Мацьвея 25 глава

Паводля Мацьвея Сьвятое Эвангельле
Пераклад Сабілы і Малахава → Синодальный перевод (СВ)

Тады Валадарства Нябёсаў будзе ўпадоблена да дзесяцёх дзеваў, якія, узяўшы сьветачы свае, выйшлі на сустрэчу Маладому.

Тогда подобно будет Царство Небесное десяти девам, которые, взяв светильники свои, вышли навстречу жениху.

І сярод іх былі пяць мудрыя, і пяць — няразумныя.

Из них пять было мудрых и пять неразумных.

Тыя, каторыя няразумныя, узяўшы сьветачы свае, ня ўзялі з сабою алею.

Неразумные, взяв светильники свои, не взяли с собой масла.

Мудрыя ж разам са сьветачамі сваімі ўзялі алей у судзіны свае.

Мудрые же вместе со светильниками своими взяли масла в сосудах своих.

А як Малады замарудзіў, то задрамалі ўсе і пасну́лі.

И как жених замедлил, то задремали все и уснули.

Але апоўначы прагучаў крык: вось Малады ідзе, выходзьце на сустрэчу Яму.

Но в полночь раздался крик: „Вот жених идет, выходите навстречу ему“.

Тады ўсталі ўсе гэныя дзевы і паправілі сьветачы свае.

Тогда встали все девы те и поправили светильники свои.

А няразумныя сказалі мудрым: дайце нам вашага алею, бо сьветачы нашыя гаснуць.

Неразумные же сказали мудрым: „Дайте нам вашего масла, потому что светильники наши гаснут“.

А мудрыя адказалі, кажучы: каб ня сталася няхопіцы і ў нас і ў вас, дык пайдзеце лепш да прадаўцоў і купеце сабе.

А мудрые отвечали: „Чтобы не случилось недостатка и у нас, и у вас, пойдите лучше к продающим и купите себе“.

Калі ж пайшлі яны купляць, прыйшоў Малады, і гатовыя ўвайшлі зь Ім на вясельле, і дзьверы былі зачынены.

Когда же пошли они покупать, пришел жених, и готовые вошли с ним на брачный пир, и двери затворились.

Пасьля ж прыходзяць і рэшта дзеў, кажучы: Госпадзе! Госпадзе! адчыні нам!

После приходят и прочие девы и говорят: „Господи! Господи! Отвори нам“.

Ён жа адказаўшы сказаў: праўду кажу вам: ня ведаю вас.

Он же сказал им в ответ: „Истинно говорю вам: не знаю вас“.

Пагэтаму будзьце на старожы, бо ня ведаеце ні дня, ні гадзіны, у якую Сын Чалавечы прыйдзе.

Итак, бодрствуйте, потому что не знаете ни дня, ни часа, в который придет Сын Человеческий.

Бо як чалавек, пакідаючы дом, паклікаў рабоў сваіх і даручыў ім маёмасьць сваю.

Ибо Он поступит, как человек, который, отправляясь в чужую страну, призвал рабов своих и поручил им имение свое.

І аднаму даў (ён) пяць талянтаў, другому ж — два, а іншаму — адзін, кожнаму паводля ягонай сілы, і зараз жа пакінуў дом.

И одному дал он пять талантов, другому — два, иному — один: каждому по его силе. И тотчас отправился.

І той, што атрымаў пяць талянтаў, пайшоўшы, скарыстаў іх у справе і набыў другія пяць талянтаў.

Получивший пять талантов пошел, употребил их в дело и приобрел другие пять талантов;

Гэтак сама і той, што атрымаў два (талянты): набыў і ён другія два (талянты).

точно так же и получивший два таланта приобрел другие два;

А той, што атрымаў адзін талянт, адыйшоўшыся, закапаў (яго) у зямлю і схаваў срэбра гаспадара свайго.

получивший же один талант пошел и закопал его в землю и скрыл серебро господина своего.

І па доўгім часе прыходзіць гаспадар рабоў гэных і патрабуе ў іх справаздачы.

По долгом времени приходит господин рабов тех и требует у них отчета.

І, падыйшоўшы, той, што атрымаў пяць талянтаў, прынёс другія пяць талянтаў, кажучы: Гаспадар! пяць талянтаў (ты) даручыў мне; глядзі, другія пяць талянтаў набыў я за іх.

И, подойдя, получивший пять талантов принес другие пять талантов и говорит: „Господин! Пять талантов ты дал мне; вот другие пять талантов я приобрел на них“.

А гаспадар ягоны сказаў яму: добра, раб добры і верны! У малым ты быў верны, над многім цябе пастаўлю; увайдзі ў радасьць гаспадара свайго.

Господин его сказал ему: „Хорошо, добрый и верный раб! В малом ты был верен, над многим тебя поставлю; войди в радость господина твоего“.

Таксама і той, што атрымаў два талянты, падыйшоўшы сказаў: гаспадар! два талянты даручыў ты мне, глядзі, другія два талянты набыў я за іх.

Подошел также и получивший два таланта и сказал: „Господин! Два таланта ты дал мне; вот другие два таланта я приобрел на них“.

Гаспадар ягоны сказаў яму: добра, добры і верны раб! у малым ты быў верны, над многім цябе пастаўлю; увайдзі ў радасьць гаспадара твайго.

Таксама і той хто атрымаў адзін талянт падыйшоўшы сказаў: гаспадар! я ведаў цябе, што ты чалавек жорсткі: жнеш, дзе ня пасеяў, і зьбіраеш, дзе ня рассыпаў.

Подошел и получивший один талант и сказал: „Господин! Я знал тебя, что ты человек жестокий, жнешь, где не сеял, и собираешь, где не рассыпал,

Дык пабаяўшыся пайшоў і схаваў талянт твой у зямлі; вось атрымай тваё.

и, убоявшись, пошел и скрыл талант твой в земле; вот тебе твое“.

І, адказаўшы, гаспадар ягоны сказаў яму: ліхі і ляны раб! ты ведаў, што я жну, дзе ня пасеяў, і зьбіраю дзе ня рассыпаў.

Господин же его сказал ему в ответ: „Лукавый раб и ленивый! Ты знал, что я жну, где не сеял, и собираю, где не рассыпал;

Дзеля гэтага належала табе аддаць срэбра маё мянялам, і я прыйшоўшы дастаў бы маё з прыбыткам.

поэтому надлежало тебе отдать серебро мое торгующим, и я, придя, получил бы мое с прибылью.

Пагэтаму вазьміце ў яго талянт і аддайце таму, хто мае дзесяць талянтаў.

Итак, возьмите у него талант и дайте имеющему десять талантов,

Бо ко́жнаму, хто мае, будзе дадзена і памно́жыцца; а ў таго, хто ня мае будзе аднята і тое, што мае.

ибо всякому имеющему дастся и приумножится, а у неимеющего отнимется и то, что имеет;

А нягоднага раба выкіньце ў цемру вонкавую; там будзе лямант і скрыгот зубоў.

а негодного раба выбросьте во тьму внешнюю; там будет плач и скрежет зубов“». Сказав это, возгласил: «Кто имеет уши слышать, да слышит!

Калі ж прыйдзе Сын Чалавечы ў Славе Сваёй, і ўсе сьвятыя Ангелы зь Ім, тады сядзе на Пасадзе Славы Сваёй

Когда же придет Сын Человеческий во славе Своей и все святые ангелы с Ним, тогда сядет на престоле славы Своей,

І будуць сабраны перад Ім усе народы, і аддзеліць адных ад другіх, як пастух аддзяляе авечак ад казлоў.

и соберутся пред Ним все народы; и отделит одних от других, как пастырь отделяет овец от козлов;

І (Ён) паставіць авечак праваруч Сябе, а казлоў зь левага (боку).

и поставит овец по правую Свою сторону, а козлов — по левую.

Тады скажа Валадар тым, што справа ад Яго: прыйдзеце багаславёныя Ба́цькі Майго, атрымайце ў спадчыну Валадарства прыгатаванае вам ад стварэньня сьвету.

Тогда скажет Царь тем, которые по правую сторону Его: „Придите, благословенные Отца Моего, наследуйте Царство, уготованное вам от создания мира:

Бо (Я) галадаў, і вы далі Мне есьці, хацеў піць, і (вы) напаілі Мяне, быў падарожным, і (вы) прынялі Мяне;

ибо алкал Я, и вы дали Мне есть; жаждал, и вы напоили Меня; был странником, и вы приняли Меня;

быў няапрануты, і (вы) адзелі Мяне; быў хворы, і (вы) адведалі Мяне; быў у вязьніцы, і (вы) прыйшлі да Мяне.

был наг, и вы одели Меня; был болен, и вы посетили Меня; в темнице был, и вы пришли ко Мне“.

Тады праведнікі адкажуць Яму кажучы: Госпадзе! калі (мы) бачылі Цябе галадаючым і накармілі ці сьмягнучым і напаілі?

Тогда праведники скажут Ему в ответ: „Господи! Когда мы видели Тебя алчущим и накормили? Или жаждущим — и напоили?

І калі (мы) бачылі Цябе падарожным і прынялі альбо няапранутым і адзелі?

Когда мы видели Тебя странником и приняли? Или нагим — и одели?

Альбо калі (мы) бачылі Цябе хворым ці ў вязьніцы і прыйшлі да Цябе?

Когда мы видели Тебя больным или в темнице и пришли к Тебе?“

Тады адказаўшы Валадар скажа ім: праўду кажу вам: як што зрабілі (вы гэта) аднаму з гэтых братоў Маіх меншых, (вы) зрабілі Мне.

И Царь скажет им в ответ: „Истинно говорю вам: так как вы сделали это одному из этих братьев Моих меньших, то сделали Мне“.

Тады скажа і тым, што зьлева (ад Яго): ідзіце ад Мяне, праклятыя, у вагонь вечны, прыгатаваны д’яблу і ангелам ягоным.

Тогда скажет и тем, которые по левую сторону: „Идите от Меня, проклятые, в огонь вечный, уготованный дьяволу и ангелам его:

Бо Я галадаў, і (вы) ня далі Мне есьці; хацеў піць, і (вы) ня напаілі Мяне.

ибо алкал Я, и вы не дали Мне есть; жаждал, и вы не напоили Меня;

Быў падарожным, і (вы) ня прынялі Мяне; быў няапрануты, і (вы) ня адзелі Мяне; быў хворы і ў вязьніцы, і (вы) ня адведалі Мяне.

был странником, и не приняли Меня; был наг, и не одели Меня; болен и в темнице, и не посетили Меня“.

Тады і яны адкажуць Яму кажучы: Госпадзе! калі мы бачылі Цябе галадаючым ці сьмягнучым, ці падарожным, ці няапранутым, ці хворым, ці ў вязьніцы, і ня паслужылі Табе?

Тогда и они скажут Ему в ответ: „Господи! Когда мы видели Тебя алчущим, или жаждущим, или странником, или нагим, или больным, или в темнице и не послужили Тебе?“

Тады адкажа ім кажучы: праўду кажу вам: як (вы) ня зрабілі (гэтага) аднаму з гэтых меншых, то ня зрабілі Мне.

Тогда скажет им в ответ: „Истинно говорю вам: так как вы не сделали этого одному из этих меньших, то не сделали Мне“.

І пойдуць гэтыя на кару вечную, а праведнікі ў жыцьцё вечнае.

И пойдут эти в муку вечную, а праведники — в жизнь вечную».

« 24 глава 26 глава »