Мацьвея 21 глава

Паводля Мацьвея Сьвятое Эвангельле
Пераклад Сабілы і Малахава → Синодальный перевод (СВ)

І калі наблізіліся да Ярузаліму і прыйшлі да Бітхвагі, да гары Аліваў, тады Ісус паслаў двух вучняў,

И когда приблизились к Иерусалиму и пришли в Виффагию, к горе Елеонской, тогда Иисус послал двух учеников,

кажучы ім: ідзеце ў сяло, якое проста перад вамі; і зараз жа знойдзеце асьліцу прывязаную і асьляня зь ёю; адвязаўшы, прывядзеце да Мяне.

сказав им: «Пойдите в селение, которое прямо перед вами, и тотчас найдете ослицу привязанную и молодого осла с ней; отвязав, приведите ко Мне;

І калі б хто сказаў вам нешта, адказвайце: яны патрэбны Госпаду: (і) адразу ж пашле іх.

и если кто скажет вам что-нибудь, отвечайте, что они надобны Господу; и тотчас пошлет их».

І ўсё гэтае сталася, каб збылося ска́занае праз прарока, які гаворыць:

Всё же это было, да сбудется реченное через пророка, который говорит:

скажэце дачцэ Сыёну: вось Валадар твой ідзе да цябе ціхі і се́дзячы на асьліцы і асьляняці, сыне пад’ярэмнай. (Гісая 62:11; Захар. 9:9)

«Скажите дочери Сиона: „Се, Царь твой грядет к тебе, кроткий, сидя на ослице и молодом осле, сыне подъяремной“».

І, пайшоўшы, вучні зрабілі так, як загадаў ім Ісус,

Ученики пошли и поступили так, как повелел им Иисус:

прывялі асьліцу і асьляня і паклалі на іх адзежы свае, і Ён сеў паверх іх.

привели ослицу и молодого осла и положили на них одежды свои, и Он сел поверх их.

І мноства народу пасьцілалі свае адзежыны на дарозе, а другія рэзалі галіны з дрэваў і пасьцілалі на дарозе.

Множество же народа постилали свои одежды на дороге, а другие резали ветви с деревьев и постилали на дороге;

А людзі, якія ішлі сьпераду і ішлі ўсьлед, крычалі, кажучы: Госанна Сыну Давіда! Багасла́ўлены Які ідзе ў Імя Госпада! Госанна ў вышэйшых нябёсах!

народ же, шедший впереди и сопровождавший Его, восклицал: «Осанна Сыну Давидову! Благословен Грядущий во имя Господне! Осанна в вышних!»

І калі Ён увайшоў у Ярузалім, усё места прыйшло ў рух, кажучы: хто Ён?

И когда вошел Он в Иерусалим, весь город пришел в движение и говорил: «Кто Сей?»

А людзі гаварылі: гэта Ісус, Прарок з Назарэту Галілейскага.

Народ же говорил: «Это Иисус, пророк из Назарета галилейского».

І ўвайшоў Ісус у Сьвятыню Бога і выгнаў усіх прадаючых і купляючых у Сьвятыні, і перакуліў сталы мяняйлаў і ўслоны прадаючых галубоў.

И вошел Иисус в храм Божий, и выгнал всех продающих и покупающих в храме, и опрокинул столы менял и скамьи продающих голубей,

І кажа ім: напісана: Дом Мой Домам малітвы назва́ны будзе. А вы зрабілі Яго (Дом Мой) прытонам для разбойнікаў.

и говорил им: «Написано: „Дом Мой домом молитвы наречется“, а вы сделали его вертепом разбойников».

І прыступіліся да Яго ў Сьвятыні сьляпыя і кульгавыя, і (Ён) аздаравіў іх.

И приступили к Нему в храме слепые и хромые, и Он исцелил их.

Архірэі ж і кніжнікі ўбачыўшы цуды, якія (Ён) учыніў, і дзяцей, якія крычалі ў Сьвятыні і гаварылі: «Госанна Сыну Давіда!» — абурыліся

Первосвященники же и книжники, увидев чудеса, которые Он сотворил, и детей, восклицающих в храме и говорящих: «Осанна Сыну Давидову!», — вознегодовали

і сказалі Яму: ці чуеш, што яны кажуць? Ісус жа кажа ім: так! Хíба вы ніколі ня чыталі?: «з вуснаў дзетак і нямаўлят Ты ўчыніў хвалу». (Пс. 8:3)

и сказали Ему: «Слышишь ли, что они говорят?» Иисус же говорит им: «Да! Разве вы никогда не читали: „Из уст младенцев и грудных детей Ты устроил хвалу“?»

І пакінуўшы іх, выйшаў зь места да Бітані і правёў там ноч.

И, оставив их, вышел из города в Вифанию и провел там ночь.

А нараніцы вяртаючыся да места, адчуў голад.

Поутру же, возвращаяcь в город, проголодался;

І, угледзіўшы пры дарозе адну смакоўніцу, падыйшоў да яе, і нічога ня знайшоў на ёй акрамя аднаго лісьця, і кажа ёй: няхай жа ня будзе на табе ўперад плоду давеку. І смакоўніца ўраз жа засохла.

и, увидев при дороге одну смоковницу, подошел к ней, и, ничего не найдя на ней, кроме одних листьев, говорит ей: «Да не будет же впредь от тебя плода вовек». И смоковница тотчас засохла.

І ўбачыўшы вучні зьдзівіліся кажучы: як гэта адразу засохла смакоўніца?

Увидев это, ученики удивились и говорили: «Как это тотчас засохла смоковница?»

І адказаўшы Ісус сказаў ім: праўду кажу вам: калі вы будзеце мець веру і ня засумняваецеся, то зробіце ня толькі тое, што са смакоўніцай, але калі (нават) гары гэтай скажаце: узьніміся і кінься ў мора — станецца.

Иисус же сказал им в ответ: «Истинно говорю вам: если будете иметь веру и не усомнитесь, не только сделаете то, что сделано со смоковницей, но если и горе этой скажете: „Поднимись и ввергнись в море“, — будет;

І ўсё, чаго папросіце ў малітве зь вераю, атрымаеце.

и всё, чего ни попросите в молитве с верою, получите».

І калі Ён прыйшоў у Сьвятыню і навучаў прыступіліся да Яго архірэі і старэйшыны народу, кажучы: якою ўладай Ты гэтае робіш, і Хто даў Табе гэтую ўладу?

И когда пришел Он в храм и учил, приступили к Нему первосвященники и старейшины народа и сказали: «Какой властью Ты это делаешь? И кто Тебе дал такую власть?»

І адказаўшы Ісус сказаў ім: спытаюся і Я ў вас адно слова на якое калі адкажаце Мне, і Я вам скажу якою ўладаю гэтае раблю.

Иисус сказал им в ответ: «Спрошу и Я вас об одном; если о том скажете Мне, то и Я вам скажу, какою властью это делаю.

Хрышчэньне Яанавае адкуль было: зь Неба, ці ад людзей? Яны ж разважалі між сабою, кажучы: калі скажам: зь Неба, скажа нам: чаму вы тады ня паверылі яму?

Крещение Иоанново откуда было: с небес или от людей?» Они же рассуждали между собою: «Если скажем: „С небес“, — то Он скажет нам: „Почему же вы не поверили ему?“

А калі скажам: ад людзей — баімся народу; бо ўсе лічаць Яана за прарока.

А если сказать: „От людей“, — боимся народа, ибо все почитают Иоанна за пророка».

І адказаўшы Ісусу сказалі: ня ведаем. Сказаў і Ён ім: і Я ня скажу вам якою ўладаю гэтае раблю.

И сказали в ответ Иисусу: «Не знаем». Сказал им и Он: «И Я вам не скажу, какою властью это делаю.

А як вам здаецца? Чалавек меў двух сыноў; і падыйшоўшы да першага сказаў: сын! пайдзі сёньня працуй у вінаградніку маім.

А как вам кажется? У одного человека было два сына; и он, подойдя к первому, сказал: „Сын! Пойди и работай сегодня в винограднике моем“.

А ён адказаўшы сказаў: ня хачу. А пасьля раскаяўшыся пайшоў.

Но он сказал в ответ: „Не хочу“. А после, раскаявшись, пошел.

І падыйшоўшы да другога сказаў тое самае. Той жа адказаўшы сказаў: я (іду) гаспадар, але ня пайшоў.

И, подойдя к другому, он сказал то же. Этот сказал в ответ: „Иду, господин“, — и не пошел.

Каторы з двух выканаў волю бацькі? Кажуць Яму: першы. Кажа ім Ісус: праўду кажу вам: мытнікі і блудадзейкі ідуць у Гаспадарства Бога пярвей за вас.

Который из двух исполнил волю отца?» Говорят Ему: «Первый». Иисус говорит им: «Истинно говорю вам, что мытари и блудницы вперед вас идут в Царство Божие,

Бо прыйшоў да вас Яан шляхам праведнасьці; і вы ня паверылі яму, а мытнікі і блудадзейкі паверылі яму; а вы і ўбачыўшы, пазьней ня пакаяліся, каб паверыць яму.

ибо пришел к вам Иоанн путем праведности, и вы не поверили ему, а мытари и блудницы поверили ему; вы же, и видев это, не раскаялись после, чтобы поверить ему.

Выслухайце іншую прыповесьць: нейкі чалавек, гаспадар дому, які насадзіў вінаграднік і агарадзіў яго агароджаю, і выкапаў у ім сажалку і пабудаваў вежу, і даручыў яго вінаградарам і адыйшоў у чужы край.

Выслушайте другую притчу. Был некоторый хозяин дома, который насадил виноградник, обнес его оградой, выкопал в нем точило, построил башню и, отдав его виноградарям, отлучился.

Калі ж надыйшоў час пладоў, (ён) паслаў сваіх рабоў да вінаградараў узяць плады свае.

Когда же приблизилось время плодов, он послал своих слуг к виноградарям взять свои плоды.

Але вінаградары схапіўшы рабоў ягоных, аднаго зьбілі, другога забілі, а іншага пабілі каме́ньнямі.

Виноградари, схватив слуг его, иного избили, иного убили, а иного побили камнями.

Ізноў паслаў ён іншых рабоў, больш чым ране́й; і зь імі зрабілі тое самае.

Опять послал он других слуг, больше прежнего; и с ними поступили так же.

А нарэшце паслаў да іх сына свайго, кажучы: пасаро́мяцца сына майго.

Наконец послал он к ним своего сына, говоря: „Постыдятся сына моего“.

Але вінаградары ўбачыўшы сына сказалі адзін аднаму: гэты ёсьць спадкаемец; пойдзем, заб’ем яго і завалодаем спадчынай ягонай.

Но виноградари, увидев сына, сказали друг другу: „Это наследник; пойдем, убьем его и завладеем наследством его“.

І, схапіўшы яго, выкінулі зь вінаградніку і забілі.

И, схватив его, вывели вон из виноградника, и убили.

Калі ж прыйдзе гаспадар вінаградніку, што зробіць зь вінаградарамі гэнымі?

Итак, когда придет хозяин виноградника, что сделает он с этими виноградарями?»

Кажуць Яму: злыдняў гэтых жорстка аддасьць сьмерці, а вінаграднік даручыць другім вінаградарам, якія будуць аддаваць яму плады ў свой час.

Говорят Ему: «Злодеев этих предаст злой смерти, а виноградник отдаст другим виноградарям, которые будут отдавать ему плоды во времена свои».

Кажа ім Ісус: хіба (ж вы) ніколі ня чыталі ў Пісаньнях?: «Камень, Які адкінулі будаўнічыя, Ён стаўся Галавою вугла. Ад Госпада сталася гэта, і (гэта) ёсьць дзіўна ў вачах нашых».

Иисус говорит им: «Неужели вы никогда не читали в Писании: „Камень, который отвергли строители, тот самый сделался главою угла: это — от Господа и дивно в очах наших“?

Таму (Я) кажу вам, што будзе аднята ў вас Валадарства Бога і будзе аддана народу, які творыць плады яго (Валадарства Бога).

Потому говорю вам, что отнимется от вас Царство Божие и дано будет народу, приносящему плоды его.

І той, хто ўпадзе на камень гэты будзе разьбіты; а на каго ён упадзе, таго раздушыць.

И тот, кто упадет на этот камень, разобьется, а на кого он упадет, того раздавит».

І, пачуўшы прыповесьці Ягоныя, архірэі і хварысэі зразумелі, што гаворыць (Ён) пра іх.

И, услышав притчи Его, первосвященники и фарисеи поняли, что Он о них говорит,

І, памыкаючыся схапіць Яго сілай, пабаяліся людзей, бо Яго мелі за Прарока.

и намеревались схватить Его, но побоялись народа, потому что Его почитали за пророка.

« 20 глава 22 глава »