Мацьвея 27 глава

Паводля Мацьвея Сьвятое Эвангельле
Пераклад Сабілы і Малахава → Синодальный перевод (СВ)

Калі ж настала раніца, усе архірэі і старэйшыны народу ўчынілі нараду аб Ісусе, каб Яго забіць;

Когда же настало утро, все первосвященники и старейшины народа имели совещание об Иисусе, чтобы предать Его смерти;

і зьвязаўшы Яго завялі і выдалі Яго Понтыю Пілату правіцелю.

и, связав Его, отвели и предали Его Понтию Пилату, правителю.

Тады Юда, які прадаў Яго, убачыўшы, што Ён засуджаны пашкадаваў (аб сваім учынку і) аддаў назад трыццаць срэбнікаў архірэям і старэйшынам,

Тогда Иуда, предавший Его, увидев, что Он осужден, и раскаявшись, возвратил тридцать сребреников первосвященникам и старейшинам,

кажучы: саграшыў (я) прадаўшы Кроў нявінную. Яны ж сказалі: што нам да таго? Ты глядзі.

говоря: «Согрешил я, предав кровь невинную». Они же сказали ему: «Что нам до того? Смотри сам».

І кінуўшы срэбнікі ў Сьвятыні (ён) выйшаў і, пайшоўшы, павесіўся.

И, бросив сребреники в храме, он вышел, пошел и удавился.

Архірэі ж, узяўшы срэбнікі, сказалі: ня дазваляецца класьці іх у скарбонку Сьвятыні, бо яны — цана крыві.

Первосвященники, взяв сребреники, сказали: «Непозволительно положить их в сокровищницу храмовую, потому что это цена крови».

Учыніўшы ж нараду (яны) купілі за іх поле ганчара для пахаваньня чужынцаў.

Сделав же совещание, купили на них землю горшечника для погребения странников;

Таму названа поле тое «полем крыві» нават па сёньняшні дзень.

поэтому и называется земля та землею крови до сего дня.

Тады збылося сказанае Прарокам Ярэмай, які кажа: і ўзялі трыццаць срэбнікаў, цану Ацэненага, Якога ацанілі сыны Ізраэля,

Тогда сбылось реченное через пророка Иеремию, который говорит: «И взяли тридцать сребреников — цену Оцененного, Которого оценили сыны Израиля, —

і аддалі іх за поле ганчара, як сказаў мне Госпад.

и дали их за землю горшечника, как сказал мне Господь».

Ісус жа стаў перад правіцелем. І спытаўся ў Яго правіцель, кажучы: Ты ёсьць Кароль жыдоў? Ісус сказаў яму: ты кажаш.

Иисус же предстал перед правителем. И спросил Его правитель: «Ты — Царь иудейский?» Иисус сказал ему: «Ты говоришь».

І калі абвінавачавалі Яго архірэі і старэйшыны, (Ён) нічога ня адказаў.

И когда обвиняли Его первосвященники и старейшины, Он ничего не отвечал.

Тады кажа Яму Пілат: ці ня чуеш як многа супраць Цябе сьведчаць?

Тогда говорит Ему Пилат: «Не слышишь, сколько свидетельствуют против Тебя?»

І ня адказаў яму аніводнага слова, так што правіцель вельмі зьдзіўляўся.

И не отвечал ему ни на одно слово, так что правитель весьма дивился.

На сьвята ж правіцель меў звычай адпускаць народу аднаго вязьня якога хацелі.

На праздник же Пасхи правитель имел обычай отпускать народу одного узника, которого хотели.

Быў жа тады (у іх) вядомы вязень называны Бараўва.

Был тогда у них известный узник, называемый Варавва.

І вось калі яны былі сабра́ныя, сказаў ім Пілат: каго хочаце каб (я) вам звольніў: Бараўву ці Ісуса, Якога завуць Хрыстом?

Итак, когда собрались они, сказал им Пилат: «Кого хотите, чтобы я отпустил вам: Варавву или Иисуса, называемого Христом?»

Бо ведаў, што з зайздрасьці выдалі Яго.

Ибо знал, что предали Его из зависти.

Калі ж ён сядзеў на судовым мейсцы, паслала да яго жонка ягоная, кажучы: нічога ня рабі Праведніку Таму, бо (я) сягоньня ў сьне шмат пацярпела за Яго.

Между тем как сидел он на судейском месте, жена его послала ему сказать: «Не делай ничего Праведнику Сему, потому что я ныне во сне много пострадала за Него».

Але архірэі і старэйшыны падбухторылі народ, каб папрасілі Бараўву, а Ісуса каб забілі.

Но первосвященники и старейшины возбудили народ просить Варавву, а Иисуса погубить.

Адказаўшы ж правіцель сказаў ім: каго хочаце з гэтых двух каб (я) звольніў вам? Яны ж сказалі: Бараўву.

Тогда правитель спросил их: «Кого из двух хотите, чтобы я отпустил вам?» Они сказали: «Варавву».

Кажа ім Пілат: тады што зраблю Ісусу, Якога называюць Хрыстом? Кажуць яму ўсе: павінен быць раскрыжаваны.

Пилат говорит им: «Что же я сделаю Иисусу, называемому Христом?» Говорят ему все: «Да будет распят!»

Але правіцель сказаў: якое ж злачынства ўчыніў Ён? Яны ж яшчэ мацней крычалі, кажучы: павінен быць раскрыжаваны.

Правитель сказал: «Какое же зло сделал Он?» Но они еще сильнее кричали: «Да будет распят!»

Тады Пілат убачыўшы, што нічога ня дапамагае, а ўзбурэньне яшчэ больш павялічваецца, узяўшы вады ўмыў рукі перад народам, кажучы: нявінаваты я ў Крыві Праведніка Гэтага; вы глядзіце.

Пилат, видя, что ничто не помогает, но смятение увеличивается, взял воды, и умыл руки перед народом, и сказал: «Невиновен я в крови Праведника Сего; смотрите вы».

І адказаўшы ўвесь народ сказаў: Кроў Ягоная на нас і на дзецях нашых.

И, отвечая, весь народ сказал: «Кровь Его на нас и на детях наших».

Тады (ён) звольніў ім Бараўву, а Ісуса зьбічаваўшы аддаў каб (Ён) быў раскрыжаваны.

Тогда отпустил им Варавву, а Иисуса, бив, предал на распятие.

Тады жаўнеры правіцеля ўзяўшы Ісуса ў прэторыю сабра́лі на Яго ўсю кагорту.

Тогда воины правителя, взяв Иисуса в преторию, собрали на Него весь полк

І разьдзеўшы Яго апранулі на Яго чырвоны плашч.

и, раздев Его, надели на Него багряницу;

І сьплёўшы вянок зь цярніны (як карону) усклалі Яму на Галаву і ў правую Руку Ягоную да́лі кій; і стаўшы на калені перад Ім зьдзекаваліся зь Яго, кажучы: радуйся, Кароль жыдоў!

и, сплетши венец из терна, возложили Ему на голову и дали Ему в правую руку трость; и, становясь пред Ним на колени, насмехались над Ним, говоря: «Радуйся, Царь иудейский!»

І абпляваўшы Яго ўзялі кій і білі Яго па Галаве.

И плевали на Него, и, взяв трость, били Его по голове.

А калі назьдзекаваліся зь Яго зьнялі зь Яго (чырвоны) плашч і апранулі на Яго Ягоныя адзежы, і павялі Яго на раскрыжаваньне.

И когда насмеялись над Ним, сняли с Него багряницу, и одели Его в одежды Его, и повели Его на распятие.

Выходзячы ж (яны) сустрэлі чалавека кірэнэйца па іменьню Сымон; гэтага прымусілі несьці крыж Ягоны.

Выходя, они встретили одного киринейца по имени Симон; этого заставили нести крест Его.

І прыйшоўшы на мейсца, якое называецца Галгота што значыць «Чэрапу мейсца».

И, придя на место, называемое Голгофа, что значит Лобное место,

(Яны) далі Яму піць воцат зьмяшаны з жоўцяй; і пакаштаваўшы ня хацеў піць.

дали Ему пить уксуса, смешанного с желчью; и, отведав, не хотел пить.

Раскрыжаваўшыя Яго разьдзялілі адзежы Ягоныя, кіда́ючы жэрабя; каб было споўнена сказанае праз Прарока: падзялілі адзежы Мае паміж сабою і на вопратку Маю кінулі жэрабя;

Распявшие же Его делили одежды его, бросая жребий;

І, седзячы, вартавалі Яго там.

и, сидя, стерегли Его там;

І зьмясьцілі над Галавою Ягонай надпіс аб віне Ягонай: Гэты ёсьць Ісус, Кароль жыдоў.

и поставили над головой Его надпись, означающую вину Его: «Это Иисус, Царь иудейский».

Тады раскрыжаваны былі разам зь Ім два разбойнікі: адзін справа, а другі — зьлева.

Тогда распяты с Ним два разбойника: один по правую сторону, а другой по левую.

А тыя, што праходзілі міма, ліхасловілі Яго, ківаючы галовамі сваімі

Проходящие же злословили Его, кивая головами своими

і кажучы: Ты, што разбураеш Сьвятыню і за тры дні адбудоўваеш! Уратуй Сябе Самога! Калі Ты Сын Бога, зыйдзі з крыжа.

и говоря: «Разрушающий храм и в три дня Созидающий! Спаси Себя Самого; если Ты Сын Божий, сойди с креста».

Падобна і архірэі разам з кніжнікамі і старэйшынамі насьмяхаючыся, казалі:

Подобно и первосвященники с книжниками, и старейшинами, и фарисеями, насмехаясь, говорили:

другіх ратаваў, а Самога Сябе ўратаваць ня можа. Калі Ён Кароль Ізраэля хай цяпер жа сыйдзе з крыжа, і (мы) паверым Яму.

«Других спасал, а Себя Самого не может спасти! Если Он Царь Израилев, пусть теперь сойдет с креста, и уверуем в Него;

Спадзяваўся на Бога; хай цяпер выбавіць Яго, калі Ён заўгодны Яму. Бо сказаў: Я ёсьць Сын Бога.

уповал на Бога; пусть теперь избавит Его, если Он угоден Ему. Ибо Он сказал: „Я Божий Сын“».

Нават і разбойнікі раскрыжаваныя зь Ім ліхасловілі Яго.

Также и разбойники, распятые с Ним, поносили Его.

Ад шостай жа гадзіны цемра сталася па ўсёй зямлі аж да гадзіны дзявятае.

От шестого же часа тьма была по всей земле до часа девятого;

А каля дзявятай гадзіны загаласіў Ісус моцным голасам, кажучы: Элі! Элі! лама сабахтанí? гэта ёсьць: Божа Мой! Божа Мой! чаму (Ты) Мяне пакінуў?

а около девятого часа возопил Иисус громким голосом: «Или, Или! Лама савахфани?» — то есть: «Боже Мой, Боже Мой! Для чего Ты Меня оставил?»

І нікаторыя, што там стаялі пачуўшы казалі: Ён кліча Ільлю.

Некоторые из стоявших там, слыша это, говорили: «Илию зовет Он».

І адразу адзін зь іх пабег і ўзяўшы губку намачыўшы ў воцат і насадзіўшы на трысьціну даваў Яму піць.

И тотчас побежал один из них, взял губку, наполнил уксусом и, наложив на трость, давал Ему пить;

А астатнія казалі: чакай, паглядзім ці прыйдзе Ільля ўратаваць Яго.

а другие говорили: «Постой, посмотрим, придет ли Илия спасти Его».

Ісус жа зноў загаласіўшы моцным голасам выпусьціў Дух.

Иисус же, опять возопив громким голосом, испустил дух.

І вось завеса Сьвятыні была разадрана напалам зьверху да нізу; і зямля была страсянута і скалы былі расколаты.

И вот, завеса в храме разодралась надвое — сверху донизу; и земля потряслась; и камни расселись;

І магілы былі расчынены, і многія целы памёршых сьвятых былі ўваскрэшаны;

и гробы отверзлись; и многие тела усопших святых воскресли,

і выйшаўшы з магіл пасьля ўваскрасеньня Ягонага, увайшлі ў сьвятое места і былі яўлены многім,

и, выйдя из гробов по воскресении Его, вошли во святой град, и явились многим.

Сотнік жа і тыя, што зь ім вартавалі Ісуса, убачыўшы трасеньне зямлі і што сталася, спалохаліся моцна, кажучы: сапраўды, Ён быў Сын Бога.

Сотник же и те, которые с ним стерегли Иисуса, видя землетрясение и все происшедшее, устрашились весьма и говорили: «Воистину Он был Сын Божий».

Было ж там многа жанчын якія назіралі здалёк, якія прыйшлі ўсьлед за Ісусам з Галілеі, служачы Яму;

Там также были и смотрели издали многие женщины, которые следовали за Иисусом из Галилеи, служа Ему;

сярод якіх была Марыля Магдаліна і Марыля, матка Якуба і Ёсі, а таксама матка сыноў Завядзея.

между ними были Мария Магдалина, и Мария, мать Иакова и Иосии, и мать сыновей Зеведея.

Калі ж настаў вечар прыйшоў багаты чалавек з Арыматэі, іменьнем Язэп, каторы таксама быў вучням Ісуса.

Когда же настал вечер, пришел богатый человек из Аримафеи по имени Иосиф, который также учился у Иисуса.

Ён, прыйшоўшы да Пілата, выпрасіў Цела Ісуса. Тады Пілат загадаў аддаць Цела.

Он, придя к Пилату, просил тело Иисуса. Тогда Пилат приказал отдать тело.

І ўзяўшы Цела Язэп абгарнуў Яго ільняным палатном чыстым

И, взяв тело, Иосиф обвил его чистой плащаницей

і паклаў Яго ў сваёй новай магіле, якую (ён) высек у скале; і прываліўшы вялікі ка́мень да дзьвярэй магілы, адыйшоў.

и положил его в новой своей гробнице, которую высек он в скале; и, привалив большой камень к двери гробницы, удалился.

Была ж там Марыля Магдаліна і другая Марыля, якія сядзелі насупраць магілы.

Были же там Мария Магдалина и другая Мария, которые сидели против гробницы.

На другі дзень, каторы ёсьць пасьля параскевы, былі сабраныя архірэі і хварысэі да Пілата

На другой день, который следует за пятницей, собрались первосвященники и фарисеи к Пилату

кажучы: пане! мы ўспомнілі, што Ашуканец Той, як быў яшчэ жывы сказаў: цераз тры дні буду ўваскрэшаны.

и говорили: «Господин! Мы вспомнили, что обманщик тот, еще будучи в живых, сказал: „После трех дней воскресну“.

Пагэтаму загадай вартаваць магілу да трэйцяга дня каб вучні Ягоныя прыйшоўшы ўначы ня ўкралі Яго, і ня сказалі народу: уваскрэшаны зь мёртвых. І будзе апошняе ашуканства горшае за першае.

Итак, прикажи охранять гробницу до третьего дня, чтобы ученики Его, придя ночью, не украли Его и не сказали народу: „Воскрес из мертвых“; и будет последний обман хуже первого».

А Пілат сказаў ім: маеце варту; ідзіце вартуйце як ведаеце.

Пилат сказал им: «Имеете стражу; пойдите охраняйте, как знаете».

Яны ж пайшоўшы перадалі вартаваньне магілы (рымскай) варце, прылажыўшы да ка́меня пячатку.

Они пошли, и поставили у гробницы стражу, и приложили к камню печать.

« 26 глава 28 глава »