Мацвея 27 глава

Евангелле паводле святога Мацвея
Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла → Синодальный перевод (СВ)

Калі ж настала раніца, усе першасвятары і старэйшыны народу зрабілі нараду супраць Езуса, каб забіць Яго.

Когда же настало утро, все первосвященники и старейшины народа имели совещание об Иисусе, чтобы предать Его смерти;

І, звязаўшы, павялі і аддалі Яго намесніку Понцію Пілату.

и, связав Его, отвели и предали Его Понтию Пилату, правителю.

Тады Юда, які выдаў Езуса, убачыўшы, што Яго асудзілі, пакаяўся, аддаў трыццаць срэбранікаў першасвятарам і старэйшынам

Тогда Иуда, предавший Его, увидев, что Он осужден, и раскаявшись, возвратил тридцать сребреников первосвященникам и старейшинам,

і сказаў: «Зграшыў я, бо выдаў нявінную кроў». Яны ж сказалі: «Што нам да таго? Глядзі сам!»

говоря: «Согрешил я, предав кровь невинную». Они же сказали ему: «Что нам до того? Смотри сам».

Тады ён, кінуўшы срэбранікі ў святыні, выйшаў і пайшоў павесіўся.

И, бросив сребреники в храме, он вышел, пошел и удавился.

А першасвятары ўзялі срэбранікі і сказалі: «Нельга іх класці ў скарбонку святыні, бо гэта цана крыві».

Первосвященники, взяв сребреники, сказали: «Непозволительно положить их в сокровищницу храмовую, потому что это цена крови».

Яны параіліся і купілі на іх поле ганчара для пахавання чужаземцаў.

Сделав же совещание, купили на них землю горшечника для погребения странников;

Таму і па сённяшні дзень называецца гэтае поле «полем крыві».

поэтому и называется земля та землею крови до сего дня.

Так збылося сказанае прарокам Ераміем: «Узялі трыццаць срэбранікаў, плату за таго, каго ацанілі сыны Ізраэля,

Тогда сбылось реченное через пророка Иеремию, который говорит: «И взяли тридцать сребреников — цену Оцененного, Которого оценили сыны Израиля, —

і далі іх за поле ганчара, як сказаў мне Пан».

и дали их за землю горшечника, как сказал мне Господь».

Езус жа стаў перад намеснікам, а той спытаўся ў Яго: «Ты кароль юдэйскі?» Езус адказаў: «Ты кажаш».

Иисус же предстал перед правителем. И спросил Его правитель: «Ты — Царь иудейский?» Иисус сказал ему: «Ты говоришь».

І калі абвінавачвалі Яго першасвятары і старэйшыны, Ён нічога не адказаў.

И когда обвиняли Его первосвященники и старейшины, Он ничего не отвечал.

Тады сказаў Яму Пілат: «Ці не чуеш колькі сведчыць супраць Цябе?»

Тогда говорит Ему Пилат: «Не слышишь, сколько свидетельствуют против Тебя?»

Але Ён ні на адно слова не адказваў яму, таму намеснік вельмі дзівіўся.

И не отвечал ему ни на одно слово, так что правитель весьма дивился.

На свята намеснік меў звычай адпускаць паводле жадання натоўпу аднаго вязня.

На праздник же Пасхи правитель имел обычай отпускать народу одного узника, которого хотели.

Быў тады ў іх адзін вязень, званы Бараба.

Был тогда у них известный узник, называемый Варавва.

І вось, калі яны сабраліся, сказаў ім Пілат: «Каго хочаце, каб я выпусціў вам, Барабу ці Езуса, званага Хрыстом?»

Итак, когда собрались они, сказал им Пилат: «Кого хотите, чтобы я отпустил вам: Варавву или Иисуса, называемого Христом?»

Ён ведаў, што ад зайздрасці выдалі Яго.

Ибо знал, что предали Его из зависти.

А калі ён сядзеў на судовым месцы, жонка ягоная паслала сказаць яму: «Не рабі нічога гэтаму Справядліваму, бо я сёння ў сне шмат цярпела за Яго».

Между тем как сидел он на судейском месте, жена его послала ему сказать: «Не делай ничего Праведнику Сему, потому что я ныне во сне много пострадала за Него».

Але першасвятары і старэйшыны падбухторылі натоўп, каб прасілі за Барабу, а Езуса аддалі на смерць.

Но первосвященники и старейшины возбудили народ просить Варавву, а Иисуса погубить.

Адказваючы, намеснік сказаў ім: «Каго з гэтых двух хочаце, каб я адпусціў вам?» Яны сказалі: «Барабу!»

Тогда правитель спросил их: «Кого из двух хотите, чтобы я отпустил вам?» Они сказали: «Варавву».

Пілат сказаў ім: «А што мне рабіць з Езусам, якога завуць Хрыстом?» Усе закрычэлі: «Няхай будзе ўкрыжаваны!»

Пилат говорит им: «Что же я сделаю Иисусу, называемому Христом?» Говорят ему все: «Да будет распят!»

Ён жа сказаў: «Што дрэннага зрабіў Ён?» Але яны яшчэ мацней крычалі: «Няхай будзе ўкрыжаваны!»

Правитель сказал: «Какое же зло сделал Он?» Но они еще сильнее кричали: «Да будет распят!»

Пілат, убачыўшы, што нічога не дапамагае, а абурэнне ўзрастае, узяў ваду і абмыў рукі перад натоўпам, кажучы: «Невінаваты я ў гэтай крыві. Глядзіце самі!»

Пилат, видя, что ничто не помогает, но смятение увеличивается, взял воды, и умыл руки перед народом, и сказал: «Невиновен я в крови Праведника Сего; смотрите вы».

І ўвесь народ адказаў: «Кроў Яго на нас і на дзецях нашых».

И, отвечая, весь народ сказал: «Кровь Его на нас и на детях наших».

Тады адпусціў ім Барабу, а Езуса пасля бічавання аддаў на ўкрыжаванне.

Тогда отпустил им Варавву, а Иисуса, бив, предал на распятие.

А жаўнеры намесніка, завёўшы Езуса ў прэторыю, сабралі каля Яго цэлую кагорту.

Тогда воины правителя, взяв Иисуса в преторию, собрали на Него весь полк

І распрануўшы Яго, надзелі на Яго пурпуровы плашч.

и, раздев Его, надели на Него багряницу;

І сплёўшы вянок з церняў, усклалі Яму на галаву і далі Яму ў правую руку трысціну. Становячыся перад Ім на калені, насміхаліся з Яго, кажучы: «Вітай, кароль юдэйскі!»

и, сплетши венец из терна, возложили Ему на голову и дали Ему в правую руку трость; и, становясь пред Ним на колени, насмехались над Ним, говоря: «Радуйся, Царь иудейский!»

І плявалі на Яго, бралі трысціну і білі Яго па галаве.

И плевали на Него, и, взяв трость, били Его по голове.

А калі насмяяліся з Яго, знялі з Яго плашч і апранулі ў Ягоную вопратку, і павялі на ўкрыжаванне.

И когда насмеялись над Ним, сняли с Него багряницу, и одели Его в одежды Его, и повели Его на распятие.

Выходзячы, яны сустрэлі аднаго кірэнэйца па імені Сымон, якога прымусілі несці Ягоны крыж.

Выходя, они встретили одного киринейца по имени Симон; этого заставили нести крест Его.

Калі прыйшлі на месца, называнае Галгота, што азначае «Месца Чэрапа»,

И, придя на место, называемое Голгофа, что значит Лобное место,

далі Яму выпіць віна, змяшанага з жоўцю. Ён пакаштаваў, але не хацеў піць.

дали Ему пить уксуса, смешанного с желчью; и, отведав, не хотел пить.

Укрыжаваўшы Яго, падзялілі Ягоную вопратку, кідаючы лёсы.

Распявшие же Его делили одежды его, бросая жребий;

І, седзячы, пільнавалі Яго там.

и, сидя, стерегли Его там;

А над галавой Ягонай змясцілі надпіс з віной: «Гэта Езус, кароль юдэйскі».

и поставили над головой Его надпись, означающую вину Его: «Это Иисус, Царь иудейский».

Тады ўкрыжавалі з ім двух злачынцаў, аднаго з правага, а другога з левага боку.

Тогда распяты с Ним два разбойника: один по правую сторону, а другой по левую.

Тыя, хто праходзіў, зневажалі Яго, ківаючы галовамі

Проходящие же злословили Его, кивая головами своими

і кажучы: «Ты, што руйнуеш святыню і за тры дні будуеш, уратуй сябе самога; калі Ты Сын Божы, сыдзі з крыжа!»

и говоря: «Разрушающий храм и в три дня Созидающий! Спаси Себя Самого; если Ты Сын Божий, сойди с креста».

Таксама і першасвятары з кніжнікамі і старэйшынамі, насміхаючыся, казалі:

Подобно и первосвященники с книжниками, и старейшинами, и фарисеями, насмехаясь, говорили:

«Іншых ратаваў, а сябе не можа ўратаваць. Ён — кароль Ізраэля, няхай сыдзе цяпер з крыжа, і мы паверым у Яго.

«Других спасал, а Себя Самого не может спасти! Если Он Царь Израилев, пусть теперь сойдет с креста, и уверуем в Него;

Спадзяваўся на Бога, няхай Бог вызваліць Яго цяпер, калі любіць Яго, бо Ён казаў: “Я — Сын Божы”».

уповал на Бога; пусть теперь избавит Его, если Он угоден Ему. Ибо Он сказал: „Я Божий Сын“».

Таксама і злачынцы, укрыжаваныя з Ім, зневажалі Яго.

Также и разбойники, распятые с Ним, поносили Его.

Ад шостай гадзіны цемра настала па ўсёй зямлі аж да гадзіны дзевятай.

От шестого же часа тьма была по всей земле до часа девятого;

А каля гадзіны дзевятай усклікнуў Езус моцным голасам, кажучы: «Элі, Элі, лема сабахтані?», што азначае: «Божа Мой, Божа Мой, чаму Ты Мяне пакінуў?»

а около девятого часа возопил Иисус громким голосом: «Или, Или! Лама савахфани?» — то есть: «Боже Мой, Боже Мой! Для чего Ты Меня оставил?»

Некаторыя з тых, хто стаяў там, чуючы гэта, казалі: «Ён кліча Іллю».

Некоторые из стоявших там, слыша это, говорили: «Илию зовет Он».

І адразу пабег адзін з іх, узяў губку, намачыў воцатам і, насадзіўшы на трысціну, паіў Яго.

И тотчас побежал один из них, взял губку, наполнил уксусом и, наложив на трость, давал Ему пить;

А другія казалі: «Чакай, пабачым, ці прыйдзе Ілля ратаваць Яго».

а другие говорили: «Постой, посмотрим, придет ли Илия спасти Его».

Езус жа зноў ускрыкнуў моцным голасам і аддаў духа.

Иисус же, опять возопив громким голосом, испустил дух.

І вось, заслона ў святыні разарвалася надвое з верху аж да нізу, і зямля затрэслася, і скалы раскалоліся,

И вот, завеса в храме разодралась надвое — сверху донизу; и земля потряслась; и камни расселись;

і магілы адкрыліся, і многія целы памерлых святых уваскрэслі

и гробы отверзлись; и многие тела усопших святых воскресли,

і выйшлі з магілаў пасля Ягонага ўваскрасення, увайшлі ў святы горад і паказаліся многім.

и, выйдя из гробов по воскресении Его, вошли во святой град, и явились многим.

А сотнік і тыя, хто вартаваў з ім Езуса, убачыўшы землятрус і ўсё, што сталася, вельмі спалохаліся і сказалі: «Праўдзіва, гэта быў Сын Божы!»

Сотник же и те, которые с ним стерегли Иисуса, видя землетрясение и все происшедшее, устрашились весьма и говорили: «Воистину Он был Сын Божий».

Было там таксама шмат жанчын, якія глядзелі здалёк і якія спадарожнічалі Езусу ад Галілеі, служачы Яму.

Там также были и смотрели издали многие женщины, которые следовали за Иисусом из Галилеи, служа Ему;

Была сярод іх Марыя Магдалена і Марыя, маці Якуба і Юзафа, і маці сыноў Зэбэдэя.

между ними были Мария Магдалина, и Мария, мать Иакова и Иосии, и мать сыновей Зеведея.

Калі звечарэла, прыйшоў багаты чалавек з Арыматэі, па імені Юзаф, які таксама быў вучнем Езуса.

Когда же настал вечер, пришел богатый человек из Аримафеи по имени Иосиф, который также учился у Иисуса.

Ён, прыйшоўшы да Пілата, папрасіў цела Езуса. Тады Пілат загадаў аддаць цела.

Он, придя к Пилату, просил тело Иисуса. Тогда Пилат приказал отдать тело.

Узяўшы цела, Юзаф захінуў Яго ў чыстае палатно

И, взяв тело, Иосиф обвил его чистой плащаницей

і паклаў у сваёй новай магіле, якую высек у скале. Пасля прываліў вялікі камень да ўваходу ў магілу і адышоў.

и положил его в новой своей гробнице, которую высек он в скале; и, привалив большой камень к двери гробницы, удалился.

Была там Марыя Магдалена і другая Марыя, якія сядзелі насупраць магілы.

Были же там Мария Магдалина и другая Мария, которые сидели против гробницы.

На другі дзень, што быў пасля прыгатавання, сабраліся першасвятары і фарысеі ў Пілата

На другой день, который следует за пятницей, собрались первосвященники и фарисеи к Пилату

і сказалі: «Пане, мы ўспомнілі, што ашуканец гэты, калі быў яшчэ жывы, сказаў: “Праз тры дні ўваскрэсну”.

и говорили: «Господин! Мы вспомнили, что обманщик тот, еще будучи в живых, сказал: „После трех дней воскресну“.

Таму загадай вартаваць магілу аж да трэцяга дня, каб вучні Ягоныя, прыйшоўшы ўначы, не выкралі Яго і не сказалі народу: “Ён уваскрос”. І будзе апошні падман горшы за першы».

Итак, прикажи охранять гробницу до третьего дня, чтобы ученики Его, придя ночью, не украли Его и не сказали народу: „Воскрес из мертвых“; и будет последний обман хуже первого».

Пілат адказаў ім: «Вось вам варта, ідзіце, засцеражыце, як умееце.

Пилат сказал им: «Имеете стражу; пойдите охраняйте, как знаете».

Яны адышлі і засцераглі магілу, запячатаўшы камень і паставіўшы варту.

Они пошли, и поставили у гробницы стражу, и приложили к камню печать.

« 26 глава 28 глава »