Ён зажадаў дошчачку і напісаў: Іоан імя яму. І ўсе́ дзівіліся.

And he asked for a writing tablet and wrote, “His name is John.” And they all wondered.

І ў той жа час расчыніліся вусны яго і язык яго, і ён стаў гаварыць, багасла́ўлючы Бога.

And immediately his mouth was opened and his tongue loosed, and he spoke, blessing God.

І страх узьняўся сярод сусе́дзяў іх; і расказвалі пра ўсё гэтае па ўсёй нагорнай старане́ Юдэйскай.

And fear came on all their neighbors. And all these things were talked about through all the hill country of Judea,

І ўсе́ чуўшыя ўзялі гэтае да сэрца свайго і гаварылі: што-ж гэта будзе за дзіця? І рука Госпадава была з ім.

and all who heard them laid them up in their hearts, saying, “What then will this child be?” For the hand of the Lord was with him.

І Захарыя, бацька яго, напоўніўся Сьвятым Духам і прарочыў, кажучы:

And his father Zechariah was filled with the Holy Spirit and prophesied, saying,

Багасла́ўлены Госпад Бог Ізраіляў, што адве́даў народ свой і даў выбаўле́ньне яму;

“Blessed be the Lord God of Israel, for he has visited and redeemed his people

і падняў рог спасе́ньня нашага ў доме Давіда, слугі Свайго,

and has raised up a horn of salvation for us in the house of his servant David,

(як апавясьцíў вуснамі быўшых ад ве́ку сьвятых прарокаў Сваіх),

as he spoke by the mouth of his holy prophets from of old,

спасе́ нас ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх ненавíдзячых нас;

that we should be saved from our enemies and from the hand of all who hate us;

і ўчы́ніць ла́ску бацьком нашым і спамяне́ сьвяты тастамант свой,

to show the mercy promised to our fathers and to remember his holy covenant,

прысягу, што кляўся Аўрааму, бацьцы нашаму, даць нам,

the oath that he swore to our father Abraham, to grant us

не з баязьні, па выбаўле́ньні з рукі ворагаў нашых

that we, being delivered from the hand of our enemies, might serve him without fear,

служыць Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад ім у-ва ўсе́ дні жыцьця нашага.

in holiness and righteousness before him all our days.

І ты, дзіцятка, назавешся прарокам Усявышняга, бо пройдзеш напе́рад прад абліччам Госпада — прыгатаваць шляхі Яму,

And you, child, will be called the prophet of the Most High; for you will go before the Lord to prepare his ways,

даць народу пазнаць спасе́ньне ў адпушчэньні грахоў яго,

to give knowledge of salvation to his people in the forgiveness of their sins,

па ўну́транаму міласэрдзю Бога нашага, якім адве́даў нас Усход з вышыні,

because of the tender mercy of our God, whereby the sunrise shall visit ush from on high

прасьвяціць тых, што ў це́мры і ў цяню́ сьмяротным, пакіраваць ногі нашыя, на дарогу міра.

to give light to those who sit in darkness and in the shadow of death, to guide our feet into the way of peace.”

Дзіця-ж узрастала і ўмацоўвалася духам, і было ў пустынях да дня зьяўле́ньня свайго Ізраілю.

And the child grew and became strong in spirit, and he was in the wilderness until the day of his public appearance to Israel.

Примечания:

Пераклад Л. Дзекуць-Малея

9 + вершы 21, 22 — царква = храм.

« 16 глава 2 глава »